«Συγγνώμη μετανοίας κρείσσων»

Η παράδοσή μας έχει διασώσει μια ιστορία,που για κάποιους δείχνει την μεγαλοψυχία και την καλοκαρδία του Πιττακού,και για άλλους ότι δεν πήρε την εκδίκηση,και δεν τήρησε τους νόμους που ο ίδιος διακήρυττε, και ότι θα έπρεπε να τιμωρήσει με θάνατο τον σιδερά.

 Ας δούμε  εδώ το περιστατικό,που από όποια άποψη και αν το δεις σε βάζει σε σκέψεις και  ανάλογα που κινείσαι ιδεολογικά προσεγγίζεις την ιστορία διαφορετικά.Άλλωστε το είχε γράψει ο σοφός των σοφών Ηράκλειτος.Τα πάντα είναι σχετικά. :

Κάποτε ο γιος του Πιττακού Τυρραίος, καθώς βρισκόταν καθισμένος σε ένα κουρείο στην Κύμη, ένας σιδεράς τον σκότωσε με τσεκούρι. Οι κάτοικοι της Κύμης συνέλαβαν τον δολοφόνο και τον πήγαν στον Πιττακό, ο οποίος, αφού άκουσε την εξιστόρηση του συμβάντος, τον άφησε ελεύθερο λέγοντας:

«συγγνώμη μετανοίας κρείσσων» («καλύτερη η συγχώρεση από τη μετάνοια»).

Το ίδιο περίπου απόφθεγμα του Πιττακού ο Ηράκλειτος - όπως αναφέρει ο Διογένης Λαέρτιος - το συνδέει με τον Αλκαίο, τον οποίο ο Πιττακός προτίμησε να συγχωρήσει παρά να τιμωρήσει: «συγγνώμη τιμωρίας κρείσσων» («καλύτερη η συγχώρεση από την τιμωρία»).

Read more »

10 αρχαίους Ελληνικούς ναούς που πρέπει να δεις στη ζωή σου

Στην Αρχαία Ελλάδα ο ναός ήταν το πιο σημαντικό κτίριο.Οι πρώτοι ναοί που  κατασκευάστηκαν  από πέτρα άρχισαν να εμφανίζονται τον 6ο  αιώνα.Οι ελληνικοί  ναοί δεν χρησιμοποιούνται ως χώροι λατρείας, αλλά μάλλον ως μνημεία στην αγαπημένους τους θεούς και θεές.Μερικά από τα καλύτερα παραδείγματα Ελληνικών ναών,βρίσκονται όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλάκαι σε όλη την αρχαία αυτοκρατορία τους,που εκτείνεται σε διάφορες περιοχές,όπως η Ιταλία,στην οποία βρίσκονται μερικά από τα πιο καλά διατηρημένα μνημεία Ελληνικών ναών.

 

Ας ξεκινήσουμε να αριθμούμε ένα προς ένα,και γράφοντας δύο λόγια για το κάθε μνημείο.

1. Παρθενώνας 

Ο Παρθενώνας,  βρίσκεται στην κορυφή της Ακρόπολης,και είναι ένα μνημείο αφιερωμένο στη θεά Αθηνά, τη θεά της σοφίας.

1. 
   
   

     Ο Παρθενώνας χτίστηκε στα μέσα του 5ου αιώνα,και κατασκευάστηκε αρχικά  για να αντικαταστήσει ένα παλαιότερο ναό που καταστράφηκε από τους Πέρσες. Το άγαλμα της Αθηνάς που βρισκόταν στον ναό ήταν φτιαγμένο από ελεφαντοστούν, ασήμι και χρυσό, αλλά δυστυχώς εκλαπεί και αργότερα καταστράφηκε.

    

   2. Κοιλάδα των ναών

   Αν και βρίσκεται στη Σικελία  στην Ιταλία, οι ναοί που βρίσκονται στην Κοιλάδα των Ναών είναι μερικά από τα πιο σημαντικά παραδείγματα της Ελληνικής αρχιτεκτονικής.

   

    

   Η κοιλάδα των νάων είναι παγκόσμια κληρονομιά της UNESCO,και περιλαμβάνει ναούς αφιερωμένους στον Ηρακλή,στην  Γιούνο (λατ. IVNO) που ήταν κύρια ρωμαϊκή θεότητα, αντίστοιχη με την Ήρα της ελληνικής μυθολογίας και την Concordia που  στην αρχαία ρωμαϊκή θρησκεία ,είναι η θεά που ενσαρκώνει τη συμφωνία στο γάμο και την κοινωνία.

   3 Ναός του Ηφαίστου

    Ο Ναός του Ηφαίστου, ήταν αφιερωμένος στο θεό των μετάλλων,της εργασίας και της δεξιοτεχνίας ,και  βρίσκεται βορειοδυτικά της Αγοράς των Αθηνών.

   

    Ο Ναός του Ηφαίστου είναι  ο καλύτερα διατηρημένος Ελληνικός ναός στον κόσμο σήμερα. Το σχεδίασε ο  Ικτίνος  ο αρχιτέκτονας ο οποίος βοήθησε επίσης να σχεδιαστεί και ο Παρθενώνας.

   4 Paestum (Ποσειδωνία)

   Paestum ήταν αρχικά μια αρχαία ελληνική πόλη που βρίσκεται στη νότια Ιταλία και περιλαμβάνει τρεις (3) καλοδιατηρημένους ναούς.

   

    Ο παλαιότερος ναός των τριών, ο Ναός της Ήρας, θεάς του γάμου και του τοκετού χτίστηκε το 550 π.Χ. και ο άλλος ναός, αφιερωμένος πάλι στην Ήρα χτίστηκε σε κοντινή χρονική απόσταση περίπου εκατό χρόνια αργότερα. Ο τελευταίος είναι ο Ναός της Αθηνάς, που  χτίστηκε το 500 π.Χ..

    

   5.Δωρικός ναός της Segesta

   Ο δωρικός ναός της Segesta.βρίσκεται λίγο έξω από την αρχαία πόλη της Segesta.

  Σήμερα ο ναός βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα της Σικελίας. Ο δωρικός ναός της Segesta κατασκευάστηκε στις αρχές του 5 ου  αιώνα και διαθέτει έξι από δεκατέσσερις στήλες.Ωστόσο, υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι ο ναός δεν τελείωσε ποτέ.

6 Ναός του Επικούριου Απόλλωνα

Βρίσκεται στην Πελοπόννησο,στον αρχαιολογικό χώρο Βάσσες.

Ο ναός είναι ευθυγραμμισμένος στον άξονα Βορράς-Νότος και όχι Ανατολικά-Δυτικά σύμφωνα με τα Ελληνικά αρχιτεκτονικά  πρότυπα.Αυτό ίσως οφείλεται στον περιορισμένο χώρο που βρίσκεται σε μια απότομη πλευρά του βουνού.

7 Ερέχθειο

 Το Ερέχθειο βρίσκεται στη βόρεια πλευρά της Ακρόπολης στην Αθήνα. Ο ναός είναι αφιερωμένος στον Έλληνα ήρωα Εριχθόνιο.

 

Η πιο διάσημη πτυχή του είναι φυσικά η βεράντα που υποστηρίζεται από  6 γυναικεία αγάλματα γνωστά ως Καρυάτιδες. 

 

8 Ναός του Δία στην Κυρήνη

Ο ναός του Δία στην Κυρήνη,βρίσκεται στην  αρχαία ελληνική αποικία της Λιβύη, και χρονολογείται τον  5ο αιώνα π.Χ

Το παρελθόν του ναού έχει ενδιαφέρον καθώς καταστράφηκε και ξαναχτίστηκε πολλές φορές.Το 115 μ.Χ ο ναός καταστράφηκε από μια Εβραική εξέγερση, και αποκαταστάθηκε έκτοτε 5 φορές από την  Ρωμαική τάξη.Ο ναός στη συνέχεια γκρεμίστηκε το 365 μ.Χ από σεισμό.Σήμερα στέκεται  με τις προσπάθειες Βρετανών και Ιταλών αρχαιολόγων.

9.Ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο

Στην άκρη της χερσονήσου της Αττικής βρίσκεται ο ερειπωμένος ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο, και περιβάλλεται από τις τρεις πλευρές από θάλασσα δημιουργώντας μερικά από τα πιο όμορφα τοπία που  συνοδεύουν ένα ελληνικό ναό.

 

Πλήρης ο ναός έμοιαζε με αυτόν του Ηφαίστου, γεγονός που υποδηλώνει ότι ήταν ο  ίδιος αρχιτέκτονας.

 

 10. Ναός του Ολυμπίου Διός

Ο Ναός του Ολυμπίου Διός βρίσκεται στην πρωτεύουσα της Ελλάδας την Αθήνα, και είναι ένας κολοσσιαίος ερειπωμένος ναός που ήταν αφιερωμένος στο Δία.

 Ο ναός άρχισε να κατασκευάζεται τον  6ο αιώνα π.Χ.,και τελείωσε τον 2ο μ.Χ αιώνα.Ήταν γνωστός ως ο μεγαλύτερος και πιο εντυπωσιακός ναός στην Ελλάδα, αλλά σήμερα υπάρχουν μόνο θραύσματα.

Read more »

Mουσική και δημιουργικότητα στην αρχαία Ελλάδα (βίντεο)

Κάθε πτυχή της Ελληνικής ζωής,είναι χαρακτηρισμένη από τραγούδι :ιστορία,ποίηση,αθλητισμό,θέατρο ακόμη και στην αστρονομία.Επίσης και για τον Έλληνα φιλόσοφο Πλάτωνα.Έχει επηρεάσει η μουσική την ιδιοσυγκρασία μας?

