Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Αρχαίο νεκροταφείο αποκάλυψε ο μετροπόντικας στη Θεσσαλονίκη


Τμήμα αρχαίου νεκροταφείου της ελληνιστικής και ρωμαϊκής εποχής  αποκαλύφθηκε στον σταθμό «Δημοκρατία», στο πλαίσιο των εργασιών για την κατασκευή του Μετρό Θεσσαλονίκης.

Σε έκταση περίπου 500 τ.μ., βρέθηκαν 72 τάφοι, από τους οποίους ερευνήθηκαν οι 45, οργανωμένοι οι περισσότεροι σε ταφικούς περίβολους.
Από τους τάφους πολλοί είναι κιβωτιόσχημοι, ένας είναι κυκλικός (διαμέτρου 3 μέτρων), κάποιοι κεραμοσκεπείς, ενώ εντοπίστηκαν και αρκετοί βωμοί, οι οποίοι λειτουργούσαν ως ταφικά σήματα ή για τελετές προς τους νεκρούς.

Επίσης, βρέθηκαν αρκετά κτερίσματα, που χρονολογούνται, όπως και οι τάφοι, μεταξύ 2ου αι. π. Χ. και 3ου αι. μ.Χ.

Τα ευρήματα, μετά τη λεπτομερή καταγραφή τους, δεν θα διατηρηθούν, σύμφωνα και με τη γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου.
 
 ΑΠΕ-ΜΠΕ


Read more »

Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Ανακαλύφθηκε η αρχαία πόλη του Δαφνούντος


Είναι γεγονός ότι τα μεγάλα κατασκευαστικά έργα, που πραγματοποιούνται εδώ και χρόνια στη χώρα μας, βοήθησαν στην αποκάλυψη εξαιρετικά σημαντικών μνημείων, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στους αρχαιολόγους -όχι πάντα κάτω από τις ιδανικότερες συνθήκες, είναι η αλήθεια- να τα ερευνήσουν και να τα διατηρήσουν.

Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν οι πρόσφατες ανακαλύψεις που έγιναν στη Φθιώτιδα, πάνω από τον όρμο του Αγίου Κωνσταντίνου, στο ανατολικό άκρο των βορειοανατολικών πλαγιών του όρους Κνημίς. Οι ανασκαφές στη θέση "Ισιώματα" από τους αρχαιολόγους της ΙΔ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, που έγιναν με αφορμή την κατασκευή του αυτοκινητόδρομου Π.Α.Θ.Ε. -και σε ασφυκτικό από άποψη χρονοδιαγραμμάτων πλαίσιο- έφεραν για πρώτη φορά στο φως τμήματα μιας αρχαίας πόλης, των νεκροταφείων της και, το σπουδαιότερο όλων, ένα Ασκληπιείο.

Το Ασκληπιείο του Δαφνούντος, παρά το γεγονός ότι αποκαλύφθηκε απρόβλεπτα πάνω στην κεντρική αρτηρία του αυτοκινητόδρομου Π.Α.Θ.Ε. λίγο πριν την ολοκλήρωσή της, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η τροποποίηση της χάραξής της, θα διασωθεί με τον καλύτερο τρόπο. Για το σκοπό αυτό πραγματοποιήθηκε η οργανωμένη μεταφορά και επανατοποθέτησή του σε γειτονικό χώρο, όπου εγκιβωτίστηκε για λόγους προστασίας και στη συνέχεια εκπονήθηκαν οι απαιτούμενες μελέτες για την αποκατάσταση και ανάδειξή του.

ΑΠΕ-ΜΠΕ
Read more »

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Οι τιμές στους ολυμπιονίκες

Οι αγώνες ήταν στεφανίτες. Το άθλο, δηλαδή, ήταν ένα στεφάνι από κλαδί αγριελιάς, ο κότινος. Σύμφωνα με την παράδοση, τον κότινο ως έπαθλο των αγώνων καθιέρωσε ο Ίφιτος, ύστερα από σχετικό χρησμό του μαντείου των Δελφών. Τα κλαδιά για τα στεφάνια των νικητών έκοβαν από την Καλλιστέφανο ελιά που ήταν νοτίως του ναού του Διός. Ένας «παις αμφιθαλής» (που ήταν δηλαδή στη ζωή οι γονείς του) με χρυσό ψαλίδι έκοβε τα κλαδιά. Στη συνέχεια τα πήγαινε στο ναό της Ήρας και τα ακουμπούσε επάνω σε μία χρυσελεφάντινη τράπεζα. Από εκεί τα έπαιρναν οι Ελλανοδίκες για να στεφανώσουν τους νικητές. Για βραβείο χρησιμοποιούσαν ακόμη μάλλινες ταινίες τις οποίες έδεναν στο μέτωπο ή σε άλλα μέρη του σώματος των αθλητών.
Ανυπολόγιστη, όμως, ήταν η ηθική σημασία της νίκης στην Ολυμπία. Τις νίκες αυτές ύμνησαν μεγάλοι ποιητές, όπως ο Συμωνίδης, ο Βακχυλίδης και ο σπουδαιότερος όλων, ο Πίνδαρος. Ο Ολυμπιονίκης όταν επέστρεφε στην πόλη του απολάμβανε μεγάλες τιμές. Κατεδαφιζόταν ένα τμήμα των τειχών της πόλης, εφόσον πόλη που γέννησε Ολυμπιονίκη δεν είχε ανάγκη από τείχη, και από τη νέα είσοδο έμπαινε ο νικητής στην πόλη, ανεβασμένος σε ένα μεγαλόπρεπο τέθριππο άρμα. Στη συνέχεια ο νικητής πρόσφερε θυσία στο θεό προστάτη της πόλης και του αφιέρωνε το στεφάνι του. Ακολουθούσε εορταστικό δείπνο στο οποίο καθόταν όλη η πόλη.
Άλλα προνόμια που έδιναν στους νικητές ήταν η ισόβια σίτισή του με δημόσια δαπάνη, η ατέλεια (φορολογική απαλλαγή), ενώ στην Αθήνα ο Σόλων θέσπισε και χρηματικό βραβείο. Στη Σπάρτη ο νικητής αποκτούσε το δικαίωμα να πολεμάει δίπλα στο βασιλιά. Στις δημόσιες εκδηλώσεις είχαν πάντα τιμητική θέση, ενώ πολλές φορές το όνομά τους χαρασσόταν πάνω σε στήλες που τοποθετούσαν σε περίοπτη θέση. Σε μερικές πόλεις οι Ολυμπιονίκες λατρεύονταν σαν ήρωες μετά το θάνατό τους.
Οι τιμές και τα προνόμια των Ολυμπιονικών ποίκιλλαν από πόλη σε πόλη. Ωστόσο η σημαντικότερη τιμή του Ολυμπιονίκη ήταν το δικαίωμα του να τοποθετήσει το άγαλμά του στην ιερή Άλτη και ο επινίκιος, ο ύμνος δηλαδή που γραφόταν για να εξυμνήσει τη νίκη του. Οι δύο αυτές τιμές εξασφάλιζαν τη δόξα του και το όνομά του έμενε γνωστό για πάντα.
Read more »

