Τι λέει ο Θουκυδίδης για το όνομα «Ελλάς»;

Ένα αδιαμφισβήτητο ιστορικό ντοκουμέντο του Θουκυδίδη, για το όνομα της Ελλάδος, αλλά και η αγωνία των Ελλήνων να διατηρήσουν την ελληνική γλώσσα «ως κόρην οφθαλμού», σύμφωνα με μία επιστολή, που έστειλαν το 1911 οι εν Αττική Λακεδαιμόνιοι στον τότε Πρωθυπουργό, Ελευθέριο Βενιζέλο!..

Επειδή σήμερα, απ’ ό,τι διαβάσαμε στο «Βήμα», έγινε μια επιστημονική συζήτηση στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με τον διακεκριμένο Έλληνα φυσικό κ. Δημήτρη Νανόπουλο  και τον καταξιωμένο Έλληνα γλωσσολόγο κ. Γιώργο Μπαμπινιώτη  με θέμα «Από την Κοσμογονία στην Γλωσσογονία», όπου οι διακεκριμένοι δάσκαλοι έφεραν σε διάλογο τις επιστήμες τους και απαντούσαν σε ερωτήσεις του κοινού στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ας θυμηθούμε, με την ευκαιρία, τι σημαίνει το όνομα «Ελλάς» , που μνημονεύει ο Θουκυδίδης στην «Ιστορία» του, σε μετάφραση του Ελευθερίου Βενιζέλου, αλλά και ένα ντοκουμέντο για την ελληνική γλώσσα , όπου οι εν Αθήναις Λακεδαιμόνιοι τού στέλνουν μία επιστολή για το λεγόμενο «γλωσσικό ζήτημα»!..

Τι λέει ο Θουκυδίδης για το όνομα «Ελλάς»;

Ας αρχίσουμε με το τι αναφέρει ο Θουκυδίδης στην «ιστορία» του για το όνομα «Ελλάς», σε νεοελληνική απόδοση Ελευθερίου Βενιζέλου:

«Την αδυναμίαν, άλλωστε, των παλαιών καιρών μου φαίνεται ότι αποδεικνύει και το γεγονός προ πάντων ότι πριν από τα Τρωικά τίποτε δεν επεχείρησεν από κοινού η Ελλάς. Νομίζω μάλιστα ότι το όνομα αυτό ούτε είχε δοθή ακόμη εις όλην την χώραν, ούτε καν υπήρχε προ του Έλληνος, υιού του Δευκαλίωνος, αλλά τα διάφορα φύλα, και εις μεγαλυτέραν έκτασιν το Πελασγικόν, έδιδαν το όνομά των εις τα υπ' αυτών κατοικούμενα διαμερίσματα. Αλλ' από την εποχήν που ο Έλλην και οι υιοί του απέβησαν ισχυροί εις την Φθιώτιδα, και την βοήθειάν των επεκαλούντο οι κάτοικοι των άλλων πόλεων, τα διάφορα φύλα, συνεπεία της επικοινωνίας αυτής, ωνομάζοντο ήδη επί μάλλον και μάλλον Έλληνες, μολονότι πολύς επέρασε καιρός πριν το όνομα τούτο ημπορέση να επικράτηση γενικώς. Την καλυτέραν απόδειξιν παρέχει ο Όμηρος. Διότι, μολονότι έζησε πολύ ύστερον και από τα Τρωικά, πουθενά δεν ωνόμασε με το όνομα αυτό όλους, ούτε άλλους εκτός εκείνων που ηκολούθησαν τον Αχιλλέα από την Φθιώτιδα, οι οποίοι ήσαν και οι πρώτοι Έλληνες, αλλ' αποκαλεί αυτούς εις τα ποιήματά του γενικώς Δαναούς και Αργείους και Αχαιούς. Ούτε βαρβάρους, άλλωστε, μνημονεύει διά τον λόγον, ως νομίζω, ότι ούτε οι Έλληνες είχαν ακόμη διακριθή διά κοινού αντιθέτου ονόματος. Οπωσδήποτε τα διάφορα ελληνικά φύλα, επί των οποίων το όνομα των Ελλήνων, λόγω κοινότητος της γλώσσης, εξηπλώνετο διαδοχικώς από μίαν περιφέρειαν εις άλλην, έως ότου επεξετάθη ακολούθως επί του συνόλου των, δεν έκαμαν καμμίαν κοινήν επιχείρησιν πριν από τα Τρωικά, ένεκα αδυναμίας και ελλείψεως αμοιβαίας επικοινωνίας. Άλλωστε, και την εκστρατείαν ακόμη κατά της Τροίας τότε μόνον επεχείρησαν από κοινού, όταν είχαν ήδη αποκτήσει αξιόλογον εμπειρίαν της θαλάσσης.»

Οι εν Αττική Λακεδαιμόνιοι…

Μία επιστολή-ντοκουμέντο που φέρει ημερομηνία 28 Φεβρουαρίου 1911, προς τον τότε Πρωθυπουργό, Ελευθέριο Βενιζέλο, αποδεικνύει το ιερόν πάθος των Ελλήνων για την διαφύλαξη της ελληνικής γλώσσης «ως κόρην οφθαλμού»! Η επιστολή υπογράφεται από τους Ν. Δασκαλάκη και Αθανάσιο Ματάλα και λέει επί λέξει τα εξής:

«Εν Αθήναις τη 28 Φεβρουαρίου 1911

Ο Σύνδεσμος των εν Αττική Λακεδαιμονίων

Προς τον Πρόεδρον της Κυβερνήσεως

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Εκπληρών την δοθείσαν μοι εντολήν υπό του διοικητικού συμβουλίου των εν Αττική Λακαδαιμονίων, υποβάλλω συνημμένως αντίγραφον του υπό χθεσινήν ημερομηνίαν ψηφίσματός του επί του συγκινούντος το Έθνος ολόκληρον γλωσσικού ζητήματος.
Ευελπιστών ότι ο Πρόεδρος δεν θέλει παρίδει να πράξη το καθ’ εαυτόν καθήκον κατά την γενικήν επιθυμίαν του Έθνους, διατελώ μετά σεβασμού.

Ευπειθέστατος

Ο Αιτών

 Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου (Αθ. Ματάλας) - Ο Γ. Γραμματεύς (Ν.Δασκαλάκης)»

Read more »

Το "υγρό πυρ" των Βυζαντινών

Το υγρό πυρ ήταν ένα από τα ισχυρά όπλα των Βυζαντινών και ταυτόχρονα ένα από τα κρατικά μυστικά της αυτοκρατορίας. Λίγοι γνώριζαν από ποιά υλικά κατασκευαζόταν και το μυστικό φυλασσόταν με κάθε τρόπο ώστε να μην πέσει στα χέρια των εχθρών της αυτοκρατορίας και να παραμείνει στο βυζαντινό οπλοστάσιο.

Για πρώτη φορά αναφέρεται η χρήση του “υγρού πυρ” κατά τον
7ο μ.Χ αιώνα εναντίον του αραβικού στόλου που πολιορκούσε την
Κωνσταντινούπολη περί το 673. Μέχρι και την πτώση της πόλης (1453) βοήθησε αποτελεσματικά στην άμυνα της από εχθρικούς στόλους λόγω των τεράστιων ζημιών που προκαλούσε στα ξύλινα πλοία της εποχής αλλά και στον τρόμο που έσπερνε στα μάτια των εχθρικών στρατευμάτων.

Εφευρέτης φέρεται να είναι κάποιος αρχιτέκτονας Καλλίνικος από την Ηλιούπολη της Συρία αλλά λόγω της μεγάλης μυστικότητας και αποτελεσματικότητας του ενεδήθει από τον απλό λαό με το πέπλο του μύθου και λεγόταν ότι την συνταγή για την κατασκευή του την έδωσε ένας άγγελος στον Μεγάλο Κωνσταντίνο. Τα υλικά που αποτελούσαν αυτή την εξαιρετικά καυστική ύλη ακόμη και στις μέρες μας παραμένουν σχετικά άγνωστα. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία όμως μπορούμε να πούμε πως το βασικό συστατικό του ήταν η νάφθα αναμεμειγμένη με κάποια άλλα στοιχεία όπως το πετρέλαιο, το λάδι, το θειάφι, το νίτρο, και η πίσσα. Σίγουρα όμως υπάρχουν και κάποια άλλα συστατικά που έμειναν μυστικά και μάλλον δεν θα ανακαλύψουμε ποτέ.

Για να καταλάβει κανείς το πόσο μυστική ήταν η διαδικασία παραγωγής του θα αναφέρω ότι απαγορευόταν να κατασκευαστεί οπουδήποτε και από οποιονδήποτε το υγρό πυρ και η κατασκευή του γινόταν μόνο σε επιλεγμένα σημεία κοντά στην Κωνσταντινούπολη, με βασικό αυτό στην περιοχή της Συληβρίας, και πάντα η διαδικασία παραγωγής του ήταν ανατεθειμένη σε αυτοκρατορικούς αξιωματούχους οι οποίοι έδιναν αναφορά απευθείας στον Αυτοκράτορα, χωρίς κάποια επέμβαση άλλων αξιωματούχων, και κρατούσαν επτασφράγιστο μυστικό τον τρόπο και τα υλικά της παραγωγής του “υγρού πυρ” με κίνδυνο της ίδιας τους της ζωής. Ενδεικτικά να αναφέρω ότι όταν τον 10ο αιώνα οι Βούλγαροι κατέλαβαν την Συληβρία τότε επικράτησε πανικός στην Βασιλεύουσα μήπως και καταφέρουν (οι Βούλγαροι) να ανακαλύψουν τον τρόπο παραγωγής του υγρού πυρ και καταστρέψουν με αυτό τον Βυζαντινό στόλο. Ευτυχώς όμως ο εκεί αξιωματούχος του αυτοκράτορα που ήταν επιφορτισμένος με την φύλαξη του μυστικού, έκανε το καθήκον του, και παρά τα βασανιστήρια που υπέστει, πήρε το μυστικό στον τάφο του.

Τα πλεονεκτήματα που έδινε στον Βυζαντινό στόλο η χρήση του “υγρού πυρ” ήταν τεράστια λόγω των πραγματικά θαυμαστών ιδιοτήτων του. Το καταπληκτικό αυτό “υγρό” αναφλεγόταν αμέσως μόλις ερχόταν σε επαφή με το νερό και έκαιγε τόσο στην επιφάνεια του όσο και λίγο κάτω από αυτή. Φανταστείτε τα πληρώματα των εχθρικών πλοίων να προσπαθούν να σβήσουν με νερό την φωτιά που προκλήθηκε από τον “υγρό πυρ” και αυτή να ανάβει περισσότερο! Πραγματικά καταπληκτικές οι ιδιότητες του λοιπόν.

Υπήρχαν πολλοί τρόποι για να εκτοξεύουν το“υγρού πυρ” ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες και τον τρόπο άμυνας ή επίθεσης που επιβαλλόταν. Ο πιό απλός ήταν στο να γεμίζουν με αυτό ειδικά πήλινα δοχεία (έχουν βρεθεί σε ανασκαφές στην Κρήτη) και να εκτοξεύονται με τα χέρια (όπως οι σημερινές χειροβομβίδες) από τον Βυζαντινό στρατό στους εχθρούς, τόσο σε επίθεση όσο και σε άμυνα. Υπήρχαν φυσικά κατασκευασμένες για αυτό το σκοπό και ειδικές μηχανές οι οποίες αναλάμβαναν την εκτόξευση μεγαλύτερης ποσότητας και σε μεγαλύτερη εμβέλεια. Οι μηχανές αυτές τοποθετούνταν στις επάλξεις των τειχών και εκτόξευαν μεγάλες ποσότητες από το υγρό πυρ στους επιτιθέμενους, αλλά συνήθως τοποθετούνταν στα ακρόπρωρα αλλά και την πρύμνη των πολεμικών πλοίων και από μεγάλη απόσταση εκτόξευαν και κατ έκαιγαν τα εχθρικά πλοία. Γνωρίζουμε ότι η μηχανή που τοποθετούνταν στα πλοία είχε σχήμα κεφαλής λιονταριού ή άλλου επιθετικού ζώου όπου από το ανοιχτό στόμα του εκτοξευόταν το φονικό υγρό μέσα από έναν ειδικό σωλήνα – εκτοξευτή.