Πως σχετίζεται η μουσική με την μυθολογία και τις μούσες?
 Δείτε το μικρό βιντεάκι του Tim Hansen,ή μπείτε στην επίσιμη ιστοσελίδα του για να μάθετε να ``διαβάζετε`` την μουσική.

Read more »

Oνοματοδοσία στην αρχαία Ελλάδα

O πατέρας ανάβει την πυρά του βωμού και επικαλείται τους Θεούς...

«Κλύτε Θεοί Πατρώοι,
Εθνικοί των Ελλήνων Θεοί,
Υμέας κικλήσκομεν
αγαθαίς γνώμαις ημίν προσελθείν
κλύτε Μάκαρες και μόλοιτε ημίν
από Πυρός, από Χθονός
αφ' Ύδατος, από Αέρος
και από Ολύμπου.»

Ύμνος Χαρίτων
Tοποθετείται από τη μητέρα γύρω από το λαιμό του παιδιού το «μέταλλον» -κόσμημα- της ονοματοθεσίας του. Η μητέρα επικαλείται τις Χάριτες.

« Χάριτες, σεπτές θυγατέρες της Ευρυνόμης και του Διός
ουράνιαι μητέρες της κοσμήσεως και της Ευνομίας
φαειναί, λάμπουσαι, αυξήτριαι, σεβαστές παρθένοι
συνοδοί της Αθηνάς Εργάνης και της Ουρανίας Αφροδίτης
εσείς που στέκεστε δίπλα τον Φοίβο στις συνελεύσεις των Θεών
ακούστε μας και σταθείτε κοντά μας ευμενείς
αυξάνοντας γύρω μας το ιερό φως των Ολυμπίων
χαρίζοντάς μας δια βίου ειρήνη και χαρά
φυσικό κι εσωτερικό κάλλος
γαλήνη, μακροθυμία και ημέρωση
αξιοσύνη, ευσέβεια και κρίση ορθή.»

Ύμνος Νυμφών
Aπό τον πατέρα.

«Νύμφες, ακοίμητοι θυγατέρες της Πρώτης Αρχής
σπέρματα του Διός και τ' Ουρανού
αφανείς φίλοι βροτών και παιδοκόμοι
εναέριοι και ευώδεις Θεαί
Σας καλούμε να προσέλθετε ευμενείς
δια βίου επαρωγοί της / του ............
αγναί διδάσκαλοι, επίκουροι
και χαροπαίγμονες οδηγοί.»

Ύμνος Θεού Προστάτου
Eπιλέγεται από τους γονείς.

Παρουσίαση
Ο

πατέρας, περιφέρει 3 φορές το παιδί γύρω από την επιβώμια πυρά με κατεύθυνση αντίθετη του ρολογιού, λέγοντας στο πέρας κάθε κύκλου.

«έστωσαν οι Θεοί προστάται της / του.........»

Ενώ οι προσκεκλημένοι τους ραίνουν με άνθη και καρπούς. Η μητέρα στέκεται μπροστά στην επιβώμια πυρά. Μόλις σ

υμπληρώσει την περιφορά, ο πατέρας στέκεται δίπλα στην μητέρα, υψώνει το παιδί πάνω από την πυρά, κοιτάζει ψηλά και κάνει την παρουσίαση στους Θεούς και τους Προγόνους.

«Αθάνατοι Θεοί και ευκλεείς Πρόγονοι
σας παρουσιάζω την / τον ..............
γνησία / γνήσιο απόγονο εμού και της συζύγου μου
Ελληνίδα / Έλληνα εξ Ελλήνων
αίμα εκ του αίματός μας
ψυχή εκ της ψυχής σας.
Να την / τον φυλάτε και να την / τον οδηγείτε
στις οδούς που ταιριάζουν στους Έλληνες
στις οδούς που ταιριάζουν
σε φιλοσόφους και ελευθέρους ανθρώπους.»

(απαγγέλλεται τρίς)

Ευχή
H η μητέρα παίρνει στα χέρια το παιδί και απαγγέλλει την ευχή.

«Τι να ευχηθεί ένας θνητός για έναν θνητό που αγαπάει;
Μόνο οι Θεοί αλήθεια ξέρουν.
Ας χαρίσουν λοιπόν στην / στον ................
εκείνα που η μεγαλοσύνη τους θέλει
εκείνα που ταιριάζουν σε Ελληνίδα / Έλληνα,
παιδί δικό τους δηλαδή,
ας χαρίσουν αυτά που πρέπει σε ανθρώπινο πλάσμα
που θα τιμήσει τους Θεούς και τους Προγόνους
που θα σεβαστεί τη Φύση και τον Αιώνιο Λόγο.
Μάκαρες Θεοί, Εθνικοί Θεοί των Ελλήνων
και εσείς ένδοξοι Πρόγονοι
χαρίστε τα πρέποντα για πρόσωπο αγαπημένο
στην / στον .................
που μόλις παρουσιάσαμε εμπρός σας.»

Σπονδή
Χύνεται τριπλή σπονδή αρώματος, γάλακτος και μελιού και όλοι αναφωνούν.

«έστωσαν οι Θεοί προστάται της / του .........»

Κλείσιμο

«Χαίρετε Μάκαρες, χαίρετε Αιώνιοι Θεοί Πατρώοι
ευσεβέσι θρησκευταίς Ιερόν Φάος αύξοιτε
νούσους, άλγη τε και κήρας στέλλοντες ες πέρατα γαίης.»

«Γένοιτο»

(Μοιράζονται στους προσκεκλημένους γλυκά και γίνεται απόθεση δίπλα στον βωμό των διαφόρων δώρων προς το παιδί.)

ysee.gr

Read more »

Dzopas: Μυστηριώδης φυλή του Θιβέτ με ελληνική γραφή!

Για περισσότερα από 40 χρόνια, μυστήριο καλύπτει την επονομαζόμενη φυλή Dzopas, που εντοπίζεται κάπου στα σύνορα μεταξύ Κίνας και Θιβέτ.

Εξωγήινοι που ζουν πλάι μας ή απλά μια πολύ διαφορετική από εμάς φυλή;

Οι Dzopas βρέθηκαν να κατέχουν έναν δίσκο (φωτό) από μια συλλογή 716 δίσκων. Οι δίσκοι αυτοί ονομάζονται τα εξωγήινα πιάτα με τα Ελληνικά γράμματα. Η χρονολογία κατασκευής του δίσκου είναι χιλιάδες χρόνια προ Χριστού.

Το υλικό με το οποίο είναι κατασκευασμένος ο δίσκος είναι άγνωστο. Δεν υπάρχει τέτοιο υλικό στη γη. Είναι πιο σκληρό κι από το διαμάντι. Η φυλή των Dzopas του Θιβέτ μιλάει για τον πλανήτη «Ε» και περιγράφουν τον Σείριο, και λένε για τον λαό του ηλίου τους Έλληνες.

Ο δίσκος των Dzopas κάθε μισή ώρα χάνει βάρος το οποίο ανακτεί την άλλη μισή ώρα,και από το εσωτερικό του εκπέμπει παράξενους ήχους. Ο αρχηγός των Dzopas είπε στους επιστήμονες που μελετούν το δίσκο ότι το 25.000 π.Χ. περίπου, οι κάτοικοι του πλανήτη «Ε», οι Έλληνες , κατέκτησαν τη γη που είχε βαρύτητα διπλάσια από αυτή του δικού τους πλανήτη. Στο δίσκο διακρίνεται ο εξωγήινος (βέλος), ένας κάστορας και ένα σαυροειδές

Βουνά Bayankara - Ula. Σύνορα Κίνας και Θιβέτ. Μια ομάδα αρχαιολόγων διερευνά εξονυχιστικά ένα δίκτυο πολύπλοκων σπηλιών που συνδέονται μεταξύ τους με στοές όταν βρίσκεται μπροστά σε μια εντυπωσιακή ανακάλυψη. Μέσα στις σπηλιές βρίσκουν μια ατέλειωτη σειρά τάφων, ο ένας δίπλα από τον άλλον, όπου οι σκελετοί ανταποκρίνονται σε πλάσματα με ανώτερο ύψος 1,30 μ. και με ένα εκπληκτικό χαρακτηριστικό: υπερμεγέθη κρανία.

Οι πρώτες σκέψεις που ακολούθησαν ήταν να πρόκειται για ένα άγνωστο μέχρι εκείνη την στιγμή είδος πιθήκου. Ένας όμως από τους επικεφαλής της αποστολής, ο Κινέζος αρχαιολόγος Δρ. Chi Pu Tei, απέκλεισε αυτή την θεωρία, με το σκεπτικό ότι είναι αδιανόητο οι πίθηκοι να θάβονται ο ένας δίπλα στον άλλο.

Τα μέλη της αποστολής συνέχισαν την αναζήτηση και την εξερεύνηση των στοών, όταν μια δεύτερη έκπληξη ήρθε να προστεθεί στην προηγούμενη. Δίπλα από ένα θαμμένο σκελετό ένας μεγάλος πέτρινος δίσκος με μια τρύπα στο κέντρο του. Ο μισός ήταν θαμμένος στο έδαφος και ο υπόλοιπος ξεχώριζε πάνω από αυτό. Το δεύτερο αυτό εύρημα ήρθε να κορυφώσει το μυστήριο, για το τι τελικά ήταν όλο αυτό που είχαν ανακαλύψει. Γύρω από την τρύπα υπήρχε μια σπειροειδής χάραξη που στο πλαίσιό της ακτινοβολούσε, και που μια προσεκτικότερη ματιά έδειχνε ότι στο εσωτερικό της υπήρχε μια σειρά από γραφικούς χαρακτήρες (σαν ιερογλυφικά), που έδιναν την εντύπωση ενός κειμένου. Έκπληκτοι διαπιστώνουν ότι μαζί με κάθε νεκρό έχει θαφτεί και ένας τέτοιος δίσκος. Συνολικά ο αριθμός τους είναι 716.

