Ευρυνόμη

Mία από τις παλαιότερες θεότητες και σύμφωνα με τον πελασγικό μύθο, θεά των πάντων που προέκυψε από το πρωταρχικό Xάος. Eκείνη διαχώρισε τον ουρανό από τη θάλασσα κι έπλασε από το Bόρειο Άνεμο το σύζυγό της Oφίωνα με μορφή φιδιού. H Eυρυνόμη έφερε στον κόσμο ένα Aβγό, το οποίο χωρίστηκε στη μέση δημιουργώντας τον ήλιο, τη σελήνη, τα άστρα, τα βουνά, τα ποτάμια και τα ζωντανά πλάσματα. Tο ζευγάρι κυριάρχησε στον Όλυμπο μέχρι τη στιγμή που η Eυρυνόμη γκρέμισε τον Oφίωνα στα βάθη της γης και δημιούργησε τους Tιτάνες και τις Tιτανίδες και τον Πελασγό, τον πρώτο άνθρωπο, που προήλθε από τη γη της Aρκαδίας.

Όταν κυριάρχησαν ο Kρόνος και η Pέα, η Eυρυνόμη αποσύρθηκε στη θάλασσα, όπου εκεί μαζί με τη Θέτιδα υποδέχτηκε τον Ήφαιστο όταν εκείνος εκδιώχθηκε από τον Όλυμπο.

Αττική ερυθρόμορφη υδρία. Ο Αδωνις γέρνει στην αγκαλιά της Αφροδίτης ενώ τους περιστοιχίζουν φτερωτοί Ερωτες και προσωποποιήσεις διαφόρων αξιών και αρετών, όπως η Υγεία, η Ευτυχία, η Ευδαιμονία, η Παννυχίς, η Πανδαισία, η Παιδιά, η Ευρυνόμη, η Χρυσόθεμις. Αποδίδεται στον Ζωγράφο του Μειδία, περ. 415 π.Χ. (Αρχαιολογικό Μουσείο Φλωρεντίας)

Mετά την επικράτηση των Oλύμπιων θεών παρουσιάζεται σαν κόρη του Ωκεανού και της Tηθύος. Mαζί με το Δία γέννησε τις Xάριτες (Aγλαΐα, Eυφροσύνη, Θάλεια).

H Eυρυνόμη είχε έναν πολύ παλιό ναό και γιορτή στη Φιγαλεία της Aρκαδίας στις όχθες της Nέδας ή Nέδης. O ναός της υψωνόταν στη μέση ενός δάσους από κυπαρίσσια. Eκεί φυλασσόταν το λατρευτικό άγαλμα της που την παράσταινε σαν γοργόνα, από τη μέση και πάνω με τη μορφή γυναίκας και από τους γοφούς και κάτω ψάρι.

Βιβλιογραφία - πηγές

Απολλώνιος ο Ρόδιος, Αργοναυτικά, 1

ἤειδεν δ' ὡς πρῶτον Ὀφίων Εὐρυνόμη τε
Ὠκεανὶς νιφόεντος ἔχον κράτος Οὐλύμποιο·
ὥς τε βίῃ καὶ χερσὶν ὁ μὲν Κρόνῳ εἴκαθε τιμῆς,
ἡ δὲ Ῥέῃ, ἔπεσον δ' ἐνὶ κύμασιν Ὠκεανοῖο·

Ησίοδος, Θεογονία

Πειθώ τ' Ἀδμήτη τε Ἰάνθη τ' Ἠλέκτρη τε
Δωρίς τε Πρυμνώ τε καὶ Οὐρανίη θεοειδὴς
Ἱππώ τε Κλυμένη τε Ῥόδειά τε Καλλιρόη τε
Ζευξώ τε Κλυτίη τε Ἰδυῖά τε Πασιθόη τε
Πληξαύρη τε Γαλαξαύρη τ' ἐρατή τε Διώνη
Μηλόβοσίς τε Θόη τε καὶ εὐειδὴς Πολυδώρη
Κερκηίς τε φυὴν ἐρατὴ Πλουτώ τε βοῶπις
Περσηίς τ' Ἰάνειρά τ' Ἀκάστη τε Ξάνθη τε
Πετραίη τ' ἐρόεσσα Μενεσθώ τ' Εὐρώπη τε
Μῆτίς τ' Εὐρυνόμη τε Τελεστώ τε κροκόπεπλος
Χρυσηίς τ' Ἀσίη τε καὶ ἱμερόεσσα Καλυψὼ
Εὐδώρη τε Τύχη τε καὶ Ἀμφιρὼ Ὠκυρόη τε
καὶ Στύξ, ἣ δή σφεων προφερεστάτη ἐστὶν ἁπασέων.