Η χρήση του τερματίζεται, σύμφωνα με τους περισσότερους ιστορικούς, κατά τον 10ο αιώνα με την απώθηση του Ρώσικου στόλου από τους Βυζαντινούς αλλά υπάρχουν ενδείξεις ότι χρησιμοποιήθηκε και το 1204 στην προσπάθεια ανάκτησης της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους, αλλά και το 1453 στην προσπάθεια αντίστασης των Βυζαντινών κατά του Τούρκικου στρατού. Το μυστικό πέρασε στους μουσουλμάνους αλλά και τους σταυροφόρους την περίοδο των “ιερών πολέμων” και χρησιμοποιήθηκε εξίσου και από τα δύο στρατόπεδα. Με το πέρας των αιώνων όμως και την ανακάλυψη νέων και φονικότερων όπλων το “υγρό πυρ” λησμονήθηκε από όλους και ξεχάστηκε πλήρως για να περάσει στην σφαίρα της ιστορίας που εν τέλει έγινε θρύλος.

Read more »

Ανακαλύφθηκε το περιεχόμενο φαρμακευτικών χαπιών αρχαίων ελλήνων γιατρών

Αμερικανοί αρχαιοβοτανολόγοι μπόρεσαν για πρώτη φορά να μελετήσουν και να αναλύσουν το περιεχόμενο χαπιών που έφτιαχναν οι γιατροί στην αρχαία Ελλάδα και τα οποία ανακαλύφθηκαν προ 20ετίας, σε ένα ναυάγιο ελληνικού πλοίου στα ανοιχτά της Τοσκάνης.

Το πλοίο από ξύλο καρυδιάς, το οποίο ναυάγησε το 130 π.Χ., μετέφερε γυαλικά από τη Συρία και φάρμακα, που τα περισσότερα δεν είχαν καθόλου μουσκέψει από το νερό. Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν το ναυάγιο το 1989, αλλά μόλις τώρα κατέστη δυνατό να ανακοινωθεί η μελέτη των φαρμακευτικών σκευασμάτων που αυτό περιείχε.

Οι αναλύσεις DNA έδειξαν ότι κάθε χάπι ήταν ένα μίγμα από τουλάχιστον δέκα διαφορετικά εκχυλίσματα φυτών, όπως ο ιβίσκος και το σέλινο. "Για πρώτη φορά έχουμε, πια, φυσικά στοιχεία όσων περιέχονται στα γραπτά των αρχαίων Ελλήνων γιατρών Διοσκουρίδη και Γαληνού", δήλωσε ο Αλέν Τουγουέιντ του Εθνικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Ινστιτούτου Σμιθσόνιαν στην Ουάσιγκτον, σύμφωνα με το New Scientist.

Η ανάλυση του DNA έγινε από τον Ρόμπερτ Φλάισερ του Εθνικού Ζωολογικού πάρκου του Σμιθσόνιαν, ο οποίος συνέκρινε τις γενετικές αλληλουχίες που βρήκε σε δύο χάπια, με τη γενετική βάση φυτών GenBank που έχουν τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ. Με τον τρόπο αυτό, μπόρεσε να εντοπίσει μέσα στα χάπια ίχνη από καρότο, ραπανάκι, σέλινο, άγριο κρεμμύδι, βαλανίδια, λάχανο, ήμερο τριφύλλι (αλφάλφα), αχίλλεια κ.α. Ακόμα εντόπισε ιβίσκο, που πιθανώς είχε εισαχθεί από την Ανατολική Ασία, την Ινδία ή την Αιθιοπία.

Σύμφωνα με τον Φλάισερ, τα περισσότερα από τα παραπάνω φυτά χρησιμοποιούνταν από τους αρχαίους για να θεραπεύουν τους αρρώστους. Η αχίλλεια π.χ. σταματούσε την αιμορραγία κάποιου τραύματος. Ο Πεδάνιος Διοσκουρίδης, ιατρός και βοτανολόγος (πρόδρομος των φαρμακοποιών), κατά τον 1ο αιώνα μ.Χ., περιέγραφε στα κείμενά του το καρότο ως πανάκεια για πολλά προβλήματα υγείας, θεωρώντας, για παράδειγμα, ότι αν κανείς το έχει φάει προκαταβολικά, δεν τον βλάπτουν τα ερπετά, ενώ παράλληλα βοηθά στη σύλληψη παιδιού.

Η ανάλυση των αρχαίων παρασκευασμάτων-χαπιών, εκτός από τις νέες πληροφορίες, έχει δημιουργήσει και νέα μυστήρια για τους αρχαιοβοτανολόγους.

Η μελέτη του DNA δείχνει ότι τα χάπια πιθανότατα περιείχαν και ηλίανθους, ένα φυτό που οι επιστήμονες ως τώρα πίστευαν ότι δεν υπήρχε στον "παλαιό κόσμο", πριν οι Ευρωπαίοι το ανακαλύψουν στην Αμερική. Αν το εύρημα επιβεβαιωθεί, οι βοτανολόγοι θα πρέπει να αναθεωρήσουν την παραδοσιακή ιστορία του φυτού και την παγκόσμια διασπορά του, όπως δήλωσε ο Τουγουέιντ, αν και παραμένει ακόμα η πιθανότητα η παρουσία ηλίανθου στα αρχαία χάπια να προέρχεται από πρόσφατη γενετική "μόλυνση".

Read more »

ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΑ ΣΠΙΤΙΑ

Πικέρμι Αττικής

Είναι ίσως το πιο γνωστό στοιχειωμένο
σπίτι. Απο την αρχαιότητα ήταν γνωστή τοπο-
θεσία όπου λάμβαναν χώρο παράδοξα φαινόμενα.
Σε αυτήν, το 18ο και το 19ο αιώνα, άνθρωποι
χάνονταν, ενώ υπήρχαν συχνές εμφανίσεις ξωτι-
κών και νεραϊδών. Το συγκε-
κριμένο σπίτι, τώρα, χτίστηκε το 1910 απο τον
Περικλή Καλλέργη, ο οποίος αυτοκτόνησε αφού
δολοφόνησε τη γυναίκα του. Στην Κατοχή χρησι-
μοποιήθηκε απο τον ιταλικό στρατό ως τοπικό
φρουραρχείο και στα υπόγειά του γίνονταν
βασανιστήρια απο τους στρατιώτες. Οι μετέπει-
τα ένοικοι του σπιτιού έμεναν σε αυτό μόνο
μικρά χρονικά διαστήματα, ενώ εδώ και αρκετά
χρόνια, άγνωστοι σκάβουν το υπόγειο λόγω δια-
φόρων φημών περί κρυμμένου θησαυρού.
Οι μάρτυρες των περίεργων φαινομένων είναι
πολλοί και μεταξύ αυτών και ο τραγουδιστής
Γιώργος Γερολυμάτος (και δεν λέω οτι επειδή
είναι γνωστός θα είναι κι αξιόπιστος μάρτυρας
απλά τον αναφέρω) μαζί με άλλα έντεκα άτομα:
Ενα βράδυ που είχαν επισκεφτεί το σπίτι (μου
κάνει μεγάλη εντύπωση! Τί ήθελαν εκεί, αφού
το σπίτι είναι ακατοίκητο εδώ και χρόνια; Και
δεν το λέω υπονοώντας κάτι το "πονηρό", αλλά
κάτι πολύ πιο "μυστηριακό"!), άκουγαν για αρκε-
τή ώρα έναν παράξενο ήχο σαν σύρσιμο και ένα
ουρλιαχτό που ακολουθούσε.
Το σπίτι, εκτός των άλλων, έχει και άλλες ιδιαι-
τερότητες λόγω της περίεργης αρχιτεκτονικής του.
Μερικές από αυτές είναι η έλλειψη αυλής, η πρόσο-
ψή του (που απεικονίζει έναν ακτινωτό ήλιο) και
ο προσανατολισμός του (όμοιος με αυτόν των εκκλη-
σιών). Αποτελέσματα ερευνών που έγιναν στο παρελθόν
έδειξαν αλλαγή, χωρίς εμφανή εξωτερική αιτία, στον
ιονισμό της ατμόσφαιρας γύρω στα 30-50 μέτρα γύρω
από το σπίτι. Συγκεκριμένα σημεία του σπιτιού,
όπως το βορειοανατολικό παράθυρο, εμφάνισαν υπερ-
βολικές διακυμάνσεις, που οι εντάσεις τους ποικίλλαν
απο την ανατολή ως τη δύση του ηλίου.

Βίλα Καζούλη

Στην λεωφόρο Κηφισίας υπάρχει η Βίλα Καζούλη,
που τώρα βρίσκεται σε διαδικασία αναπαλαίωσης.
Είναι ένα κτίριο (άνω των) 90 ετών που το 1952
εγκαταλείφθηκε από τους ιδιοκτήτες του και που
στο παρελθόν γνώρισε μέρες δόξας και φιλοξένησε
πολλούς επώνυμους, όπως τον βασιλέα Γιώργιο ή
τον Φαρούκ. Ομως η βίλα γνώρισε και μαύρες ημέ-
ρες επί Κατοχής, όταν επιτάχθηκε από τους Γερμα-
νούς και στεγάστηκε εκεί το φρουραρχείο των Ες-
Ες. Στα υπόγειά της βασανίστηκαν απάνθρωπα, εκα-
τοντάδες παλικάρια, αγωνιστές της Αντίστασης,
όπου άφησαν και την τελευταία τους πνοή. Μετά την
αποχώρηση των κατακτητών, το κτίριο συνδέθηκε με
ένα σωρό φοβερές ιστορίες. Πολλοί ήταν οι κάτοι-
κοι της περιοχής που ισχυρίζονταν οτι άκουγαν τα
ουρλιαχτά και τα κλάματα των θυμάτων και έβλεπαν
τα φαντάσματά τους να κυκλοφορούν τις νύχτες και
να ζητούν βοήθεια. Επίσης διάφορες οπτασίες και
τραγούδια έχουν στοιχειώσει το οίκημα.

Νέο Φάληρο (Σμολένσκυ 4)

 Ενα παράξενο φάντασμα "φιλοξενεί" ο πύργος
της οδού Σμολένσκυ 4 στο Ν.Φάληρο. Ενα φάντασμα
που ανήκει σε έναν άνθρωπο που μοναδική του φιλο-
δοξία ήταν να αποκτήσει ένα αξίωμα. Ο ιδιοκτήτης
του πύργου, ο έμπορος υφασμάτων Καρτάλης, παρά
τα πλούτη που είχε, ποθούσε απεγνωσμένα να αποκτή-
σει ένα τίτλο, γι'αυτό και οι φίλοι του τον αποκα-
λούσαν "κύριο Δήμαρχο" ή "κύριο Υπουργό"! Στα τελευ-
ταία του λένε πως τρελάθηκε και αφού έχασε όλη την
περιουσία του, κλείστηκε μέσα στον πύργο, όπου και
άφησε την τελευταία του πνοή (κάτω από αδιευκρίνιστες
συνθήκες). Πολλοί ισχυρίζονται οτι για χρόνια έβλεπαν
το φάντασμά του να τριγυρίζει στα δωμάτια και να
μουρμουρίζει: "Μακριά από τον πύργο! Είναι δικός μου!".