Παράλληλα, μέσα στις σπηλιές και πάνω στα πετρώματα βρέθηκαν πλήθος από χαράξεις συμβόλων και παραστάσεων πλανητών που περιέπλεξαν το μυστήριο. Φαίνεται ότι αυτοί που τις δημιούργησαν ήθελαν να αποδώσουν την κίνηση του ήλιου, της σελήνης καθώς και πλήθος άλλων ουράνιων σωμάτων που τα ένωναν μεταξύ τους με μια λεπτή χάραξη, προφανώς για να συμβολίσουν την αλληλεπίδρασή τους.

Η αδυναμία επί 20 χρόνια να κατανοηθεί το τι ήταν αυτό που βρέθηκε (τόσο οι σκελετοί όσο και οι δίσκοι ), ατόνησε το όποιο ενδιαφέρον γι΄ αυτήν την ανακάλυψη και οι δίσκοι περιέπεσαν συσσωρευμένοι σε μια γωνιά στο μουσείο του Πεκίνου. Το επόμενο όμως διάστημα ένας καθηγητής, ο Δρ. Tsum Um Nui, εργάστηκε σχολαστικά πάνω στους δίσκους, και όπως αργότερα ισχυρίστηκε πως εξετάζοντας τους περισσότερους από αυτούς και συνδέοντας με την δική του μέθοδο το περιεχόμενο τους, κατάφερε να αποκρυπτογραφήσει τα σύμβολα της ιερογλυφικής μορφής (ίσως γραφής), που βρίσκονταν μέσα στις αυλακώσεις. Ο Δρ. Tsum Um Nui ζήτησε το 1963 την άδεια από την Ακαδημία του Πεκίνου να δημοσιοποιήσει τα αποτελέσματα των ερευνών του, αλλά κάτι τέτοιο του απαγορεύτηκε. Δύο όμως χρόνια αργότερα, το 1965 δόθηκε η άδεια στον καθηγητή και στους τέσσερις συνεργάτες του να τα δημοσιοποιήσουν.

Η ανακοίνωσή τους εξέπληξε, καθώς αυτά ανάγουν σε μια ιστορία πριν 12.000 χρόνια και κάνουν λόγο για το πέρασμα μια εξωγήινης φυλής από τον πλανήτη μας, τους Dzopas και την αναγκαστική κατοίκησή της σ΄ αυτόν. Αρχικά, οι κάτοικοι της περιοχής πανικοβλήθηκαν στην θέα αυτών των άγνωστων εισβολέων που ήρθαν με ένα ιπτάμενο όχημα ξεπροβάλλοντας μέσα από τα σύννεφα και πανικόβλητοι κατέφυγαν στις βαθιές σπηλιές των βουνών για να προφυλαχθούν. Μάλιστα μέσα στα κείμενα αναφερόταν ότι σε πολλές περιπτώσεις με την παρεξηγημένη αίσθηση του κινδύνου που νόμιζαν ότι διέτρεχαν οι ντόπιοι επιτέθηκαν και θανάτωσαν κάποιους από αυτούς. Με την πάροδο του χρόνου αντιλήφθηκαν ότι η παρουσία των ξένων δεν ήταν απειλή και αποδέχτηκαν την συνύπαρξη μαζί τους.

Οι δίσκοι "μιλούν" για την αιώνια καταδίκη που ένιωθαν για τους εαυτούς τους αυτοί οι επισκέπτες καθώς θεωρούσαν δεδομένο ότι δεν θα είχαν ποτέ την δυνατότητα να γυρίσουν στον πλανήτη τους, ύστερα από την καταστροφή του οχήματος που επέβαιναν.

Οι ερευνητές δεν στάθηκαν μόνο στην αποκρυπτογράφηση των κειμένων των δίσκων, αλλά με συνεχείς επισκέψεις στην περιοχή των βουνών Bayankara Ula, προσπάθησαν να συγκεντρώσουν - αν υπήρχαν - ανεξάρτητες πληροφορίες και στοιχεία για το αντικείμενο της αναζήτησής τους. Και πράγματι, ακόμα και εκείνη την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ήταν σε γνώση των κατοίκων των χωριών που κρέμονταν στις πλαγιές των βουνών, ο μύθος για τα άγνωστα άτομα που ήρθαν από ψηλά.

Το μακρινό παρελθόν δεν έσβησε τον μύθο για τα κοντά, αδύναμα, κίτρινου δέρματος πλάσματα που στην αρχή τρομοκράτησαν αλλά αργότερα έζησαν αρμονικά με τις άλλες φυλές των βουνών. Διακρίνονταν για την άσχημη έως απωθητική εμφάνισή τους, με κυριότερα χαρακτηριστικά, το πολύ μεγάλο κρανίο και τα πολύ κοντά σώματα. Και ήρθε η ανακάλυψη των σκελετών για να επιβεβαιώσει τα λεγόμενα του μύθου, και να δημιουργεί ουσιαστικά ερωτήματα για το αν πρέπει να αναφερόμαστε σε μύθο ή ένα ιστορικό γεγονός.

Η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων από την ομάδα του Δρ. Tsum Um Nui ήρθε να ταράξει αρνητικά τα νερά στους επιστημονικούς κύκλους. Ο καθηγητής και η ομάδα του τέθηκαν στο περιθώριο, χλευάστηκαν και διαπομπεύτηκαν. Κάτω από αυτές τις συνθήκες ο καθηγητής Tsum εγκατέλειψε την Κίνα και κατέφυγε στην Ιαπωνία όπου και πέθανε το 1965.

Το τέλος του καθηγητή Tsum δεν έκλεισε το θέμα παρά την αδιαφορία του Κινεζικού κατεστημένου. Σοβιετικοί επιστήμονες είδαν τους δίσκους στο μουσείο της Κίνας, και ζήτησαν κάποιους από αυτούς να τους πάρουν στη Μόσχα για περισσότερες έρευνες και αναλύσεις. Η Κίνα δέχτηκε το αίτημα, έστειλε μερικούς από τους δίσκους (προφανώς υπήρξε ανταλλαγή ευρημάτων), και οι Σοβιετικοί προέβησαν σε σχολαστικές και λεπτομερείς έρευνες. Αφού προχώρησαν σε μια προσεκτική και λεπτομερή αποκόλληση όλων των ξένων σωμάτων που με την πάροδο των αιώνων "κάθισαν " πάνω στους δίσκους, τους τοποθέτησαν πάνω σε μια ειδική περιστρεφόμενη πλάκα.

Όπως καταγράφτηκε, οι δίσκοι άρχισαν να πάλλονται έντονα και να παράγουν ήχους με έναν ασυνήθιστο ρυθμό, κάτι που έδινε την εντύπωση ότι μέσα από τους δίσκους περνούσε ηλεκτρισμός. Μέρος των ερευνών και των πειραμάτων από τους Σοβιετικούς δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Σπούτκιν από τον Δρ. Vyatchslav Saizev, όπου μεταξύ των άλλων αναφέρει ότι οι δίσκοι των Dzopas πρέπει να ήταν μέρος ενός ευρύτερου ηλεκτρικού κυκλώματος άγνωστης χρήσης, και κάποια στιγμή εκτέθηκαν σε υψηλές τάσεις, στα πλαίσια της λειτουργίας του.

Ήταν αρκετοί οι ερευνητές που προσπάθησαν να εξετάσουν και να ερμηνεύσουν τους δίσκους των Dzopas, και να ανακαλύψουν το βαθύ παρελθόν αυτής της μυστηριώδους φυλής. Σκόνταφταν όμως σε αυτή την προσπάθειά τους, στο κομμουνιστικό καθεστώς της Κίνας και στο απομονωτισμό της επιστημονικής έρευνας, που ακολουθούσε και αυτή την μοναχική πορεία της χώρας σε όλες τις πτυχές της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής της ζωής.

Ανάμεσα στους επιστήμονες που ασχολήθηκαν (στα περιθώρια που τους άφηνε το καθεστώς και πάντα με βάση ότι το Κινεζικό επιστημονικό κατεστημένο έκανε τα πάντα τόσο για να διαψεύσει όσο και να εξαφανίσει τελείως τα ίχνη των δίσκων και της ανακάλυψης των σκελετών), περιλαμβάνονται ο μηχανικός ο Αυστριακός μηχανικός Ερνεστ Βέγκερερ (φωτογράφισε το 1974 δύο δίσκους στο μουσείο Μπάνπο στην πόλη Ζιάν), και ο Ελβετός συγγραφέας Εριχ Φον Νταίνεκεν , που μέσα από τα έργα του δίνει νέες διαστάσεις στην ήδη υπάρχουσα πίστη σε μεγάλη μερίδα των λαών, περί ύπαρξη άλλων κατοικημένων πλανητών και επίσκεψη κάποιων από τους κατοίκους τους στη γη.

Ο Έβανς, εντυπωσιασμένος και με μεγάλο πάθος για την έρευνα και την αναζήτηση άγνωστων πολιτισμών, ήταν από αυτούς που επισκέφτηκαν την περιοχή. Μετέβη σ' αυτή το 1947. Αν και είχε την υποστήριξη του 12 χρονου τότε Λάμα, που του έδωσε εφόδια και συνοδεία ανδρών, εγκαταλείφθηκε στην πορεία από αυτούς, αλλά κατάφερε μόνος του, μέσα από αντιξοότητες και κακουχίες να φτάσει τον στόχο του και να αντικρίσει του κατοίκους αυτής την άγνωστης φυλής, σε απρόσιτα σημεία της οροσειράς. Κατοίκους που το ύψος τους έφτανε μόλις το 1,30 μ.