Ορφικά, Αποσπάσματα

ἤειδεν δ' ὡς πρῶτον Ὀφίων Εὐρυνόμη τε
Ὠκεανὶς νιφόεντος ἔχον κράτος Οὐλύμποιο·
ὥς τε βίηι καὶ χερσὶν ὁ μὲν Κρόνωι εἴκαθε τιμῆς,
ἡ δὲ Ῥέηι, ἔπεσον δ' ἐνὶ κύμασιν Ὠκεανοῖο·

Aπολλόδωρος, Bιβλιοθήκη, 3, 12,6
Όμηρος, Iλιάδα, Σ, 394
Παυσανίας, 8, 41, 4

Read more »

«Αρχαία ελληνικά στην Τουρκία»

Την ώρα που σε µια αφιερωµατική έκδοση-λεύκωµα έλληνες ερευνητές αποκαλύπτουν θησαυρούς της Παναγίας Σουµελά από τις αποθήκες του Μουσείου της Τραπεζούντας και της Αγιάς Σοφιάς στην Κωνσταντινούπολη, ένα ολοσέλιδο ρεπορτάζ στη βρετανική εφηµερίδα «The Independent» – µε παραποµπή και στο κύριο άρθρο της! – για τους 5.000 εναποµείναντες µουσουλµάνους πέριξ της Τραπεζούντας που µιλάνε µια ποντιακή διάλεκτο, κοντινή στα αρχαία ελληνικά, επαναφέρει στο προσκήνιο τον ελληνισµότου Πόντου και τη µακραίωνη επιβίωση της γλώσσας του. Τα ποντιακά που µιλούν οι περίπου 5.000 κάτοικοι χωριών κοντά στην Τραπεζούντα, στο σπουδαίο κέντρο του Πόντου που ανήκει σήµερα στην Τουρκία, είναι µια διάλεκτος αξιοσηµείωτα κοντά στα αρχαία ελληνικά και θα µπορούσε να δώσει πολλά στοιχεία για την ίδια τη γλώσσα του Σωκράτη και του Πλάτωνα, γράφει ο Στιβ Κόνορ στην εφηµερίδα «The Independent».

Τα λεγόµενα «ρωµαίικα», όπως λέει η ελληνίδα λέκτορας στο Πανεπιστήµιο του Κέµπριτζ Ιωάννα Σιταρίδου, «διατηρούν έναν εντυπωσιακό αριθµό χαρακτηριστικών της γραµµατικής που δίνουν µια αύρα αρχαίων ελληνικών, χαρακτηριστικών που έχουν εντελώς χαθεί από τιςάλλες παραλλαγές των σύγχρονων ελληνικών. Η χρήση του απαρέµφατου χάθηκε από όλες τιςάλλες ελληνικές διαλέκτους. Στα ρωµαίικα, όχι µόνο διατηρήθηκε το απαρέµφατο, αλλά βρίσκουµε επίσης και απαρεµφατικές δοµές που δεν είχαν παρατηρηθεί προηγουµένως και που µόνο σε λατινογενείς γλώσσες έχουν το αντίστοιχό τους».

Τα χωριά που µιλούνρωµαίικα, τα οποία δενέχουν γραπτή εκδοχή, γράφει η εφηµερίδα «The Independent», διατηρούν και άλλα χαρακτηριστικά γεωγραφικής και πολιτισµικής αποµόνωσης. Οι άνθρωποι εκεί σπάνια παντρεύονται εκτός κοινότητας και παίζουντη δική τους µουσική µε το δικό τους όργανο, τη λύρα.

Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ ΜΕ ΞΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΕΟ ΛΕΥΚΩΜΑ

«Γνωρίζω µόνο έναν άντρα που παντρεύτηκε έξω από το χωριό του», παρατηρεί η Ιωάννα Σιταρίδου. «Και ηµουσική είναι τόσο χαρακτηριστική, που δεν µπορείς να την µπερδέψεις µε κάποιαάλλη». Η λέκτορας του Κέµπριτζ ξεκίνησε την ακαδηµαϊκή της πορεία από τη συγκριτική ιστορική µελέτη των λατινογενών γλωσσών(ιδιαίτερα των ισπανικών και των παλαιών γαλλικών), έκανε όµως έρευνες και για την ιστορική σύνταξη των ελληνικών διαλέκτων – ιδίως των ποντιακών ελληνικών και των κυπριακών.

Οι οµιλούντες τα ρωµαίικα,λέει, είναι σήµερα ευλαβείςµουσουλµάνοι, γι’ αυτό και τους επετράπη η παραµονήτους στον Πόντο µετά τη Συνθήκη της Λωζάννης και την ανταλλαγήτων πληθυσµών. Αλλά αλλεπάλληλα κύµατα µετανάστευσης, όπως και η κυρίαρχη επιρροή της τουρκόφωνης πλειονότητας, από κοινού µε την απόλυτη απουσία των ρωµαίικων από τη δηµόσιασφαίρα, τα τοποθετούν αυτόµαταστη λίστα των γλωσσών που διατρέχουν τονµεγαλύτερο, παγκοσµίως, κίνδυνο εξαφάνισης.


Κίνδυνος εξαφάνισης


«Με 5.000 µόνο οµιλούντες τη γλώσσα να έχουν αποµείνει στην περιοχή, τα ρωµαίικα θα είναι σύντοµα µια γλώσσα του παρελθόντος παρά ένα ζωντανό ιδίωµα. Με την εξαφάνισή τους θα χαθεί µια µοναδική ευκαιρία να ξεκλειδώσει ο τρόπος µε τον οποίο η ελληνική γλώσσα εξελίχθηκε», υποστηρίζει η γλωσσολόγος Ιωάννα Σιταρίδου.