Νέο Φάληρο (Ελ.Βενιζέλου)

Το συγκεκριμένο οίκημα ήταν κατοικία του πρωθυ-
πουργού Αλ. Κορυζή, ο οποίος πέθανε κάτω από περίεργες
συνθήκες λίγο πρίν από την αναχώρηση της κυβέρνησής του
για την Κρήτη και θεωρείται στοιχειωμένο. Πιο συγκε-
κριμένα, οι οπτασίες που εμφανίζονται εκεί "αργοσβήνουν"
σιγά-σιγά.



Καλλιθέα (Χαροκόπου)

Το 1935, η πεθερά και η γυναίκα του τότε
ένοικου Αθανασόπουλου, τον σκότωσαν και τον τεμά-
χισαν και στη συνέχεια έκρυψαν το πτώμα για δυο
ημέρες στο σπίτι. Υστερα το πέταξαν στο ρέμα της Καλλι-
ρόης. Από τότε το σπίτι παρουσιάζει περίεργα φαινόμενα.

Καλλιθέα (Λασκαρίδου)
(Μια πικρή Ρομαντική ιστορία...)

Στην οδό Λασκαρίδου στην Καλλιθέα, βρίσκεται το
διώροφο κτίριο της οικογένειας της ζωγράφου Σοφίας
Λασκαρίδου. Μέσα σ'αυτό, εδώ και χρόνια κρύβεται
ένα ερωτικό δράμα που κατέληξε στο θάνατο. Η ιστορία
εκτυλίσσεται στα 1900, όταν ο ποιητής Περικλής Γιαννό-
πουλος ερωτεύτηκε παράφορα τη Σοφία. Η νεαρή ζωγρά-
φος, ενώ ήταν κι αυτή ερωτευμένη μαζί του, του έκανε
πείσματα και του φερόταν με αδιαφορία, απορρίπτοντας
την πρόταση γάμου που της είχε κάνει. Ο άτυχος νέος,
απογοητευμένος και βλέποντας τα όνειρά του να χάνονται
το ένα μετά το άλλο, έθεσε τέρμα στη ζωή του, πέφτοντας
από το άλογό του στο Σκαραμαγκά. Η κοπέλα, μή αντέχοντας
το βάρος από τον χαμό του αγαπημένου της, κλείστηκε
στον εαυτό της, σφράγισε τις πόρτες του σπιτιού της και
περιφερόταν στα δωμάτια ως το τέλος της. Μετά το θάνατό
της πολλοί ισχυρίζονταν πως αν περνούσε κανείς νύχτα
από εκεί, έβλεπε το φάντασμά της να τριγυρίζει και να
μουρμουρίζει μελαγχολικά το όνομα του αγαπημένου της..

 Αλκιβιάδου

Οι παλαιότεροι Αθηναίοι ασφαλώς θα έχουν ακούσει
την ιστορία με τον μονόχειρα και πιθανότατα να θυμού-
νται τη χαρακτηριστική φιγούρα του, που περιφερόταν
στην περιοχή της Πλ.Βάθης γύρω στα 1920. Ο μονόχειρας
με την αγριωπή όψη, ζούσε σε ένα από τα παλαιότερα
σπίτια, στον πύργο της οδού Αλκιβιάδου και αποτελούσε
φόβο και τρόμο για τους πιτσιρίκους της γειτονιάς.
Η ιστορία με τον μονόχειρα πέρασε από στόμα σε στόμα,
60 περίπου χρόνια μετά τον θάνατό του και έγινε θρύλος.
Ενας θρύλος που λέει οτι ο μονόχειρας έγινε φάντασμα
και εξακολουθεί να κόβει την ανάσα στους κατοίκους
της περιοχής και σε όσους τύχει να περάσουν νύχτα έξω
από τον πύργο της οδού Αλκιβιάδου.

Θησείο (Ηλ. Σταθμό)

Ενα χαμόσπιτο πίσω από το σταθμό του ηλεκτρικού
σταθμού στο Θησείο, κρύβει μια τραγική ιστορία. Εκεί,
γύρω στα 1935, κατοικούσε μαζί με τη μητέρα της, μια
πανέμορφη κοπέλα, η Αθανασία, που εργαζόταν μέρα-νύχτα
για να μαζέψει χρήματα για την προίκα της και να
παντρευτεί τον καλό της. Ομως, μια μέρα, η μητέρα της,
της άρπαξε τις οικονομίες της και εξαφανίστηκε με τον
εραστή της! (ναι! καλά διαβάσατε!) Η φτωχή κοπέλα,
εγκαταλειμμένη από τον αρραβωνιαστικό της (άλλο %@%@^),
μαράζωσε και έδωσε τέλος στη ζωή της. Αλλοι λένε οτι
πρώτα σκότωσε τη μητέρα της και ύστερα αυτοκτόνησε.
Οποια όμως και αν είναι η αλήθεια, στο σπιτάκι,
που χρόνια τώρα είναι έρημο, πολλοί λένε οτι τις νύχτες
ακούγεται ακόμη το γοερό κλάμα της άτυχης Αθανασίας.

Read more »

Κούφια Γη

"Κάτω από το φλοιό της γης που έχει πάχος 800 χιλιόμετρα, υπάρχει ένα κενό. Ένα τεράστιο κούφωμα. Μέσα σε αυτό το κενό, υπάρχουν τρεις ομόκεντροι πλανήτες, με τον ίδιο άξονα. Έχουν περίπου το μέγεθος του ’ρη της Αφροδίτης και του Ερμή..."
ΕΝΤΜΟΥΝΤ ΧΑΛΕΫ
αστρονόμος
1692

"Δηλώνω ότι η γη είναι κούφια. Το εσωτερικό της κατοικείται και αποτελείται από ένα αριθμό συμπαγών ομόκεντρων σφαιρών, η μία μέσα στην άλλη, και είναι ανοιχτή στις περιοχές των πόλων στη 12η ή 16η μοίρα. Αναζητώ εκατό γενναίους συντρόφους, εφοδιασμένους και εξοπλισμένους πολύ καλά, για να ξεκινήσουμε το φθινόπωρο από τη Σιβηρία με τάρανδους και έλκηθρα, με κατεύθυνση τους πάγους της βόρειας παγωμένης θάλασσας. Δεσμεύομαι προσωπικά ότι θα βρούμε μία θερμή και πλούσια χώρα γεμάτη από ωφέλιμα φυτά και ζώα. Αν δεν συναντήσουμε ανθρώπους όταν φθάσουμε σε 82 μοίρες βόρειο πλάτος, θα επιστρέψουμε την επόμενη άνοιξη."
ΤΖΩΝ ΚΛΗΒΣ ΣΥΜΣ
πρώην λοχαγός πεζικού
Μάιος 1818 - Οχάιο, ΗΠΑ

"Η αληθινή κατοικία του Απόλλωνα βρίσκεται ανάμεσα στους Υπερβόρειους, σε μία χώρα αιώνιας ζωής. Η Λητώ, η μητέρα του Απόλλωνα, γεννήθηκε σε ένα νησί στον αρκτικό ωκεανό, πολύ πιο πέρα από το βόρειο άνεμο. O θεός που κάθεται στο κέντρο, στον ομφαλό της γης, είναι ο Κύριος των μύθων και ο Δημιουργός των θρησκειών της ανθρωπότητας."
ΠΛΑΤΩΝ

"Ο κόσμος μας δημιουργήθηκε αρχικά μόνο για το εσωτερικό του. Η απόσταση μεταξύ των 2 εσωτερικών επιφανειών είναι 1000 χιλιόμετρα λιγότερη από τη διάμετρο της Γης. Στο κέντρο βρίσκεται μία τεράστια μπάλα θαμπής κόκκινης φωτιάς, περικυκλωμένη από ένα λευκό απαλό φωτεινό σύννεφο. Εκεί βρίσκεται ο θρόνος του βασιλιά του κόσμου."
ΓΟΥΙΛΣ ΤΖΩΡΤΖ ΕΜΕΡΣΟΝ
1908

Χάρτης της Αγκάρθα.

Ο Ελβετός μαθηματικός ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΟΗΛΕΡ (1707-1783), πίστευε ότι στο κέντρο της γης, υπήρχε ένας μικρός ήλιος, που έριχνε το ήπιο φως του σε ένα πολύ ανεπτυγμένο υπόγειο πολιτισμό.

Ο ΛΟΡΔΟΣ ΛΥΤΟΝ (1803-1873), στο βιβλίο του "Η Επερχόμενη φυλή" λέει πως ακολουθώντας τις στοές ενός μεταλλείου, βρέθηκε σε ένα υπόγειο κόσμο όπου συνάντησε φτερωτά όντα, καθώς και μία φυλή που αποκαλεί τον εαυτό της Βριλ-για.Οι Βριλ-για, διατηρούν ένα σοφό και ανώτερο πολιτισμό, και είναι κάτοχοι της "δύναμης Βριλ", που την χειρίζονται μέσω ενός θαυματουργού ραβδιού. Η δύναμη Βριλ, είναι η υπέρτατη γήινη δύναμη και δημιουργήται από τη συλλογή της αιθερικής ενέργειας της γης, σε σύνδεση με την προσωπική ενέργεια του ανθρώπου. (Βλέπε υπερόπλα Τέσλα, οργογεννήτρια Ράϊχ, εναέριο εύπλαστο ρευστό του Συμς, Μέσμερ κλπ)

Ο ΑΔΟΛΦΟΣ ΧΙΤΛΕΡ, που ήταν μέλος της εταιρείας της Θούλης και της αδερφότητος των Βριλ, ξεκίνησε την επιχείρηση Υπερβόρεια που είχε ως σκοπό τις ανασκαφές σε διάφορα σημεία της Ευρώπης για την ανακάλυψη ιχνών μιας Αρείας υπόγειας ανώτερης φυλής. Στην Ελλάδα έγιναν έρευνες στο φαράγγι του Βίκου, στη Γαύδο, στο Δίστομο και αλλού. Ο Χίτλερ πίστευε πως η γη είναι κούφια και πως η καμπυλότητά της θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την εκπομπή υπέρυθρων ακτινών, που θα μπορούσαν να καταγράψουν κινήσεις σε τεράστιες αποστάσεις και για την διενέργεια πολεμικών επιχειρήσεων πίσω από τις γραμμές του εχθρού μέσω υπόγειων διαδρομών.

Το πολικό άνοιγμα στο βόρειο πόλο

Η Βουδιστική παράδοση ονομάζει ΜΑΝΟΥ τον άρχοντα - επόπτη του πλανήτη. Το όνομα Μανού συναντάται με διάφορες παραλλαγές σε πολλούς αρχαίους λαούς. Είναι ο ΜΕΝ ή ΜΗΝ των Αιγυπτίων, αλλά και ο ’μμων-Ρα (κρυμμένος ήλιος), ο Μίνωας των Ελλήνων κ.ά.

Η Ινδουιστική παράδοση έχει αναφορές στον ΤΣΑΚΡΑ-ΒΑΡΤΗ (εκείνος που θέτει σε περιστροφή τον τροχό) ή παγκόσμιο μονάρχη (βλ. Α-πόλλων ή Α-πολλών ή Α-Πόλον του Πλάτωνα). Η σπηλιά της Πεντέλης θεωρείται "Αιπόλειο του Πανός", δηλαδή ο πόλος του Πάνα ή του παντός. Το σύμβολο του πόλου είναι η σβάστιγκα. Για τους Ναζί η σβάστιγκα συμβόλιζε την αιώνια κίνηση του κόσμου και τον άξονα αυτής της κίνησης, τον πόλο, από όπου εξήλθαν οι ’ρειοι. Είναι ένα σύμβολο περιστροφικής κίνησης. Θυμηθείτε ότι στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο οι σύμμαχοι αποκαλούσαν τον εχθρό "οι δυνάμεις του άξονα".