Ο Έβανς συμβίωσε για αρκετό διάστημα μαζί τους, έμαθε την γλώσσα τους σε τέτοιο βαθμό ώστε να μάθει πολλά για την ιστορία αυτής της φυλής, και να μπορέσει να ακούσει από τον θρησκευτικό της ηγέτη Lourgan La, για τα δύο ταξίδια που πραγματοποίησαν οι προγονοί τους από τον δικό τους πλανήτη στη γη. Το ένα πριν από 20.000 χρόνια, και το άλλο το 1014 μ,χ. Το δεύτερο ήταν και το μοιραίο γι' αυτούς, αφού η καταστροφή του διαστημόπλοιού τους, τους παγίδευσε για πάντα στην γη. Οι Ντζόπας αναβίωσαν στον βαθμό που μπόρεσαν τον πολιτισμό τους, και οι απόγονοί τους είναι οι σημερινοί κάτοικοι του χωριού.

Ο Έβανς, όταν ανέβαινε τις ψηλές οροσειρές για να φτάσει στο όνειρό του, αρχικά είχε τις επιφυλάξεις και τους προβληματισμούς του για αυτό που θα συναντούσε. Στον γυρισμό όμως και με τα όσα άκουσε και είδε στην διάρκεια αυτής της μοναδικής, συγκλονιστικής εμπειρίας του, είχε βαθιά πια μέσα του την πεποίθηση για την αλήθεια της ιστορίας και του παρελθόντος των Dzopas.

Η διαφοροποίηση στις χρονικές στιγμές που πραγματοποιήθηκαν οι αποστολές των Dzopas στην γη, όπως ήξερε μέχρι εκείνη την ώρα (και η αναφορά δύο αποστολών), δεν κλόνισε αυτήν του την πεποίθηση, καθώς εκτίμησε ότι το μακρό χρονικό διάστημα που συνέβησαν ήταν πολύ πιθανό να έχει μπερδέψει τα γεγονότα στο πέρασμα τους από γενιά σε γενιά (αυτή η διαφοροποίηση ήταν και η αιτία κάποιοι ερευνητές να μιλούν για δύο διαφορετικές φυλές).

Τα όσα αφηγήθηκε ο Έβανς, αμφισβητήθηκαν έντονα και δεν ήταν λίγοι αυτοί που μίλησαν για προϊόν της φαντασίας του. Πάντως σε αναπάντητο ερώτημα εξακολουθεί να μένει η φωτογραφία που βρέθηκε μετά τον θάνατό του, ανάμεσα στα συγγράμματα του, που φαίνεται να εικονίζει ένα κοντόσωμο περίεργο ζευγάρι που το είχε σημειώσει σαν το βασιλικό ζεύγος της μυστηριώδους φυλής (ο άνδρας 1,20 μ. ψηλός περίπου και η γυναίκα 1,10).

Σε εργαστηριακό επίπεδο ο Εβανς χρησιμοποίησε σε μια σειρά πειραμάτων τον δίσκο, όπου έκπληκτος διαπίστωσε ότι αυτό το μυστηριώδες, ερχόμενο από το παρελθόν αντικείμενο ( η ηλικία του προσδιορίστηκε σε χιλιάδες χρόνια ), δεν είχε σταθερό βάρος αλλά αυτό αυξομειωνόταν με μια συχνότητα που έκλεινε κύκλο περίπου κάθε τρισήμισι ώρες. Τα συμπεράσματα αυτής της έρευνας δημοσιεύτηκαν 4 χρόνια μετά το θάνατο του, το 1978, σε μια μελέτη υπό το τίτλο "Η εξορία των θεών του ήλιου".

Το μυστήριο της φυλής των Dzopas, εξακολουθεί να παραμένει και αυτό διότι στην ανθρωπογεωγραφία της Κινεζικής επικράτειας, η φυλή αυτή φαίνεται σαν να μην υπάρχει. Αυτό όμως δεν σημαίνει άρνηση και αποκλεισμό της ύπαρξή της από τους ερευνητές, καθώς δεν είναι η μόνη φυλή που από την πλευρά της Κινεζικής κυβέρνησης τυγχάνει για λόγους εθνολογικούς αυτής της αντιμετώπισης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ανακάλυψη μόλις το 1995 μια ανύπαρκτης και άγνωστης μέχρι εκείνη την στιγμή φυλής με πληθυσμό 120 ατόμων και με ύψος 0,65 έως 1 μέτρο. Και αυτή η φυλή βρέθηκε στο ίδια περιοχή που φαίνεται να ζουν και οι απόγονοι των Dzopaz. Την οροσειρά Bayankara-Ula.

Αν και oi ανθρώπινες δραστηριότητες έχουν απλωθεί σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, τις θάλασσες, τα ψηλά βουνά, τις ερήμους, τα βαθιά δάση, τις αφιλόξενες ζούγκλες και τα απομακρυσμένα νησιά, εν τούτοις οι ερευνητές επιστήμονες και ανθρωπολόγοι, βρίσκονται πολύ συχνά απέναντι σε εκπληκτικές ανακαλύψεις. Άγνωστες φυλές, διαφορετικοί άνθρωποι, ξεχωριστοί πολιτισμοί, που πολλοί από αυτούς κρύβουν ερμητικά κλεισμένα και ασφυκτικά φυλαγμένα τα μυστικά τους. Μυστικά που αν κάποια στιγμή αποκρυπτογραφηθούν, ίσως αλλάξει όλη η γνώση για την ιστορία της ανθρωπότητας και την ιστορία του πλανήτη μας όπως την ξέραμε μέχρι τώρα. Ίσως η μυστηριώδης φυλή των Dzopas αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς κρίκους σε αυτή την εξέλιξη, και ταυτόχρονα την πιστοποίηση για την ύπαρξη και ενός ακόμα είδους ευφυούς πλάσματος πάνω στον πλανήτη μας. Που συμβιώνει δίπλα μας, μαζί μας, για χιλιάδες χρόνια.

Read more »

H πλάκα Εκενίκ.

Περού (Κούσκο)

Η αρχαιότατη χρυσή πλάκα εκενίκ,που ευρέθη στο Κούσκο του Περού το 1853,και η οποία επέτρεπε τον προσανατολισμό δια του πολικού αστέρος,(μη ορατού στο Περού 6 μήνες το χρόνο),έφερε την τρίαινα σύμβολο του Ποσειδώνος,και σημείωνε τους βασικού ανέμους των ελληνικών θαλασσών.Το 38ο συνέδριο Αμερικανολόγων(Στουτγκάρδη 1968)συνεπέρανε ότι πρόκειται για ναυτικό όργανο Ελλήνων θαλλασοπόρων.

Read more »

Εκπληκτική ανακάλυψη: Βρέθηκαν 400.000 κομμάτια παπύρων γραμμένα από τους αρχαίους Έλληνες

Βρέθηκαν 400.000 κομμάτια παπύρων γραμμένα από τους προγόνους μας και που με μια καινούργια μέθοδο μπορούν να διαβαστούν . H έγκυρη βρετανική εφημερίδα Independent σε ένα άρθρο της έγραψε... "Eureka! Εκπληκτική ανακάλυψη αποκαλύπτει τα μυστικά των αρχαίων Ελλήνων" .

Χιλιάδες χειρόγραφα που έως τώρα δεν μπορούσαμε να διαβάσουμε και που περιέχουν σπουδαία κείμενα της κλασσικής φιλολογίας τώρα μπορούν να διαβαστούν για πρώτη φορά με μια τεχνολογία που πιστεύεται ότι θα ξεκλειδώσει τα μυστικά των αρχαίων ελλήνων .

Μεταξύ των άλλων θησαυρών που έχουν ήδη ανακαλυφθεί από μια ομάδα επιστημόνων του Παν/μίου της Οξφόρδης υπάρχουν και άγνωστα έως τώρα έργα κλασσικών γιγάντων όπως ο Σοφοκλής, ο Ευριπίδης και ο Ησίοδος.

Αόρατη με το κοινό φώς, η ξεβαμμένη μελάνη γίνεται καθαρά ορατή κάτω από υπέρυθρο φώς, με τεχνικές ανάλογες με την επισκόπηση από δορυφόρους.

Τα κείμενα της Οξφόρδης αποτελούν μέρος ενός μεγάλου αριθμού παπύρων που βρέθηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα σε έναν αρχαίο σκουπιδότοπο της ελληνο-αιγυπτιακής πόλης του Οξυρύγχου.

Απομένουν χιλιάδες κείμενα να διαβαστούν μέσα στην επόμενη δεκαετία, περιλαμβανομένων έργων του Οβιδίου και του Αισχύλου.

Υπάρχουν περίπου 400,000 κομμάτια παπύρων φυλαγμένα σε 800 κιβώτια στην Βιβλιοθήκη Sackler της Οξφόρδης και αποτελούν το μεγαλύτερο όγκο κλασσικών ελλήνων χειρογράφων του κόσμου.

Οι ακαδημαϊκοί χαιρέτησαν με ενθουσιασμό την νέα ανακάλυψη η οποία μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση κατά 20% των σωζόμενων ελληνικών έργων.

Μέσα στα έως τώρα άγνωστα κείμενα που κατόρθωσαν να διαβάσουν με την τεχνική αυτή, περιλαμβάνονται τμήματα της χαμένης από καιρό τραγωδίας «Επίγονοι» του Σοφοκλή, μέρος μιας χαμένης νουβέλας του έλληνα συγγραφέα Λουκιανού του 2ου αιώνα, άγνωστο κείμενο του Ευριπίδη, μυθολογική ποίηση του ποιητή Παρθένιου του 1ου αι. π.Χ, έργο του Ησίοδου του 7ου αι., και ένα επικό ποίημα του Αρχίλοχου, ενός διαδόχου του 7ου αι. του Ομήρου, που περιγράφει γεγονότα που οδήγησαν στον Τρωικό πόλεμο.

