ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ-σοφός ανδρείος και ελεύθερος!

<<Να υπάρχεις Ελληνικός δηλώνει τέσσερες τρόπους συμπεριφοράς.
Ότι δέχεσαι την αλήθεια που έρχεται μέσα από τη φύση, 'οχι την αλήθεια που φτιάχνει το μυαλό των ανθρώπων.
Ότι ζεις σύμφωνα με την ηθική της γνώσης, όχι με την ηθική της δεισιδαιμονίας και των προλήψεων.
Ότι αποθεώνεις την εμορφιά, γιατί η εμορφιά είναι δυνατή σαν το νου σου.
Και κυρίως αυτό: ότι αγαπάς τον άνθρωπο.
Πως αλλιώς! Ο άνθρωπος είναι το πιο τραγικό πλάσμα μέσα στο σύμπαν>>
Δημήτρης Λιαντίνης - ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ
Διοτίμα μου,

Φεύγω αυτοθέλητα. Αφανίζομαι όρθιος, στιβαρός και περήφανος. Ετοίμασα τούτη την ώρα βήμα- βήμα ολόκληρη τη ζωή μου, που υπήρξε πολλά πράγματα, αλλά πάνω από όλα εστάθηκε μια προσεκτική μελέτη θανάτου. Τώρα που ανοίγω τα χέρια μου και μέσα τους συντρίβω τον κόσμο, είμαι κατάφορτος με αισθήματα επιδοκιμασίας και κατάφασης.

Πεθαίνω υγιής στο σώμα και στο μυαλό, όσο καθαρό είναι το νωπό χιόνι στα όρη και το επεξεργασμένο Γαλάζιο διαμάντι.

Να ζήσεις απλά, σεμνόπρεπα, και τίμια, όπως σε δίδαξα. Να θυμάσαι ότι έρχουνται χαλεποί καιροί για τις νέες γενεές. Και είναι άδικο και μεγάλο παράξενο να χαρίζεται τέτοιο το δώρο της ζωής στους ανθρώπους, και οι πλείστοι να ζούνε μέσα στη ζάλη αυτού του αστείου παραλογισμού.

Η τελευταία μου πράξη έχει το νόημα της διαμαρτύρησης για το κακό που ετοιμάζουμε εμείς οι ενήλικοι στις αθώες νέες γενεές που έρχουνται. Ζούμε τη ζωή μας τρώγοντας τις σάρκες τους. Ένα κακό αβυσσαλέο στη φρίκη του. Η λύπη μου γι αυτο το έγκλημα με σκοτώνει.

Να φροντίσεις να κλείσεις με τα χέρια σου τα μάτια της γιαγιάς Πολυτίμης, όταν πεθάνει. Αγάπησα πολλούς ανθρώπους. Αλλά περισσότερο τρεις. Το φίλο μου Αντώνη Δανασσή, τον αδερφοποιτό μου Δημήτρη Τρομπουκη, και τον Παναγιώταρο το συγγενή μου, γιο και πατέρα του Ηρακλή.

Κάποια στοιχεία από το αρχείο μου το κρατά ως ιδιοκτησία ο Ηλίας Αναγνώστου.

Να αγαπάς τη μανούλα ως την τελευταία της ώρα. Υπήρξε ένας υπέροχος άνθρωπος για μένα, για σένα, και για τους άλλους. Όμως γεννήθηκε με μοίρα. Γιατί της ορίστηκε το σπάνιο, να λάβει σύντροφο στη ζωή της όχι απλά έναν άντρα, αλλά τον ποταμό και τον άνεμο. Το γράμμα του αποχαιρετισμού που της έγραψα το παίρνω μαζί μου.

Σας αφήνω εσένα, τη μανούλα και το Διγενή*, το σπίτι μου δηλαδή, που του στάθηκα στύλος και στέμμα, Γκέμμα πες, σε υψηλούς βαθμούς ποιότητας και τάξης. Στην μεγαλύτερη δυνατή αρνητική εντροπία. Να σώζετε αυτή τη σωφροσύνη και αυτή την τιμή. Θα δοκιμάσω να πορευτώ τον ακριβό θάνατο του Οιδίποδα. Αν όμως δεν αντέξω να υψωθώ στην ανδρεία που αξιώνει αυτός ο τρόπος, και ευρεθεί ο νεκρός μου σε τόπο όχι ασφαλή, να φροντίσεις με τη μανούλα και το Διγενή*, να τον κάψετε σε ένα αποτεφρωτήριο της Ευρώπης

Έζησα έρημος και ισχυρός.
Λιαντίνης

Τη μέρα που θα πέσω έδωσα εντολή
να στεφανωθούν οι μορφές
Σολωμού στη Ζάκυνθο κ' Λυκούργου
Στη Σπάρτη.

1973: Το προσκλητήριο του γάμου του Δ. Λιαντίνη
Πρωτοχρονιά του 1973 ο Δημήτρης Λιαντίνης περνούσε το κατώφλι της εκκλησιάς, ως γαμπρός. Καλεσμένοι στο γάμο μόνο οι πολύ στενοί συγγενείς. Λίγες μέρες αργότερα, πολλοί φίλοι του ζευγαριού έλαβαν το ακόλουθο «προσκλητήριο»:

"ήταν για πρόσκληση



στο γάμο μας που γένηκε

στον αηδημήτρη του μυστρά

-στη παληά μητρόπολη

της στερνής αγωνίας

και της στερνής ελπίδας-

τη πρωτοχρονιά του 1973

σας είχαμε σιμά μας.

αυτή η κατά κόσμον απουσία σας

ήταν το σημάδι

για την αλήθεια της πράξης σας.-



Lού

Δημήτριος"



Η ιστορία του καθηγητή της Φιλοσοφικής που εξαφανίστηκε το 1998, αφήνοντας πίσω του δεκάδες στοιχεία για το τι πρόκειται να του συμβεί, εξακολουθεί να συναρπάζει.

–

Ο θάνατος είναι κυρίαρχος στον πλανήτη. Πλανητάρχης είναι ο θάνατος, κανείς άλλος. Αλλά και στο σύμπαν είναι ο κυρίαρχος νόμος που κρατεί, άρα ο θάνατος είναι και συμπαντάρχης. Ολόκληρος ο πλανήτης είναι ένα σφαγείο κάθε στιγμή.

Δημήτρης Λιαντίνης

Να τι έγινε: Την 1η του Ιούνη του 1998, ο Δημήτρης Λιαντίνης ξύπνησε πολύ νωρίς το πρωί, στο σπίτι του στην Κηφισιά, και μπήκε στην παλιά λευκή BMW του, και πήγε στη Σπάρτη. Άφησε το αυτοκίνητο στην πόλη με γεμάτο ρεζερβουάρ, και πήρε ένα ταξί με προορισμό το καταφύγιο του Ταύγετου, 22 χιλιόμετρα μακριά. Ο Κώστας Τσούνης, ο ταξιτζής, τον είχε πάει αρκετές φορές εκεί. Τον άφηνε, και τον περίμενε στο καταφύγιο μέχρι να επιστρέψει, και τότε τον γυρνούσε στη Σπάρτη. Αυτή τη φορά, όμως, δεν θα τον περίμενε. Στις 2 το μεσημέρι, ο Δημήτρης Λιαντίνης κατέβηκε από το ταξί στο καταφύγιο, και άρχισε να ανεβαίνει με τα πόδια στο μονοπάτι που οδηγούσε στον Προφήτη Ηλία, την κορυφή του βουνού.

Κανείς δεν τον ξαναείδε από τότε, ζωντανό ή νεκρό.

—

Άνθρωποι εξαφανίζονται κάθε μέρα. Άλλοι αυτοκτονούν, άλλοι παίρνουν τα πράγματά τους και φεύγουν, άλλου εγκαταλείπουν οικογένειες και φίλους. Υπάρχει ακόμα και τηλεοπτική εκπομπή που ασχολείται αποκλειστικά με τον εντοπισμό των εξαφανισμένων. Οπότε προκαλεί εύλογα έκπληξη το γιατί η ιστορία ενός 56χρονου καθηγητή πανεπιστημίου που εξαφανίστηκε πριν από επτά χρόνια εξακολουθεί να ερεθίζει την περιέργεια της κοινής γνώμης.

Ο Δημήτρης Λιαντίνης ήταν καθηγητής στη Φιλοσοφική της Αθήνας, ένας άνθρωπος περίεργος, ασυνήθιστος, τον οποίο άλλοι λάτρευαν και άλλοι κοιτούσαν απλά με απορία. Λάτρης του αρχαιοελληνικού πνεύματος, άθρησκος, και πάντα γοητευμένος από την φιλοσοφική έννοια του θανάτου, σίγουρα δεν περνούσε απαρατήρητος ούτε από τη σχολή του, ούτε από το ευρύτερο περιβάλλον του. «Ο θάνατος είναι ένα φαινόμενο κυρίαρχο», έλεγε σε μια του διάλεξη. «Ο θάνατος είναι το σημαντικότερο πρόβλημα της φιλοσοφίας. Φιλοσοφία εστί μελέτη θανάτου. Ένα είναι βέβαιο και ασφαλές, απόλυτο ότι κάποια μέρα θα πεθάνουμε».

Γεννημένος στις 23 Ιουλίου του 1942 στη Λιαντίνα, με το όνομα Δημήτρης Νικολακάκος, ο μεσαίος από τρία αδέρφια –ο μικρότερος Στέφανος ζει στον Καναδά, ο μεγαλύτερος Γιώργος ζει στη Λιαντίνα-, ο Δημήτρης έδειξε από νωρίς την έφεσή του στο διάβασμα και τη μελέτη. Σπούδασε στη Φιλοσοφική της Αθήνας και, αφού πρώτα δούλεψε για λίγα χρόνια καθηγητής σε γυμνάσιο, αποφάσισε να πάει στη Γερμανία για να κάνει μεταπτυχιακά, και τελικά επέστρεψε για να γίνει καθηγητής. Παντρεύτηκε το 1973 τη Νικολίτσα Γεωργοπούλου, και έκανε μαζί της μια κόρη, την οποία ονόμασε Διοτίμα, από μια αρχαία ιέρεια του έρωτα. Ερωτευμένος με τη ζωή, λάτρης του γυναικείου φύλου, δημοφιλής στους φοιτητές του, με καλούς φίλους, δεν ήταν ο άνθρωπος που θα περίμενε κανείς να εξελιχθεί σε αυτόχειρα. Όλα δείχνουν, ωστόσο, ότι το σχέδιο της εξαφάνισής του το είχε εκπονήσει από αρκετά νωρίς. Σύμφωνα με δηλώσεις της Νικολίτσας Γεωργοπούλου στην Ελευθεροτυπία της μέρες μετά την εξαφάνιση, προετοίμαζε την αυτοκτονία του για πολλά χρόνια, και στο παρελθόν είχε γράψει κι άλλα παρόμοια γράμματα αποχωρισμού στην κόρη του, τα οποία δεν της έδωσε ποτέ.

Μετά την εξαφάνισή του, το όνομά του Λιαντίνη έγινε διάσημο. Τα μέσα ενημέρωσης ασχολήθηκαν εκτεταμένα με το θέμα, καθώς τα σωστικά συνεργεία και η ΕΜΑΚ με τα σκυλιά της χτένιζαν τις πλαγιές του βουνού ψάχνοντάς τον. Ταυτόχρονα, ψήγματα πληροφοριών άρχισαν να έρχονται στο προσκήνιο, ενώ πολλοί άρχισαν να διαβάζουν τα γραπτά του με διαφορετικό μάτι, προσπαθώντας να αλιεύσουν στοιχεία που πιθανόν να είχε αφήσει.

Read more »

6η ΑΙΣΘΗΣΗ

ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΚΑΙ ΕΓΩΙΣΤΙΚΟ ΕΓΩ ΣΟΥ, το καλό, και το κακό ΕΓΩ ΣΟΥ.

Οι πόλεμοι των εγωισμών και η ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ αλήθεια. Κάτι το διαφορετικό.

Ενώ ξέρουμε πως δουλεύουν τα διάφορα μηχανήματα τα αυτοκίνητα τα αεροπλάνα τα κομπιούτερ ο άνθρωπος βιολογικός κλπ. κλπ.

ΔΕΝ "ΞΕΡΟΥΜΕ" ΠΩΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ διανοητικά κοινωνικά φυσικά.

ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΥΨΗΛΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΟΣ.. Δεν συνίσταται για αγαθούς.

ΤΟ ΕΓΩ ΜΑΣ: ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.

ΠΩΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ: Ψυχολογική ψυχολογία του ΕΓΩ ΜΑΣ.

Γενικός το ΣΥΜΦΕΡΟΝ: Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΑΣ. Ο τολμών το διαψεύδει�..

Γνώρισε το καλό και το κακό ΕΓΩ ΣΟΥ, το ληστρικό το καθαρματικό, το εγκληματικό και το ΕΓΩΙΣΤΙΚΟ ΕΓΩ ΣΟΥ.