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

Βρήκαν αρχαία κτίρια και χρυσό δαχτυλίδι

Κτίρια της εποχής του Χαλκού κάτω από αρχαία μπάζα αποκάλυψε η αρχαιολογική έρευνα του Σουηδικού Ινστιτούτου Αθηνών στο Ιερό του Ποσειδώνα στην Καλαυρεία του Πόρου.
Κτίρια της εποχής του Χαλκού κάτω από αρχαία μπάζα αποκάλυψε η αρχαιολογική έρευνα του Σουηδικού Ινστιτούτου Αθηνών στο Ιερό του Ποσειδώνα στην Καλαυρεία του Πόρου.
Ανάμεσα στα μπάζα βρέθηκε και ένα χρυσό δαχτυλίδι που χαρίστηκε στον Ποσειδώνα κατά τη ρωμαϊκή εποχή. Το ιερό είναι γνωστό από τις πηγές ως έδρα μιας αμφικτιονίας και ως άσυλο στο οποίο κατέφυγε και πέθανε ο ρήτορας Δημοσθένης τον 4ο αιώνα π.Χ.
Οι έρευνες διεξάγονται υπό τη διεύθυνση του Aρτο Πεντίνεν, που είναι και ο διευθυντής του Ινστιτούτου στο πλαίσιο ερευνητικού προγράμματος με τίτλο «Η Πόλις, ο Θεός και η Θάλασσα». Στον απολογισμό του Ινστιτούτου περιλαμβάνεται και η ανασκαφή της Μαρίας-Φωτεινής Παπακωνσταντίνου, προϊσταμένης της ΙΔ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, στο Ασκληπιείο Δαφνούντος.
Η αρχαία πόλη του Δαφνούντος βρίσκεται στη θέση «Ισώματα» Αγίου Κωνσταντίνου Φθιώτιδας και το λιμάνι της ταυτίζεται με τη σημερινή κωμόπολη. Το σημαντικότερο μνημείο, το οποίο ανασκάφηκε είναι το ιερό του Ασκληπιού, ένα από τα πρωιμότερα και πληρέστερα διατηρημένα Ασκληπιεία στον ελλαδικό χώρο.
Read more »

Άγαλμα Ερμή

Υλικό: Παριανό μάρμαρο
Προέλευση: Ναυάγιο Αντικυθήρων. Από την ανέλκυση των ετών 1900-1901
(28.1.1901 [κεφαλή], 30.1.1901 [κορμός])
Χρονολόγηση: Αρχές 1ου αι. π.Χ.
Διαστάσεις: Ύψ. 1,93 μ.
Aρ. ευρ.: 2774

Το φυσικού μεγέθους άγαλμα, μετά από τη συγκόλληση των θραυσμένων μερών του, αποκαθίσταται ολόκληρο μαζί με τη συμφυή πλίνθο του. Η επιφάνειά του παρουσιάζει έντονη διάβρωση από τη μακρά παραμονή του στη θάλασσα, ιδιαίτερα στη δεξιά πλευρά. Χαμηλή, ανεπίγραφη βάση με βάθυνση για την υποδοχή της πλίνθου έχει θεωρηθεί ότι ανήκει σε αυτό.

Κατάλοιπα του ιματίου σώζονται στον αριστερό ώμο. το τμήμα του ενδύματος που καλύπτει τον αριστερό πήχη και πέφτει κατακόρυφα έως τον αστράγαλο διατηρείται σε καλύτερη κατάσταση, ώστε να αναγνωρίζονται με σαφήνεια δύο κατακόρυφες παράλληλες πτυχές.

H ένταξή του στις υστεροελληνιστικές παραλλαγές του αγαλματικού τύπου του Ερμή Richelieu είναι αναμφίβολη. Χαρακτηριστική για την εποχή, στην οποία ανήκει το άγαλμα, είναι η απόδοση των βοστρύχων της κόμης, που αποσκοπεί στη δημιουργία εντύπωσης παρά στην απόδοση της λεπτομέρειας.
Τα μαρμάρινα γλυπτά του ναυαγίου των Αντικυθήρων μπορούν να διακριθούν σε τέσσερις κατηγορίες σύμφωνα με τα τεχνοτροπικά τους χαρακτηριστικά: α) σε δημιουργίες που αντιγράφουν ή παραλλάσσουν διάσημα έργα της κλασικής αρχαιότητας, β) σε κλασικιστικές δημιουργίες, που συγχωνεύουν στοιχεία και συνθέσεις των κλασικών χρόνων, εμπλουτισμένες με χαρακτηριστικά της ελληνιστικής τέχνης, γ) σε έργα με έντονες αναμνήσεις από δημιουργίες της πρώιμης και της μέσης ελληνιστικής περιόδου και δ) σε πρωτότυπες δημιουργίες των ύστερων ελληνιστικών χρόνων.

Το άγαλμα του Ερμή εντάσσεται στην πρώτη κατηγορία. Το χάλκινο πρωτότυπό του χρονολογείται γύρω στα 360-350 π.Χ. Πιθανοί δημιουργοί του έχουν θεωρηθεί Αργειοσικυώνιοι γλύπτες της «τρίτης γενιάς» των συνεχιστών της Πολυκλείτιας σχολής, όπως ο Κλέων, ο Άλυπος και ο Πολύκλειτος ΙΙΙ, που κινούνται τεχνοτροπικά «στο δρόμο προς το Λύσιππο». Το άγαλμα των Αντικυθήρων εντάσσεται, μαζί με εικονιστικό ανδριάντα από τη Μεσσήνη και παραλλαγή από τη Μήλο στο Βερολίνο, έργο του παριανού γλύπτη Αντιφάνους, στην ομάδα των λιγοστών υστεροελληνιστικών παραλλαγών του τύπου, η πλειονότητα των οποίων χρονολογείται στους δύο πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες.
Βιβλιογραφία: C. Maderna-Lauter, Polyklet in hellenistischer und romischer Zeit, στον τόμο: H. Beck - P.C. Bol - M. Buckling (επιμ.), Polyklet. Der Bildhauer der griechischen Klassik, Κατάλογος Έκθεσης, Φρανκφούρτη, Liebieghaus. Museum alter Plastik, Mainz am Rhein 1990, 305, εικ. 182-183, και 307. C. Maderna, Die letzten Jahrzehnte der spatklassischen Plastik, στον τόμο: P.C. Bol (επιμ.), Die Geschichte der antiken Bildhauerkunst II: Klassische Plastik, Mainz am Rhein 2004, 317, 320, 353, 364, εικ. 290. B. Γκράτζιου, Αγαλματικοί τύποι του Ερμή στην πλαστική της Κλασικής Εποχής (αδημ. διδ. διατρ.), Ιωάννινα 2010, 171-172, αρ. 7.1, πίν. 90α-δ. Ν. Καλτσάς (επιμ.), Το Ναυάγιο των Αντικυθήρων. To Πλοίο-Οι Θησαυροί-Ο Μηχανισμός, Κατάλογος της έκθεσης στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Αθήνα 2012 [Έ. Βλαχογιάννη, υπό εκτύπωση].