«Είναι τα πιο φανταστικά νέα.

Υπάρχουν δύο πράγματα εδώ. Το πρώτο είναι πόσο φοβερά επηρέαζαν τις επιστήμες και τις τέχνες οι Έλληνες. Το δεύτερο είναι πόσο λίγα από τα γραπτά τους σώζονται » λένε οι άγγλοι επιστήμονες.

 (alfavita.gr)

Read more »

Tο όνομά μου είναι ΜΥΡΤΙΣ.

430-426 π.Χ.: Ένας μεγάλος λοιμός αποδεκατίζει τον πληθυσμό της Αθήνας. 1994-5 μ.Χ.: Ο ομαδικός τάφος περίπου 150 θυμάτων του λοιμού αυτού ανακαλύπτεται τυχαία στην περιοχή του Κεραμεικού. Ανάμεσά τους, ένα 11χρονο κορίτσι. 2010 μ.Χ.: Η Μύρτις, όπως ονομάστηκε η σύγχρονη του Περικλή νεαρή Αθηναία, "ξαναζωντανεύει" και παρουσιάζεται, μέχρι τα μέσα Ιουνίου, στο Κέντρο Γαία του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας, στους συμπολίτες της του 21ου αιώνα. Στη συνέχεια, η Μύρτις θα ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα, καθώς και στο εξωτερικό, εκθέτοντας τα εντυπωσιακά αποτελέσματα της τεχνολογίας και της διεπιστημονικής συνεργασίας.

Το κρανίο του άτυχου κοριτσιού βρέθηκε σε άριστη κατάσταση ανάμεσα στο σκελετικό υλικό του ομαδικού τάφου που ήρθε στο φως κατά τη διάρκεια εργασιών για το Αττικό Μετρό. Ένα επιπλέον σημαντικό χαρακτηριστικό έδωσε το έναυσμα στον επίκουρο καθηγητή Ορθοδοντικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Μανώλη Παπαγρηγοράκη να επιχειρήσει την ανασύνθεση του προσώπου της. Έλληνες, Γάλλοι και Σουηδοί επιστήμονες, τεχνικοί και καλλιτέχνες μοιράστηκαν τη γνώση και την εμπειρία τους για την όσο το δυνατόν πιστότερη προσέγγιση της εποχής του λοιμού των Αθηνών.

Η τελική ανάπλαση των χαρακτηριστικών της Μύρτιδος ήταν αποτέλεσμα μια μεγάλης ερευνητικής προσπάθειας, με συντονιστή τον κ. Παπαγρηγοράκη, και πραγματοποιήθηκε χάρη στην αξιοποίηση των συμπερασμάτων της αρχαιολογικής ανασκαφής και στην ανάλυση του αρχαίου DNA για την αναζήτηση του αιτιολογικού παράγοντα του λοιμού των Αθηνών. Έτσι, 24 αιώνες μετά τον θάνατό της, η Μύρτις γίνεται το πρώτο παιδί που ξαναβρίσκει τη μορφή του, ανακτά τη φυσιογνωμία του και αντικρίζει τους πολίτες του 21ου αιώνα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Μύρτις έχει επιλεγεί από τον ΟΗΕ, να πάρει μέρος στην παγκόσμια εκστρατεία για την καταπολέμηση της φτώχειας, η οποία ολοκληρώνεται το 2015.Η πρόσφατη ανάπλαση του προσώπου του εντεκάχρονου κοριτσιού, έφερε στο προσκήνιο όχι μόνο την προσωπική της ιστορία, αλλά κυρίως τον μεγάλο λοιμό της Αθήνας ο οποίος στα χρόνια του Πελοποννησιακού Πολέμου αφάνισε τον πληθυσμό της. Μια ιστορία, δηλαδή, που επαναλαμβάνεται σήμερα, κυρίως στις χώρες του Τρίτου Κόσμου, όπου εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν από λοιμούς και από έλλειψη καθαρού νερού.

Δείτε περισσότερα στο παρακάτω βίντεο:

Read more »

Η εορτή της ΕΛΕΝΗΣ την 21 Μαΐου στην αρχαιότητα.

Σύμφωνα με την μυθολογία με τις αστρονομικές της καταβολές,η Ωραία Ελένη και τα δίδυμα αδέρφια της Κάστωρ και Πολυδεύκης,οι λεγόμενοι διόσκουροι(παιδία του Διός)είχαν γεννηθεί όταν μπαίνη ο ήλιος,στον αστερισμό των Διδύμων-που αντιστοιχεί στις 21 Μαϊού του χριστανικού ημερολογίου.Καθώς η συλλογική μνήμη τιμούσε αυτήν την ημέρα την πανέμορφη Ελένη με τα αδέρφια της,το ιερατείο για να τους εξαλείψει .προσήρτησε  στην ίδια ημερομηνία την εορτή της δικής της ελένης,και του γιού της με πρώτο το όνομα το ανδρικό όπως είναι αναμενόμενο σε ένα ανδροκρατούμενο καθεστώς..

Read more »

Η λάθος ερμήνευση του χρησμού από τον ΚΥΛΩΝ.

Ο ΚΥΛΩΝ τον 7ο αι. στα χρόνια του ΔΡΑΚΟΝΤΑ επιχείρησε να επωφεληθεί της δόξας του και να επιτύχει στην πολιτική(τι διαχρονικό!)Ένας αινιγματικός χρησμός του μαντείου των ΔΕΛΦΏΝ,όπως έκανε πάντα,του ανακοίνωσε ότι οι οπαδοί του θα έπαιρναν την ακρόπολη στην διάρκεια <<μεγάλης εορτής ΔΙΟΣ>>.
Ο ΚΥΛΩΝ ερμήνευσε το χρησμό σα γεγονός που θα λάμβανε χώρα στα ΟΛΥΜΠΙΑ,επειδή αυτά ήταν αφιερωμένα στον ΔΙΑ,και έτσι επιχείρησε να καταλάβη την ακρόπολη,τον καιρό των αγώνων αλλά απέτυχε οικτρώς.Ο ίδιος και οι οπαδοί του όχι μόνο δε κατέλαβαν τον ιερό λόφο,αλλά πολιορκήθηκαν και ηττήθηκαν από τον ΑΘΗΝΑΙΚΟ στρατό, πληροφορίες που μας δίνουν οι ΗΡΟΔΟΤΟΣ,ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ,ΠΛΟΥΥΤΑΡΧΟΣ.
Ο ΚΥΛΩΝ απέδρασε αλλά οι πιστοί του δολοφονήθηκαν από την φρουρά του ΜΕΓΑΚΛΗ,και έμεινε στην ιστορία το  ΚΥΛΩΝΕΙΟΝ ΑΓΟΣ.

Read more »

Από μηχανής θεός

Ο όρος »ο από μηχανής θεός» προέρχεται από την αρχαία ελληνική δραματική ποίηση και ειδικότερα απ’ την τραγωδία. Πρόκειται για μια περίπτωση θεϊκής εμφάνισης στους θνητούς, που συνέβαινε στο τέλος μιας τραγωδίας, διευκολύνοντας τον τραγικό ποιητή να δώσει μια λύση στο μύθο του έργου του. Ο »από μηχανής θεός» καθιερώθηκε; επειδή αυτό το θεϊκό πρόσωπο εμφανιζόταν στη σκηνή του θεάτρου με τη βοήθεια μιας μηχανής, δηλαδή ενός ξύλινου γερανού, ώστε να φαίνεται ότι έρχεται από ψηλά… ή επειδή; οι αρχαίοι Έλληνες θεοί κατέβαιναν με ιπτάμενα οχήματα-άρματα στη Γη και ο τραγικός ποιητής ήθελε να χρησιμοποιήσει μια εντυπωσιακή τεχνολογία ώστε να το αντιγράψει, και να ερμηνευτεί από τα μάτια των θεατών η θεϊκή παρέμβαση; Οι γνώμες για την ερμηνεία διίστανται.
Τέλος, αν αναλύσουμε την έκφραση »ο από μηχανής θεός» βγαίνει ακόμα μια πιθανή θεωρία. Ο-από-μηχανή-θεός να είναι κάποιο αρχαίο ρομπότ (από-μηχανή) που έστελναν οι θεοί στους ανθρώπους όταν δεν προλάβαιναν να παρεμβαίνουν οι ίδιοι.
Σήμερα η έκφραση αυτή ερμηνεύεται σαν »θεόσταλτος» ή »θεόσταλτη βοήθεια».


(http://newsgr.net)

Read more »

Η δωροδοκία του ΚΑΛΛΙΠΟΥ στους Ολυμπιακούς αγώνες.