Ψυχολογική ψυχολογία του ΕΓΩ ΜΑΣ. Το εγώ μας επί τάπητος. Ο άνθρωπος βιδάκια.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΑΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ, από την φύση, ή τον θεό αν θέλετε.

ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΖΕΙ, ΥΠΑΡΧΕΙ, ΚΑΙ ΔΙΑΙΩΝΙΖΕΤΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Ανυπέρβλητο: Ζούμε αποκλειστικώς για τα 5 ένστικτα μας και τις οχτώ (8) αισθήσεις μας. Για αυτά κλέβουμε αδικούμε σκοτώνουμε, κάνουμε ελεημοσύνες καλοσύνες θυσίες ανδραγαθίες κλπ. Το ένστικτο υπεροχής παίζει ρόλο 40 %.Το ένστικτο αυτοσυντηρήσεως 20%. Το σεξουαλικό 20%. Το υποσυνείδητο 10%. Η συνήθεια 10 %. (Όλα στο Περίπου).

Η ηδονή των ενστίκτων, και η εξουδετέρωση τους απώτερος σκοπός όλων των επιδιώξεων του ανθρώπου.

Αυστηρός αντικειμενικά. ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΖΕΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΔΙΑΙΩΝΙΖΕΤΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Ζούμε για πέντε (5) λόγους, ΕΥΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥΣ.. Ζούμε αποκλειστικά και μόνον για να ικανοποιήσουμε αυτούς (τρεις συν δύο = πέντε) τους βασικούς λόγους, ΑΝΑΓΚΕΣ του ΕΓΩ μας. Και για την ικανοποίηση τους πασχίζουμε αγωνιούμε δημιουργούμε γκρεμίζουμε χαιρόμαστε λυπόμαστε κατακτάμε υποδουλώνουμε και υποδουλωνόμαστε.

Απώτερος ΣΚΟΠΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΣΚΟΠΩΝ ΣΚΟΠΩΝ και όλον των επιδιώξεων και των σκοπιμοτήτων του ανθρώπου, της άσκοπου σκοπιμότητας του σκοπού του ανθρώπου επάνω στη γη, (και άνευ τελικού σκοπού), είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΗΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ να ικανοποιήσει να εξουδετερώνουμε τις ελλείψεις των αισθήσεών του, των ενστίκτων του, των 5 ένστικτα μας, την υπεροχή μας, το ΕΓΩ ΜΑΣ, τελικώς της αισθήσεις μας. Είναι η συνεχής ικανοποιήσει των αναγκών μας, των ένστικτων μας, τα συμφέροντα μας, =(ΕΥΤΥΧΙΑ =εκμηδένιση της ΔΥΣΤΥΧΙΑΣ ΜΑΣ, και αυτός είναι ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, να εξαλείψει τα ΔΥΣΑΡΕΣΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ που ο "πάντα εν σοφία εποίησε" και επιφύλαξε γι' αυτόν. ΟΛΟΙ πλούσιοι φτωχοί, έξυπνοι κουτοί, υπάλληλοι διευθυντές, βασιλιάδες γύφτοι, καπιταλιστές σοσιαλιστές κομμουνιστές κλπ. κλπ.

Οι λόγοι είναι η εξής: 1) Το ένστικτο τις ΑΥΤΟΣΥΝΤΗΡΗΣΕΩΣ. 2) Το ένστικτο της ΥΠΕΡΟΧΗΣ. 3) Το ένστικτο το ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟ. Όλα αυτά δημιουργούν και δυο άλλες αιτίες που κάνουν τον άνθρωπο να ενεργεί όπως τα ένστικτα, και είναι: 4) το ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟΝ και 5) Η ΣΥΝΗΘΕΙΑ. Ότι κάνουμε ότι θα κάνουμε θα γίνεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΘΗΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ για να ικανοποιήσουμε έναν, ή όλους από τους παραπάνω 5 ΛΟΓΟΥΣ.

Δεν θα υπάρξει κανείς που να βρει άλλους λόγους για τους οποίους να ενεργεί ο άνθρωπος, εκτός και αν κάνει λάθος. (Απόλυτο). Ακόμα και τα ποιο απίθανα αποβλέπουν στην ικανοποίηση την ηδονή των ενστίκτων και των 8 αισθήσεων μας, τελικά το συμφέρον. Ότι ικανοποιεί τα ένστικτα μας είναι καλό και ότι τα βλάπτει κακό. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καλό και κακό, αν ικανοποιεί τα ένστικτα είναι καλό και αν τα βλάπτει κακό.



1ος λόγος:) ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΑΥΤΟΣΥΝΤΗΡΗΣΕΩΣ.
Ένστικτο αυτοσυντηρήσεως βιολογικό. Αυτό το ένστικτο το δημιουργούν η (οργανικές) αλείψεις του οργανισμού μας, για να ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΟΥΜΕ την πείνα τον πόνου το κρύο την νύστα την δίψα την κούραση κλπ. κλπ. Όλα αυτά από την στιγμή που θα γεννηθούμε προσδιορίζουν τον σκοπό τις ύπαρξης μας, και η ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΗ των δημιουργεί το ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΗΣ "ΕΥΤΥΧΙΑΣ". ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΤΙΚΗ ΕΥΤΥΧΙΑ (+) η ευτυχία βρίσκεται μόνον στο ΜΗΔΕΝ (0), η δυστυχία βρίσκεται κάτω από το μηδέν στα αρνητικά (-) και πάνω από το μηδέν, στα θετικά (+).

Κανένα πράγμα σε αυτόν τον πλανήτη δεν χαίρεται από ευτυχία αλλά από την πρόσχαρη ΕΞΑΛΕΙΨΗ της δυστυχίας του.

Πόλοι φοβούνται ότι, με αυτά που λέγω θα γίνουμε ζούγκλα ..�δηλαδή τώρα τι είμαστε; υπάρχει περίπτωση να γίνουμε χειρότερα; -Μη χειρότερα.



2ος λόγος:) ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΥΠΕΡΟΧΗΣ Ή ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ.

ΕΓΩ, ΕΣΥ, και το εγωιστικό εγώ μας. Όλοι ψοφάμε για ΖΗΤΩ.

Το εγώ μας θέλει να επιβληθεί στους άλλους να τους υποτάξει να είναι ο αρχηγός κλπ.

Το εγώ μας επί τάπητος. Ο άνθρωπος βιδάκια.



Ο βασιλιάς των αισθήσεων μας, η αρχή και το τέλος του παντός. Όλοι ψοφάμε για ΖΗΤΩ, για μπράβο.

Εγωισμός. Ένστικτο υπεροχής ή κυριαρχίας. Το ισχυρότερο όλων.. Η ηδονή της ανωτερότητας:

ΤΟ ΕΓΩ ΜΑΣ. Εμείς και οι άλλοι. Αιτιολογική ανάλυση. ΤΑ ΕΓΩ ΜΑΣ και ο πόλεμοι τους. Με τον πόλεμο των εγωισμών μας, ξεφτιλίσαμε της αλήθεια και την λογική. ΕΓΩ, εγωισμός.= Πηγή ευτυχίας και δυστυχίας, δικαίου και αδικίας ταυτόχρονα. ΤΟ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ.

ΕΓΩ, εγωισμός= "Πλεονεξία". Η ΕΥΤΥΧΙΑ και η ΔΥΣΤΥΧΙΑ της ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ, είναι το ΕΓΩ ΜΑΣ, η τάση να υπερέχουμε από τους άλλους, είναι η πρόοδος η ευτυχία η καλοσύνη το αξιοθαύμαστο η άμιλλα, ΚΑΙ η δυστυχία η καθυστέρηση, η καταστροφή, η καθαρματικότητα ο θάνατος. Αυτός είναι ο δεύτερος λόγος που καθαρματοποιεί ή εξυψώνει τον άνθρωπο. Αντιπαράθεση, πόλεμος συμφερόντων δυναμικός. Οι άνθρωποι λόγω της βλακείας της μεγαλομανίας του εγωισμού τους τη μεγάλης ιδέας που έχουν για τον εαυτό τους διαστρεβλώνουν την αλήθεια σε ψέμα, και το ψέμα σε αλήθεια. ΟΤΙ ΔΕΝ υπάρχει το θεωρούν υπαρκτό με τα παραδείσια μυαλά τους, γι' αυτούς όλα είναι τελεία�...στην ΑΤΕΛΕΙΑ. Μάλλον έχουν κάλο ή τρικυμία στον εγκέφαλο με πολλά μποφόρ και Ρίχτερ.

Η ηδονή της ανωτερότητας το ΕΓΩ μας, ο σκοπός όλων των ανθρώπων. Μας κάνει να θέλουμε να είμαστε: Ο πρώτος ο καλλίτερος ο δυνατότερος ο ανώτερος ο πλουσιότερος ο τέλειος, τα περισσότερα τα μεγαλύτερα τα πολλά όλα, (χρυσό άργυρο χάλκινο. Έστω.) = "Πλεονεξία;" ΕΓΩ και κανείς άλλος, ΕΓΩ και 6 δισεκατομμύρια άλλοι, ΕΓΩ και όλοι οι άλλοι, το ΕΓΩ μας σημείο αναφοράς σε όλο το σύμπαν,.

Η ηδονή της ανωτερότιτος: Η υπεροχή του διπλανού��.η δυστυχία μας. (Το έχει η γειτόνισσα! Εμείς; Κακό πράγμα η γειτόνισσα.) = "Πλεονεξία;" Η ηδονή της ανωτερότητας ο σκοπός όλων των ανθρώπων: Για να είναι απλώς ΚΑΛΑ ένας άνθρωπος, πρέπει ο ΔΙΠΛΑΝΟΣ του να μην ΕΧΕΙ τίποτα ΠΑΡΑΠΑΝΩ από αυτόν, και για να είναι ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ, ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ πρέπει να έχει όσα μπορεί περισσότερα από τους άλλους!!! -Υπάρχει και άλλη λύση. -Ποια; -Να ξεγελά τον εαυτόν του ότι είναι ΚΑΛΑ. Αυτά είναι τα αποκλειστικά ιδανικά πολλών ανθρωποειδών που καθαρματοποιούν τον άνθρωπο. Ζούμε για να ξιπάσουμε, να εντυπωσιάσουμε τους άλλους, και προ πάντως οι γυναίκες συνειδητά ή ασυνείδητα.

Γιατί να έχουμε το ένστικτο της υπεροχής; -Για να μην είμαστε ευχαριστημένοι με τίποτα και να ταλαιπωρούμαστε.

Υπάρχει και άλλη λύση. -Ποια; -Να ξεγελάς τον εαυτόν σου ότι είσαι ΚΑΛΑ, με διάφορους τρόπους, με παιχνίδια, με κουκλάκια, με διάβασμα, με θεωρίες, με χόμπι με θρησκείες με "μ-βλακείες" κλπ. Αντικειμενικά είναι αδύνατον να είσαι καλά, πρέπει οπωσδήποτε να ξεγελάς τον εαυτόν σου.

(Αδικία). Ευτυχισμένοι (καλά) είμαστε ΜΟΝΟΝ όταν ΔΕΝ ξέρουμε τη θέλουμε. Ευτυχισμένοι είμαστε, ΜΟΝΟΝ ΟΤΑΝ ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΜΑΣ. Η ευτυχία προέρχεται από την πρόσχαρη εξάλειψη της δυστυχίας. Ευτυχισμένος είμαι ΜΟΝΟΝ όταν ξεχνιέμαι, γενικώς όταν χάνω την επαφή με την πραγματικότητα, και ΕΥΤΥΧΩΣ υπάρχουν πολλές τέτοιες στιγμές. (Δηλαδή πρέπει να είσαι αναίσθητος, να γάιδαροφέρνεις για να ζεις ευτυχισμένα. Πάσχουμε από ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ, από την διανοητική μας ικανότητα.

Το ποιο καλό απ' όλα είναι να έχεις ότι δεν έχουν οι άλλοι. (Να ικανοποιείς το εγώ σου, απώτερος σκοπός όλων των άσκοπων σκοπών, της άσκοπου σκοπιμότητας του σκοπού του ανθρώπου επάνω στη γη).

Είναι ΤΡΟΜΕΡΑ ΔΥΣΚΟΛΟ να είσαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ 90% όταν θίγεται το συμφέρον μας, συνήθως είμαστε καθάρματα 80-90%.

Για να είναι απλώς ΚΑΛΑ ένας άνθρωπος, πρέπει ο ΔΙΠΛΑΝΟΣ του να μην ΕΧΕΙ τίποτα ΠΑΡΑΠΑΝΩ από αυτόν, και για να είναι ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ, πρέπει να έχει όσα μπορεί περισσότερα από τους άλλους!!! Ή να ξεγελά τον εαυτόν του ότι είναι ΚΑΛΑ.