(namuseum.gr)
Read more »

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

EUKRATIDIA Η χαμένη πόλη του Μ.Αλεξάνδρου

Η Ευκρατίδια ήταν μια ελληνική πόλη  στην ΒΑΚΤΡΙΑΝΗ στον ανατολικό τομέα που ελεγχόταν συνεχώς από τους ΈΛΛΗΝΕΣ και βρίσκεται στον μοντέρνο χώρο του Aï Khanum(ΑΙ ΧΑΝΟΥΜ) στο Β.Ανατολικό ΑΦΓΑΝΙΣΤΆΝ.Η ιστορία αυτής της πόλης φαίνεται ότι για πρώτη φορά χτίστηκε από τον ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ τις τελευταίες δεκαετίες του 4ου αιώνα Π.Χ.
Η πόλη ανασκάφηκε από τους ΓΑΛΛΟΥΣ αρχαιολόγους μεταξύ το 1964 και 1978 και πολλά όμορφα αντικείμενα βρέθηκαν στην περιοχή ελληνικών στοιχείων.Η φύση των ναών δείχνουν τις τοπικές λατρείες καθώς ένα ανάθημα που βρέθηκε μες τον ιδρυτή της πόλης με το όνομα  KINEAS είχε γραμμένα ΔΕΛΦΙΚΑ αξιώματα..
Μετά  της περίοδο των  ΣΕΛΕΥΚΙΔΩΝ η πόλη πέρασε στον ΕΛΛΗΝΙΚΟ-ΒΑΚΤΡΙΑΝΟ έλεγχο κατά την οποία φαίνεται ότι είχε αναπτυχθεί αρκετά.Στη συνέχεια το όνομα EUKRATIDIA το πήρε από τον ΕΥΚΡΑΤΙΔΗ έναν διάσημο και ισχυρό βασιλιά του οποίου η βασιλεία χρονολογείται  170/166 π.χ. έως το 145/138 π.χ.Η αλλαγή ονομασίας δείχνει ότι ο ΕΥΚΡΑΤΙΔΗΣ έπαιξε σημαντικό ρόλο στο εμπόριο της περιοχής καθώς η πόλη διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο κατά τους τοπικούς χρόνους.
Από έρευνα  που κάναμε ανακαλύψαμε ότι στις ανασκαφές βρέθηκε ένα υπέροχο χάλκινο αγαλματίδιο του ημίθεου ΗΡΑΚΛΗ του 2ου αι.π.χ και βρίσκεται σου μουσείο του ΓΚΙΜΕΤ(MUSSE GUIMET) το οποίο σας το δείχνουμε στην παρακάτω φωτογραφία.

Read more »

Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

Σοφοκλής-Αντιγόνη(ο ύμνος του έρωτα)

Η Αντιγόνη είναι αρχαία τραγωδία του Σοφοκλή που παρουσιάστηκε πιθανότατα στα Μεγάλα Διονύσια του 442 π.Χ.. Το θέμα της προέρχεται από τον Θηβαϊκό κύκλο, απ' όπου ο Σοφοκλής άντλησε υλικό και για δύο άλλες τραγωδίες, τον Οιδίποδα Τύραννο και τον Οιδίποδα επί Κολωνώ). Τα επεισόδια από τα οποία προέρχεται το υλικό της Αντιγόνης είναι μεταγενέστερα χρονολογικά από τα επεισόδια των τραγωδιών για τον Οιδίποδα, αλλά η Αντιγόνη είναι προγενέστερη από αυτές. Θέμα της είναι η προσπάθεια της Αντιγόνης να θάψει το νεκρό αδελφό τηςΠολυνείκη, παρά την αντίθετη εντολή του Κρέοντα, βασιλιά της Θήβας. Έτσι η Αντιγόνη θέτει την τιμή των θεών και την αγάπη προς τον αδερφό της υπεράνω των ανθρώπινων νόμων. Η Αντιγόνη είναι η δεύτερη ή τρίτη αρχαιότερη σωζόμενη τραγωδία του Σοφοκλή, μετά τον Αίαντα και ενδεχομένως και τις Τραχίνιες.

Στο τρίτο επεισόδιο εμφανίζεται ο Αίμονας, γιος του Κρέοντα και αρραβωνιαστικός της Αντιγόνης, που συγκρούεται με τον πατέρα του για το θέμα της ταφής και την τιμωρία της Αντιγόνης. Αδυνατώντας να μεταπείσει τον Κρέοντα, φεύγει από τη σκηνή αφήνοντας την απειλή ότι θα αυτοκτονήσει. Η μόνη παραχώρηση που κάνει ο Κρέοντας είναι να αθωώσει την Ισμήνη και να μην θανατώσει την Αντιγόνη, αλλά να την φυλακίσει ώστε να αποφύγει το μίασμα. Στο τρίτο στάσιμο ο χορός εξυμνεί την παντοδυναμία του έρωτα μέσα στη τραγικότητα της σύγκρουσης του εθιμικού δικαίου με τον νόμο, κατά το πνεύμα της τραγωδίας, με τα ακόλουθα λόγια :





"Έρωτα ακαταμάχητε εσύ που ξενυχτίζεις
στου κοριτσιού τα μάγουλα, εσύ που αιχμαλωτίζεις
ως και τον πλούσιο άνθρωπο, και στις καλύβες μπαίνεις,
και θάλασσα διαβαίνεις και θάλασσα περνάς!
Κι ούτε κανείς αθάνατος εγλύτωσε από σένα
ούτ΄ άνθρωπον εφήμερο δεν άφησες κανένα.
Εσύ που είσαι το λούλουδο ζωής τυραννισμένης
εσύ που ξετρελένεις εκείνον που κρατάς!
Εσύ και δίκαιον άνθρωπο σπρώχνεις στην αδικία
εσύ και τώρα εσήκωσες τέτοια φιλονικία.
Κι ο πόθος κόρης όμορφης πιά βασιλεύει ακόμη
παρά οι μεγάλοι νόμοι που εδώσαν οι θεοί.
Μα τώρα και ΄γώ σπρώχνομαι τους νόμους να πατήσω
και δεν μπορώ, αυτά βλέποντας, τα δάκρυα να κρατήσω
όταν θωρώ τη δύστυχη εδώ, την Αντιγόνη,
στο στρώμα να σημώνη, που όλους θα μας δεχτεί..."