Ο Αθηναίος πενταθλητής έγραψε ιστορία,όχι όμως με την νίκη του,αλλά για μια απάτη ολυμπικού μεγέθους, αφού δωροδόκησε τους αντιπάλους του,για να τον αφήσουν να νικήσει.
Φυσικά οι Ελλανοδίκες τιμώρησαν με βαρύ πρόστιμο(6 ζάνες)τόσο αυτόν όσο και την ΑθΗΝΑ.
Ο Κάλλιπος αρνήθηκε να πληρώσει,προσέλαβε μάλιστα ως δικηγόρο,τον ΑΘΗΝΑΊΟ ΥΠΕΡΕΙΔΗ,για να γλυτώσει την τιμωρία.Οι ΗΛΕΙΟΙ αρνήθηκαν βέβαια,να χαρίσουν τις ποινές,αλλά πάλι ο ΚΑΛΛΙΠΟΣ δεν πλήρωνε και οι ΑΘΗΝΑΙΟΙ αποφάσισαν να < μποϋκοτάρουν > τις ολυμπιάδες.Τελικά ο ΔΕΛΦΙΚΟΣ χρησμός,όπου κατέφυγαν τους παρήγγειλε να πληρώσουν το πρόστιμο για τα έξι αγαλματίδια του ΔΙΑ,που περιέγραψε ο ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ,πέντε αιώνες αργότερα.(5.21.5-6<<ΑΘΗΝΑΙΟΝ ΚΑΛΛΙΠΟΝ..>>

ΘΕΟΔΩΡΟΣ Γ.ΑΝΤΙΚΑΣ (ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΕΣ)

Read more »

Ειρεσιώνη

Ειρεσιώνη καλείται το κλαδί ελιάς ή δάφνης, πάνω στο οποίο έχουν πλέξει λευκές ή πορφυρές κορδέλες από μαλλί και έχει κρεμασμένους όλων των ειδών τους καρπούς (εκτός του πίου και του μήλου) της πρώτης φθινοπωρινής σοδειάς. Επίσης κατά την περιφορά τοποθετούσαν επάνω του άρτους, οινοχόες γεμάτες με κρασί, ορμαθούς από βελανίδια, λάδι, μέλι. Η ειρεσιώνη είναι πιθανόν να πήρε το όνομά της από το μαλλί "είρος", που έπαιρναν από το ιερό ζώο. Για τους αρχαίους Έλληνες αποτελούσε σύμβολο ευφορίας. Τις ειρεσιώνες αφιέρωναν στη θεότητα, τη χορηγό των αγαθών της Γής και άλλοτε τις έβαζαν έξω από την πόρτα του ναού της για να επικαλεστούν τη συνδρομή της κατά του λιμού (της σιτοδείας), των επιδημιών ή άλλων θεομηνιών. Άλλοτε τις αναρτούσαν πάνω στις πόρτες των οικιών τους για να αποδώσουν ευχαριστίες στη θεότητα. Ειδικά στην Αθήνα, ορισμένες ειρεσιώνες αφιερώνονταν κατά τα Θαργήλια και Πυανέψια στον Απόλλωνα και τις Ώρες, σε έκφραση ευχαριστίας για τη γονιμότητα του έτους που λήγει και παράκληση της συνέχισής της και κατά το επόμενο. Άλλοι αναφέρουν ότι τις περιέφεραν και τις κρεμούσαν προς τιμήν του "Ηλίου και των Ωρών".
Ο Πορφύριος δεν κατονομάζει ρητώς την ειρεσιώνη, αλλά σαφώς την υπαινίσσεται, όταν αναφέρεται για την πομπή που γίνονταν στην Αθήνα των ημερών του για τον Ήλιο και τις Ώρες. Άλλες ειρεσιώνες αναρτούνταν πάνω στις πόρτες των οικιών και παρέμεναν εκεί μέχρι το επόμενο έτος, όπου καίγονταν και αντικαθιστούνταν με νέες. 
Γενικά οι καρποί της ειρεσιώνης συμβολίζουν το γεωργικό χαρακτήρα των γιορτών κατά τη διάρκεια της περιφοράς της. Η ειρεσιώνη είναι προσφορά ανάλογη με τη δέσμη από στάχυα, την οποία οι Ρωμαίοι αναρτούσαν στις πόρτες του ναού της Ceres, (η οποία ταυτίζεται με τη Θεά Δήμητρα) και των οικιών τους.
Το μαραμένο κλαδί ήταν συνηθισμένο θέαμα. Ο Αριστοφάνης στον Πλούτο περιγράφει κάποιο περιστατικό με έναν νέο που προσβάλλει μία γριά γυναίκα και φέρνει το δαυλό του στο ταλαιπωρημένο της πρόσωπο, εκείνη φωνάζει: "Λυπήσου με, μη φέρνεις το δαυλό σου τόσο κοντά μου" και ο Χρέμυλος λέει: "Ναι, δίκιο έχει γιατί αν αρπάξει μια σπίθα θα καεί σαν παλιά ειρεσιώνη".
Κατά τα Παναθήναια, το κλαδί κόβονταν από ιερή ελιά που βρισκόταν στην Ακαδήμεια. Τα ελαιόδενδρα καλούνταν "μόριαι ελαίαι", διότι θεωρούνταν πως πολλαπλασιάστηκαν από καταβολάδες που αποσπάστηκαν από την πρωταρχική ελιά της Ακρόπολης. Από αυτά τα ελαιόδενδρα λαμβάνει ο Ζευς το προσωνύμιο Μόριος, ως προστάτης και φύλακας των ιερών αυτών ελαιοδένδρων. Μετά την κατασκευή της ειρεσιώνης γίνονταν περιφορά με πομπή και άσματα στην Ακρόπολη, προς τιμήν της Πολιάδας Αθηνάς.
Από τον Παυσανία διασώζεται η ακόλουθη περιγραφή της τελετής κατά την έβδομη μέρα της γιορτή των Πυανεψίων : "Η ειρεσιώνη είναι ένα κλαδί ελιάς περιτυλιγμένο με μαλλί και από αυτό κρέμονται διάφοροι καρποί της Γής. Ένα αγόρι, του οποίου ζουν και οι δύο γονείς, το μεταφέρει και το τοποθετεί μπροστά από τις πόρτες του Ιερού του Απόλλωνα, κατά τη γιορτή των Πυανεψίων". Οι "αμφιθαλείς παίδες", δηλαδή αυτοί που έχουν και τους δύο γονείς στη ζωή, περιέφεραν την ειρεσιώνη από οικία σε οικία και έψελναν ειδικό άσμα, το οποίο είχε το ίδιο όνομα και είναι ως εξής: "Ειρεσιώνη σύκα φέρει και πίονας άρτους και μέλι εν κοτύλη και έλαιον αποψήσασθαι και κύλικ' εύζωρον, ως αν μεθύουσα καθεύδη". Τα παιδιά έπερναν από τους οικοδεσπότες φιλοδώρημα. Αυτό υπενθυμίζει το αρχαίο χελιδόνισμα της Ρόδου, όπως και το σύγχρονο έθιμο του τραγουδίσματος των καλάνδων από παιδιά σε κάθε οικία κατά την παραμονή των χριστουγέννων.
Τη δεύτερη μέρα της γιορτής των Θαργηλίων, η οποία θεωρούνταν από τους Δήλιους πως ήταν η μέρα γέννησης του Απόλλωνα, τα παιδιά κρεμούσαν τις ειρεσιώνες έξω από τις πόρτες των οικιών, ψάλλοντας το ομώνυμο άσμα. Το μνημονευόμενο άσμα υποδηλώνει αποτροπή αφορίας.

Πολλοί έριζαν περί της αρχής της ειρεσιώνης. Σύμφωνα με κάποιους,  πρώτα κατασκευάστηκε από τον Θησέα, ο οποίος παίρνοντας κλαδί  από την ιερή ελιά και αφού το έφτιαξε κατάλληλα, το ανέθεσε στον Απόλλωνα  ως ικετήριο και έπειτα απέπλευσε για την Κρήτη.  Από τότε και έπειτα επικράτησε η εν λόγω συνήθεια.  Ο Πλούταρχος γράφει σχετικά "Γενομένου του κλήρου παραλαβών τούς λαχόντας ο Θησεύς εκ του πρυτανείου και παρελθών εις Δελφίνιον, έθηκεν υπέρ αυτών  τωι Απόλλωνι την ικετηρίαν. Ην δε κλάδος από της ιεράς ελαίας ερίωι λευκώι  κατεστεμμένος". Σύμφωνα με άλλους, πλέοντας ο Θησέας προς την Κρήτη, παρασύρθηκε από τον  αέρα στη Δήλο, εκεί, ορκίστηκε στον Απόλλωνα να τον στέψει με κλαδί ελιάς,  εάν επέστρεφε από την Κρήτη, αφού προηγουμένως θα είχε φονεύσει τ ον Μινώταυρο. Άλλη εκδοχή είναι ότι το έθιμο γίνονταν  σε ανάμνηση των Ηρακλειδών, τους οποίους έτρεφαν οι Αθηναίοι,  με τον τρόπο που αναφέρει το άσμα ειρεσιώνη.  Υπάρχει όμως και τέταρτη εκδοχή, κατά την οποία συνέβη κάποτε  παγκόσμιος λιμός και έσπευσαν απ' όλα τα μέρη της Γής προς τα μαντεία  για να ρωτήσουν περί της απαλλαγής από το λιμό.  Τότε ο Απόλλων είπε προς όλους ομόφωνα, ότι, αν οι Αθηναίοι δεν  προσεύχονταν και δεν πρόσφεραν θυσία στη Δήμητρα,  την ημέρα των Προηροσίων (προ της αρόσεως), στο όνομα όλων των λαών,  δεν θα έπαυε ο λιμός. Αμέσως,  όλοι οι λαοί της Γής, έστειλαν πρέσβεις στους Αθηναίους,  οι δε Σκύθες απέστειλαν τον ιερέα του Απόλλωνα, Άβαρι.  Τότε πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα αυτή η ικετηρία και από τότε όλα τα έθνη  έστελναν απαρχές των καρπών προς τους Αθηναίους. Ο συγγραφέας του Βίου του Ομήρου, που εσφαλμένα αποδίδουν στον Ηρόδοτο,  διηγείται ότι ο ποιητής, περνώντας τον χειμώνα στη Σάμο,  εμφανίζονταν κατά την πρώτη μέρα κάθε μήνα μπροστά στις οικίες των πλουσίων  και πετύχαινε φιλοδωρήματα απαγγέλοντας μικρό ποίημα  που ονομάζονταν ειρεσιώνη. Αυτό το "επαιτικόν άσμα" διασώθηκε  και φέρει τον αριθμό 15 στη συλλογή των ομηρικών επιγραμμάτων.  Ο βιογράφος προσθέτει ότι τα παιδιά της Σάμου  εξακολουθούσαν για μακρύ χρονικό διάστημα να το τραγουδούν κατά τις γιορτές  του Απόλλωνα. Είναι πιθανόν ότι το όνομα ειρεσιώνη, δόθηκε αρχικά  σε θρησκευτικό άσμα, το οποίο επικαλείται την θεία εύνοια και  στη συνέχεια εφαρμόστηκε σε όλα τα είδη των ασμάτων,  τα οποία απέβλεπαν να πετύχουν χάρισμα ή εύνοια. ίσως το ρήμα είρω (ζητώ) δεν είναι χωρίς επίδραση για την αλλαγή  της σημασίας. Από αυτό προέκυψε ότι το ποίημα ειρεσιώνη ποίησε ο Όμηρος  και ότι αργότερα η ειρεσιώνη κατάντησε το γενικό άσμα των ασμάτων  που τραγουδιόταν από τους επαίτες. Οι ειρεσιώνες αναρτούνταν πάνω από τις θύρες των οικιών, όπου παρέμεναν  όλη τη διάρκεια του έτους, μετά τη λήξη του οποίου καίγονταν  και αντικαθιστούνταν από νέα κλαδιά, έχει το σύγχρονο αντίστοιχο  της ανάρτησης κλαδιών και στεφάνων από άνθη πάνω από τις πόρτες,  τα παράθυρα ή τους εξώστες των οικιών κατά την πρώτη κάθε Μαΐου.