Και μην ξεχνάτε: ΟΤΙ ΤΟ ΑΞΙΟΛΟΓΟ ΚΑΘΕΝΑΣ ΔΙΑΘΕΤΕΙ, ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΚΑΝΕΙ ΕΠΙΔΕΙΞΕΙ ΚΑΙ Σ' ΟΛΟΥΣ ΤΟ ΕΚΘΕΤΕΙ. Πόλοι άνθρωποι δεν μπορούν να αξιολογήσουν την αξία των πραγμάτων... Πρέπει να είμαστε αυτοκινούμενοι και όχι ρυμουλκούμενοι των παθών μας ή ρυμουλκούμενοι από τους άλλους. Όλοι έχουμε την τάση από το ένστικτο της υπεροχής να γίνουμε δημιουργοί να δημιουργήσουμε κάτι κάποιο έργο εφεύρεση ανακάλυψη κλπ. να "γίνουμε ανθρώπινοι θεοί"

Οι άνθρωποι για ΤΟ ΕΓΩ ΤΟΥΣ, μια ζωή ταλαιπωρούνται αγωνιούν να είναι αυθεντίες περιζήτητος αγωνίζονται αγχώνονται κουράζονται ριψοκινδυνεύουν σε διάφορα παράτολμα εγχειρήματα αναρριχήσεις σταυρώνονται κρεμνιούνται από 4 γάντζους κλπ. κλπ. κλπ. ή και σκοτώνονται, και όλα αυτά για να υπερέχουμε από τους άλλους να πουλήσουμε ΜΟΥΡΗ, τελικός για να ικανοποιήσουμε ΤΟ ΕΓΩ ΜΑΣ την υπεροχή μας.

Αισθάνονται ΘΕΟΙ: Οι ηλίθιοι αρχηγοί και τα καθάρματα όταν έχουν μια θέση αξίωμα, ή κρατούν περίστροφο όπλο εκρηκτικά μαχαίρι αεροπλάνα αεροπλανοφόρα τανκ κλπ. αισθάνεται υπεροχή "ΑΝΩΤΕΡΟΤΗΤΑ" και οι άλλοι μπροστά τους είναι σκουλήκια, και επειδή κρατούν "όπλο" ΝΟΜΙΖΟΥΝ ότι έπιασαν τον θεό απ' τα α-φρύδια, και ας είναι ο ποιο μαλάκας του κόσμου. Και αν είναι και ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΛΑΚΑΣ εξισώνεται μα τον θεό, (και ποιος είδε τον "θεό" και δεν φοβήθηκε.) Και όσο ποιο αμόρφωτοι και κάθαρμα είναι τόσο ποιο πολύ ΝΟΜΙΖΟΥΝ, τους βλέπουμε και στης ταινίες στην TV κλπ. Ή για 100 �200 ευρώ ΠΡΩΤΑ τους σκοτώνουν και μετά τους κλέβουν!

Δεν έχει σημασία τι λέμε και τι κάνουμε, αλλά έχει πολύ πιο μεγάλη ΣΗΜΑΣΙΑ αν μας καταλαβαίνουν οι άλλοι, και ακόμη ποίο μεγάλη να ΠΑΡΑΔΕΧΘΟΥΝ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΑΔΙΚΟ. Για να σε καταλάβουν οι άλλοι πρέπει, ότι λες ή κάνεις να ΙΚΑΝΟΠΟΙΟΥΝ τα ένστικτα τους, ή να είναι πολύ έξυπνοι, πράγμα πολύ δύσκολο. Οι πιο πολλοί μιλάμε για να ΠΟΥΛΗΣΟΥΜΕ ΠΝΕΥΜΑ ο ένας στον άλλον (Εγωισμός), παρά για να προσεγγίσουμε την αλήθεια και την πραγματικότητα. Τελικός όλοι θα πεθάνουμε με μια ανεκπλήρωτη επιθυμία του εγώ μας, να εντυπωσιάσουμε του άλλους. ΟΛΑ για το εγωιστικό εγώ μας.

ΓΟΗΤΡΟ, ΖΗΛΙΑ, ΥΠΕΡΟΧΗ, ΕΠΑΡΣΗ, ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ;

Την ποιο γλυκιά ευχαρίστηση την φέρνει η ικανοποίηση του εγώ μας. Το 90% γίνονται για την ευχαρίστηση των ενστίκτων μας δηλαδή του ΕΓΩιστικού ΕΓΩ ΜΑΣ. Κλεισμένοι μέσα στην αιθαλομίχλη τις "μορφώσεως" μας την έπαρση τον εγωισμό και τις ανθρώπινες αδυναμίες που δημιουργεί το εγωιστικό ΕΓΩ ΜΑΣ, ζούμε ευτυχισμένοι.

Το ΕΓΩ μας (ο εγωισμός κλπ.) και η εξουσία καθαρματοποιεί τον άνθρωπο, βγαίνουν όλα τα στραβά τις κληρονομικότητας, τις μορφώσεως τις "ανθρωπινότητας" μας, τα απωθημένα μας κλπ. Και να καταλαβαίνουν ότι λες την αλήθεια και ότι έχεις δίκαιο, το εγώ τους δεν τους αφήνει να σε ΠΑΡΑΔΕΧΤΟΥΝ. Όταν ένας άνθρωπος δεν έχει ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ σε βγάζει τρελό ψώνιο ανισόρροπο κλπ. και αισθάνεται και περήφανος ότι σε ισοπέδωσε σε ταπείνωσε.

Σε προσπερνάει ένας με ένα αυτοκίνητο μεγάλο ακριβό και αισθάνεται ανωτερότητα υπερήφανος αγέρωχος κλπ. Και εσένα σε πέφτει το ΓΟΗΤΡΟ. Το ΕΓΩιστικό. ΕΓΩιστικό. Τα παιδιά μαθαίνουν να καπνίζουν για να πουλήσουν ανωτερότητα αντρισμό κλπ.

Και μην ξεχνάτε: Από όσα ακούς να μην "πιστεύεις" τίποτα, και από όσα λες να πιστεύεις τα μισά, φυσικά και ότι λέγω και εγώ, εκτός και αν δεν με διαψεύσετε. Όσοι δεν συμφωνούν με τις θεωρίες μου πρέπει να αγνοούν βασικούς νόμους της λογικής και της φυσικής, της πραγματικότητας, της αντικειμενικότητας κλπ. Διαψεύσετε με.

Όταν είσαι "ΑΝΩΤΕΡΟΣ τους" ξύπνιος φιλόσοφος μορφωμένος όμορφος κλπ. ή δεν συμφωνούν με τις θεωρίες σου τα γραπτά σου τις ιδέες σου,

ή αν δεν δέχονται να υπάρχουν και ποιο ξύπνιοι από αυτούς, σε μισούν σε φθονούν τους κυριεύει η ζήλια, γίνεσαι εχθρός τους, ή αλλιώς πρέπει να παραδεχτούν την κατωτερότητας τους. Αν είσαι κουτός βλάκας άσχημος τότε τους δίνετε η ευκαιρία να πουλήσουν ανωτερότητα και σε ταπεινώνουν κλπ. Με αυτά που λέγω πρέπει να αντιμετωπίσω έξι 6 δισεκατομμύρια εγωισμούς, ή 5,9 δις μαλάκες (ζήλια μίσος φθόνο κλπ.) πρέπει να αντιμετωπίσεις για κάτι που δεν συμπίπτει με την κατεστημένη λογική νοοτροπία, τα ταμπού τις προλήψεις τις δεισιδαιμονίες τα έθιμα την μόρφωση τους κλπ. κλπ. Εκτός αν μπορείς να επιβληθείς δυναμικά.

Το εγωιστικό ΕΓΩ ΜΑΣ και η επικινδυνότητα του.

Εγώ ρε δεν μπορώ; =μαγκιά συναγωνισμός και πέφτει ο εγωισμός του στο μηδέν. Και να τα ναρκωτικά να τα τσιγάρα να τα πιοτά και να οι κόντρες με τις μηχανές κλπ. Επικίνδυνα σπορ για θέαμα για εμπειρία: Με ποδήλατα, μοτοσικλέτες, ελεύθερη πτώση από γέφυρες κτίρια με αλεξίπτωτα, με παράτολμες χιονοδρομίες, με ταύρους κλπ. Σπάζουν χέρια πόδια κεφάλια μένουν ανάπηροι σκοτώνονται κλπ. ΝΑ ΔΗΞΟΥΝ ΤΙ; -ΤΟ ΕΓΩιστικό ΕΓΩ ΜΑΣ, την ΥΠΕΡΟΧΗ ΜΑΣ, για να πουλήσουμε μούρη, να κάνουμε το κομμάτι μας.κλπ.) Ανεβάζουν την αδρεναλίνη μέχρι θανάτου.



3ος λόγος:) ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟ.
Ένστικτο σεξουαλικό βιολογικό διανοητικό, και τις ελλείψεις του οργανισμού τις εξουδετερώνει βρίσκοντας μια γυναίκα "φιλενάδα" γκόμενα παντρεύεσαι κλπ. ( Το πρώτο πράγμα που ΜΕΤΡΑΕΙ σε μια γυναίκα είναι η ΟΜΟΡΦΙΑ, 90%. Και 10% όλα τα άλλα προσόντα της, μιλάμε για σύγχρονους μορφωμένους κλπ. Η γυναίκα χωρίζεται σε δύο κατηγορίες, στην ομορφιά και στο σεξ (σεξουαλικότητα). Η ομορφιά περιορίζετε από τον λαιμό και πάνω, και η θηλυκότητα η προκλητικότητα ο πόθος το σεξ από το λαιμό και κάτω. Αν είναι όμορφη την βλέπομαι πρώτα σαν γυναίκα, αν άσχημη σας άνθρωπο, ή την βλέπομαι σαν πράγμα. (Περισσότερα και λεπτομερής ανάλυση:


4ος λόγος:) ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟΝ.
Υποσυνείδητον μηχανισμός αυτομάτου αντιδράσεως ή (Μ.Α.Α.) που κάνει ένα τμήμα του εγκεφάλου να αντιδρά αυτόματος σε ένα εξωτερικό ή εσωτερικό ερεθισμό ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟ για την αποφυγή κινδύνου ενοχλήσεως κλπ. όλα κατόπιν συσχετίσεως με τις υπάρχουσες διαθέσεις, τάσεις, εμπειρίες, επιθυμίες, με ιδεώδη ή κληρονομικές τάσεις καταβολές κλπ. με προγραμματισμένες επιθυμίες που πέρασαν στο τμήμα εγγραφής του εγκεφάλου από την λογική. Είναι η κωδικοποιημένη συνιστάμενη των συγκεκριμένων σε αφηρημένα.


5ος λόγος:): ΣΥΝΗΘΕΙΑ.
Συνήθεια. Η συνήθεια δεν είναι ένστικτο αλλά δημιουργείται από τις επανειλημμένες χρήσεις στις ίδιες καταστάσεις ή αντιδράσεις του οργανισμού

σε βιολογικές διεργασίες ή σε διανοητικές που κάποτε μας δημιούργησαν ευχαρίστηση. .



Στους ηλιθίους επικρατούν τα ένστικτα επάνω στη ΣΚΕΨΗ, και στους σοφούς η σκέψη επάνω στα ΕΝΣΤΙΚΤΑ. Το ίδιο πράγμα μπορεί να είναι ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ και καλό και κακό ανάλογα πως ικανοποιεί τα ένστικτα μας. Το να δίνουμε είναι κακό, και το να παίρνουμε καλό. Η λογική να επιβάλλεται στα ΕΝΣΤΙΚΤΑ και όχι τα ένστικτα στη ΛΟΓΙΚΗ.



$4 ΓΙΑΤΙ ΔΟΥΛΕΥΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ: ΓΙΑ ΝΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΙΣ 8 ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ.

Η ΟΚΤΩ (8) ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΜΑΣ.
Ανυπέρβλητο: Είμαι ο πρώτος που είπε πως, ζούμε αποκλειστικώς για τα 5 ένστικτα μας και τις οχτώ (8) αισθήσεις μας, για να τις ικανοποιήσουμε.

Οι 8 αισθήσεις αντικειμενικά δυναμικά, όχι φανταστικά και υποθετική και αμόρφωτα είναι οι εξής.
Κάθε αίσθηση από τις 6 διεγείρετε από ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ.
1) Αφή: Σύνθετη αίσθηση, διεγείρετε από θερμικές και υπεριώδες ακτινοβολίες (ζεστό κρύο), τι πιάνουμε λείο ανώμαλο σκληρό μαλακό κλπ. κλπ.
2) Όρασης: Διεγείρετε από όλες τις (συχνότητες) ακτινοβολίες του οπτικού φάσματος, και μεταβιβάζει τα σχήματα τα μεγέθη το βάθος την διάσταση.
3) Ακοή: Διεγείρετε από τις παλμικές κινήσεις των μορίων του αέρος.
4) Γεύσης: Διεγείρετε από χημικές αντιδράσεις στο στόμα γλυκού πικρού ξινού αρμυρό κλπ.
5) Όσφρησης: Διεγείρετε από μόρια που αιωρούνται στον αέρα.
6) Ισορροπίας: Διεγείρετε από την έλξη της γης την φυγόκεντρο και από την αδράνεια.