Οι ΑΝΑΣΑΖΙ, οι οποίοι εμφανίστηκαν ξαφνικά στην Δυτική Αμερική το 100 πΧ και εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς 15 αιώνες αργότερα, πίστευαν πως οι πρόγονοί τους βγήκαν από τον κάτω κόσμο μέσα από μία τρύπα που ενώνει την επιφάνεια με το κέντρο της γης, μέσα από την ίδια τρύπα οι ψυχές των νεκρών γυρνάνε στην αρχέγονη πατρίδα τους. Έχτιζαν υπόγειες κατοικίες ή σε κοιλώματα του εδάφους και ναούς κοντά σε τρύπες. Έχτιζαν πενταόροφα κτήρια 2000 δωματίων!!! Οι Ινδιάνοι Ναβάχο τους έδωσαν το όνομα Ανασάζι που σημαίνει "<ι>ξένοι αρχαίοι".

(θα επανέρθουμε για το θέμα με πιο πολλές λεπτομέρειες)

Read more »

Αιθέριες Ψευδαισθήσεις

ΣΤΟΥΣ ΕΞΑΙΣΙΟΥΣ ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΚΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ των αρχαίων Ελλήνων ο αιθέρας αναφέρεται συχνά ως θεϊκή οντότητα. Η ύπαρξη του όμως αποτέλεσε και βεβαιότητα της κλασικής φυσικής για μια μεγάλη περίοδο της ιστορίας της. Ο λόγος ήταν απλός: Η πειραματική ανακάλυψη ότι το φως είχε κυματικές ιδιότητες απαιτούσε -σε αναλογία με τον ήχο- ένα μέσο για τη διάδοση του. Πολύ περισσότερο όταν το φως χρειάζεται να διανύσει το μεσοαστρικό κενό, για να φτάσει σε εμάς από τα μακρινά αστέρια.

Το συγκεκριμένο «κενό», λοιπόν, δεν έπρεπε να είναι ακριβώς κενό, αλλά να πληρούται από κάποια ουσία υλική όσο και αόρατη, που να επιτρέπει τη διάδοση του φωτός. Η ίδια αυτή υλική ουσία έπρεπε να εμπεριέχεται στα διαφανή σώματα ή την ατμόσφαιρα της Γης, που επίσης διαπερνώνται από το φως. Με τις απαιτήσεις αυτές ο αιθέρας αποκτούσε διαρκώς καινούργιες αλλά και αντιφατικές ιδιότητες. Στην αρχή θεωρούνταν ένα αέριο εξαιρετικά αραιό, στη συνέχεια όμως του προσδόθηκε ακαμψία μεγαλύτερη από αυτήν του χάλυβα! Όλοι όμως -φυσικοί, μαθηματικοί και φιλόσοφοι- θεωρούσαν ότι ο αιθέρας υπήρχε ως υλική οντότητα. Από την εποχή του Γαλιλαίου, ωστόσο, η φυσική εξελίσσεται σε πειραματική επιστήμη. Αυτό αποτελεί το μεγαλείο όσο και τη δυσκολία της. Ενώ, λοιπόν, η ύπαρξη του αιθέρα εμφανιζόταν ως θεωρητική ανάγκη, απέμενε η πειραματική της επιβεβαίωση. Η αναζήτηση του αιθέρα ήταν συστηματική από πολυάριθμα εργαστήρια της Ευρώπης και της επιστημονικά αναπτυσσόμενης Αμερικής. Εις μάτην. Η ύπαρξη του φαινόταν αδύνατον να ανιχνευθεί.
Στα τέλη του 19ου αιώνα δύο προικισμένοι Αμερικανοί φυσικοί, ο Α. Μίτσελον , πολωνικής καταγωγής, και ο Ε. Μόρλεϊ, που είχε σπουδάσει αρχικά θεολογία, ένωσαν τις δυνάμεις τους για τη διερεύνηση του φευγαλέου αιθέρα. Το πείραμα που σχεδίασαν και έκαναν με πολλή επιμέλεια προκάλεσε έκπληξη και ζωηρές συζητήσεις για πολλά χρόνια. Ο λόγος όμως του ενδιαφέροντος δεν ήταν η επιτυχία, αλλά η αναπάντεχη αποτυχία του! Το πείραμα επιδίωκε, πολύ απλά, να μετρήσει την ταχύτητα κίνησης της Γης μέσα στον αιθέρα.Ετσι, δέσμες φωτός στέλνονταν παράλληλα ή αντίθετα προς την κατεύθυνση που κινούνταν η Γη.

Σύμφωνα με την κλασική φυσική -αλλά και την κοινή λογική-, ένας παρατηρητής θα έπρεπε τότε να μετρά διαφορετική ταχύτητα για την κάθε φωτεινή δέσμη. Από τη διαφορά θα μπορούσε να υπολογιστεί η ταχύτητα της Γης ως προς τον αιθέρα, και έμμεσα να επιβεβαιωθεί η ύπαρξη του. Ας σημειωθεί ότι η συσκευή που είχαν κατασκευάσει οι Αμερικανοί φυσικοί -το περίφημο συμβολόμετρο- ήταν εξαιρετικά ευαίσθητη και ικανή να μετρήσει ακόμα και μικρές αποκλίσεις. Ωστόσο,οποιαδήποτε κατεύθυνση και αν ακολουθούσαν οι φωτεινές ακτίνες, ή ακόμα και αν η συσκευή στρεφόταν, η ταχύτητα της φωτεινής δέσμης δεν παρουσίαζε διαφορές.Ήταν φανερό: Κάτι σάπιο υπήρχε στο βασίλειο της Δανίας. Μόνο που κανείς δεν ήξερε ποιο ήταν στην πραγματικότητα το βασίλειο και ποια η Δανία. Να ήταν άραγε ο ένοχος η ταχύτητα του φωτός, οι μετρήσεις με το συμβολόμετρο ή μήπως η ίδια η κίνηση της Γης; Επιφανείς φυσικοί έφτασαν μάλιστα να μιλούν για μια «συνωμοσία των φυσικών νόμων», που παρεμπόδιζαν την ανίχνευση του αιθέρα. Η ερμηνεία της «συνωμοσίας» δόθηκε από τον Αϊνστάιν και την Ειδική θεωρία της Σχετικότητας το 1905 και ήταν αναπάντεχη: Η παρουσία του αιθέρα έπαψε να αποτελεί ανάγκη. Ήταν μάλιστα ασυμβίβαστη με τα βασικά αξιώματα της νέας θεωρίας. Το συμπέρασμα όμως αυτό δεν στηρίχθηκε στο πείραμα, που είχε προβληματίσει τη φυσική, Ο Αϊνστάιν ενδιαφερόταν για τα θεμέλια του οικοδομήματος και όχι για τις ρωγμές στους τοίχους. Το σάπιο, λοιπόν, υπήρχε στην αντίληψη μας για το χώρο και το χρόνο. Όσο για την ταχύτητα του φωτός, αυτή παρέμενε πάντοτε αναλλοίωτη, ανεξάρτητα από την κίνηση της φωτεινής πηγής ή του παρατηρητή.

Σήμερα, εκατό χρόνια μετά, οι διαπιστώσεις αυτές μοιάζουν κρυστάλλινες· Τόσο που δύσκολα κατανοεί κανείς την ολέθρια επιμονή στην έννοια του αιθέρα, θα ήταν εύκολο να υποστηριχτεί ότι το πείραμα δεν άξιζε καν να γίνει και με τόση μάλιστα φροντίδα. Ο κοσμολόγος όμως Χέρμαν Μπόντι τονίζει: «Το πείραμα αυτό είχε τεράστια σημασία εκείνη την εποχή και η εκ των υστέρων σοφία μας είναι άχρηστη στην επιστήμη. Αυτό που έκανε τόσο περίφημο ίο πείραμα είναι ότι απέδειξε ως λανθασμένο κάτι που είχε εισχωρήσει στη σκέψη μας τόσο βαθιά, ώστε να μοιάζει πια προφανές».Πολύτιμη ρήση, που η ισχύς της ξεπερνά κατά πολύ την επιστήμη. Πολλά «προφανή» και στερεότυπα κυριαρχούν στη σκέψη μας και μερικές φορές ρυθμίζουν τη ζωή μας. Είναι καιρός να διερωτηθούμε για την αξία τους και να αποκαλύψουμε τις βαθύτερες αλήθειες που ίσως κρύβουν.

Read more »

Επιστήμονες στοχεύουν να αντιγράψουν τον ήλιο

Επιστήμονες στην Καλιφόρνια λένε ότι προσπαθούν να αντιγράψουν την ισχύ του ηλίου πυροδοτώντας ακτίνες λέιζερ πάνω σε ένα μικροσκοπικό σφαιρίδιο υδρογόνου σε μέγεθος μπιζελιού, το οποίο περιέχει 150 μικρογραμμάρια δευτέριου και τρίτιου, τα δύο ισότοπα του υδρογόνου με τα οποία γίνεται η σύντηξη προς ήλιον.

Φυσικοί στο Εθνικό Εργαστήριο Ανάφλεξης (ΝΙF) στο Livermore της Καλιφόρνιας υποστηρίζουν ότι τα πειράματα πυρηνικής σύντηξης ίσως προσφέρουν στον κόσμο μια καθαρή πηγή ενέργειας. Για να το πετύχουν στo εργαστήριο ΝΙF υπάρχει το ισχυρότερο λέιζερ στον κόσμο και γι αυτό οι επιστήμονες θα προσπαθήσουν να αναπαραγάγουν τις συνθήκες που επικρατούν στον πυρήνα του Ηλίου.

Το εργαστήριο ΝΙF δημιουργήθηκε για να δοκιμάζει πυρηνικά όπλα, μπορεί όμως να ερευνήσει και τις πιθανότητες να χρησιμοποιηθεί η σύντηξη ως πηγή ενέργειας. Κι ενώ στην πυρηνική σχάση τα άτομα διασπώνται, η σύντηξη μιμείται τις αντιδράσεις που συμβαίνουν στο εσωτερικό του Ήλιου, στις οποίες ενώνονται μαζί (συντήκονται) πυρήνες οι οποίοι δέχονται μεγάλες πιέσεις σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Όταν ενώνονται, προς δημιουργία ενός νέου πυρήνα, απελευθερώνουν τεράστιες ποσότητες ενέργειας.

Το σφαιρίδιο του υδρογόνου θα το κτυπήσουν από όλες τις πλευρές 192 ακτίνες λέιζερ με δυνατότητα παραγωγής 500 τρισεκατομμυρίων βατ – ή 1.000 φορές την ποσότητα του αμερικανικού δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας για 1 δευτερόλεπτο, σημειώνουν οι επιστήμονες. Τα 192 υπεριώδη λέιζερ – που σχηματίζουν την ισχυρότερη συστοιχία λέιζερ του κόσμου – θα πυροδοτούνται σε παλμούς διάρκειας 20 νανοδευτερολέπτων.

Τα λέιζερ αποτελούνται από κάτοπτρα, κρύσταλλα, οπτικές ίνες και ενισχυτές φωτός, συνολικού μήκους 90 χιλιόμετρα.