Βιβλιογραφία : Η μυθολογία της Γεωργίας - Αλέξανδρος Λέτσας (3 τόμοι)                     Jane Ellen Harrison - Αρχαίες ελληνικές γιορτές                     H.W. Parke - Οι εορτές στην αρχαία Αθήνα

.(hellenicpantheon.gr)

Read more »

Κέκροψ

Ο Κέκροπας, γιος της Μητέρας Γης και μυθικός ιδρυτής της πρώτης πόλης των Αθηνών στην Ακρόπολη (που ονομαζόταν Κεκροπία εκείνο τον καιρό), είναι ο πρώτος αττικός ήρωας και χθόνια θεότητα, παρουσιαζόμενος συνήθως ως διφυής, από τη μέση και πάνω άνθρωπος και από τη μέση και κάτω φίδι. Θεωρείται γενάρχης των Αθηναίων (Κεκροπίδες), ενώ πιστεύεται ότι ο τάφος του βρισκόταν στο βορειοδυτικό τμήμα της στοάς των Καρυάτιδων στο Ερεχθείο (Κεκρόπιο). Λατρευόταν κυρίως στην Ακρόπολη υπό τη μορφή φιδιού, έχοντας το δικό του ιερέα, ενώ σ’ αυτόν αποδίδονται η θέσπιση διάφορων νόμων, η εφεύρεση της γραφής, η απογραφή του πληθυσμού, η κατάργηση των ανθρωποθυσιών, η ταφή των νεκρών, ο τρόπος οικοδόμησης οικιών αλλά η διαιτησία στη διαφωνία μεταξύ Αθηνάς και Ποσειδώνα για την κηδεμονία της πόλης.

Ο Κέκροπας πρέπει να έζησε γύρω στα 1600 π.Χ.. Σύζυγος του Κέκροπα ήταν η Άγλαυρος, κόρη του Ακταίου, πρώτου βασιλιά των Αθηνών, ενώ αργότερα λέγεται πως ο Κέκροπας έγινε σύζυγος με τη Μητιάδουσα, αδελφή του Δαιδάλου. Η Άγλαυρος ήταν η προσωποποίηση της γονιμότητας του εδάφους και του λαμπρού φωτός. Ο Ακταίος, ο πρώτος γηγενής βασιλιάς της Αττικής, έδωσε το όνομά του στη χώρα του: Ακταία < Ακτική < Αττική.

Ο Κέκροπας έχτισε πόλεις στην Εύβοια και την Κωπαΐδα. Λατρευόταν επίσης στα Μέγαρα, τη Βοιωτία, τον Αλίαρτο, την Εύβοια, τη Θράκη και τη Σαλαμίνα της Κύπρου. Θεωρείται ο ιδρυτής της λατρείας του Δία Υπάτου και της Πολιάδας Αθηνάς.

Ήταν κριτής στη φιλονικία Ποσειδώνα - Αθηνάς για την θεϊκή προστασία της πόλης. Προτίμησε την Αθηνά. Σύμφωνα με τον μύθο, οι αντίπαλοι ανέβηκαν πάνω στον βράχο της Ακρόπολης, όπου ήρθαν και οι άλλοι δέκα θεοί από τον Όλυμπο για να κάνουν τον δικαστή στη διαφωνία των δυο θεών, ενώ ο Κέκροπας παρίστατο ως μάρτυρας. Πρώτος ήρθε ο Ποσειδώνας, στάθηκε στη μέση του βράχου και με την τρίαινά του έδωσε ένα δυνατό χτύπημα στο έδαφος. Αμέσως ξεπήδησε ένα κύμα αλμυρού νερού που σχημάτισε μια μικρή λίμνη που την ονόμασαν «Ερεχθηίδα θάλασσα». Μετά ήρθε η σειρά της Αθηνάς να παρουσιάσει το δώρο της και αφού κάλεσε τον Κέκροπα για μάρτυρα, φύτεψε μια ελιά πάνω στον βράχο, που ξεπετάχτηκε γεμάτη καρπό. Το δέντρο αυτό σωζόταν για πολλά χρόνια αργότερα. Μετά από το δώρα της Αθηνάς ο Δίας κήρυξε το τέλος του αγώνα και είπε στους άλλους θεούς να κρίνουν σε ποιον από τους δυο θεούς να δοθεί η πόλη. Συγχρόνως ζήτησαν τη μαρτυρία και τη γνώμη του Κέκροπα. Αυτός από το βράχο ψηλά έριξε μια ματιά γύρω, αλλά όπου να γύριζε, τα μάτια του αντίκριζαν αλμυρό νερό, τις θάλασσες που από παντού έζωναν τη χώρα. Το δέντρο όμως που είχε κάνει η Αθηνά να φυτρώσει ήταν το πρώτο που φύτρωσε σε όλη τη χώρα και ήταν συνάμα για την πόλη η υπόσχεση για δόξα και ευτυχία. Γι' αυτό ο Κέκροπας θεώρησε πως το δώρο της Αθηνάς ήταν πιο χρήσιμο και έτσι της δόθηκε η κυριαρχία της πόλης.

Read more »

Ευχή των πρόγονών μας(υγιαίνειν μεν άριστον ανδρί θνητώι)

Επανήρθε και πάλι ο ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ για να συνεχίσει το έργο που έχει ξεκινήσει εδώ και 3 χρόνια παρά τις αντιξοότητες που έχει συναντήσει στο πέρασμα του..
Και η ανάρτηση έχει μεγάλο ενδιαφέρον για εμάς τους 'Έλληνες διότι έχουμε ξεχάσει τις συνήθειες των προγόνων μας και έχουμε αφεθεί σε ένα δυτικό τρόπο σκέψης,ζωής και συμπεριφοράς.
Για αυτό εμείς σήμερα θα σας παρουσιάσουμε από το ανθολόγιον του ΣΤΟΒΑΙΟΥ μια από τις γνωστές ευχές των αρχαίων Ελλήνων.

<<υγιαίνειν μεν άριστον ανδρί θνητώι,

δεύτερον δε καλόν φυάν γενέσθαι,

το τρίτον δε πλουτείν αδόλως,

και το τέταρτον ηβάν μετά των φίλων.

( 9 Β., 10 D.)>>

<<Για τον θνητό τον άνθρωπο το άριστον είναι,

πρώτον,να έχει την υγειά του,

δεύτερον,ως προς το φυσικό παρουσιαστικό να έχει γεννηθεί όμορφος,

τρίτον,να έχει αποκτήσει πλούτη δίχως δόλο,

τέταρτον, να περάσει τα νειάτα του με τους φίλους του.>>

Read more »

Μηδέν άγαν

«Μηδέν άγαν» απόφευγμα που αποδίδεται στον Σόλωνα τον νομοθέτη των Αθηνών ο οποίος έζησε το 639 έως το 559 π.Χ.

Η λέξη «άγαν» είναι επίρρημα και σημαίνει: λίαν, πάρα πολύ, υπέρμετρα. Το απόφευγμα «μηδέν άγαν» σημαίνει κατά λέξη «καμία υπερβολή» και κατ’ επέκταση εννοεί:

• να μην γίνεται κάτι πέραν από το μέτρο (να μην ξεπερνάει τα όρια),
• να μην κάνουμε γενικά ακρότητες στην ζωή μας και γενικά εξτρεμισμούς.
• να τηρούμε τους κανόνες της σωστής συμπεριφοράς,
• να μην κάνουμε γενικά υπερβολές και γενικά πράξεις που ξεφεύγουν προς το χειρότερο από το μέτρο που τηρείται από τους συνανθρώπους μας.

Επίσης οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν σχετικά:

• «τα άκρα βλάπτουν» δηλαδή οι ακρότητες βλάπτουν και μάλιστα όχι μόνον αυτόν που κάνει αυτές τις ακρότητες αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις και τους άλλους.
• «παν μέτρο άριστον» δηλαδή θα είναι άριστη η συμπεριφορά σας αν τηρείτε τα μέτρα και δεν υπερβαίνεται τα λογικά όρια)

Π.χ. το να μεθάμε όμως είναι ακρότητα, το να οδηγούμε με υπερβολική ταχύτητα με κίνδυνο να πάθουμε ή να προκαλέσουμε ατύχημα είναι ακρότητα κλπ

 Βεβαίως το ερώτημα που γεννιέται είναι ποίο είναι το όριο εκείνο που αν το ξεπεράσει κάποιος θα κάνει υπερβολές. Τα όρια αυτά είναι και αντικειμενικά αλλά και υποκειμενικά. Υποκειμενικά είναι αν ξεπερνάμε τα δικά μας όρια, τις δικές μας δυνατότητες, αυτές που έχουν σχέση με τις σωματικές μας δυνατότητες (την σωματική μας αντοχή) ή και τις πνευματικές μας δυνατότητες. Αντικειμενικά είναι όταν παραβιάζουμε τα όρια όπως ορίζονται από τους κοινωνικούς νόμους ή τα όρια της ηθικής και του δικαίου με την απόλυτή τους έννοια.