Η ΕΚΤΗ (6) ΑΙΣΘΗΣΗ.
Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΣ αισθήσεις μας είναι 6 και όχι 5. Απαντήστε στον εαυτόν σας, με πια αίσθηση από τις 5, ένας άνθρωπος ξέρει με κλειστά μάτια (ή νύχτα) μέσα στο νερό, αν είναι ανάποδα μπρούμυτα πλαγιαστά ή στο διάστημα κλπ;
Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ (βαρύτητα) είναι η ΕΚΤΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.

Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ επεκτείνετε και στο διάστημα, σε έναν που ακροβατεί πάνω στο σκοινί, ποιος λέγει στον ακροβάτη ότι γέρνει; κλπ. κλπ.). Τα φασόλια κλπ. όταν σπέρνονται όλα φυτρώνουν και αυτά που έπεσαν ανάποδα και δεν καρφώνεται ο μίσχος στη γη και να βγουν οι ρίζες έξω.
Αν ήμασταν στο διάστημα και βλέπαμε δύο ανθρώπους να περπατούν στα δύο αντίθετα ημισφαίρια της γης, τότε τον έναν από τους δύο θα τον βλέπαμε να περπατά ανάποδα. -Τι λες ρε φίλε, θα έπεφτε κάτω. -Που κάτω; -Όταν λέμε κάτω... εννοούμε κάτω... Είδες κανέναν να πέφτει προς τα πάνω;
Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ επεκτείνετε και στο διάστημα, εκεί εξουδετερώνετε και ΜΕΝΟΥΝ ΜΟΝΟΝ ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΓΝΩΣΤΕΣ.

==Έχω την αίσθηση ότι δεν έχομε ΑΙΣΘΗΣΗ.==
Η ΕΒΔΟΜΗ (7) ΑΙΣΘΗΣΗ. Χρόνος: Ένα αιώνιο "μυστήριο"

Ο χρόνος είναι εσωτερική υποκειμενική αίσθηση της συγκριτικής διαδικασίας σκέψεως του εγκεφάλου του ανθρώπου το μυαλό, ή 7η αίσθηση.


Η ΟΓΔΟΗ (8) ΑΙΣΘΗΣΗ. Ο ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΗΣ μας.

8) Μυαλό: Ή ΟΓΔΟΗ ΑΙΣΘΗΣΗ (8αι). ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ, ΤΟ ΜΥΑΛΟ, Η ΛΟΓΙΚΗ, Ο ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΗΣ των πληροφοριών και η μνήμη του. Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ αισθήσεις μας είναι δύο, Ο ΧΡΟΝΟΣ ή εβδόμη (7αι) αίσθηση, και Ή ΟΓΔΟΗ ΑΙΣΘΗΣΗ το Μυαλό.

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΛΟΓΙΚΗΣ, ΠΙΘΑΝΑ ΚΑΙ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΙΜΑ από το βιολογικό κομπιούτερ του ζωικού Βασιλιού, της οργανικής και ανόργανης χημείας, τον ΑΝΘΡΩΠΟ, από τον οργανικό επεξεργαστή συσχετίσεως συγκρίσεως, την λογική, το μυαλό, τον μηχανισμό σκέψεως κλπ.

Αλήθεια είναι κάθε τι που ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ως ψέμα.

Υπάρχει η αντικειμενική και η υποκειμενική αλήθεια, και για να είναι αιώνια αλήθεια ένα πράγμα, πρέπει να ΜΗΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΩΣ ΨΕΜΑ είτε μας ΣΥΜΦΕΡΕΙ είτε όχι, αν τολμάτε διαψεύστε μου. Και να μην είμαστε σίγουροι ότι, όλα όσα ξέρουμε είναι σωστά και τέλια.

Συνεχίζει να είναι αλήθεια ένα πράγμα, μέχρι την στιγμή που θα αποδεχτεί ως ψέμα. Αλήθεια είναι κάθε τι που δεν αποδεικνύεται ως ψέμα, ή διαψεύστε με. Τόσα χρόνια λέω (εκτός των άλλων βλέπε βιβλίο 1-2-3 κλπ.) π.χ ότι δεν υπάρχει χρόνος, ότι οι αισθήσεις είναι 8: η 5 γνωστές, 6 η ισορροπία, 7 ο χρόνος, και η 8 αίσθηση η γενική αίσθηση όλων των αισθήσεων και του εαυτού της (8αι) κοινώς το μυαλό, ο νους, η ψυχή, το πνεύμα κλπ. και κανείς δεν αναρωτήθηκε μπας και έχει δίκαιο ο "βλάκας" τουλάχιστον για την 6η και 7η αίσθηση. (Τι ξέρεις για αυτά που δεν ξέρεις;)

Read more »

Παράκελσος, 1493-1541

Auraleus Phillipus Theophrastus Bombastus von Hohenheim ήταν το πραγματικό όνομα του γνωστού, ως τις μέρες μας, Παράκελσου. Γεννήθηκε στις 26 Νοεμβρίου του 1493, στο μικρό χωριό Einiedein, κοντά στη Ζυρίχη. Η μητέρα του ήταν τραπεζοκόμος στο νοσοκομείο της περιοχής ενώ ο πατέρας του ήταν παθολόγος και μέγας διδάσκαλος της τεκτονικής στοάς και ήταν εκείνος που τον εισήγαγε, για πρώτη φορά, στην ιατρική, τη χειρουργική και την αλχημεία. Η αληθινή σοφία δεν περιορίζεται στα βιβλία, ούτε σε οποιαδήποτε περίοδο της ιστορίας, διότι η αιώνια σοφία είναι χωρίς χρόνο, είναι χωρίς αρχή και τέλος’.

Στα δεκαέξι του χρόνια μπήκε στο πανεπιστήμιο της Βασιλείας όπου μελέτησε ορυκτολογία, ιατρική, χειρουργική και χημεία υπό την επίβλεψη του Sigismund Fugger. Λίγο αργότερα, μυήθηκε στην Αλχημεία από τον Abbot Trithermius, ο οποίος ήταν ένας καθοδηγητής του Henry Cornelius Agrippa. Το 1516 ο Παράκελσος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Βασιλεία λόγω προβλημάτων με τις αστυνομικές αρχές της περιοχής επειδή μελετούσε νεκρομαντεία.

Στη συνέχεια, ο Παράκελσος τάχθηκε στην αναζήτηση της υπέρτατης σοφίας, μια αναζήτηση που τον ώθησε να πραγματοποιήσει ταξίδια στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης και είχε ως κατάληξη τη φυλάκισή του στη Ρωσία. Ωστόσο, σύντομα αποφυλακίστηκε και με ενδιάμεσο σταθμό την Κίνα, έφτασε στην Κωσταντινούπολη. Εκεί ένας Άραβας οδήγησε τον Παράκελσο στις μυστικές διδασκαλίες της ανατολής και του αποκάλυψε το υπέρτατο μυστικό του Σύμπαντος, τη Φιλοσοφική Λίθο.

Κατόπιν, ο Παράκελσος κατευθύνθηκε προς τις Ινδίες κι από εκεί στο Θιβέτ, όπου πιθανότατα είχε επαφή με τους Μαχάτμας. Έπειτα, επέστρεψε στην Ευρώπη, στα τριάντα δύο του χρόνια και έγινε καθηγητής ιατρικής και χειρουργικής στο πανεπιστήμιο της Βασιλείας, όπου καταδίκασε, άφοβα, τις τρέχουσες ιατρικές μεθόδους της περιόδου, προκαλώντας την έχθρα και το φθόνο των συναδέλφων του. Οι αντιδράσεις που προκλήθηκαν στον ιατρικό κύκλο της εποχής από τα σχόλια του Παράκελσου είχαν ως αποτέλεσμα τη δίωξή του που αποτέλεσε την αφορμή για ένα νέο κύκλο περιπλανήσεων. Τελικά, εγκαταστάθηκε στο Σάλτζμπουργκ, μετά από πρόσκληση του βασιλιά της περιοχής μέχρι την 24η Σεπτεμβρίου 1541, οπότε και πέθανε. Ωστόσο, υπάρχει μια παλιά παράδοση που λέει ότι ο Παράκελσος δεν πέθανε, αλλά ζει ακόμα μαζί με άλλα περίλαμπα πνεύματα σ’ ένα ορισμένο σημείο της Ασίας κι από εκεί καθοδηγεί όσους μελετούν και ασχολούνται με τη διδασκαλία του.

Συγκεκριμένα, ένας υπαινιγμός υπάρχει σε ένα άρθρο του Judge, που δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο του 1887 όπου αναφέρεται ότι κάποιοι μαθητές του αποκρυφισμού θεωρούν ότι το αστρικό σώμα ενός ανθρώπου που όταν ήταν εν ζωή ονομαζόταν Παράκελσος, συναντά άλλα αστρικά σώματα σε κάποιο σημείο της Ασίας. Επίσης, στο ίδιο άρθρο, ο αρθρογράφος αναφέρει ότι ο Παράκελσος ήταν ένας από τους μεγαλύτερους διδασκάλους που πέρασε από τη γη και ίσως να θεωρείται ισάξιος του Ερμή του Τρισμέγιστου.

Τα 106 βιβλία που συνέγραψε ο Δρ Johannes Huser καταδεικνύουν ότι ο Παράκελσος κατέχει τη γνώση των νόμων που κυβερνούν την εξέλιξη των φυσικών, αστρικών, ψυχικών και διανοητικών συστατικών της φύσης και του ατόμου. Επίσης, ο Παράκελσος φαίνεται ότι πίστευε πως όλη η σοφία προέρχεται από την ανατολή. Η πεποίθηση αυτή του Παράκελσου προέρχεται από το γεγονός ότι ο ίδιος ήταν μέλος μιας αδελφότητας αντέπτο που ήταν γνωστή ως «Αδελφότητα της χιονισμένης οροσειράς». Περιγράφοντας λοιπόν ο Παράκελσος αυτούς τους δασκάλους, αναφέρει ότι ορισμένοι από αυτούς έζησαν ως άνθρωποι διαγράφοντας τον κανονικό κύκλο ζωής, ενώ άλλοι ενσαρκώθηκαν ξαφνικά και ξαφνικά εξαφανίστηκαν από τη γη δίχως να ξέρει κανείς τι απέγιναν(Νιρμανακάγιας).

Επίσης, ο Παράκελσος αποκαλείται Magus, δηλαδή το ον εκείνο που είναι κύριο του ουρανού και της γης λόγω της ελεύθερης βούλησής του. Επομένως, ως μαγεία νοείται η ανώτατη σοφία που μπορεί να αποκτηθεί μόνο από όσους εγκαταλείπουν τα στενά όρια του εαυτού τους και θυσιάζονται για το πνεύμα της σοφίας. Αν και οι διδασκαλίες του Παράκελσου προέρχονται από τις ίδιες πηγές με αυτές της σύγχρονης θεοσοφίας, υπάρχει μια δυσκολία - ως προς την κατανόησή τους - λόγω της ορολογίας που χρησιμοποιεί. Συγκεκριμένα, υπάρχει μια αντιστοιχία μεταξύ των όρων που χρησιμοποίησε ο Παράκελσος και των όρων που χρησιμοποίησε η Ε.Π. Μπλαβάτσκυ.

Ο Παράκελσος αναφέρει τις λέξεις Magnus, Limbus, Yliaster για να περιγράψει τη μεγάλη μήτρα του κόσμου, όπου βρισκόταν το Σύμπαν, εν δυνάμει, ως την περίοδο της εκδήλωσης. Ο Παράκελσος έβλεπε ένα πνεύμα, μια αιτία ύπαρξης σε ό,τι υπήρχε και δε δεχόταν την άποψη ότι κάτι μπορεί να είναι νεκρό.

Έλεγε «όλα είναι οργανικά και ζωντανά, κι επομένως ο κόσμος εμφανίζεται ως ένας ζωντανός οργανισμός».

«Δεν υπάρχει τίποτα, στο οποίο να μην κρύβεται η αρχή της ζωής, απλώς αυτή η αρχή στα ορυκτά κινείται αργά, ενώ στα φυτά και στα ζώα γρηγορότερα». Ακόμα, τόνισε την ελλοχεύουσα ενότητα της φύσης και την αλληλοεξάρτηση όλων των μερών της.

«Η φύση που είναι ο κόσμος, είναι Ένα, και η προέλευσή της μπορεί να είναι μόνο η μια αιώνια ενότητα. Είναι ο μακρόκοσμος, ενώ το άτομο είναι ο μικρόκοσμος. Ο μακρόκοσμος και ο μικρόκοσμος είναι ΕΝΑ».

Αυτή η ενότητα μεταξύ ανθρώπου και Φύσης μετατρέπει το άτομο σε σημείο εστίασης, διαμέσου του οποίου οι τρεις κόσμοι της Φύσης -φυσικός, αστρικός, πνευματικός- εμφανίζονται. Έχοντας, λοιπόν, ως βάση τα παράπανω και μια διαδοχική σειρά συλλογισμών, ο Παράκελσος καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο πρώτος στόχος του ανθρώπου-αληθινού φιλοσόφου πρέπει να είναι η πλήρης γνώση της φύσης του, χωρίς όμως ν’ αποκολληθεί από τη Μητέρα Φύση της οποίας αποτελεί μέρος και ακριβές αντίγραφο.