Read more »

Σάββατο 17 Μαρτίου 2012

Νέα εκστρατεία για την επιστροφή των Μαρμάρων

Νέα εκστρατεία ξεκινά η ομογένεια της Αυστραλίας, με τη στήριξη διακεκριμένων Αυστραλών, για να πιεστεί η Βρετανία να επιστρέψει τα Γλυπτά του Παρθενώνα στην Ελλάδα.
Η σχετική πρωτοβουλία προβάλλεται και από τα αυστραλιανά μέσα ενημέρωσης. Σε τελετή που πραγματοποιήθηκε στο Σίδνεϊ, παρουσιάστηκε και η νέα ιστοσελίδα(http://www.parthenonmarblesaustralia.org.au/) της Διεθνούς Οργανωτικής Επιτροπής Αυστραλίας για την Αποκατάσταση των Μαρμάρων του Παρθενώνα, η οποία εντάσσεται στη γενικότερη προσπάθεια "ανανέωσης και ενίσχυσης του έργου της Επιτροπής".
Στην εκδήλωση παρέστη ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στο Σίδνεϊ, Βασίλειος Τόλιος, ο οποίος ανέφερε ότι "στην παρούσα οικονομική κρίση, η Ελλάδα, τώρα περισσότερο από ποτέ, έχει ανάγκη από την ψυχική ανάταση που θα δημιουργούσε η επιστροφή των Μαρμάρων'.
Σύμφωνα με το ABC "αναμένεται να ασκηθεί έντονη πίεση στην βρετανική κυβέρνηση στο πλαίσιο της προγραμματισμένης συνάντησης της αντίστοιχης αυστραλιανής, αμερικανικής και βρετανικής επιτροπής στο Λονδίνο τον ερχόμενο Ιούνιο".

Read more »

Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

Ο θολωτός τάφος του Ατρέως

Εσωτερικό του τάφου
Ο θολωτός τάφος του Ατρέως δέσποζε στη δυτική πλαγιά της ράχης της Παναγίτσας, στα νοτιοδυτικά της ακρόπολης των Μυκηνών και επάνω στον οδικό άξονα, που συνέδεε τις Μυκήνες με το Ηραίο του Άργους. Πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους και τελειότερους μυκηναϊκούς θολωτούς τάφους και τον πιο εντυπωσιακό από τους εννέα, που συνολικά έχουν βρεθεί στις Μυκήνες. Χρονολογείται μεταξύ του 1350 και του 1250 π.Χ. και θεωρείται ως ένα από τα ωριμότερα δείγματα του τύπου. Είναι βέβαιο ότι χρησιμοποιήθηκε για την ταφή κάποιου σημαντικού μέλους της βασιλικής οικογένειας των Μυκηνών. Ήδη από την εποχή του περιηγητή Παυσανία (2ος αι. μ.Χ.) οι κάτοικοι της περιοχής γνώριζαν το μνημείο ως «θησαυρό», δηλαδή ως θησαυροφυλάκιο του ιδρυτή της μυθικής μυκηναϊκής ακρόπολης, του Ατρέως. Μέχρι σήμερα ο τάφος είναι γνωστός και ως «θησαυρός του Ατρέως» ή «τάφος του Αγαμέμνονα».

Η πρόσβαση στον τάφο γινόταν μέσω του δρόμου, που έχει μήκος 36 μ. και πλάτος 6 μ, είναι λαξευμένος στο βράχο και επενδυμένος με λείους επιμήκεις λίθους από αμυγδαλόπετρα, τοποθετημένους σε οριζόντιες στρώσεις, κατά το ψευδοϊσόδομο σύστημα. Στο ανατολικό του άκρο εδράζεται σε άνδηρο και ορίζεται από τοίχο κτισμένο με πώρινους λίθους. Ο δρόμος οδηγεί στο στόμιο του τάφου, που έχει μήκος 5,40 μ. Ήταν φραγμένο με συσσωρευμένες μικρές πέτρες έως την ξύλινη, δίφυλλη και πιθανόν επενδυμένη με χαλκό θύρα, ύψους 5,40 μ. και πλάτους 2,40 μ. Το υπέρθυρο της εισόδου αποτελούν δύο εξαιρετικά μεγάλοι λίθοι, από τους οποίους ο εσωτερικός έχει μήκος 8 μ., πλάτος 5 μ. και βάρος περίπου 120 τόνων. Η πρόσοψη του τάφου, ύψους 10,50 μ. και πλάτους 6 μ., ήταν διακοσμημένη με ημικίονες σε δύο επίπεδα, κατασκευασμένους από πράσινο λίθο με ανάγλυφα στοιχεία. Από αυτούς σήμερα σώζονται στην αρχική τους θέση μόνο οι τετράγωνες βάσεις εκατέρωθεν της εισόδου. Αλλεπάλληλες ταινίες από πράσινο και ερυθρό λίθο, επίσης με ανάγλυφη διακόσμηση από σπείρες και ρόδακες, κάλυπταν το κουφιστικό τρίγωνο. Τμήματα αυτής της διακόσμησης βρίσκονται σήμερα διάσπαρτα σε διάφορα μουσεία, στο Εθνικό Αρχαιολογικό Αθηνών, στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στο Βερολίνο, στο Μόναχο και στην Καρλσρούη. Ο κυκλικός θάλαμος του τάφου, διαμέτρου 14,60 μ. και ύψους 13,40 μ., καλύπτεται με κυψελοειδή θόλο και είναι κτισμένος με 33 αλλεπάλληλες σειρές από λείους επιμήκεις αμυγδαλόλιθους, τέλεια συναρμολογημένους ώστε ο καθένας να εξέχει ελάχιστα από τον κατώτερο. Ένας τελευταίος λίθος, το «κλειδί», φράζει την οπή στην κορυφή της θόλου εξασφαλίζοντας την ισορροπία και τη συνοχή της και είναι το μόνο στοιχείο όλης της κατασκευής που έχει αντικατασταθεί στη σύγχρονη εποχή. Το εσωτερικό της θόλου διακοσμούσαν χάλκινοι ρόδακες στους αρμούς των λίθων, από τους οποίους έχουν παραμείνει στη θέση τους μόνο τα καρφιά από την τρίτη σειρά και επάνω. Στη βόρεια πλευρά της θόλου ανοίγεται μικρός, ορθογώνιος, πλευρικός θάλαμος, λαξευμένος στο βράχο (6,50 ? 6 μ. και 5 μ. ύψος), όπου έμπαινε κανείς από στενή είσοδο με ανασκουφιστικό τρίγωνο στο υπέρθυρο. Στο δάπεδό του ήταν λαξευμένοι δύο λάκκοι, ενώ δύο λίθινες βάσεις δείχνουν ότι και εδώ υπήρχαν κίονες. Πιθανόν από εδώ να προέρχονται οι «ελγίνειες πλάκες» του Βρετανικού Μουσείου, κατασκευασμένες από γύψο και διακοσμημένες με ανάγλυφους ταύρους. Παρόμοιο πλευρικό δωμάτιο υπάρχει μόνο σε δύο ακόμη βασιλικούς θολωτούς τάφους, σε αυτόν του Μινύου στον Ορχομενό και στο θολωτό τάφο Α΄ των Αρχανών. Η όλη κατασκευή επάνω από τη θόλο καλυπτόταν με τύμβο, που δημιουργήθηκε με τη συσσώρευση χωμάτων και στηριζόταν στη βάση του περιμετρικά με τοίχο κτισμένο στην πρόσοψη με ορθογώνιους πωρόλιθους.
Είσοδος του θολωτού τάφου

Μετά τη μυκηναϊκή εποχή το μνημείο δεν χρησιμοποιήθηκε πλέον ως τάφος. Αγγεία αρχαϊκής εποχής, που βρέθηκαν έναντι του τοίχου που στήριζε τον τύμβο, αποτελούν πιθανόν ίχνη προγονολατρείας. Ο τάφος είχε ήδη λεηλατηθεί το 2ο αι. μ.Χ., όταν τον επισκέφθηκε ο Παυσανίας και ήταν εν μέρει καταχωμένος, όταν στους περασμένους αιώνες βοσκοί τον χρησιμοποιούσαν ως καταφύγιο, αφαιρώντας το «κλειδί», προκειμένου να έχει διέξοδο ο καπνός από τις φωτιές τους, που άφησε τα ίχνη του στις παρειές της θόλου. Από το 1998 βρίσκονται σε εξέλιξη οι εργασίες συντήρησης του μνημείου στο πλαίσιο του έργου «Συντήρηση-Στερέωση-Ανάδειξη των Μνημείων της Ακροπόλεως Μυκηνών και του Ευρύτερου Περιβάλλοντος Χώρου», που ανέλαβε αρχικά η Ομάδα Εργασίας Συντήρησης Μνημείων Επιδαύρου και από το 1999 και εξής η Επιτροπή Μυκηνών, που συγκροτήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού.