(για την περίπτωση κοινωνικών νόμων, όταν αυτοί είναι άδικοι και έχουν διατυπωθεί από απολυταρχικά καθεστώτα και οι οποίοι δεσμεύουν την ελευθερία των ανθρώπων θα εκφράσω, εν καιρώ, απόψεις).

ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΤΑΚΑΣ

Read more »

Μάθημα Αρχαίων Ελληνικών με χιτώνες

Με χιτώνες, προκειμένου να μπουν στο κλίμα της Αρχαίας Ελλάδας, έκαναν το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών μαθητές της Α΄ και Β΄ τάξης του 1ου Γυμνασίου Λάρισας. Παράλληλα, μέσω διαδραστικού πίνακα «μεταφέρθηκαν» στον Παρθενώνα και στο επιβλητικό περιβάλλον της Ακρόπολης.

Το εγχείρημα, κατέστει δυνατό, χάρη στην συνεργασία που είχε το 1ο Γυμνάσιο Λάρισας με το Κέντρο Μελετών της Ακρόπολης το οποίο διέθεσε μία «Μουσειοσκευή» με ρούχα της εποχής, dvd και άλλα αντικείμενα που βοήθησαν στην αντιπαράσταση της ελληνικής αρχαιότητας.

Οι μαθητές, φόρεσαν και οι ίδιοι χιτώνες, προκειμένου να μπουν στο κλίμα της ενδυματολογίας της εποχής και ταυτόχρονα απάγγειλαν χωρία από αρχαία κείμενα.

Μέσω διαδραστικών πινάκων είδαν παράλληλα και εικόνες από την ζωοφόρο του Παρθενώνα με ενδυματολογικές επιλογές του 5ου αιώνα αλλά και παραστάσεις από αγγεία και τεχνικές ύφανσης.

(e-go.gr)

Read more »

Σύμβολα Των Θεών

Ζευς
Σύμβολα: Κεραυνός, Αιγίδα, Κότινος
Ζώα: Αετός, Ταύρος, Κόκορας
Δέντρα & Φυτά: Βελανιδιά, Φασκόμηλο. Δευτερεύοντα: Ελιά, Μαργαρίτα, Αμάραντο, Ματζουράνα, Καρυδιά, Φλόμος, Βερβένα, Αμυγδαλιά, Βιολέτα, Κασσιά, Γαρύφαλλο, Σχοίνος.

Ποσειδώνας
Σύμβολα: Τρίαινα
Ζώα: ʼλογο, Δελφίνι, Ταύρος
Λίθοι: Βήρυλλος, Ακουαμαρίνης, Μαργαριτάρι

Δέντρα & Φυτά: Πεύκο, Θαλάσσια Ανεμώνη, Φύκια. Δευτερεύοντα: Φλαμουριά, Ουτρικουλαρία.
Aδης
Δέντρα & Φυτά: Κυπαρίσσι, Ροδιά. Δευτερεύοντα: Μέντα, Νάρκισσος, Καλαμπόκι.
Ήρα
Σύμβολα: Διάδημα, Σκήπτρο
Ζώα: Παγώνι, Αγελάδα
Δέντρα & Φυτά: Κρίνος, Πορτοκαλιά. Δευτερεύοντα: Μηλιά, Ιτιά, Συκιά, Σμύρνα.
Αθηνά
Σύμβολα: Αιγίδα
Ζώα: Κουκουβάγια, Φίδι
Δέντρα & Φυτά: Ελιά. Δευτερεύοντα: Βελανιδιά, Σημύδα, Σταυράγκαθο, Μουριά.
Απόλλωνας
Σύμβολα: Λύρα, Τόξο & Βέλος
Ζώα: Κουρούνα, Λύκος

Λίθοι: Ζαφείρι
Δέντρα & Φυτά: Δάφνη. Δευτερεύοντα: Ηλιοτρόπιο, Ηλίανθος, Ιξός (Γκυ), Υάκινθος, Πορτοκαλιά, ʼνηθος, Τριγωνέλλα, Φοίνικας, Κρίνος, Πράσο.
Aρτεμις
Σύμβολα: Τόξο & Βέλος, Ημισέληνος
Ζώα: Ελάφι, Γεράκι
Λίθοι: Αμέθυστος, Σεληνόλιθος, Μαργαριτάρι
Δέντρα & Φυτά: Ιτιά, Γιασεμί, Οξυά, Μυρτιά. Δευτερεύοντα: Αμάραντος, Μαργαρίτα, Φουντουκιά, Αγριαψιθιά, Βάλσαμο, Ακακία, Μανδραγόρας, Απήγανος.

Αφροδίτη

Σύμβολα: Καθρέφτης

Ζώα: Περιστέρι, Κύκνος

Λίθοι: Σμαράγδι, Λαζούρι, Μαργαριτάρι

Δέντρα & Φυτά: Τριαντάφυλλο, Κρίνος, Ανεμώνη, Μηλιά, Μυρτιά. Δευτερεύοντα: Αλόη, Φτέρη, Ερείκη, Βενζόη, Σμύρνα, Κυδώνι, Σανταλόξυλο, Αγγελική, Αχλαδιά, Αστήρ, Αφροξυλιά (Σαμπούκος), Βιολέτα.

Aρης

Σύμβολα: Δόρυ & Σπαθί

Ζώα: Σκύλος, Όρνεο

Λίθοι: Όνυχας, Σαρδόνυξ

Δέντρα & Φυτά: Δυόσμος, Απήγανος, Φλαμουριά, Βερβένα, Αδελόχορτο.

Δήμητρα

Σύμβολα: Δρεπάνι, Δαυλός

Ζώα: Φίδι

Λίθοι: Σμαράγδι

Δέντρα & Φυτά: Στάχυ, Κριθάρι. Δευτερεύοντα: Ιτιά, Καλαμπόκι, Ροδιά, Φασολιά, Βληχούνι, Παπαρούνα.

Ερμής

Σύμβολα: Κηρυκείων, Φτερωτά Σανδάλια

Ζώα: Τράγος

Μέταλλα: Υδράργυρος

Δέντρα & Φυτά: Αμυγδαλιά, Έλατο. Δευτερεύοντα: ʼνηθος, Φοίνικας, Φουντουκιά, Γαρύφαλλο, Κανέλλα, Μουριά.

Ήφαιστος

Σύμβολα: Σφυρί & Αμόνι, Πέλεκυς, Φωτιά

Δέντρα & Φυτά: Μαργαρίτα.

Πάνας

Σύμβολα: Αυλός, Φαλλός

Ζώα: Τράγος, Κριάρι, αρσενικό Ελάφι, Ταύρος

Δέντρα & Φυτά: Πεύκο, Έλατο, ʼμπελος. Δευτερεύοντα: Βανίλια, Καλάμι, Ασφόδελος, Ορχιδέα, Πηγουνιά, Σιληνή, Θρούμπι, Φτέρη, Αγριολούλουδα.

Διόνυσος

Σύμβολα: Θύρσος, Φαλλός

Ζώα: Φίδι

Λίθοι: Αμέθυστος

Δέντρα & Φυτά: Κισσός, ʼμπελος. Δευτερεύοντα: Ασκληπιάς, Συκιά, Ίσκα, Μάραθο, Ταμάριξ, Μανιτάρι.

Εκάτη

Σύμβολα: Εγχειρίδιο

Ζώα: Φίδι, Σκύλος (μαύρος συνήθως)

Λίθοι: Αμέθυστος, Σεληνόλιθος, Μαργαριτάρι

Δέντρα & Φυτά: Λεβάντα, Σμύρνα, Ιτιά. Δευτερεύοντα: Ακόνιτο, Κυκλάμινο, Σκόρδο, Μέντα, Μανδραγόρας, Μπελαντόνα.

Έρως

Λίθοι: Οπάλιο

Δέντρα & Φυτά: Τριαντάφυλλο κόκκινο, Βιολέτα λευκή, Ζαχαροκάλαμο.

Προμηθέας

Δέντρα & Φυτά: Φτέρη

Ουρανός

Δέντρα & Φυτά: Φλαμουριά

Γαία

Λίθοι: Κεχριμπάρι (Ήλεκτρο), Κοράλλι

Δέντρα & Φυτά: Πορτοκαλιά, Μηλιά

Κρόνος

Δέντρα & Φυτά: Κριθάρι, Ορχιδέα. Δευτερεύοντα: Καλαμπόκι, Λεβάντα, Ροδιά, Βατόμουρο.

Ρέα

Δέντρα & Φυτά: Σμύρνα

Περσεφόνη

Δέντρα & Φυτά: Ροδιά, Παπαρούνα.

Αδωνίς

Δέντρα & Φυτά: Σμύρνα, Τριαντάφυλλο, Μαρούλι, Μάραθο, Ερείκη

Ασκληπιός

Ζώα: Φίδι

Δέντρα & Φυτά: Δάφνη, Μουστάρδα.

Ίρις

Δέντρα & Φυτά: Κρίνος

Ήλιος

Δέντρα & Φυτά: Ηλιοτρόπιο.

Έα

Δέντρα & Φυτά: Κέδρο

Ώρος

Δέντρα & Φυτά: Λωτός, Σκουλόχορτο

Ύπνος

Δέντρα & Φυτά: Παπαρούνα

(lykomidis)

Read more »