Ο Παράκελσος διαίρεσε το άτομο σε δύο μέρη, έπειτα σε τρία και στη συνέχεια σε επτά ευδιάκριτες αρχές. Είπε: «το άτομο έχει μια ζωική και μια θεία φύση». Αφού ξεκαθάρισε το σημείο αυτό, μετά δίδαξε ότι το άτομο και ο κόσμος αποτελούνται από τρεις ουσίες, που είναι τρεις μορφές ή τρόποι δράσης, διαμέσου των οποίων το πρωταρχικό Σύμπαν εκδηλώνεται.

Οι ουσίες αυτές είναι συμβολικά: το άλας, που αναφέρεται στο φυσικό φορέα, το θείο, που αναφέρεται στον ψυχικό φορέα, και ο υδράργυρος, που αναφέρεται στο νοητικό φορέα. Όταν οι τρεις αυτές ουσίες διατηρούνται σε ισορροπία και αρμονία, τότε επικρατεί η υγεία, ενώ όταν επέλθει διαταραχή της ισορροπίας, τότε εμφανίζονται ασθένειες. Κατόπιν, αφού ο Παράκελσος καθιέρωσε την τριπλή φύση του ατόμου, υποδιαίρεσε τα τρία αυτά μέρη σε επτά αρχές ή στοιχειώδεις δυνάμεις, από τις οποίες οι τέσσερις αποτελούν το θνητό ή μεταβλητό μέρος και οι τρεις σχηματίζουν μια τριάδα ουράνιας δύναμης. Έτσι, κατ’ αντιστοιχία με τη διδασκαλία που μας κληροδότησε η Ε.Π. Μπλαβάτσκυ, ο Παράκελσος μιλάει για το ενεργειακό σώμα που ονομάζει Archeus ή Liquor Vitae, για το αστρικό που ονομάζει Siderial και για το νοητικό που ονομάζει Mumia.

O Παράκελσος παρουσιάζει την Πέμπτη αρχή του ατόμου ως λογική ψυχή, και λέει ότι αποτελεί το συνδετικό κρίκο μεταξύ πνεύματος και σώματος, την έκτη αρχή ως πνευματική ψυχή, η οποία δε χρειάζεται να μάθει, απλώς γνωρίζει, και την έβδομη αρχή που, αν κατακτηθεί, τότε το άτομο μετατρέπεται σε «άνθρωπο του νέου Ολύμπου».

Τέλος, σύμφωνα με τον Παράκελσο, ο σκοπός της ζωής είναι να γίνει αντιληπτή από τον άνθρωπο η θεότητα που κρύβεται μέσα του. Δεν υπάρχει κανένας Θεός, κανένας Άγιος, καμία δύναμη που να μπορούμε να εναποθέσουμε τις ελπίδες μας με σκοπό τη σωτηρία μας εκτός από τη δύναμη της αιώνιας Σοφίας που υπάρχει μέσα μας. Μόνο όταν ο άνθρωπος συνειδητοποιήσει την ύπαρξη της θεότητας μέσα του, θα κάνει το βήμα για να περάσει από τη σφαίρα των παροδικών αισθήσεων σ’ εκείνη της αιώνιας αλήθειας.

Read more »

Η φυλή των Καλάς· η παρουσία των Ελλήνων στην ινδική ήπειρο

»»» Το Φεβρουάριο του '98 επισκέφτηκαν το χωριό μας μια ομάδα παιδιών της φυλής των Καλάς από το μακρινό Πακιστάν, με τους συνοδούς των. 'Ολη η ομάδα ξεναγήθηκε στον αρχαιολογικό χώρο και στο μουσείο της Πέλλας, στο εργαστήριο εκμαγείων καθώς και στο συνεταιρισμό ψηφιδωτών. Ο όμιλος μάς ακολούθησε και κάλυψε φωτογραφικά την επίσκεψή τους. Πριν την αναχώρησή τους, στο γραφείο του ο κ. Δήμαρχος χάρισε στα παιδιά αναμνηστικά του ιστορικού μας δήμου. Ποιοι είναι οι Καλάς; Αναδημοσιεύουμε το σχετικό φυλλάδιο που μας δώσανε:

--> Γυναίκα που φτιάχνει πίτες. Χωριό Κρακάλ, κοιλάδα Μπουμπουρέτ (300 κάτοικοι). Στο χωριό αυτό υπάρχει και ελληνικό σχολείο.Στη Δυτική περιοχή της ινδικής υποηπείρου, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται το κράτος του Πακιστάν, έγινε πριν από αιώνες η συνάντηση των λαών της Ινδίας και της Ελλάδας. Αρχαίοι 'Ελληνες συγγραφείς, όπως ο Ηρόδοτος, μας ενημερώνουν ότι από τον 6ο π.Χ αιώνα υπήρχαν εκεί 'Ελληνες, αλλά και Βουδιστικά κείμενα, όπως το "Majjihima Nakaya", αναφέρονται σε "Κράτος Ελλήνων" την εποχή του Βούδα τον 6ο π.Χ. αιώνα στον Καύκασο (Hindukush), εκεί που σήμερα ζουν οι Καλάς. Η παρουσία των Ελλήνων στην ινδική υποήπειρο γίνεται περισσότερο αισθητή μετά τον 4ο π.Χ. αιώνα:

1. Με την εκστρατεία του Μ. Αλεξάνδρου που διέσχισε τη χώρα του Ινδού (327-326 π.Χ).
2. Με την ανάπτυξη των ελληνικών Βασιλείων της Βακτρίας και της Ινδίας για τρεις περίπου αιώνες μετά τον Αλέξανδρο.
3. Με την άνθιση της Ελληνοβουδιστικής τέχνης της "Gadhara" για άλλους πέντε αιώνες.

Η χώρα του Πακιστάν καθίσταται ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα για τους 'Ελληνες, όχι μόνο για το ιστορικό παρελθόν της αλλά και για το παρόν της. Ο σημερινός επισκέπτης ακούει έκπληκτος τους φιλόξενους πολίτες αυτής της Χώρας να φέρουν με πολλή υπερηφάνεια το όνομα "Σικαντέρ Αζάμ" (Αλέξανδρος ο Μέγας). Να μιλούν για τις 6 Αλεξάνδρειες που υπάρχουν στη Χώρα τους, μεταξύ των οποίων είναι η Νίκαια-Αλεξάνδρεια και η Βουκεφάλεια-Αλεξάνδρεια. Να εμπιστεύονται την "Younani Medicine", δηλαδή την ελληνική Ιατρική, παιδί της Ιπποκράτειας, που έφερε μαζί του ο Αλέξανδρος. 'Εκπληκτος ο 'Ελληνας επισκέπτης των Μουσείων του Πακιστάν στο Καράτσι, στη Λαχώρη, στο Πεσάβαρ, στα Τάξιλα, διαβάζει γραμμένα στα ελληνικά τα ονόματα των 41 Ελλήνων Βασιλέων της Βακτρίας και της Ινδίας πάνω στα χρυσά και αργυρά τους νομίσματα: Δημήτριος, Μένανδρος, Αγαθοκέλεια ... Βλέπει το Βούδα με τα Απολλώνια χαρακτηριστικά, ντυμένο με τον ελληνικό χιτώνα, και διακρίνει στα ανάγλυφα της Gadhara, δίπλα στις Βουδιστικές Θεότητες, Ελληνικές, όπως του Δία και της Αθηνάς. Ανάμεσα στους κορινθιακούς κίονες και τις πέτρινες γιρλάντες με τ� αμπελόφυλλα, τους κισσούς και τους ερωτιδείς, τους Τρίτωνες και τους 'Ατλαντες, τα ανάγλυφα με τις βακχικές σκηνές και τους ελληνικούς χιτώνες των αγαλμάτων, ξεχνά την απόσταση που χωρίζει το Πακιστάν από την Ελλάδα της Μεσογείου.

'Οταν μαθαίνουν ότι είναι 'Ελληνας, του συνιστούν να επισκεφθεί τους «συγγενείς» του στις Βόρειες περιοχές του Πακιστάν, εκεί όπου συναντώνται οι οροσειρές των Ιμαλαΐων και του ινδικού Καυκάσου (Hindukish). Οι παραδόσεις αυτών των φυλών με τα Μεσογειακά χαρακτηριστικά, στο Τσιτράλ, στο Χούνζα, στο Γκιλγκίτ, στο Σκαρντού με την ακρόπολή τους που την ονομάζουν Ισκαντέρια, δηλαδή Αλεξάνδρεια, τους θέλουν απογόνους των στρατιωτών του Μ. Αλεξάνδρου και έτσι προβάλλονται από τα έντυπα του Πακιστανικού Οργανισμού Τουρισμού.


Η ΦΥΛΗ ΤΩΝ ΚΑΛΑΣ

Οι 3.000 Καλάς ζουν σε 30 περίπου οικισμούς, πάνω στις απόκρημνες πλαγιές του Ινδικού Καυκάσου (Hindukush), σε υψόμετρο 2.500 μέτρων. Η παράδοση τους θέλει απογόνους των στρατιωτών του Μ.Αλεξάνδρου που παρέμειναν στις περιοχές αυτές, όταν ο στρατός του μεγάλου στρατηλάτη διέσχιζε τον ινδικό Καύκασο οδεύοντας προς Νότο. Η φυλή αυτή παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μας, γιατί δεν έχει εξισλαμισθεί και διατηρεί μια μοναδική στον κόσμο παράδοση με στοιχεία από την αρχαία ελληνική στη θρησκεία, έθιμα, μουσική, γλώσσα κ.λπ.

--> Σπίτι οικισμού Καλάς.Η θρησκεία τους είναι πολυθεϊστική. Πατέρας των θεών και των ανθρώπων είναι ο DI ZAU (Δίας-Ζευς). Το όνομά του σημαίνει «αυτός που δίνει ζωή» μιας και οι λέξεις «DI» και «ZAU» σημαίνουν «Δίδω» και «Ζωή» αντίστοιχα. Τον πατέρα των θεών τον αποκαλούν και "Raintagarau" (Παντοκράτωρ) που σημαίνει αυτόν που «τα πάντα ελέγχει και κυβερνά». Η θεότητα του σπιτιού, της οικογένειας και της κοινότητας είναι η «Tsestak» (Εστία). Κάθε σπίτι έχει μια γωνιά αφιερωμένη σ' αυτήν και κάθε οικισμός ένα ναό, όπου συγκεντρώνονται για τις τελετές τους. Στα δάση, στα ποτάμια, στις κορυφές των βουνών κατοικούν διάφορα Πνεύματα (Νύμφες), που πολλές φορές βοηθούν τους Καλάς μέσω «διαμέσων» ανθρώπων οι οποίοι μπορούν και επικοινωνούν μαζί τους. Προστάτης των ποιμένων είναι ο "Sagikor" με ιδιαίτερο ιερό, που δέχεται προσφορές όταν οι ποιμένες κατεβαίνουν από τα υψώματα στα χωριά τους. Το τελετουργικό της θυσίας ακολουθεί την αρχαία ελληνική παράδοση, αφού και εδώ ο κέδρος και η βελανιδιά είναι τα ιερά δένδρα του DI ZAU. Ο καπνός των κλαδιών που καίγονται ευχαριστεί τους θεούς. Αυτοί που συμμετέχουν στη θυσία πρέπει να κάνουν καθαρτήριο λουτρό με νερό πηγής ή με μούστο από σταφύλια που έκοψαν πρόσφατα. Με το αίμα του ζώου ραντίζουν το βωμό και τη φωτιά που έχουν ανάψει. Κατά τη διάρκεια της τελετής όλοι οι άνδρες προσεύχονται μεγαλόφωνα στους θεούς. Οι γυναίκες δεν συμμετέχουν. Τα κέρατα του θυσιαζόμενου ζώου κοσμούν τις προσόψεις των σπιτιών, αφού το δικέρατο σύμβολο παραμένει ακόμα ιερό στον τόπο τους από τότε που ο μεγάλος στρατηλάτης το υιοθέτησε, όταν επισκέφθηκε το Ιερό του 'Αμμωνα Δία στην όαση Σίβα.