Όλγα Ψυχογυιού, αρχαιολόγος
(odysseus.culture)
Read more »

Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

Εγώ, ή Παλλάς Αθηνά




Είμαι ή Σοφία. Είναι δύσκολο για τους ανθρώπους, ακόμη και για τους καλύτερους, να με αναγνωρίσουν αμέσως, με τους πέπλους πού με σκεπάζουν και γιατί, σαν τον ουρανό, είμαι θύελλα συνάμα και γαλήνη. Αλλά εσύ, καλέ μου Έλληνα, με αναζήτησες πάντα και κάθε φορά πού με συνάντησες, έβαλες τα δυνατά σου, με όλο σου το πνεύμα και όλη την καρδιά σου, για να με αναγνώρισης. Ότι έγραψες για μένα, ω ποιητή, είναι αληθινό. Η ελληνική μεγαλοφυΐα μ' έκαμε να κατεβώ στην γη και την εγκατέλειψα όταν παρέδωσε το πνεύμα της. Οι βάρβαροι, πού εισέβαλαν στον κόσμο τής τάξεως πού έδωσαν οι νόμοι μου, αγνοούσαν το μέτρο και την αρμονία. Η ομορφιά τους προκαλούσε φόβο και τους φαινόταν σαν κάτι κακό. Βλέποντας πώς ήμουν όμορφη, δεν πίστεψαν ότι ήμουν ή Σοφία. Μ' έδιωξαν. Όταν, σκορπίζοντας μια νύχτα δέκα αιώνων, φάνηκε ή αυγή της Αναγεννήσεως, ξανακατέβηκα στην γη. Επισκέφθηκα τους ανθρώπους και τους φιλοσόφους μέσα στα κελιά τους, όπου με πάθος φύλαγαν, στο βάθος των συρταριών τους μερικά βιβλία, τους ζωγράφους και τους γλύπτες στα εργαστήρια τους, πού δεν ήταν παρά φτωχικά μαγαζιά τεχνιτών. Μερικοί προτίμησαν να καούν ζωντανοί, παρά να με απαρνηθούν. Άλλοι, όπως ό Έρασμος, διέφυγαν από τους ηλιθίους αντιπάλους τους με την ειρωνεία(...).

Από τότε, από την στιγμή πού ή σκέψη, στα ανώτερα επίπεδα της, είναι ελεύθερη, είμαι ακατάπαυστα αντικείμενο σεβασμού των επιστημόνων, των καλλιτεχνών και των φιλοσόφων. Αλλά από σένα δέχθηκα την πιο τρυφερή και την πιο λιτή ίσως λατρεία. Από σένα και τις πιο αγνές και γεμάτες πίστη προσευχές. Πάνω στην ιερή μου Ακρόπολη, μπροστά στον ερειπωμένο Παρθενώνα μου, με χαιρέτησες με τα ωραιότερα λόγια πού ειπώθηκαν ποτέ σ' αυτόν τον κόσμο, από την εποχή πού οι μέλισσες μου απέθεταν το μέλι τους στα χείλη του Σοφοκλέους και του Πλάτωνος.

Οι αθάνατοι οφείλουν περισσότερα απ' όσο νομίζεται σ' αυτούς πού τους λατρεύουν. Τους οφείλουν την ζωή. Είναι κι αυτό ένα μυστήριο στο όποιο μυήθηκες. Οι θεοί παίρνουν την τροφή τους από τους ανθρώπους. Τρέφονται από τον καπνό πού ανεβαίνει από το αίμα των θυσιών τους. Ξέρεις ότι αυτό σημαίνει πώς ή ουσία τους αποτελείται απ' όλες τις σκέψεις και απ' όλα τα αισθήματα των ανθρώπων. Οι σπονδές των αγαθών ανθρώπων τρέφουν τους αγαθούς θεούς. Οι μαύρες θυσίες τής αγνοίας και του μίσους παχαίνουν τους αγροίκους θεούς. Το έχεις πει: οι θεοί δεν είναι πιο αθάνατοι από τους ίδιους τους ανθρώπους. Υπάρχουν αυτοί πού ζουν από δυο χιλιάδες χρόνια, βραχύβιοι αν συγκριθούν με τα χρόνια τής γης, ή έστω και της ανθρωπότητας, ελάχιστη και αδιόρατη στιγμή της ζωής του σύμπαντος. Σε δυο χιλιάδες χρόνια, οι φλογεροί ήλιοι πού εκτοξεύονται στο διάστημα, δεν φαίνονται καν να έχουν μετακινηθεί.

'Εγώ, ή Παλλάς Αθηνά, ή θεά με τα ανοιχτόχρωμα μάτια, σε σένα οφείλω το ότι ζω ακόμη. Αλλά ήταν λίγο πράγμα ή παράταση της ζωής μου. Λυπάμαι τους θεούς πού σέρνονται μέσα στους άχρωμους καπνούς ενός υπολείμματος λιβανιού, την χλωμή και θλιμμένη παρακμή τους. Μ' έκαμες πιο όμορφη και πιο μεγάλη απ' όσο ήμουν. Με έθρεψες με την δύναμή σου και με την ιδεολογία σου και διά μέσου εσού και αυτών πού σου μοιάζουν, το πνεύμα μου επλάτυνε τόσο, ώστε να μπορεί να συμπεριλαμβάνει το σύμπαν του Κέπλερ και του Νεύτωνος.