Έτσι με την διαδικασία αυτή θα αναπτυχθούν θερμοκρασίες της τάξης των 100 εκατομμυρίων βαθμών και πιέσεις δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερες από την ατμοσφαιρική πίεση στη Γη. Οπότε οι συνθήκες αυτές θα αναγκάσουν τους πυρήνες υδρογόνου να συντηχθούν και να απελευθερώσουν πολλαπλάσια ποσότητα ενέργειας, σε σχέση με την ενέργεια που χρειάζονται τα λέιζερ για να ξεκινήσουν την αντίδραση.
Αυτή δε η διαδικασία θα επαναληφθεί πολλές φορές με σκοπό την βελτίωση της σύμφωνα με τα αποτελέσματα που θα έχουν πάρει προηγουμένως οι επιστήμονες. Οπότε σε ένα χρόνο πιστεύουν ότι ίσως να καταφέρουν να προκαλέσουν μια πυρηνική αντίδραση ικανή να παραγάγει μεγάλες ποσότητες ενέργειας.

"Ελπίζουμε να δείξουμε με τα πειράματα ανάφλεξης ότι μπορούμε να παράγουμε περισσότερη ενέργεια από αυτή που χρησιμοποιούμε για την παραγωγή της ενέργειας και ότι η σύντηξη μπορεί να μας δώσει ενέργεια απαλλαγμένη από διοξείδιο του άνθρακα", αναφέρει ο Ed Moses, διευθυντής του εργαστηρίου.

Η επιστήμη βρίσκεται περίπου 25 χρόνια μακριά από το να κατασκευάσει σταθμούς σύντηξης, οι οποίοι θα αποτελέσουν μια καθαρότερη εναλλακτική πηγή ενέργειας σε σχέση με τα ορυκτά καύσιμα. Αυτοί οι ηλεκτρικοί σταθμοί θα χρησιμοποιούν ισότοπα υδρογόνου (δευτέριο και τρίτιο), που θα έχουν ληφθεί από το θαλασσινό νερό, ως καύσιμο για να παράγουν ηλεκτρικό ρεύμα χωρίς να ελευθερώνουν διοξείδιο του άνθρακα, και με ελάχιστα ραδιενεργά απόβλητα, συμπλήρωσε ο Moses.

Η πυρηνική σύντηξη μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει εφικτό να αναπαραχθεί εξαιτίας της τρομερής ενέργειας που απαιτείται. Για να φθάσουν το δευτέριο και το τρίτιο στη λεγόμενη κατάσταση πλάσματος απαιτείται θερμοκρασία εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου. Τα άστρα λύνουν αυτό το πρόβλημα με τη βαρύτητά τους, η οποία προσφέρει την αναγκαία συμπίεση στο εσωτερικό τους.

Οι επιστήμονες θα χρειαστούν τουλάχιστον έναν χρόνο πειραμάτων για να διαπιστώσουν αν μπορούν να φτάσουν στη σύντηξη. Δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν αμφιβολίες. αν θα μπορεί το πείραμα να πετύχει. Είναι ένα εξαιρετικά πολύπλοκο σύστημα και η σωστή λειτουργία του εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.

Βέβαια ούτε ο Moses μπορεί να εγγυηθεί την επιτυχία του πειράματος, αλλά τονίζει όμως πως κάθε σημαντικό εγχείρημα στην ιστορία της επιστήμης έκρυβε κινδύνους και ότι η αξία του αποτελέσματος των πειραμάτων θα είναι ανυπέρβλητη.

“Σε μία δεκαετία, κανείς δεν θα θυμάται το κόστος. Το εργαστήριο θα ανοίξει νέους ορίζοντες για την ανθρωπότητα και θα αποδειχθεί εξίσου σημαντικό με το ταξίδι στη Σελήνη, την κατασκευή της ατομικής βόμβας και την εφεύρεση του αεροπλάνου. Τα μεγάλα εγχειρήματα που προκαλούν τη φαντασία, είναι αυτά που μας καθορίζουν ως είδος”.

Η λειτουργία του εργαστηρίου θα στοιχίζει 140 εκατ. δολάρια τον χρόνο, και σε περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης υπάρχουν φυσικά πολλές αντιρρήσεις. Αλλά αν πετύχουν τα πειράματα, δεν θα χρειάζονται υπόγειες δοκιμές για τα πυρηνικά οπλικά συστήματα, τα αστέρια θα αποκαλύψουν τα μυστικά της κρυφής ζωής τους και τέλος θα ανοίξει ο δρόμος για τη δημιουργία εργοστασίων παραγωγής ενέργειας νέας μορφής.

«Αν επιτύχουμε την παραγωγή ενέργειας από σύντηξη, θα έχουμε στη διάθεσή μας απεριόριστα αποθέματα ενέργειας χωρίς άνθρακα, που θα μπορεί να παραχθεί οπουδήποτε στη Γη. Θα αλλάξουν τα πάντα», τονίζει ο Moses.

Η μέθοδος στο Εργαστήριο ΝΙF του Livermore που ονομάζεται «fast ignition» χρειάζεται πολύ μικρότερη εγκατάσταση από εκείνη του προγράμματος ΙΤΕR, αυτής που θα εγκατασταθεί στη Γαλλία. Η μέθοδος του ΝΙF χρησιμοποιεί για την επίτευξη της σύντηξης παλμούς, ενώ το ΙΤΕR χρησιμοποιεί μαγνητικούς δακτυλίους, κάτι που ανεβάζει τρομερά το κόστος. Έτσι ενώ το κόστος του ΝΙF είναι 800 εκατομμύρια ευρώ και τα πρώτα αποτελέσματα των ερευνών αναμένονται ως το 2011, το κόστος του ΙΤΕR υπολογίζεται ότι θα αγγίξει τα 10 δισ. ευρώ και η κατασκευή του θα ολοκληρωθεί το 2017.

Επίσης στη Βρετανία βρίσκεται σε διαδικασία ανάπτυξης ένα άλλο αντίστοιχο πρόγραμμα, το HiPER, με ένα επίσης πολύ ισχυρό λέιζερ, με το οποίο θα γίνει προσπάθεια πρόκλησης πυρηνικής σύντηξης. Στο πρόγραμμα HiPER λαμβάνουν μέρος περισσότερες από δέκα χώρες, αναμένεται να ξεκινήσει σε περίπου πέντε χρόνια και το κόστος του υπολογίζεται σε 750 εκατ. ευρώ.

Τέλος τα πειράματα στο NIF θα αρχίσουν το 2009, με τα πρώτα αποτελέσματα να αναμένονται το διάστημα 2010-2012. Πάντως, οι ειδικοί υπολογίζουν πως θα απαιτηθούν άλλα 25 χρόνια για την κατασκευή των πρώτων σταθμών παραγωγής καθαρής ενέργειας από σύντηξη. Οι σταθμοί αυτοί θα χρησιμοποιούν άτομα υδρογόνου από θαλασσινό νερό ως καύσιμο για να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια χωρίς άνθρακα με ελάχιστα ραδιενεργά απόβλητα.

Πηγή: UPI-New York Times

Read more »

Μουσικά όργανα της αρχαίας Ελλάδας

Παράσταση ἀθλητῶν ποὺ ἀσκοῦνται μὲ τὴν συνοδεία αὐλοῦ.
Τὸ μεγαλύτερο μέρος τῆς ζωῆς τους οἱ νέοι τῆς Ἀθήνας
τὸ περνοῦσαν στὰ γυμνάσια· ἐκεῖ ἀσκοῦνταν στὸ ἅλμα, στὸν
δίσκο, στὸ ἀκόντιο. Ὁ αὐλητὴς συνώδευε τὶς κινήσεις τῶν ἀθλητῶν
μὲ τὸν αὐλό,γιὰ νὰγίνουν ἁρμονικὲς καὶ ρυθμικές.
(Κοπεγχάγη, Nationalmuseem)

Η αρχαία ελληνική μουσική μας λείπει σχεδόν ολοκληρωτικά ως ήχος, ρυθμός ή μελωδία. Η ιδέα που έχουμε γι’ αυτήν προέρχεται από λίγα μεταγενέστερα μουσικά κείμενα που έχουν σωθεί και κυρίως από έμμεσες πληροφορίες που μας έρχονται από δύο διευθύνσεις: από τα γραπτά κείμενα και από τις παραστάσεις σε μνημεία.

Τα γραπτά κείμενα αρχίζουν ουσιαστικά με τα ομηρικά έπη, ενώ τα θεωρητικά κείμενα για τη μουσική προέρχονται από πολύ όψιμες εποχές. Οι πρώτες παραστάσεις μουσικών ή μουσικών οργάνων στον ελληνικό χώρο προέρχονται από την εποχή της Χαλκοκρατίας (2800-1100 π.Χ.)

Τα πιο γνωστά μουσικά όργανα είναι η λύρα και ο αυλός. Οι κυριότερες μορφές οργάνων τύπου λύρας στην αρχαία Ελλάδα ήταν η φόρμιγξ, η λύρα, η βάρβιτος και η κιθάρα.

Το πρώτο από τα παραπάνω όργανα που αναφέρουν οι θεωρητικές πηγές είναι η φόρμιγξ. Αναφέρεται στον Όμηρο και είναι απλούστερο σε μορφή από αυτήν την ομάδα οργάνων. Έχει τα χαρακτηριστικά της αρχαίας κιθάρας, δηλαδή σχετικά μεγάλο ηχείο με χοντρούς βραχίονες (πήχεις) οι οποίοι είναι είτε προσαρμοσμένοι στο ηχείο είτε σχηματίζουν μ’ αυτό ένα ενιαίο σώμα. Έχει συνήθως 4, αλλά επίσης 2, 3, 5 ή και 6 χορδές.

Η λύρα και η βάρβιτος εμφανίζονται στις φιλολογικές πηγές αργότερα. Η λύρα έχει σχετικά με μικρό ηχείο από καύκαλο χελώνας και δύο ξεχωριστούς, προσαρμοσμένους στο ηχείο βραχίονες. Λόγω του υλικού (ή του σχήματος) του ηχείου της ονομάζεται επίσης χέλυς ή χελώνη.

Αρχαία Ελληνική Λύρα Βάρβιτος Δωδεκάχορδη

Η βάρβιτος ήταν είδος λύρας, οι βραχίονες της οποίας ήταν μακρύτεροι και στο ανώτερο τμήμα σχημάτιζαν καμπύλη προς τα μέσα. Ο ήχος της λόγω του μεγαλύτερου μήκους χορδών, ήταν ιδιαίτερα βαθύς.

Η κιθάρα ήταν σε σχέση με τα προηγούμενα όργανα μεγαλύτερη και είχε πιο περίτεχνη κατασκευή του ηχείου και των πήχεων. Ήταν γνωστό τουλάχιστον από τον 7ο αιώνα π.χ. όμως τη μεγαλύτερη διάδοση γνώρισε από τον 5ο αιώνα και ύστερα, επειδή χάρη στην κατασκευή της είχε πιο δυνατό ήχο και προσφερόταν ιδιαίτερα για δεξιοτεχνικό παίξιμο μπροστά σε μεγάλο ακροατήριο. Ο αριθμός των χορδών της ήταν αρχικά 7, αργότερα όμως μαρτυρούνται και κιθάρες με περισσότερες χορδές. Και τα τέσσερα παραπάνω όργανα παίζονταν με πλήκτρο (όχι με δάχτυλα).

Μία άλλη κατηγορία εγχόρδων αποτελούσαν τα ψαλτικά όργανα που παίζονταν με τα δάχτυλα. Σ’ αυτά ανήκουν το τρίγωνον (=άρπα) και η μάγαδις (=πολύχορδο όργανο τύπου άρπας). Η σαμβύκη ήταν επίσης είδος άρπας με ύψος πάνω από ένα μέτρο, παίζονταν όμως με πλήκτρο.

Από τα λαουτοειδή όργανα το πιο γνωστό ήταν η πανδούρα η οποία παιζόταν με πλήκτρο. Τα έγχορδα με δοξάρι ήταν άγνωστα σε όλους τους αρχαίους μουσικούς πολιτισμούς.