Οι Καλάς ακολουθούν σήμερα τα ίδια αρχαία έθιμα, δηλαδή καθαρτήρια λουτρά, ψήσιμο ειδικών άρτων, πυρσοφορίες, σεξουαλικά πειράγματα, προσφορά τροφών στους προγόνους τους κ.α. Στις θρησκευτικές εορτές που παρευρίσκονται και γυναίκες εκτελούνται γυναικείοι κυκλικοί χοροί. Οι γυναίκες είναι πιασμένες σε κύκλο με τα χέρια πλεγμένα πίσω από την πλάτη και συνοδεύουν το χορό με τραγούδι. Η οργανική συνοδεία που βρίσκεται στο κέντρο του κύκλου είναι ένα μεγάλο νταούλι, ξύλινες φλογέρες και τοξοειδής άρπα με τέσσερις χορδές που θυμίζει την αρχαιοελληνική λύρα. Μέσα στη θάλασσα των μουσουλμάνων της Ασίας, οι Καλάς είναι οι μόνοι που παράγουν κρασί και το χαίρονται στις γιορτές και στις συνάξεις τους. Η γλώσσα τους έχει στοιχεία από τα Περσικά, τα Σανσκριτικά και τα Ελληνικά, αφού βρίσκουμε λέξεις που έχουν κοινές ρίζες με τη δική μας γλώσσα.
ΝΟΜ όνομα
ΠΑΡΕΙΜ πορεύομαι, διαβαίνω εκ του πάρειμι
ΧΕΜΑΝ χειμώνας
ΙΛΑ έλα
ΔΟΝΤΟΥΓΙΑ δόντια
DI δίδω
ΙΣΠΑΤΑ χαιρετισμός, εκ του ασπάζομαι. Γι' αυτό φιλιούνται
όταν συναντιούνται μετά από καιρό

Αλλά και στη γύρω περιοχή, που μέχρι τα τέλη του προηγούμενου αιώνα ανήκε στην αυτόνομη επικράτεια του Καφιριστάν (χώρα των απίστων κατά τους Μουσουλμάνους, που κατάφεραν να εξισλαμίσουν το μεγαλύτερο ποσοστό των Καφίρς), συναντά κανείς στους χαιρετισμούς τους λέξεις όπως «χάιρε, χαϊρέτα, γιάμασις». Η γλώσσα των Καλάς δεν γράφεται. Οι Δανοί ερευνητές που ασχολούνται από το 1948 μαζί τους έχουν κατασκευάσει έναν τύπο αλφαβήτου που στηρίζεται στο φωνητικό.

Η ενδυμασία των γυναικών μοιάζει πολύ με τον αρχαίο χιτώνα. Το φόρεμά τους είναι μαύρο και είναι κεντημένο στα μανίκια, γύρω από το λαιμό και στον ποδόγυρο. Το χτένισμά τους είναι χαρακτηριστικό με τις πέντε πλεξούδες που το αποτελούν. Το γιορτινό καπέλο τους φέρει φούντα και κατά τη διάρκεια των γιορτών τους κοσμείται με φτερά και αρωματικά κλαδιά. Μοιάζει με το λοφίο περικεφαλαίας της Μακεδονίτικης στολής. τα θαλασσινά κοχύλια είναι απαραίτητο κόσμημα των καπέλων τους, πιθανό κατάλοιπο της θαλασσινής καταγωγής τους. Οι άνδρες μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα φορούσαν χιτώνιο-σάκο που το ονόμαζαν "Σακάτσι". Το καπέλο τους θυμίζει την αρχαία μακεδονική Καυσία. Ο τρόπος κατασκευής των σπιτιών τους έχει πολλά κοινά στοιχεία με το μακεδονίτικο σπίτι. Είναι κτισμένα με πέτρες και ξύλα και με εξώστη στο πάνω πάτωμα. Στις προσόψεις των σπιτιών τους υπάρχουν ξυλόγλυπτα μοτίβα που παραπέμπουν σε ανάλογα ελληνικά (μαίανδροι, ρόδακες, γεωμετρικά σχήματα και ακτινωτά αστέρια). Από παράδοση κάθονται σε καρέκλες και σκαμνιά, σε αντίθεση με τον παραδοσιακό τρόπο των Ασιατών που κάθονται οκλαδόν. Ο Πακιστανικός οργανισμός Τουρισμού τους προβάλλει ως απογόνους των στρατιωτών του Μ. Αλεξάνδρου. 'Ετσι πολλοί επισκέπτονται τις κοιλάδες τους για να γνωρίσουν τη μοναδική αυτή φυλή.

Read more »

Υπάρχει τρύπα για τα έγκατα της γης στο Βόρειο Πόλο;

Οι θρύλοι λένε ότι υπάρχει στον Βορά μια είσοδος που οδηγεί στα έγκατα της γης. Μάλιστα, οι αρχαίοι πολιτισμοί που ζούσαν εκεί, την χρησιμοποιούσαν για να βρίσκουν καταφύγιο κάτω από την επιφάνεια της γης όποτε αυτό ήταν απαραίτητο.

Image Οι μυστικιστές ισχυρίζονται ότι η είσοδος στην Υπερβόρεια, την Σαμπάλα και την Πλουτώνια, βρίσκεται κάπου στον Βόρειο Πόλο.
Επίσης υπάρχει και η άποψη ότι τα ΑΤΙΑ, δεν μας επισκέπτονται ερχόμενα από το διάστημα, αλλά βγαίνουν από τεράστιες τρύπες κάτω από την επιφάνεια της γης, στο Βόρειο Πόλο.
Στην εποχή του Πλάτωνος οι άνθρωποι πίστευαν στην πιθανή ύπαρξη ζωής κάτω από την επιφάνεια της γης.
Ο ίδιος ο Πλάτωνας πίστευε ότι η γη στο εσωτερικό της είναι γεμάτη σπηλιές και διόδους.
Ο ερευνητής Halley κατέληξε μετά από μελέτες στο συμπέρασμα ότι υπάρχει μια σφαίρα στο εσωτερικό της γης με το δικό της ξεχωριστό μαγνητικό πεδίο.
Ο επιστήμονας Mark Sadikov ισχυρίζεται ότι στο Βορά δεν υπάρχουν τρύπες που μπορεί να χρησιμοποιηθούν ως είσοδοι στο εσωτερικό της γης.
Αυτό ισχυρίζεται και η Maria Gavrilo επικεφαλής της έρευνας του αρκτικού και ανταρκτικού ινστιτούτου. Επίσης προσθέτει ότι ο Βόρειος Πόλος είναι ένας ωκεανός καλυμμένος με πάγο κι όσες προσπάθειες γίνανε για να βρεθεί ξηρά κατέληξαν σε αποτυχία.
Οι υποστηρικτές της θεωρίας της κούφιας γης τεκμηριώνουν τις απόψεις τους επικαλούμενοι φαινόμενα όπως το aurora Polaris, την περίεργη συμπεριφορά των πυξίδων στο Βόρειο Πόλο, καθώς και τα ρεύματα θερμού αέρα που κατά καιρού παρατηρούνται εκεί και ισχυρίζονται ότι προέρχονται από το εσωτερικό της γης.
Σ αυτά απαντάνε ο Mark Sadikov και η Maria Gavrilo με επιστημονικά επιχειρήματα.
Οι επιστήμονες δηλώνουν ότι η ζωή κάτω από την επιφάνεια της γης είναι αδύνατη λόγω της έλλειψης χώρου, και λόγω της θερμοκρασίας και της πίεσης. Η επιστήμη καταρρίπτει λοιπόν τις θεωρίες για την κούφια γη.
Η ανάγκη του ανθρώπου να αναζητά καινούρια μυστήρια οδήγησε στο σχηματισμό αυτής της θεωρίας λένε οι επιστήμονες.
Τα βαθύτερα στρώματα τις λιθόσφαιρας αποτελούν το μεγαλύτερο μυστήριο για εμάς, και κανείς δεν γνωρίζει τι μπορεί να υπάρχει ακόμη βαθύτερα.

Ίσως υπάρχουν πολλά μυστικά που οι άνθρωποι ονειρεύονται να ανακαλύψουν….

Read more »

ΗΤΑΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΟΛΟΜΒΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ;

Όλοι οι Έλληνες έγιναν απόδημοι από την πατρίδα τους, για διάφορους λόγους που έχουμε αναφερθεί σε άλλο άρθρο μας και τώρα θα πρέπεί να αναφερθούμε για ένα ιστορικό πρόσωπο που υπήρξε μεγάλος εξερευνητής που είναι ο Χριστόφορος Κολόμβος που έφυγε από την πατρίδα του και πολλοί εικάζουν είναι η Ελλάδα. Για αυτό τον παρουσιάσουμε στους επισκέπτες – αναγνώστες του Apodimos.com μια Συνέντευξη του voanews.com/greek της Άννα Καραγιαννοπούλου από τον έχοντα ελληνικές ρίζες κ. Τζιμ Μαρκέτος, ο οποίος πιστοποιεί με στοιχεία ότι ο Χριστόφορος Κολόμβος ήταν Έλληνας.

Ιστορικές πληροφορίες για τον Χριστόφορος Κολόμβο

Ο Χριστόφορος Κολόμβος ήταν εξερευνητής και έμπορος που διέσχισε τον Ατλαντικό ωκεανό και έφθασε στην Αμερική στις 12 Οκτωβρίου του 1492 με τη σημαία της Καστίλης. Θεωρώντας η ιστορία ιδιαίτερα σημαντικό το γεγονός της άφιξής του στην Αμερική το 1492, αποκαλεί την ιστορική περίοδο πριν την άφιξή του προ Κολόμβου ή προκολομβιανή περίοδο. Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν αρκετές ενδείξεις προκολομβιανής επαφής της Αμερικής με άλλες ηπείρους και είναι θέμα συζήτησης αν μπορεί να θεωρήσει κανείς ότι «ανακαλύπτει» μια ήπειρο η οποία κατοικείται ήδη από γηγενείς ή μη λαούς, ο Κολόμβος συχνά πιστώνεται με την ανακάλυψη της Αμερικής, καθώς το ταξίδι του σημείωσε την έναρξη ενός βίαιου αποικισμού της Νέας Γης, όπως αποκαλείτο εναλλακτικά η αμερικανική ήπειρος. Αξιοσημείωτο είναι επίσης και το ότι ο ίδιος ποτέ δεν έφτασε στον κορμό της Ηπείρου, αλλά σε νησιά διάσπαρτα κοντά σε αυτή. Πιθανώς καταγόταν από την Γένοβα, αν και ορισμένοι ιστορικοί ισχυρίζονται πως είναι πιθανό να είχε γεννηθεί αλλού. Το βασίλειο της Αραγκόν, το Βασίλειο της ισπανικής Γαλικίας, η Πορτογαλία και το ελληνικό νησί της Χίου είναι ορισμένοι από αυτούς που διεκδικούν την καταγωγή του.

Ο Χριστόφορος Κολόμβος πέθανε στο Βαγιοδολίδ της Ισπανίας το 1506 και ετάφη σε μοναστήρι της πόλης. Τρία χρόνια αργότερα, μεταφέρθηκε σε μοναστήρι της Σεβίλλης και το 1537 στον Καθεδρικό του Αγίου Δομίνικου στο νησί Εσπανιόλα. Μαζί μεταφέρθηκε και η σορός του γιου του Ντιέγκο. Το 1795, η Ισπανία παραχώρησε το νησί Γαλλία και οι δύο σοροί μεταφέρθηκαν εκ νέου στην Ιβηρική Χερσόνησο. Ωστόσο, αρκετοί πιστεύουν ότι έγινε λάθος κατά την μεταφορά, δεδομένου ότι το 1877 ανακαλύφθηκε τυχαία στον Άγιο Δομίνικο ένας τάφος, στον οποίο υπήρχε η επιγραφή: «Ο Διαπρεπής και Εξέχων, Δον Κριστόμπαλ Κολόν».

Στοιχεία και πληροφορίες για τον Χριστόφορος Κολόμβο, από την συνέντευξη με τον Τζιμ Μαρκέτ

Στις ΗΠΑ γιορτάστηκε η Ημέρα του Χριστόφορου Κολόμβου, του τολμηρού και αινιγνατικού αυτού εξερευνητή που το 1492 που ανακάλυψε το Νέο Κόσμο. Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για την καταγωγή του Χριστόφορου Κολόμβου με επικρατέστερη αυτή που τον θέλει να κατάγεται από φτωχή οικογένεια της Γένοβας. Πρόσφατα όμως, εδώ στην Ουάσιγκτον, ένας Ελληνο-Αμερικανός μελετητής της ιστορίας του Κολόμβου παρουσίασε μια ακόμη, ελάχιστα γνωστή μέχρι σήμερα, θεωρία βασισμένη σε μελέτη των αρχών του 20ου αιώνα.

Ο Τζιμ Μαρκέτος, δικηγόρος και πρόεδρος του Αμερικανο-Ελληνικού Ινστιτούτου, στην Ουάσιγκτον,

παρουσίασε το βιβλίο του Κωνσταντινοπολίτη συγγραφέα, διανοούμενου και ιστορικού, Σεραφίμ Κανούτα, με τίτλο «Χριστόφορος Κολόμβος: Ένας Έλληνας Ευγενής». Ο Σεραφίμ Κανούτας μετανάστευσε στις ΗΠΑ το 1905 και μερικά χρόνια αργότερα ασχολήθηκε με το θέμα του Κολόμβου, οπότε και έγραψε το σχετικό βιβλίο. Έγραψε επίσης σειρά άλλων βιβλίων με θέμα την Ελληνο-Αμερικανική κοινότητα.