(EMAIL)


Read more »

Τρίτη 13 Μαρτίου 2012

Ο Τρωικός Πόλεμος (La guerra di Troia) (1961)


La guerra di Troia (1961)

Also Known As (AKA)
Ο Τρωικός Πόλεμος
Η άλωσις της Τροίας
Ιλιάδα
Ομήρου Ιλιάδα
A Guerra de Tróia Portugal (imdb display title)
Der Kampf um Troja West Germany
La guerra de Troya Spain
La guerre de Troie France
The Trojan Horse USA
The Trojan War (undefined)
The Wooden Horse of Troy UK
Troijan urhot Finland
Trojanski konj Yugoslavia (Serbian title)



Εδώ μια ταινία επίσης σχετική με τον τρωικό πόλεμο του1956

Read more »

Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012

Βουκεφάλας και το Θεσσαλικό είδος αλόγων

Mια γλωσσολογική διευκρίνησης για το θρυλικό άλογο του Αλεξάνδρου.Γράφει ο ιστορικός  Αρριανός που έζησε στον 2ον μ.χ αιώνα (αναβ.V,19,4) πως ο Βουκεφάλας ήταν υψηλός με μαύρο τρίχωμα,και ώφειλε το όνομά του στο ότι,σύμφωνα με τους μεν,το κεφάλι του έμοιαζε με κεφάλι βοός!,ή μάλλον σύμφωνα με τους δε, στο ότι πάνω στο μέτωπό του είχε είτε εκ φύσεως είτε από άλλο λόγο,μια άσπρη κηλίδα σ`αυτό το σχήμα.
Σήμερα δίδεται άλλη εξήγησις:ο ΒΟΥΚΕΦΑΛΑΣ  άνηκε στο περίφημο θεσσαλικό είδος με το οποίο προμήθευαν τους Βασιλικούς στάβλους σημαδεύοντας το κάθε άλογο στο κεφάλι με το γράμμα Β που κοινώς προφέρεται ``βου`,και σ`αυτό ώφειλε  ο ΒΟΥΚΕΦΑΛΑΣ  το όνομά του,που κατόπιν του έμεινε   κατ`αποκλειστικότητα.

ΕΛΙΣΆΒΕΤ ΚΌΣΚΙΝΑ (το αρχαιοελληνικό ημερολόγιο)
Read more »

Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Μηδέν άγαν


«Μηδέν άγαν» απόφευγμα που αποδίδεται στον Σόλωνα τον νομοθέτη των Αθηνών ο οποίος έζησε το 639 έως το 559 π.Χ.
Η λέξη «άγαν» είναι επίρρημα και σημαίνει: λίαν, πάρα πολύ, υπέρμετρα. Το απόφευγμα «μηδέν άγαν» σημαίνει κατά λέξη «καμία υπερβολή» και κατ’ επέκταση εννοεί:
  • να μην γίνεται κάτι πέραν από το μέτρο (να μην ξεπερνάει τα όρια),
  • να μην κάνουμε γενικά ακρότητες στην ζωή μας και γενικά εξτρεμισμούς.
  • να τηρούμε τους κανόνες της σωστής συμπεριφοράς,
  • να μην κάνουμε γενικά υπερβολές και γενικά πράξεις που ξεφεύγουν προς το χειρότερο από το μέτρο που τηρείται από τους συνανθρώπους μας.
Επίσης οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν σχετικά:
  • «τα άκρα βλάπτουν» δηλαδή οι ακρότητες βλάπτουν και μάλιστα όχι μόνον αυτόν που κάνει αυτές τις ακρότητες αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις και τους άλλους.
  • «παν μέτρο άριστον» δηλαδή θα είναι άριστη η συμπεριφορά σας αν τηρείτε τα μέτρα και δεν υπερβαίνεται τα λογικά όρια)
Π.χ. το να μεθάμε όμως είναι ακρότητα, το να οδηγούμε με υπερβολική ταχύτητα με κίνδυνο να πάθουμε ή να προκαλέσουμε ατύχημα είναι ακρότητα κλπ
 Βεβαίως το ερώτημα που γεννιέται είναι ποίο είναι το όριο εκείνο που αν το ξεπεράσει κάποιος θα κάνει υπερβολές. Τα όρια αυτά είναι και αντικειμενικά αλλά και υποκειμενικά. Υποκειμενικά είναι αν ξεπερνάμε τα δικά μας όρια, τις δικές μας δυνατότητες, αυτές που έχουν σχέση με τις σωματικές μας δυνατότητες (την σωματική μας αντοχή) ή και τις πνευματικές μας δυνατότητες. Αντικειμενικά είναι όταν παραβιάζουμε τα όρια όπως ορίζονται από τους κοινωνικούς νόμους ή τα όρια της ηθικής και του δικαίου με την απόλυτή τους έννοια.
(για την περίπτωση κοινωνικών νόμων, όταν αυτοί είναι άδικοι και έχουν διατυπωθεί από απολυταρχικά καθεστώτα και οι οποίοι δεσμεύουν την ελευθερία των ανθρώπων θα εκφράσω, εν καιρώ, απόψεις).
ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΤΑΚΑΣ
Read more »

Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012

"Ο Εκατόμπεδος"


Το αέτωμα του αρχαϊκού Παρθενώνα ή εκατομπέδου. Λιοντάρια που σπαράσσουν ταύρο και πλαισιώνονται από δύο παραστάσεις: από τη μια πλευρά ο Ηρακλής που παλεύει με τον άγριο Τρίτωνα και από την άλλη ο λεγόμενος Τρισώματος δαίμονας, που κρατά στα χέρια του τα σύμβολα των τριών στοιχείων της φύσης, του νερού, της φωτιάς και του αέρα. Γύρω στο 570 π.Χ.














Το αρχαιότερο σημαντικό οικοδόμημα στην Ακρόπολη είναι το λεγόμενο Εκατόμπεδον ή Εκατόμπεδος νεώς (δηλαδή μήκους 100 ποδών, ονομασία γνωστή από επιγραφή που αναφέρεται στη διαρρύθμιση του ιερού), κτισμένο πιθανόν στη θέση του κλασικού Παρθενώνα. Από τα θραύσματα αρχιτεκτονικών μελών και γλυπτών από πωρόλιθο που αποκαλύφθηκαν στα νότια και τα ανατολικά του Παρθενώνα, συνάγεται ότι ήταν δωρικός περίπτερος ναός. 

Ο ναός αυτός ήταν ίσως αφιερωμένος στην πολεμική υπόσταση της θεάς, στην πρόμαχο της πόλης Αθηνά Παρθένο. Σε αυτόν αποδίδεται το μεγάλο, πώρινο αέτωμα με τα λιοντάρια που κατασπαράζουν έναν ταύρο και πλαισιώνονται από δύο παραστάσεις: από τη μια τον Ηρακλή που παλεύει με τον θαλάσσιο δαίμονα Τρίτωνα και από την άλλη τον λεγόμενο Τρισώματο δαίμονα, που κρατεί στα χέρια του τα σύμβολα των τριών στοιχείων της φύσης, του νερού, της φωτιάς και του αέρα.

(theacropolismuseum.gr)
Read more »

Τετάρτη 7 Μαρτίου 2012

Γοργίου - Ἑλένης Ἐγκώμιον (Έγγραφο)

Read more »

Τρίτη 6 Μαρτίου 2012

Μάθημα Αρχαίων Ελληνικών με χιτώνες

Με χιτώνες, προκειμένου να μπουν στο κλίμα της Αρχαίας Ελλάδας, έκαναν το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών μαθητές της Α΄ και Β΄ τάξης του 1ου Γυμνασίου Λάρισας. Παράλληλα, μέσω διαδραστικού πίνακα «μεταφέρθηκαν» στον Παρθενώνα και στο επιβλητικό περιβάλλον της Ακρόπολης.