Από τα πνευστά όργανα το πιο γνωστό και διαδεδομένο ήταν ο αυλός. Ήταν πνευστό με διπλή (ίσως μερικές φορές και με απλή) γλωττίδα, δηλαδή όργανο τύπου σύγχρονου όμποε ή ζουρνά, ή, όταν είχε μονή γλωττίδα, κλαρινέτου ή μαντούρας. Κατασκευαζόταν σε διάφορα μεγέθη και χρησιμοποιούταν συνήθως σε ζευγάρι ως διπλός αυλός (δίαυλος, δίδυμοι αυλοί κτλ.) οι δύο αυλοί του ζευγαριού μπορεί να είχαν το ίδιο ή διαφορετικό μήκος σωλήνα. Άλλα πνευστά όργανα ήταν η σύριγξ, όργανο τύπου φλάουτου αποτελούμενο από παράλληλους κολλημένους μεταξύ τους καλαμένιους σωλήνες (συνήθως 7, αλλά επίσης 5 ή 9), και η σάλπιγξ που τη χρησιμοποιούσαν στον πόλεμο και στην αναγγελία διαφόρων τελετών.

Εκτός από τα έγχορδα (χορδόφωνα) και τα πνευστά (αερόφωνα) υπήρχαν επίσης πολλά κρουστά, όπως τα κρόταλα, τα κύμβαλα, το τύμπανο, η κρούπεζα ή το κρουπέζιον το οποίο ήταν ξύλινο παπούτσι που το φορούσε συνήθως ο κορυφαίος του χορού για να κρατά το χρόνο, και το χαλκόφωνο της Κάτω Ιταλίας.

Read more »

Ο Δίσκος της Φαιστού

Ο Δίσκος της Φαιστού ανακαλύφθηκε το 1908 στη Φαιστό της Κρήτης, από μια ιταλική αρχαιολογική αποστολή. Πρόκειται για ένα πύλινο δισκοειδές αντικείμενο με δύο όψεις, που έχει χαραγμένα διάφορα σύμβολα σε σπειροειδή μορφή, ηλικίας 4.000 χρόνων.

Παρά τις πολύχρονες προσπάθειες των ειδικών, δεν έγινε κατορθωτή η αποκρυπτογράφηση των συμβόλων. Σήμερα, ο Δίσκος της Φαιστού φυλάγεται στο μουσείο της Κρήτης. Αποτελεί σημείο αναφοράς για χιλιάδες τουρίστες και ερευνητές απ’ όλο τον κόσμο. Ωστόσο, τι σημαίνουν στα αλήθεια τα παράξενα ιερογλυφικά; Ασφαλώς, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι το σύστημα γραφής του Δίσκου συνιστά ένα πρότυπο είδος γραφικών παραστάσεων, η αρχή του γραπτού λόγου.
Ο Τσαρλς Μπέρλιτς, στο βιβλίο του «Μυστήρια από ξεχασμένους κόσμους», σημειώνει ότι «ο Δίσκος της Φαιστού της Κρήτης είναι ένας δίσκος με σχέδια που μοιάζουν να είναι ιερογλυφικές φιγούρες, χαραγμένες σπειροειδώς και στις δύο όψεις του. Αυτός ο δίσκος θα μπορούσε να είναι ένα διασωσμένο παράδειγμα της εξέλιξης του αλφαβήτου διαμέσου του ζωδιακού κύκλου, αν είναι αλήθεια -καθώς έχει υποτεθεί- ότι χρησιμοποιεί ζωδιακά σημεία για φωνητικά σύμβολα (...) ένα πρόσθετο στοιχείο μυστηρίου είναι το γεγονός πως τα σχέδια τυπώθηκαν ανεξάρτητα, το καθένα μόνο του, πάνω στον πηλό με ειδικές σφραγίδες. Με άλλα λόγια, δηλαδή, μια αρχαία μορφή τυπογραφίας».

Ουράνιο μήνυμα
Ο συγγραφέας ερευνητής Θεόδωρος Αξιώτης, στο αξιόλογο βιβλίο του «Η Αποκρυπτογράφηση του Δίσκου της Φαιστού», ισχυρίζεται ότι οι Έλληνες κατάγονται από το άστρο του Σείριου. Μέσα από τις μελέτες του συνέδεσε την ελληνική μυθολογία με τον ζωδιακό κύκλο, προτείνοντας μια εναλλακτική ερμηνεία των συμβόλων του Δίσκου. Γράφει χαρακτηριστικά στον πρόλογό του: «Ο Δίσκος της Φαιστού περιλαμβάνει στις δυο όψεις του δυο Ζωδιακούς και δύο σπείρες. Ο Ζωδιακός της πρώτης όψης ανήκει στο Ρόδακα, ένα σύμβολο του Λόγου Πατέρα και του Ήλιου-Υπερίωνα (Σύρειου) του Υιού. Ο Ζωδιακός της δεύτερης όψης ανήκει στον άνθρωπο-Ηρακλή, τον παρθενογεννημένο από γήινη μήτρα και σπέρμα ουράνιας μήτρας. Ο Ρόδακας, το Απόλυτο, με το σφυρί του Ηφαίστου και το πουλί-περιστέρι, δημιουργεί με δώδεκα εκπορεύσεις το Σύμπαν. Οι δημιουργικές πράξεις συνεχίζονται στη δεύτερη όψη με την τριπλή σπείρα, που μετασχηματίζεται σε τρεις ομόκεντρους κύκλους, σύμβολο των τριών κοσμικών κλιμάκων». Ίσως ένα ουράνιο μήνυμα, αποτυπωμένο στις πύλινες όψεις. Πέρα από την αρχαιολογική αξία και έρευνα, θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει τη σπειροειδή άγνωστη γραφή της Φαιστού ως... ένα μικρό αντίγραφο του Γαλαξία. Τα παράξενα σχήματα που αναπαραστούν ανθρώπους, φυτά, εργαλεία, πουλιά κ.λπ. προσδίδουν μια συμπαντική εικόνα, ένα ημερολόγιο στο χώρο και το χρόνο.

Σχέδιο Δημιουργίας
ΑΝ ΑΥΤΗ η πανάρχαια ελληνική γραφή έχει να μας μεταφέρει ένα κοσμικό μήνυμα, εναπόκειται στον ίδιο τον άνθρωπο να αποκρυπτογραφήσει τα αινιγματικά σύμβολα του Δίσκου. Καθόλου εύκολη υπόθεση. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα μελέτες, έγιναν αρκετά βήματα. Ωστόσο, η οριστική ερμηνεία παραμένει ακόμα πολύ μακριά. «Ο Θεός», γράφει ο Θεόδωρος Αξιώτης, «έχει χαράξει το σχέδιο της δημιουργίας και της εξέλιξης του ανθρώπου στον ουρανό, κι αυτό το σχέδιο ο αρχαίος τυπογράφος το μετέφερε στο Δίσκο της Φαιστού». Ο Τσαρλς Μπέρλιτς διερωτάται: «Είναι δυνατόν να υπήρξαν άλλοι πολιτισμοί στη μακραίωνη ιστορία του ανθρώπου, για τους οποίους δεν ξέρουμε τίποτα;» Ασφαλώς ένα βαρυσήμαντο ερώτημα. Προς το παρόν πρέπει να συνεχίσουμε την εξερεύνηση. Μπροστά μας απλώνεται η μεγάλη πρόκληση. Η κατανόηση της ιστορίας του πολιτισμού είναι και κατανόηση του βαθύτερου εαυτού μας απέναντι στο αέναο κοσμικό γίγνεσθαι.

Read more »

Μετρήθηκε το μαγνητικό πεδίο μέσα στον πυρήνα της Γης

Σύμφωνα με μια νέα σειρά μετρήσεων, φαίνεται ότι το μαγνητικό πεδίο μέσα στον πυρήνα του πλανήτη μας είναι περίπου 50 φορές ισχυρότερο από εκείνο που μπορούμε να μετρήσουμε στην επιφάνειά του. Είναι η πρώτη φορά που έχει διεξαχθεί μια τέτοια έρευνα .

Τα σέλη σχηματίζονται όταν σωματίδια από τις ηλιακές εκλάμψεις κτυπούν την μαγνητόσφαιρα της Γης

Μια ομάδα ειδικών μέτρησε το πλανητικό αυτό χαρακτηριστικό σε βάθος όχι λιγότερο από 2.90 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια της Γης, και επομένως ήταν σε θέση να λάβει ακριβείς μετρήσεις.
Με βάση αυτή την ανακάλυψη, οι ειδικοί λένε ότι μπορεί τώρα να είναι πιο εύκολο σε αυτούς να εξηγήσουν τις πηγές της θερμότητας που παίζουν σημαντικό ρόλο σε ένα ευρύ φάσμα διαδικασιών, που διεξάγονται στον πλανητικό πυρήνα.

Ως επί το πλείστον, οι πλανητικοί οι επιστήμονες πιστεύουν ότι υπάρχουν τρεις κύριες πηγές θερμότητας στο εσωτερικό της Γης, αλλά η νέα ανακάλυψη μπορεί να βοηθήσει στην αναμόρφωση ή και να αλλάξουν αυτήν την πεποίθηση.

Μελέτες έχουν μέχρι σήμερα δείξει ότι οι υψηλές θερμοκρασίες μπορεί να προέρχονται από τις υψηλές θερμοκρασίες που έμειναν από την πλανητική διαδικασία σχηματισμού της Γης, η οποία ξεκίνησε κάπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν.

Η δεύτερη πηγή οφείλεται στην απελευθέρωση της βαρυτικής ενέργειας. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι αυτό συμβαίνει όταν τα βαρέα χημικά στοιχεία κινηθούν πιο μέσα στο εσωτερικό της Γης, πιέζοντας έτσι τα ελαφρύτερα στοιχεία προς την άκρη του πυρήνα.

Η τρίτη και τελευταία πηγή πιστεύεται ότι οφείλεται στην ραδιενεργό διάσπαση των στοιχείων. Μερικές από τις χημικές ουσίες μακράς διάρκειας ζωής ελευθερώνουν θερμότητα, όταν η διάσπαση περιλαμβάνει το θόριο, το ουράνιο και το κάλιο. Όμως η νέα μελέτη δείχνει ότι τα πιο πάνω δεν μπορεί να είναι η συνολική εικόνα.

"Μια μέτρηση του μαγνητικού πεδίου μας λέει ποιες είναι οι ενεργειακές απαιτήσεις και ποιες είναι οι πηγές θερμότητας”, εξηγεί ο επικεφαλής της έρευνας, ο Bruce A. Buffett.

Ο εμπειρογνώμονας αυτός είναι καθηγητή της Γης και των πλανητικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Berkeley (UCB). Ο ίδιος άφησε έκπληκτους τους πάντες όταν ανακοίνωσε ότι χρησιμοποίησε τη Σελήνη και τους πολύ μακρινούς πυρήνες των ενεργών γαλαξιών, ονομάζονται κβάζαρ, για τη διεξαγωγή της έρευνας του.

Ακόμη και οι μικρότερες μεταβολές στον άξονα περιστροφής της Γης μπορεί να ανιχνευθούν με ραδιοτηλεσκόπια, καθώς αυτοί παρατηρούν τις κινήσεις του πλανήτη μας, με βάση το σταθερό υπόβαθρο των ραδιοκυμάτων που εκπέμπουν οι κβάζαρ.

Την ίδια ώρα, τα δεδομένα εξετάστηκαν σε σχέση με το πώς η Σελήνη ασκεί βαρυτική έλξη πάνω στον πλανήτη μας, ενώ ο Buffett εξηγεί ότι η προσέγγιση αυτή λειτουργεί πολύ καλά.