Σύμφωνα με πολλούς μελετητές και βιογράφους του Χριστόφορου Κολόμβου ο εξερευνητής του 15ου αιώνα είχε πει ότι «κατάγεται από αριστοκρατική οικογένεια» και ότι ταξίδευε «επί πολλά χρόνια» με κάποιον «διάσημο άνδρα της οικογένειας του» που κατονομάζεται σαν «Κολόν ο Νεώτερος». Η θεωρία του Κανούτα, όπως παρουσιάστηκε από τον κ. Μαρκέτο, επικεντρώνεται σε μελέτες Γάλλων ιστορικών στα τέλη του 19ουαιώνα, οι οποίοι καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο «Κολόν ο Νεώτερος» δεν είναι άλλος από τον Γεώργιο Παλαιολόγο-Δισύπατο, τον Βυζαντινό πρίγκιπα της οικογένειας των Παλαιολόγων που μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης υπηρέτησε στον Γαλλικό στρατό καθώς και στην Γαλλική αυλή.

Η θεωρία αυτή του Σεραφίμ Κανούτα, λέει ο Τζιμ Μαρκέτος, εξηγεί με λογική συνέπεια πολλά συμβάντα στη ζωή του Χριστόφορου Κολόμβου. «Ο Κολόμβος θα πρέπει να είχε σχέση με τους ευγενείς», επισημαίνει ο κ. Μαρκέτος. «Γιατί αλλιώς δεν θα είχε παντρευτεί μέλος της Πορτογαλικής βασιλικής οικογένειας τόσο γρήγορα και δεν θα μπορούσε να υποβάλλει το εξερευνητικό του σχέδιο όχι μόνο στον Βασιλιά και την Βασίλισσα της Ισπανίας, αλλά και στους βασιλείς της Πορτογαλίας, της Γαλλίας και της Αγγλίας».

Όμως αν όντως ο Χριστόφορος Κολόμβος είχε αριστοκρατική καταγωγή, τότε πως εξηγείται το ότι ποτέ δεν αναφέρθηκε σ’ αυτήν, ούτε άλλοι βιογράφοι και μελετητές της ζωής του έχουν ποτέ αναφέρει κάτι τέτοιο.

Ο κ. Μαρκέτος σημειώνει ότι η μυστικότητα του Χριστόφορου Κολόμβου για την καταγωγή του είναι ένα απ’ τα αινίγματα της ιστορίας, αλλά η σχέση του με τον Γεώργιο Παλαιολόγο- Δισύπατο ενδεχομένως να εξηγεί την έλλειψη διάθεσης από μέρους του να μιλήσει για την καταγωγή του. «Η καταγωγή του τον συνέδεε στενά με την Γαλλική βασιλική οικογένεια και την Γαλλική αυλή» σημειώνει ο Τζιμ Μαρκέτος. «Η σχέση αυτή δεν θα τον βοηθούσε καθόλου στις προσπάθειες του να προσεγγίσει την Ισπανική βασιλική οικογένεια. Δεν μιλούσε για την καταγωγή του, για να μπορέσει να επιτύχει στην Ισπανία».

Πάντως ακόμη και αν δεχτεί κανείς τα επιχειρήματα του βιβλίου του Σεραφίμ Κανούτα για την Βυζαντινή καταγωγή του Χριστόφορου Κολόμβου, ένα σημείο παραμένει, ότι δεν υπάρχει δεύτερη πηγή, πέραν απ’ τους ιστορικά κατοχυρωμένους ισχυρισμούς του ίδιου του Κολόμβου, που να επιβεβαιώνει την σχέση του με την αριστοκρατία και δεν είναι γνωστό αν αυτή η σχέση ήταν όντως συγγενική.

Συνεπώς για άκομη μια φορά στην προσπάθεια τους οι ιστορικοί να αποκρυπτογραφήσουν τον Χριστόφορο Κολόμβο, καλούνται να αγνοήσουν ορισμένα κενά στην αφήγηση της ιστορίας του. Σύμφωνα με τον Τζιμ Μαρκέτο, όμως, η θεωρία του Σεραφίμ Κανουτά φέρνει στο φως νέα στοιχεία που αξίζουν περαιτέρω διερεύνησης απ’ τους μελετητές. «Ο Κανουτάς μας δίνει πολύτιμες πληροφορίες και μια πολύ λογική θεωρία. Τώρα εξαρτάται απ’ τους μελετητές να εξετάσουν τα στοιχεία που έχουμε και να προσπαθήσουν να βρουν ποια ήταν πραγματικά η σχέση του Χριστόφορου Κολόμβου με τον Γεώργιο Παλαιολόγο- Δισύπατο», καταλήγει ο κ. Μαρκέτος.

Εμείς σαν Apodimos.com πιστεύομε ότι με τα στοιχεία που παρουσιάζονται στο βιβλίου του Σεραφίμ Κανούτα για την Βυζαντινή καταγωγή του Χριστόφορου Κολόμβου, αυτός μεγάλος εξερευνητής ίσως να είναι Έλληνας και οποιαδήποτε τα στοιχεία να βρεθούν στο μέλλον δεν αμφισβητηθεί το γεγονός ότι ήταν Απόδημος από το μέρος που γεννήθηκε και ευχόμαστε να είναι η Χίος που γέννησε πολλούς επιφανείς Απόδημους Έλληνες.

Πηγή : voanews.com/greek/

Read more »

ΟΡΦΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ (Ο ΟΡΦΕΥΣ ΣΤΟΝ ΜΟΥΣΑΙΟ)

Να σαι καλότυχος φίλε - Ευτυχώς χρω έταιρε

Μάθε λοιπόν, Μουσαίε, την Ιερουργία την πολυσέβαστη, την προσευχή, πού είναι πραγματικά ή υπέρτατη ολων ώ βασιλέα Ζεΰ καί ώ Γαία κι ουράνιες άγιες φλόγες του Ηλίου, καί λάμψη της Σελήνης Ιερή κι ολα εσείς τ" άστρα· καί συ, γαιοκράτη Ποσειδώνα, μαυρομάλλη,	Μάνθανε δη, Μουσαίε, θυηπολίην περισέμνην, ευχήν, η δη τοι προφερεστέρη εστίν απασέων. Ζευ βασιλεύ και Γαία και ουράνιαι φλόγες αγναί Ηελίου, Μήνης θ' ιερόν σέλας ’στρα τε πάντα· και συ, Ποσείδαον γαιήοχε, κυανοχαίτα,
καί Περσεφόνη αγνή καί Δήμητρα ώραιόκαρπη καί "Αρτεμη τοξεύτρια κόρη, κι ώ εύστοχε Φοίβε, πού κατοικείς την ίερή πεδιάδα των Δελφών καί πού τίς μέγιστες τιμές ανάμεσα στους μακάριους έχεις, ώ χορευτή Διόνυσε· καί γενναιόψυχε "Αρη καί "Ηφαιστε αγνέ	Φερσεφόνη θ' αγνή Δημήτηρ τ' άγλαόκαρπε ’ρτεμι <τ'> ιοχέαιρα, κόρη, και ήιε Φοίβε, ος Δελφών ναίεις ιερόν πέδον ος τε μεγίστας τιμάς εν μακάρεσσιν έχεις, Διόνυσε χορευτά· Αρές τ' όμβριμόθυμε και Ηφαίστου μένος άγνόν
καί άφρογέννητη θεά, πού ονομαστά σου έλαχαν δώρα· καί συ, των ύποχθόνιων βασιλέα, μεγάλη υπέροχη θεότητα, κι ώ "Ηβη καί Είλείθυια καί γενναίε Ηρακλή· καί της Δικαιοσύνης κι Εύσεβίας μέγα ευεργέτημα επικαλούμαι καί τίς Νύμφες τίς περίφημες καί τον μέγιστο Πάνα	αφρογενής τε θεά, μεγαλώνυμα δώρα λαχούσα' και συ, καταχθόνιων βασιλεύ, μέγ' υπείροχε δαίμον, Ήβη τ' Ειλείθυια και Ήρακλέος μένος ηύ' και το Δικαιοσύνης τε και Ευσεβίης μέγ΄ ονειαρ κικλήσκω Νύμφας τε κλυτάς και Πάνα μέγιστον
καί του ασπιδοφόρου Διός τη θαλερή όμόκλινη Ήρα· καί την εράσμια Μνημοσύνη επικαλούμαι καί τίς αγνές εννέα Μούσες καί Χάριτες καί Ώρες καί τον Ένιαυτόν καί τη Λητώ την ώραιοπλόκαμη, τη σεμνή Θεία καί τη Διώνη καί τους Κουρήτες τους ενόπλους καί τους Κάβειρους καί Κορύβαντες	Ήρην τ', αίγιόχοιο Διός θαλερήν παράκοιτιν Μνημοσύνην τ' έρατήν Μούσας τ' έπικέκλομαι άγνάς εννέα και Χάριτας τε και Ώρας ήδ Ένιαυτόν Λητώ τ΄ ευπλόκαμον, Θείην σεμνήν τε Διώνην Κουρητάς τ' ενόπλους Κορύβαντάς τ' ηδέ Καβείρους
καί μαζί τους μεγάλους Σωτήρες, τ' αθάνατα τέκνα του Διός, καί τους μεγάλους Ίδαίους θεούς καί των Επουρανίων τον άγγελο, τον κήρυκα 'Ερμή, καί των ανθρώπων την ίερομάντισσα Θέμιδα, καί προσκαλώ τη Νύκτα την πανσέβαστη καί τη φωσφόρο Ήμερα, καί την Πίστη καί Δίκη καί την άμώμητη Θεσμοδότρια,	και μεγάλους Σωτήρας όμου, Διός άφθιτα τέκνα, Ίδαίους τε θεούς ήδ άγγελον Ουρανιώνων, Ερμείαν κήρυκα, Θέμιν θ', ιεροσκόπον ανδρών, Νύκτα τε πρεσβίστην καλέω και φωσφόρον Ήμαρ, Πίστιν τ' ηδέ Δίκην και αμύμονα Θεσμοδότειραν,
τη Ρέα καί τον Κρόνο καί την Τηθύν την μελανόπεπλο καί τον μεγάλο Ωκεανό καί του Ωκεανού μαζί τίς θυγατέρες καί του "Ατλαντος καί του Αίώνος την πιο υπέροχη ισχύ καί τον αέναο Χρόνο καί το ύδωρ της Στυγός το διαυγές καί τους μειλίχιους θεούς, καί πλάι σ αυτούς την αγαθή την Πρόνοια	Ρείαν τ' ηδέ Κρόνον και Τηθύν κυανόπεπλον Ωκεανόν τε μέγαν, συν τ' Ωκεανοίο θύγατρας ’τλαντός τε και Αιώνος μέγ' υπείροχον Ισχύν και Χρόνον αέναον και το Στυγός αγλαόν ύδωρ μειλίχιους τε θεούς, αγαθήν τ επί τοισι Πρόνοιαν
καί το πανάγιο Πνεύμα καί το κακό το Πνεύμα των θνητών, καί τίς ουράνιες θεότητες, εναέριες καί υδρόβιες καί γήινες καί ύποχθόνιες καί πυροβάτισσες. Καί τη Σεμέλη κι όλους του Βάκχου τους συμβακχιστές, τη Λευκοθέα Ινώ καί τον Παλαίμονα τον όλβοδότη	Δαίμονα τ' ηγάθεον και Δαίμονα πήμονα θνητών, Δαίμονας ουρανίους και ηερίους και ένυδρους και χθόνιους και υποχθονίους ήδ' έμπυριφοίτους, και Σεμέλην Βάκχου τε συνευαστήρας άπαντας, Ινώ Λευκοθέην τε Παλαίμονα τ' όλβιοδώτην
καί τη γλυκόφωνη τη Νίκη καί την Αδράστεια την ανάσσα καί τον μεγάλο βασιλέα τον πραϋντικό Ασκληπιό καί την Παλλάδα τη φιλόμαχη κόρη, κι όλους τους ’νεμους καί τίς Βροντές καί του τετράστυλου του Κόσμου προσφωνώ τα μέρη καί τη μητέρα των αθάνατων, τον ’ττι καί τον Μήνα επικαλούμαι	Νίκην θ' ηδυέπειαν ίδ' Αδρήστειαν άνασσαν και βασιλήα μέγαν ’σκληπιόν ήπιοδώτην Παλλάδα τ' εγρεμάχην κούρην, ’νεμους τε πρόπαντας και Βροντάς Κόσμου τε μέρη τετρακίονος αυδώ' Μητέρα τ΄ αθανάτων, ’ττιν και Μήνα κικλήσκω
καί τη θεά Ουρανία, μαζί καί τον αθάνατο αγνό ’δωνη την Αρχή καί το Πέρας -γιατί αυτό είναι το πιο σπουδαίο σε ολα- ευμενείς να προσέλθουν χαρούμενοι έχοντας καρδιά σ' αυτή την ιερή τελετουργία καί στη σεβάσμια σπονδή.	Ουρανίαν τε θεάν, συν τ' άμβροτον αγνόν ’δωνιν Αρχήν τ' ήδέ Πέρας -το γαρ έπλετο πασι μέγιστον - ευμενέας έλθειν κεχαρημένον ήτορ έχοντας τήνδε θυηπολίην ίερήν σπονδήν τ΄ επί σεμνήν.