Μάθημα Αρχαίων Ελληνικών με χιτώνεςΤο εγχείρημα, κατέστει δυνατό, χάρη στην συνεργασία που είχε το 1ο Γυμνάσιο Λάρισας με το Κέντρο Μελετών της Ακρόπολης το οποίο διέθεσε μία «Μουσειοσκευή» με ρούχα της εποχής, dvd και άλλα αντικείμενα που βοήθησαν στην αντιπαράσταση της ελληνικής αρχαιότητας.
Οι μαθητές, φόρεσαν και οι ίδιοι χιτώνες, προκειμένου να μπουν στο κλίμα της ενδυματολογίας της εποχής και ταυτόχρονα απάγγειλαν χωρία από αρχαία κείμενα.
Μέσω διαδραστικών πινάκων είδαν παράλληλα και εικόνες από την ζωοφόρο του Παρθενώνα με ενδυματολογικές επιλογές του 5ου αιώνα αλλά και παραστάσεις από αγγεία και τεχνικές ύφανσης.

(e-go.gr)
Read more »

Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012

Το Απολλώνιο πρόβλημα


Ο Απολλώνιος (Πέργα Παμφυλίας 262 π.Χ. -Αλεξάνδρεια Αιγύπτου 190 π. Χ.) υπήρξε μεγάλος Έλληνας μαθηματικός γνωστός στους σύγχρονους του ως ο ‘Μέγας Γεωμέτρης’, του οποίου η πραγματεία ‘Κωνικά’, που αποτελείται από 8 βιβλία είναι ένα από τα σημαντικότερα επιστημονικά έργα του αρχαίου κόσμου.
Σε ένα από τα έργα του, τις ‘Επαφές’ εξετάζεται το εξής πρόβλημα:
Δοθέντων τριών σημείων ή τριών κύκλων ή τριών ευθειών, να κατασκευασθεί ένας κύκλος που να εφάπτεται και στα τρία Η δυσκολότερη περίπτωση ,που αναφέρεται ως το πρόβλημα του Απολλώνιου, εμφανίζεται όταν τα τρία δοθέντα σχήματα είναι κύκλοι.
Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά το πρόβλημα:
Έστω ότι οι συντεταγμένες των κέντρων των τριών δοθέντων κύκλων είναι οι (x1,y1),(x2,y2),(x3,y3) με ακτίνες r1,r2,r3 αντίστοιχα. Συμβολίζουμε τις συντεταγμένες του κέντρου του ζητούμενου κύκλου με (x,y) και την ακτίνα του με r.Η συνθήκη ,η οποία προϋποθέτει ότι ο ζητούμενος κύκλος εφάπτεται στους τρεις δοθέντες κύκλους, βρίσκεται παρατηρώντας ότι, η απόσταση ανάμεσα στα κέντρα των δύο εφαπτόμενων κύκλων είναι ίση με το άθροισμα ή τη διαφορά των ακτίνων τους ανάλογα αν εφάπτονται εξωτερικά ή εσωτερικά. Άρα, έχουμε τις εξής εξισώσεις:
(x-x1)2+(y-y1)2-(r± r1)2=0 (1)
(x-x2)2+(y-y2)2-(r± r2)2=0 (2)
(x-x3)2+(y-y3)2-(r± r3)2=0 (3)
ή
x2+y2-r2-2xx1-2yy1±2rr1+x12+y12-r12=0 (4)
x2+y2-r2-2xx2-2yy2±2rr2+x22+y22-r22=0 (5)
x2+y2-r2-2xx3-2yy3±2rr3+x32+y32-r32=0 (6)
Όπως προαναφέραμε το (+) ή το (-) στις εξισώσεις διαλέγεται ανάλογα αν οι κύκλοι εφάπτονται εξωτερικά ή εσωτερικά .Οι εξισώσεις (1),(2),(3) είναι τρεις δευτεροβάθμιες εξισώσεις με τρεις αγνώστους με την προϋπόθεση ότι οι δευτέρου βαθμού όροι είναι οι ίδιοι σε κάθε εξίσωση, όπως φαίνεται από τις (4),(5),(6).
  • Στη συνέχεια αφαιρούμε την (2) από την (1) και τότε παίρνουμε την γραμμική εξίσωση ax+by+cr=d με a=2(x2-x1), b=2(y2-y1), c=2(-+r2±r1), d=x12+y12-x22-y22+r22-r12 (7) και ομοίως αφαιρώντας την (3) από την (1) έχουμε ότι a΄x+ b΄y+ c΄r = d΄ με a΄=2(x3-x1), b΄=2(y3-y1), c΄=2(-+ r3±r1), d΄=x12+y12-x32-y32+r23-r1(8)


Λύνοντας ,τότε, τις δύο αυτές εξισώσεις ως προς x,y συναρτήσει του r και μετά αντικαθιστώντας στην(1) παίρνουμε μία δευτεροβάθμια εξίσωση ως προς r ,η οποία είναι εύκολο να λυθεί. Όμως ,από αυτή τη διαδικασία θα προκύψουν δύο λύσεις , από τις οποίες μόνο μία θα είναι θετική. Μετά αντικαθιστούμε το r στην (7) και στην (8) και βρίσκουμε τα x,y, από τα οποία προσδιορίζουμε το ζητούμενο κύκλο.
Γενικά, υπάρχουν 8 λύσεις στο πρόβλημα του Απολλώνιου, δηλαδή όσοι είναι και οι συνδυασμοί των (+) και (-) στις εξισώσεις (1),(2),(3) ανάλογα εάν οι κύκλοι εφάπτονται εσωτερικά ή εξωτερικά.
Υπάρχει, επίσης , περίπτωση τα x,y,r να μην είναι ρεαλιστικοί αριθμοί για την επίλυση του προβλήματος ,όπως συμβαίνει όταν οι τρεις δοθέντες κύκλοι είναι ομόκεντροι. Τότε ,είναι φανερό ότι δεν υπάρχει λύση στο πρόβλημα. Ακόμα, πρέπει να περιμένουμε εκφυλισμό της λύσης ,όπως στην περίπτωση ,που οι τρεις δοθέντες κύκλοι εκφυλιστούν σε τρία σημεία πάνω στην ευθεία .οπότε ο απολλώνιος κύκλος είναι αυτή η ευθεία. Τέλος, σημειώνουμε ότι τα r,x,y,είναι δυνατό να κατασκευαστούν με τη χρήση του κανόνα και του διαβήτη μόνο, συμπέρασμα πολύ σημαντικό ,που καταδεικνύει την πολύ καλή θεμελίωση της λύσης του απολλώνιου προβλήματος. 