"Εξακολουθώ να βρίσκω αξιοσημείωτο το γεγονός ότι μπορούμε να κοιτάξουμε στα απόμακρα κβάζαρ για να πάρουμε ιδέες στο βαθύ εσωτερικό του πλανήτη μας”, εξηγεί, προσθέτοντας ότι οι μελέτες αυτές θα μπορούσαν να μας επιτρέψουν ώστε να δημιουργήσουμε καλύτερα υπολογιστικά μοντέλα και προσομοιώσεις για το πώς λειτουργούν τα σωθικά του πλανήτη μας.

Η έρευνα πάνω στο μαγνητικό πεδίο του πυρήνα της Γης είναι επίσης σημαντική για την κατανόηση πώς λειτουργεί η μαγνητόσφαιρα. Ως γνωστόν το ανώτερο αυτό στρώμα της ατμόσφαιρας, λειτουργεί ως μηχανισμός άμυνας κατά των επιπτώσεων από τις βίαιες ηλιακές εκλάμψεις και άλλη ηλιακή ακτινοβολία.

Read more »

Βρείτε την ηλικία του σώματός σας!

Ο ερχομός του Νέου Έτους συχνά φέρνει μαζί του υποσχέσεις και στόχους που βάζουμε στον εαυτό μας, για να βελτιώσουμε τη φυσική μας κατάσταση. Για να ανακαλύψετε την «πραγματική» ηλικία του σώματός σας, κάντε μερικά απλά τεστ:

Εγκέφαλος

Μετρήστε ανάποδα από το 100 ανά επτάδες. Κρατήστε το χρόνο που χρειάζεστε για να ολοκληρώσετε το μέτρημα. Αν είστε κάτω από 40 ετών, δεν πρέπει να κάνετε περισσότερο από 20 δευτερόλεπτα. Αν η ηλικία σας είναι ανάμεσα στα 40 και τα 60, ο ιδανικός χρόνος ανεβαίνει στα 40 δευτερόλεπτα.

Αν ο χρόνος σας είναι καλύτερος, αφαιρέστε δύο χρόνια από την ηλικία σας. Αν είναι χειρότερος προσθέστε δύο, για να βρείτε την «ηλικία» του εγκεφάλου σας. (Professor Dave Moore, Πανεπιστήμιο του Nottingham).

Δέρμα

Ακουμπήστε την παλάμη σας στο τραπέζι και τσιμπήστε το δέρμα σας, κρατώντας το για ένα λεπτό. Αφήστε το και χρονομετρήστε πόση ώρα χρειάζεται για να επανέλθει στην αρχική του θέση.

Για χρόνο μικρότερο των 30 δευτερολέπτων αφαιρέστε τρία χρόνια από την ηλικία σας. Για 1-2 δευτερόλεπτα η ηλικία η δική σας και του δέρματός σας ταυτίζονται. Αν χρειάζεστε 11-30 δευτερόλεπτα προσθέστε τρία χρόνια. (Dr Andrew Wright, Πανεπιστήμιο του Bradford).

Πνεύμονες

Πάρτε μια βαθιά ανάσα και προσπαθήστε να φουσκώσετε ένα μπαλόνι μεσαίου μεγέθους. Δέστε το μπαλόνι στο σημείο που έφτασε με τον αέρα της μιας ανάσας σας. Με ένα χάρακα μετρήστε το πλάτος του μπαλονιού. Τα 7-9 εκατοστά αντιστοιχούν σε 0,5 λίτρα αέρα, τα 10-11 εκ. σε 1 λίτρο, τα 12-13 εκ. σε 1,5 λίτρα, τα 14-16 εκ. σε 2-3 λίτρα και τα 20-22 σε 4-5 λίτρα αέρα.

Αν βρίσκεστε στην πρώτη κατηγορία προσθέστε πέντε χρόνια στην ηλικία σας. Αν γεμίσατε το μπαλόνι με 1-1,5 λίτρα αέρα, προσθέστε τρία χρόνια. Για 2-3 λίτρα προσθέστε ένα χρόνο. Τέλος, αν ο αέρας έφτασε τα 4-5 λίτρα, αφαιρέστε τρία χρόνια. (Dr Keith Prowse, μέλος του British Lung Foundation).

(newsbomb.gr)

Read more »

Ρήσεις του ΡΗΓΑ ΒΕΛΕΣΤΙΛΝΗ

Μπορεί να υποστηριχθεί ότι ο Ρήγας Βελεστινλής είναι  μία από τις μοναδικές φυσιογνωμίες του Νεώτερου Ελληνισμού και του Βαλκανικού χώρου :
Διαφωτιστής-Επαναστάτης-Μάρτυρας-Πολιτικός-στρατιωτικός νούς


Οραματιστής μιας δημοκρατικής πολιτείας των Βαλκανικών λαών, μετά την αποτίναξη της οθωμανικής τυραννίας.
Δεν ευτύχησε λόγω της προδοσίας να δει ελεύθερους από τη σουλτανική τυραννία τους βαλκανικούς λαούς. Το επαναστατικό του ωστόσο μήνυμα ατσάλωσε τους σκλαβωμένους στην απόφασή τους για επανάσταση και λίγα χρόνια αργότερα ο σπόρος της λευθεριάς βλάστησε στα Βαλκάνια. 

Σε μία καλαίσθητη έκδοση προσφέρονται πενήντα χαρακτηριστικές ρήσεις του Ρήγα  που συλλέχθηκαν από τα έργα του και οι οποίες αναφέρονται στα μεγάλα θέματα του ανθρώπου :
την ελευθερία, την παιδεία, τη δικαιοσύνη, τη φιλία, τη δημοκρατία, την πατρίδα, την ισονομία, την ανεξιθρησκία, τη γλώσσα, το καθήκον. 

1.    "Οποιος ελεύθερα συλλογάται συλλογάται καλά".
        Φυσικής απάνθισμα, σελ. 24

2.    "Κάλλιο  ’ναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή".           
        Θούριος, στιχ. 7-8

3.    "Ολοι χωρίς εξαίρεσιν έχουν χρέος να ηξεύρουν γράμματα".
        Τα Δίκαια του Ανθρώπου, άρθρο 22

4.    "Εκ των γραμμάτων γεννάται η προκοπή με την οποίαν λάμπουν τα ελεύθερα έθνη".
        Τα Δίκαια του Ανθρώπου, άρθρο 22

5.    "Ο ιερός τη πατρίδος έρως εμφωλεύει εις την καρδίαν, και η καρδία δεν γηράσκει ποτέ".
        Ηθικός Τρίπους, σελ. 118

6.    "Η Πατρίς έχει να καταστήση σχολεία εις όλα τα χωρία δια τα αρσενικά και θηλυκά παιδία".
        Τα Δίκαια του Ανθρώπου, άρθρο 22

7.    "Κάλλιο για την πατρίδα κανένας να χαθή  ή να κρεμάση φούντα για ξένον στο σπαθί".
        Θούριος, στίχ. 57-58

8.    "Για την Πατρίδα όλοι νά ’χωμεν μιά καρδιά".
        Θούριος, στίχ. 42

9.     "Καιρός είν’ της Πατρίδος ν’ ακούστε τη λαλιά".
         Θούριος, στίχ. 80

10.   "Ας καταβάλουν ευμενώς έκαστος έρανον ό,τι βούλεται, οπού,  βοηθούμενονπανταχόθεν, να αναλάβη
          το πεπτωκός Ελληνικόν Γένος".
          Φυσικής Απάνθισμα, σελ. θ’, "Προς τους αναγνώστας"

11.    "Στην πίστιν του καθένας ελεύθερος να ζη".         
           Θούριος, στίχ. 43

12.    "Οι άνθρωποι δεν αμαρτάνουν, αν ερευνούν το αποτέλεσμα και τον λόγον Του (του Δημιουργού)".
           Φυσικής απάνθισμα, σελ. 40

13.    "Πάντοτε επισφαλείς αι επίνοιαι και των πλέον σοφών ανθρώπων".
           Φυσικής Απάνθισμα, σελ. 64

14.    "Υπό την τυραννίαν του Οθωμανικού δεσποτισμού κανένας, οποιασδήποτε τάξεως και θρησκείας, δεν
            είναι σίγουρος μήτε δια την ζωήν του, μήτε δια την τιμήν του, μήτε δια τα υποστατικά του".
            Επαναστατική Προκήρυξις

15.    "Να μήν αφεθώσιν ουδέποτε να καταπατώνται ως σκλάβοι εις το εξής από την απάνθρωπον
           τυραννίαν".
            Επαναστατική Προκήρυξις

16.    "Ολοι οι άνθρωποι, Χριστιανοί και Τούρκοι, κατά φυσικόν λόγον είναι ίσοι".
           Τα Δίκαια του Ανθρώπου, άρθρο 3

17.    "Οι Νόμοι νάν’ ο πρώτος και μόνος οδηγός".
           Θούριος, στίχ. 25

18.    "Ο Νόμος είναι ο αυτός δια το πταίσμα και αμετάβλητος, ήγουν δεν παιδεύεται ο πλούσιος
           ολιγώτερον και ο πτωχός περισσότερον δια το αυτό σφάλμα, αλλ’ ίσια-ίσια".
           Τα Δίκαια του Ανθρώπου, άρθρο 3

19.    "Ο Νόμος είναι εκείνη η ελευθέρα απόφασις, οπού με την συγκατάθεσιν όλου του λαού έγινεν".
            Τα Δίκαια του Ανθρώπου, άρθρο 4

20.    "Η Ελευθερία είναι εκείνη η δύναμις οπού έχει ο άνθρωπος εις το κάμη όλον εκείνο, οπού δεν βλάπτει
           εις τα δίκαια των γειτόνων του".
           Τα Δίκαια του Ανθρώπου, άρθρο 6

21.    "Το ηθικόν σύνορον της Ελευθερίας είναι τούτο το ρητόν: Μη κάμης εις τον άλλον εκείνο οπού δεν
            θέλεις να σε κάμουν".
            Τα Δίκαια του Ανθρώπου, άρθρο 6

22.    "Το δίκαιον του να φανερώνωμεν την γνώμην μας και τους συλλογισμούς μας, τόσον με την
           τυπογραφίαν, όσον και μέ άλλον τρόπον δεν είναι εμποδισμένον".
           Τα Δίκαια του Ανθρωπου, άρθρο 7

23.    "Ο Νόμος έχει χρέος να διαφεντεύη την κοινήν ελευθερίαν όλου του έθνους και εκείνην του κάθε
           ανθρώπο"..
           Τα Δίκαια του Ανθρώπου, άρθρο 9

24.   "Ολον το έθνος αδικείται, όταν αδικείται ένας μόνος πολίτης".
          Τα Δίκαια του ανθρώπου, άρθρο 23

25.    "Κανένας δεν έχει το δίκαιον να στοχάζεται τον εαυτόν του απαραβίαστον περισσότερον από τους
           άλλους".
           Τα Δίκαια του ανθρώπου, άρθρο 31

26.    "Κανένας δεν αντιστέκεται, όταν ηξεύρη πως θέ να λάβη το δίκαιόν του με την συνδρομήν του Νόμου".
           Τα Δίκαια του Ανθρώπου, άρθρο 33

27.    "Οταν η διοίκησις βιάζη, αθετή, καταφρονή τα δίκαια του λαού και δεν εισακούη τα παράπονά του, το
           να κάμη ο λαός ή κάθε μέρος του λαού επανάστασιν, να αρπάζη τα άρματα και να τιμωρή τους
           τυράννους του, είναι το πλέον ιερόν από όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητον από όλα τα χρέη
           του".
            Τα Δίκαια του Ανθρώπου, άρθρο 35

28.    "Παρασταίνει όλον το ’Εθνος το πλήθος του λαού, το οποίον είναι ως θεμέλιον της εθνικής
            παραστήσεως και όχι μόνον οι πλούσιοι και οι προεστοί".
            Το Σύνταγμα, άρθρο 21