Read more »

220 ακαδημαϊκοί προς Ομπάμα:"Βοηθήστε την ΠΓΔΜ να καταλάβει πως δεν μπορεί να οικοδομηθεί μια εθνική ταυτότητα εις βάρος της

Προς τον Αξιότιμο Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα

Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής

Λευκός Οίκος

1600 Pennsylvania Avenue, NW

Washington, DC 20500


Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,

Με την παρούσα επιστολή, οι υπογράφοντες ζητούμε με κάθε σεβασμό την παρέμβασή σας για να τακτοποιηθούν συντρίμμια ιστορικής αταξίας που άφησε πίσω της στη νοτιοανατολική Ευρώπη η προηγούμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ.

Στις 4 Νοεμβρίου 2004, δύο ημέρες μετά την επανεκλογή του Προέδρου George W. Bush, η κυβέρνησή του ομόφωνα αναγνώρισε τη ‘Δημοκρατία της Μακεδονίας’.

Αυτή η πράξη όχι μόνο κατέλυσε...
γεωγραφικά και ιστορικά δεδομένα, αλλά και έδωσε έναυσμα να ξεσπάσει μια επικίνδυνη επιδημία ιστορικού ρεβιζιονισμού, του οποίου το πιο προφανές σύμπτωμα είναι η καταχρηστική οικειοποίηση από την κυβέρνηση των Σκοπίων του πιο διάσημου Μακεδόνα, του Μέγα Αλέξανδρου.

Πιστεύουμε ότι αυτή η ανοησία έχει ξεπεράσει κάθε όριο και ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν καμιά δουλειά να υποστηρίζουν την παραποίηση της ιστορίας. Ας κάνουμε μια ανασκόπηση των δεδομένων. (Η τεκμηρίωση αυτών των δεδομένων που απεικονίζονται εδώ με έντονα γράμματα, βρίσκεται στο http://macedonia-evidence.org/).

Η εν λόγω περιοχή, με τη σύγχρονη πρωτεύουσά της τα Σκόπια, ονομαζόταν στην αρχαιότητα Παιονία. Τα όρη Βαρνούς και Όρβηλος (που σχηματίζουν σήμερα τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας) αποτελούν ένα φυσικό όριο που χώριζε και χωρίζει τη Μακεδονία από τη βόρεια γείτονά της. Η μόνη πραγματική σύνδεση βρίσκεται κατά μήκος του Αξιού/Βαρδάρη ποταμού αλλά ακόμα και αυτή η κοιλάδα ‘δε σχηματίζει μία δίοδο επικοινωνίας γιατί τέμνεται από χαράδρες’.

Αν και είναι αλήθεια ότι οι Παίονες υποτάχθηκαν στο Φίλιππο Β΄, πατέρα του Μέγα Αλέξανδρου, το 358 π.Χ., δεν ήταν Μακεδόνες και δεν ζούσαν στη Μακεδονία. Παρομοίως, για παράδειγμα, οι Αιγύπτιοι που κατακτήθηκαν από τον Αλέξανδρο, μπορεί μεν να κυβερνούνταν από τους Μακεδόνες, συμπεριλαμβανομένης και της γνωστής Κλεοπάτρας, αλλά δεν υπήρξαν ποτέ οι ίδιοι Μακεδόνες και η Αίγυπτος δεν ονομάστηκε ποτέ Μακεδονία.

Αντίθετα, η Μακεδονία και οι Μακεδόνες Έλληνες βρίσκονταν για τουλάχιστον 2500 χρόνια εκεί ακριβώς όπου είναι η σύγχρονη ελληνική περιφέρεια της Μακεδονίας. Ακριβώς η ίδια σχέση ισχύει για την Αττική και τους Αθηναίους Έλληνες, το Άργος και τους Αργείους Έλληνες, την Κόρινθο και τους Κορίνθιους Έλληνες κ.ο.κ.

Δεν κατανοούμε πώς οι σύγχρονοι κάτοικοι της αρχαίας Παιονίας, που μιλούν Σλάβικα—μια γλώσσα που εισήχθη στα Βαλκάνια περίπου μια χιλιετία μετά το θάνατο του Αλέξανδρου—μπορούν να διεκδικούν τον Αλέξανδρο για εθνικό τους ήρωα. Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν εξολοκλήρου και αδιαμφισβήτητα Έλληνας. Ο προ-προ-προπάππος του, Αλέξανδρος Α΄, αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες όπου η συμμετοχή επιτρεπόταν μόνο σε Έλληνες.

Ακόμα και πριν από τον Αλέξανδρο Α΄οι Μακεδόνες τοποθετούσαν τις προγονικές τους ρίζες στο Άργος και πολλοί από τους βασιλείς τους χρησιμοποιούσαν την κεφαλή του Ηρακλή—του κατεξοχήν Έλληνα ήρωα-- στα νομίσματά τους.

Ο Ευριπίδης—που πέθανε και θάφτηκε στη Μακεδονία—έγραψε το έργο του Αρχέλαος προς τιμήν του μεγάλου θείου τού Αλέξανδρου και το έγραψε στα ελληνικά. Όσο βρισκόταν στη Μακεδονία, ο Ευριπίδης έγραψε ακόμα τις Βάκχες, επίσης στα ελληνικά. Κατά συνέπεια, το Μακεδονικό κοινό μπορούσε να καταλάβει τι έγραψε και τι άκουγαν.

Ο πατέρας του Αλέξανδρου, Φίλιππος, κέρδισε αρκετές νίκες σε ιππικούς αγώνες στην Ολυμπία και τους Δελφούς, τα δύο πιο ελληνικά από όλα τα ιερά της αρχαίας Ελλάδας, όπου δεν επιτρεπόταν σε μη-Έλληνες να αγωνιστούν. Ακόμα πιο σημαντικό, ο Φίλιππος ορίστηκε διοργανωτής των Πύθιων Αγώνων στους Δελφούς το 346 π.Χ. Με άλλα λόγια, ο πατέρας του Μέγα Αλέξανδρου και οι πρόγονοί του ήταν εξολοκλήρου Έλληνες. Η ελληνική γλώσσα ήταν η γλώσσα που χρησιμοποιούσε ο Δημοσθένης και η πρεσβεία του από την Αθήνα όταν επισκέπτονταν τον Φίλιππο επίσης το 346 π.Χ. Ένας άλλος Έλληνας του Βορρά, ο Αριστοτέλης, πήγε να σπουδάσει για περίπου 20 χρόνια στην Ακαδημία του Πλάτωνα. Στη συνέχεια, επέστρεψε στη Μακεδονία και έγινε ο δάσκαλος του Αλέξανδρου Γ΄. Μιλούσαν Ελληνικά στην σχολή που σώζεται ακόμα και σήμερα κοντά στη Νάουσσα στην Ελληνική Μακεδονία.

Ο Αλέξανδρος είχε μαζί του σε όλες του τις εκστρατείες την έκδοση του Αριστοτέλη της Ιλιάδας του Ομήρου. Ο Αλέξανδρος διέδωσε την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό σε όλη του την αυτοκρατορία, ιδρύοντας πόλεις και εγκαθιστώντας εκπαιδευτικά κέντρα. Εξού και βρίσκουμε επιγραφές που αφορούν χαρακτηριστικούς ελληνικούς θεσμούς όπως είναι το γυμνάσιο τόσο μακριά όσο στο Αφγανιστάν. Είναι γραμμένες στα Ελληνικά.

Προκύπτουν οι εξής ερωτήσεις: Γιατί ήταν η Ελληνική γλώσσα η lingua franca σε όλη την επικράτεια του Αλέξανδρου αν αυτός ήταν ΄Μακεδόνας’; Γιατί γράφτηκε η Καινή Διαθήκη στα Ελληνικά;

Οι απαντήσεις είναι ξεκάθαρες: ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Έλληνας, όχι Σλάβος, και οι Σλάβοι και η γλώσσα τους δεν σχετίζονταν με τον Αλέξανδρο ή την πατρίδα του παρά 1000 χρόνια αργότερα. Αυτό μας φέρνει πίσω στη γεωγραφική περιοχή που ήταν γνωστή στην αρχαιότητα ως Παιονία. Γιατί οι άνθρωποι που κατοικούν σε αυτήν την περιοχή σήμερα αποκαλούν τους εαυτούς τους Μακεδόνες και τη χώρα τους Μακεδονία; Γιατί να κλέψουν μια απόλυτα ελληνική μορφή για εθνικό τους ήρωα;

Οι αρχαίοι Παίονες μπορεί να ήταν ή να μην ήταν Έλληνες, πάντως σίγουρα έγιναν ελληνίζοντες, και δεν υπήρξαν ποτέ Σλάβοι. Επίσης δεν ήταν Μακεδόνες. Η αρχαία Παιονία ήταν ένα μέρος του Μακεδονικού κράτους, όπως ήταν η Ιωνία και η Συρία και η Παλαιστίνη και η Αίγυπτος και η Μεσοποταμία και η Βαβυλωνία και η Βακτρία και πολλές άλλες περιοχές. Μπορεί λοιπόν να έγιναν προσωρινά ‘Μακεδονικές’ αλλά καμιά δεν ήταν ποτέ ΄Μακεδονία΄. Η κλοπή του Φίλιππου και του Αλέξανδρου από μια χώρα που δεν ήταν ποτέ η Μακεδονία δεν μπορεί να δικαιολογηθεί.

Οι παραδόσεις της αρχαίας Παιονίας ωστόσο θα μπορούσαν να υιοθετηθούν από τους τωρινούς κατοίκους αυτής της γεωγραφικής περιοχής με αρκετά αιτιολογικά. Η επέκταση του γεωγραφικού όρου ‘ Μακεδονία’ ώστε να καλύπτει τη νότια Γιουγκοσλαβία δεν μπορεί. Ακόμα και στον ύστερο 19ο αι. αυτή η λάθος χρήση υπονοούσε μη υγιείς εδαφικές βλέψεις.

Το ίδιο κίνητρο βρίσκεται και σε σχολικούς χάρτες που δείχνουν την ψευδο-μεγάλη Μακεδονία να εκτείνεται από τα Σκόπια μέχρι τον Όλυμπο και να επιγράφεται στα Σλαβικά. Ο ίδιος χάρτης και οι διεκδικήσεις του βρίσκεται σε ημερολόγια, αυτοκόλλητα αυτοκινήτων, χαρτονομίσματα κλπ που κυκλοφορούν στο νέο κράτος από τότε που διακήρυξε την ανεξαρτησία του από τη Γιουγκοσλαβία το 1991. Γιατί να επιχειρεί μια τέτοια ιστορική ανοησία μια φτωχή νέα χώρα, εσωτερική και περικυκλωμένη από στεριά; Γιατί να κοροϊδεύει θρασύτατα και να προκαλεί τη γείτονά της;

Όπως και να θέλει κανείς να χαρακτηρίσει μια τέτοια συμπεριφορά, σίγουρα δεν πρόκειται για πίεση για ιστορική ακρίβεια, ούτε για σταθερότητα στα Βαλκάνια. Είναι λυπηρό ότι οι ΗΠΑ έχουν ενισχύσει και ενθαρρύνει τέτοια συμπεριφορά. Στρεφόμαστε σε Εσάς, Κύριε Πρόεδρε, για να ξεκαθαρίσετε στην κυβέρνηση των Σκοπίων ότι δεν μπορεί να εισέλθει στην οικογένεια των χωρών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ όσο επιχειρεί να οικοδομήσει την εθνική της ταυτότητα εις βάρος της ιστορικής αλήθειας. Η κοινωνία μας από κοινού δεν μπορεί να επιβιώσει όταν η ιστορία αγνοείται, πολύ λιγότερο δε όταν η ιστορία κατασκευάζεται για να εξυπηρετήσει αμφίβολα κίνητρα.

Με εκτίμηση,





Paul Cartledge, A.G. Leventis Professor of Greek Culture, University of Cambridge

Pierre Ducrey, professeur honoraire, Université de Lausanne

Robin Lane Fox, University Reader in Ancient History, New College, Oxford

Mary R. Lefkowitz, Andrew W. Mellon Professor in the Humanities, Emerita

Wellesley College

Hugh Lloyd-Jones Professor of Greek Emeritus, University of Oxford

Stephen G. Miller, Professor of Classical Archaeology Emeritus,

University of California, Berkeley

John C. Rouman, Professor Emeritus of Classics, University of New Hampshire

Ian Worthington, Frederick A. Middlebush Professor of History, University of Missouri-Columbia

Yannis Lolos, Assistant Professor of Classics, University of Thessaly, Volos, Greece.

Read more »