 Αλεξανδρίδης Ευστράτιος 

Read more »

Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

Σύμβολα Των Θεών


Ζευς
Σύμβολα: Κεραυνός, Αιγίδα, Κότινος
Ζώα: Αετός, Ταύρος, Κόκορας
Δέντρα & Φυτά: Βελανιδιά, Φασκόμηλο. Δευτερεύοντα: Ελιά, Μαργαρίτα, Αμάραντο, Ματζουράνα, Καρυδιά, Φλόμος, Βερβένα, Αμυγδαλιά, Βιολέτα, Κασσιά, Γαρύφαλλο, Σχοίνος.
Ποσειδώνας
Σύμβολα: Τρίαινα
Ζώα: ʼλογο, Δελφίνι, Ταύρος
Λίθοι: Βήρυλλος, Ακουαμαρίνης, Μαργαριτάρι
Δέντρα & Φυτά: Πεύκο, Θαλάσσια Ανεμώνη, Φύκια. Δευτερεύοντα: Φλαμουριά, Ουτρικουλαρία.
Aδης
Δέντρα & Φυτά: Κυπαρίσσι, Ροδιά. Δευτερεύοντα: Μέντα, Νάρκισσος, Καλαμπόκι.
Ήρα
Σύμβολα: Διάδημα, Σκήπτρο
Ζώα: Παγώνι, Αγελάδα
Δέντρα & Φυτά: Κρίνος, Πορτοκαλιά. Δευτερεύοντα: Μηλιά, Ιτιά, Συκιά, Σμύρνα.
Αθηνά
Σύμβολα: Αιγίδα
Ζώα: Κουκουβάγια, Φίδι
Δέντρα & Φυτά: Ελιά. Δευτερεύοντα: Βελανιδιά, Σημύδα, Σταυράγκαθο, Μουριά.
Απόλλωνας
Σύμβολα: Λύρα, Τόξο & Βέλος
Ζώα: Κουρούνα, Λύκος
Λίθοι: Ζαφείρι
Δέντρα & Φυτά: Δάφνη. Δευτερεύοντα: Ηλιοτρόπιο, Ηλίανθος, Ιξός (Γκυ), Υάκινθος, Πορτοκαλιά, ʼνηθος, Τριγωνέλλα, Φοίνικας, Κρίνος, Πράσο.
Aρτεμις
Σύμβολα: Τόξο & Βέλος, Ημισέληνος
Ζώα: Ελάφι, Γεράκι
Λίθοι: Αμέθυστος, Σεληνόλιθος, Μαργαριτάρι
Δέντρα & Φυτά: Ιτιά, Γιασεμί, Οξυά, Μυρτιά. Δευτερεύοντα: Αμάραντος, Μαργαρίτα, Φουντουκιά, Αγριαψιθιά, Βάλσαμο, Ακακία, Μανδραγόρας, Απήγανος.

Αφροδίτη
Σύμβολα: Καθρέφτης
Ζώα: Περιστέρι, Κύκνος
Λίθοι: Σμαράγδι, Λαζούρι, Μαργαριτάρι
Δέντρα & Φυτά: Τριαντάφυλλο, Κρίνος, Ανεμώνη, Μηλιά, Μυρτιά. Δευτερεύοντα: Αλόη, Φτέρη, Ερείκη, Βενζόη, Σμύρνα, Κυδώνι, Σανταλόξυλο, Αγγελική, Αχλαδιά, Αστήρ, Αφροξυλιά (Σαμπούκος), Βιολέτα.
Aρης
Σύμβολα: Δόρυ & Σπαθί
Ζώα: Σκύλος, Όρνεο
Λίθοι: Όνυχας, Σαρδόνυξ
Δέντρα & Φυτά: Δυόσμος, Απήγανος, Φλαμουριά, Βερβένα, Αδελόχορτο.
Δήμητρα
Σύμβολα: Δρεπάνι, Δαυλός
Ζώα: Φίδι
Λίθοι: Σμαράγδι
Δέντρα & Φυτά: Στάχυ, Κριθάρι. Δευτερεύοντα: Ιτιά, Καλαμπόκι, Ροδιά, Φασολιά, Βληχούνι, Παπαρούνα.
Ερμής
Σύμβολα: Κηρυκείων, Φτερωτά Σανδάλια
Ζώα: Τράγος
Μέταλλα: Υδράργυρος
Δέντρα & Φυτά: Αμυγδαλιά, Έλατο. Δευτερεύοντα: ʼνηθος, Φοίνικας, Φουντουκιά, Γαρύφαλλο, Κανέλλα, Μουριά.
Ήφαιστος
Σύμβολα: Σφυρί & Αμόνι, Πέλεκυς, Φωτιά
Δέντρα & Φυτά: Μαργαρίτα.
Πάνας
Σύμβολα: Αυλός, Φαλλός
Ζώα: Τράγος, Κριάρι, αρσενικό Ελάφι, Ταύρος
Δέντρα & Φυτά: Πεύκο, Έλατο, ʼμπελος. Δευτερεύοντα: Βανίλια, Καλάμι, Ασφόδελος, Ορχιδέα, Πηγουνιά, Σιληνή, Θρούμπι, Φτέρη, Αγριολούλουδα.
Διόνυσος
Σύμβολα: Θύρσος, Φαλλός
Ζώα: Φίδι
Λίθοι: Αμέθυστος
Δέντρα & Φυτά: Κισσός, ʼμπελος. Δευτερεύοντα: Ασκληπιάς, Συκιά, Ίσκα, Μάραθο, Ταμάριξ, Μανιτάρι.
Εκάτη
Σύμβολα: Εγχειρίδιο
Ζώα: Φίδι, Σκύλος (μαύρος συνήθως)
Λίθοι: Αμέθυστος, Σεληνόλιθος, Μαργαριτάρι
Δέντρα & Φυτά: Λεβάντα, Σμύρνα, Ιτιά. Δευτερεύοντα: Ακόνιτο, Κυκλάμινο, Σκόρδο, Μέντα, Μανδραγόρας, Μπελαντόνα.
Έρως
Λίθοι: Οπάλιο
Δέντρα & Φυτά: Τριαντάφυλλο κόκκινο, Βιολέτα λευκή, Ζαχαροκάλαμο.
Προμηθέας
Δέντρα & Φυτά: Φτέρη
Ουρανός
Δέντρα & Φυτά: Φλαμουριά
Γαία
Λίθοι: Κεχριμπάρι (Ήλεκτρο), Κοράλλι
Δέντρα & Φυτά: Πορτοκαλιά, Μηλιά
Κρόνος
Δέντρα & Φυτά: Κριθάρι, Ορχιδέα. Δευτερεύοντα: Καλαμπόκι, Λεβάντα, Ροδιά, Βατόμουρο.
Ρέα
Δέντρα & Φυτά: Σμύρνα
Περσεφόνη
Δέντρα & Φυτά: Ροδιά, Παπαρούνα.
Αδωνίς
Δέντρα & Φυτά: Σμύρνα, Τριαντάφυλλο, Μαρούλι, Μάραθο, Ερείκη
Ασκληπιός
Ζώα: Φίδι
Δέντρα & Φυτά: Δάφνη, Μουστάρδα.
Ίρις
Δέντρα & Φυτά: Κρίνος
Ήλιος
Δέντρα & Φυτά: Ηλιοτρόπιο.
Έα
Δέντρα & Φυτά: Κέδρο
Ώρος
Δέντρα & Φυτά: Λωτός, Σκουλόχορτο
Ύπνος

Δέντρα & Φυτά: Παπαρούνα
(lykomidis)

Read more »

Παρασκευή 2 Μαρτίου 2012

Share