29.    "Κανένας πολίτης δεν εξαιρείται από την τιμίαν υποχρέωσιν του να συνεισφέρη κατά την δύναμιν και τα
           πλούτη του  τα εις δημοσίας ανάγκας δοσίματα".
           Το Σύνταγμα άρθρο 101

30.    "Η γενική δύναμις της Δημοκρατίας συνίσταται εις ολόκληρον το έθνος".
            Το Σύνταγμα, άρθρο 107

31.    "Ως πότ’ οφικιάλιος (αξιωματούχος) σε ξένους βασιλείς; έλα να γίνης στύλος δικής σου της φυλής".
           Θούριος,  στίχ. 55-56

32.    "Οι ’Ελληνες…δέχονται όλους τους αδικημένους ξένους και όλους τους εξωρισμένους από την
           πατρίδα των δι’ αιτίαν της Ελευθερίας".
           Το Σύνταγμα, άρθρο 120

33.    "Για την Ελευθερίαν να ζώσωμεν σπαθί, πως είμασθ’ αντρειωμένοι, παντού να ξακουσθή".
           Θούριος, στίχ. 47-48

34.    "Οι ’Ελληνες…απαρνούνται και δεν δίδουν υποδοχήν και περιποίησιν εις τους Τυράννους".
           Το Σύνταγμα, άρθρο 120

35.    "Οι ’Ελληνες…δεν κάνουν ποτέ ειρήνην με ένα εχθρόν, οπού κατακρατεί τον ελληνικόν τόπον".
           Το Σύνταγμα, άρθρο 121

36.    "Ως πότε παλληκάρια, να ζώμεν στα στενά μονάχοι, σαν λιοντάρια, στες ράχες, στα βουνά;".
           Θούριος, στίχ. 1-2

37.    "Τι σ’ ωφελεί αν ζήσης και είσαι στη σκλαβιά; στοχάσου πως σε ψένουν  καθ’ ώραν στη
           φωτιά".           
           Θούριος, στίχ. 9-10

38.    "Συμβούλους προκομένους, με πατριωτισμό, να βάλωμεν εις όλα να δίνουν ορισμόν".                
           Θούριος, στίχ. 23-24

39.    "Σταυρός, η πίστις και καρδιά, δουφέκια και καλά σπαθιά, γκρεμίζουν Τυραννίαν, τιμούν
           Ελευθερίαν".
           Υμνος Πατριωτικός, στροφή 14

40.    "Κ’ η αναρχία ομοιάζει την σκλαβιά"
           Θούριος, στίχ. 27.

41.    "Στην γνώμη των τυράννων να μην ελθώ ποτέ, μήτε να τους δουλεύω, μήτε να πλανηθώ.
           Εις τα ταξίματά τους, για να παραδοθώ.             
            Θούριος, στίχ. 33-35

42.    "Σας κράζη η Ελλάδα, σας θέλει, σας πονεί ζητά την συνδρομήν σας με μητρικήν φωνή".
           Θούριος, στίχ. 85-86

43.    "Με μια καρδίαν όλοι, μια γνώμην, μια ψυχή, κτυπάτε του Τυράννου την ρίζαν, να χαθή".
           Θούριος, στίχ. 105-106

44.    "Να λάμψη πάλιν Λευθεριά, ως ήτον τότε μια φορά".
           Υμνος Πατριωτικός, στροφή 20

45.    "Πως οι προπάτορές μας ωρμούσαν σαν θεριά για την ελευθερίαν πηδούσαν στη φωτιά".
           Θούριος στίχ. 117-118

46.    "Να σφάξωμεν τους λύκους, που τον ζυγόν βαστούν και Χριστιανούς και Τούρκους σκληρά τους
           τυραννούν".
           Θούριος, στίχ. 121-122

47.    "Εις την δικαιοσύνην να σκύψη ο εχθρός".
           Θούριος, στίχ. 124

48.    "Αυτοί (οι καπετανέοι) Τυράννους δεν ψηφούν, κ’ ελεύθεροι στον κόσμον ζουν, πλούτος, ζωή, τιμή
           τους, είν’ μόνο το σπαθί τους".
           Υμνος Πατριωτικός, στροφή 32

49.    "Πάντοτε η σταθερότης είναι πράγμα επαινετόν αυτή έχει τα πρωτεία πολλών άλλων αρετών".
           Ηθικός Τρίπους σελ.187

50.    "Σταθερός ας διαμένη στην φιλίαν του τινάς, για να έχη της ζωής του τας ημέρας του τερπνάς".
           Ηθικός Τρίπους, σελ. 187

Read more »

Αρχαιοελληνική ...κουζίνα!

"Αρχή και ρίζα παντός αγαθού η της γάστρος ηδονή" (Επίκουρος 341-270 π.Χ.)
Μπορείτε να φανταστείτε τη ζωή χωρίς πατάτες ή μακαρόνια; Και όμως, στο αρχαιοελληνικό τραπέζι δεν υπήρχαν πολλά γνωστά μας τρόφιμα, χωρίς να υστερεί σε σχέση με το σημερινό -το αντίθετο μάλιστα!

Ο Πλάτωνας δεν έφαγε ποτέ πατάτες. Ο Σωκράτης ήπιε το κώνειο πριν προλάβει να δοκιμάσει ποτέ μακαρόνια, τομάτες, ζάχαρη, πορτοκάλια ή λεμόνι. Οι αρχαίοι Έλληνες γευόταν πολύ διαφορετικά φαγητά από τους μοντέρνους, όμως υπάρχει κάτι που δεν έχει αλλάξει εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια: η αγάπη τους για το κρασί.

Αντίθετα με τους κατοίκους των σύγχρονων μεγάλων αστικών κέντρων, των αντιστοίχων του κλεινού άστεως της εποχής εκείνης, οι αρχαίοι Αθηναίοι είχαν όλο το χρόνο να ασχοληθούν –εκτός των άλλων- και με την υγιεινή διατροφή αλλά και τη φυσική άσκηση, δεδομένου ότι τουλάχιστον στα σπίτια των αστών, υπήρχαν δούλοι για τις καθημερινές εργασίες –ανάμεσα στις οποίες βέβαια και το μαγείρεμα.

Για τους αθλητές, η δίαιτα περιελάμβανε καρύδια και γαλακτοκομικά. Μετά τον πέμπτο προ Χριστού αιώνα, προστέθηκε επίσης στη δίαιτα των αθλητών και το κρέας, συνήθως κατσίκας.

Η οινοποσία ξεκινούσε από το πρωινό γεύμα και συνεχιζόταν καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας. Πριν απορήσετε για τη δυνατότητα αντίστασης στη μέθη, θα πρέπει να ξέρετε ότι οι αρχαίοι Έλληνες δεν έπιναν ποτέ σκέτο κρασί – το νέρωναν και μάλιστα αρκετά (στον Όμηρο αναφέρεται ότι το συνηθέστερο ήταν δύο μέρη νερό ένα κρασί).

Ο Τρυπτόλεμος ξεκινά από την Αττική για να διδάξει σε όλη τη γη την καλλιέργεια του σιταριού. Η Δήμητρα του προσφέρει το ποτό του αποχωρισμού. Από αγγείο του 5ου αι. π.Χ. (arxaion.gr)

Μια από τις πληρέστερες πηγές πληροφοριών για την αρχαιοελληνική κουζίνα είναι τα γραπτά του Αθήναιου, συγγραφέα των «Δειπνοσοφιστών». Ο Αθήναιος έζησε τον 3ο μ.Χ. αιώνα και στο έργο του περιγράφει ένα δείπνο που δόθηκε από τον πλούσιο Κάρανο, με την ευκαιρία του γάμου του.

Διαβάζοντας το έργο του Αθήναιου μπορεί κανείς να μεταφερθεί στην ατμόσφαιρα ενός επίσημου δείπνου της εποχής. Σύμφωνα με το κείμενο, αρχικά προσφέρθηκε ένα ασημένιο ποτήρι και ένα χρυσό διάδημα σε κάθε παρευρισκόμενο. Ακολούθησε η … «προσέλευση» ασημένιων και χάλκινων δίσκων με τα εδέσματα: Κοτόπουλα, πάπιες και χήνες ψητές, κατσικάκια, λαγοί, περιστέρια, τρυγόνια και πέρδικες.

Ενδιαμέσως των φαγητών υπήρξε ένα διάλειμμα με μουσικούς και αυλητρίδες (νέες γυναίκες που έπαιζαν αυλούς, γνωστές από απεικονίσεις σε αγγεία).

Στο δεύτερο μέρους του δείπνου ακολούθησε το ψητό γουρουνόπουλο σε ασημένιο δίσκο, γεμιστό με ψητές τσίχλες και συκοφάγους, στρείδια και χτένια σκεπασμένα με κρόκους αβγών. Δεν θα είναι εύκολο για κάποιον να κατηγορήσει τον Κάρανο ότι παρέθεσε ένα φτωχό δείπνο!

Όμως ο Αθήναιος δεν αποτελεί το μοναδικό μάρτυρα των διατροφικών συνηθειών των προγόνων μας. Ο Πλάτωνας, ο Ησίοδος, ο Πλούταρχος αλλά και άλλοι συγγραφείς μας έχουν μεταλαμπαδεύσει πολλές γαστρονομικές γνώσεις!

Οι αρχαίοι Ελληνες κατέγραψαν από πολύ νωρίς (5ος αιώνας π.Χ) τους τρόπους παρασκευής των φαγητών. Τα κείμενα που έχουν διασωθεί, αποτελούν ένα από τα αρχαιότερα γαστρονομικά αρχεία.

Για παράδειγμα, σήμερα γνωρίζουμε ότι οι πρόγονοί μας (κυριότερα οι Μακεδόνες και οι Θεσσαλοί) ...έτρωγαν καλά!

Καθημερινή σκηνή σε κρεοπωλείο των Αθηνών. Ο κρεοπώλης τεμαχίζει κομμάτι κρέατος ενώ τον διευκολύνει ο βοηθός του. Από αγγείο του 6ου αι. π.Χ.(arxaion.gr)

Οι Μυκηναΐοι, από τον 15ο και 14ο αιώνα π.Χ., είχαν ως βασική τροφή τα δημητριακά και χρησιμοποιούσαν τις λέξεις «σίτος» και «κριθή». Επίσης, έτρωγαν πολλά σύκα, μέλι και τυριά.
Μάλιστα, στο αρχαιοελληνικό τραπέζι θα μπορούσε κανείς να συναντήσει ακόμα και γλυκόξινες γεύσεις, πατρίδα των οποίων σήμερα θεωρούμε την Κίνα!

Επίσης, γνωρίζουμε ότι χρησιμοποιούσαν μια μεγάλη ποικιλία από καρυκεύματα για το κυνήγι, πολλά κρεμμύδια, αγουρέλαιο αρωματισμένο με μέντα ή θυμάρι, ενώ έφτιαχναν γλυκίσματα από ψιλοκοσκινισμένο αλεύρι και μελωμένο κρασί!

Ο Θεόφραστος αναφέρει 5 ποικιλίες ραπανιών, διευκρινίζοντας ότι εκείνο της Βοιωτίας ήταν το πιο γλυκό. Επίσης είναι γνωστό ότι έτρωγαν τα ραπανάκια μαζί με το ψωμί για πρωινό!

Η αρχαία ελληνική κουζίνα περιλαμβάνει τις περισσότερες από τις υγιεινές διατροφικές συνήθειες που έχουν υιοθετηθεί από το σύγχρονο πολιτισμό στις περισσότερες περιοχές του κόσμου. Πόσοι, όμως, το γνωρίζουν αυτό;

Read more »