Μελέτες της γραµµατικής των ρωµαίικων δείχνουν ότι µοιράζονται πάµπολλες οµοιότητες µε την ελληνική κοινή, τη γλώσσα των ελληνιστικών και ρωµαϊκών χρόνων (4ο αι. π.Χ. - 4ος αι. µ.Χ.). Τα νέα ελληνικά, πάλι, υπέστησαν σηµαντική διαφοροποίηση και θεωρείται ότι προέρχονται από τα βυζαντινά ελληνικά που µιλιόνταν µεταξύ 7ου και 13ου αιώνα.

(ΤΑ ΝΕΑ)

Read more »

Σιδερένιος διπλός πέλεκυς βρέθηκε σε αρχαία θρακική κατοικία

Αρχαιολόγοι της Βουλγαρίας ανακάλυψαν μια σιδερένια λάβρυ, έναν τελετουργικό διπλό πέλεκυ, στην κατοικία των ηγεμόνων του βασιλείου των… Οδρυσών, της πιο ισχυρής φυλής της αρχαίας Θράκης, στο ύψωμα Kozi Gramadi.

Ανακαλύφθηκε την περασμένη Δευτέρα από αρχαιολόγους κοντά στην κύρια πύλη της οχυρωμένης κατοικίας των ηγεμόνων των Οδρυσών

Ο πέλεκυς ανακαλύφθηκε την περασμένη Δευτέρα, 04 Ιουλίου 2011, από την ομάδα του βοηθού καθηγητή Ivan Hristov, του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου της Βουλγαρίας όπως ανακοινώθηκε την Τρίτη. Βρέθηκε κοντά στην κύρια πύλη της οχυρωμένης κατοικίας των ηγεμόνων των Οδρυσών, και πρόκειται για την δεύτερη λάβρυς που φέρνει στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη σε θέση της αρχαίας Θράκης.

Η πρώτη βρέθηκε σε ανασκαφή του 2005.

«Το νέο εύρημα σώζεται σε πολύ καλή κατάσταση. Έχει μήκος 22 εκ. και είναι αρκετά βαρύ. Όσον αφορά τη χρήση του κάνουμε διάφορες υποθέσεις. Η λάβρυς χρησιμοποιούνταν περισσότερο για ορισμένα είδη τελετουργιών και λιγότερο για στρατιωτικούς σκοπούς ή ως οικιακό αντικείμενο» εξηγεί ο Hristov.

«Μια άλλη υπόθεση βασίζεται σε αναπαραστάσεις από τάφους της αρχαίας Μακεδονίας ή στον τύμβο κοντά στο χωριό Alexandrovo, στην περιοχή Haskovo, όπου διπλό πέλεκυ φέρουν μορφές σε σκηνές βασιλικού κυνηγιού. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο πέλεκυς χρησιμοποιούνταν –αν όχι από τον ίδιο τον ηγεμόνα- τότε από τους συντρόφους τους κατά τη διάρκεια του κυνηγιού. Υπό αυτή την έννοια, η εύρεση του σιδερένιου όπλου στην αρχαία θρακική κατοικία δεν είναι τυχαία. Εικασίες μόνο μπορούμε να κάνουμε σχετικά με την καθημερινή ζωή των ηγεμόνων στο Kozi Gramadi 2.400 χρόνια πριν, όταν τα γύρω δάση προσφέρονταν για κυνήγι» λέει ο αρχαιολόγος.

Η λάβρυς, εξηγεί ο Hristov, ως όρος της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας ήταν γνωστή ως ο διπλός πέλεκυς του Διός Λάβρανδου, που λατρευόταν στα Λάβρανδα της Καρίας και παριστάνεται όρθιος να κρατά λάβρυ πάνω από τον δεξί του ώμο.

Πρώτες αναπαραστάσεις λάβρεος συναντάμε στη 2η χιλιετία π.Χ. Στην αρχαία Θράκη οι αρχαιότερες αυτών χρονολογούνται στην περίοδο του Χαλκού. Οι λάβρεις αναπαρίστανται επίσης σε νομίσματα των αρχαίων Θρακών ηγεμόνων όπως του Αμάδοκου ΙΙ και του Τήρης ΙΙ. Λιγότερα από 20 ευρήματα λάβρεος έχουν ανακαλυφθείς την ευρύτερη περιοχή της Βουλγαρίας μέχρι σήμερα.Η νέα λάβρυς είναι η τέταρτη που ανακαλύπτεται στην Θρακική κατοικία στην περιοχή του υψώματος Kozi Gramadi. Το νέο εύρημα θα εκτεθεί στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο της Βουλγαρίας μαζί με άλλα αρχαία θρακικά ευρήματα. Από την αρχή των ανασκαφών στην περιοχή, οι Βούλγαροι αρχαιολόγοι έχουν πραγματοποιήσει σημαντικές ανακαλύψεις, όπως λεπτομέρειες της κατάκτησης της από τον Φίλιππο ΙΙ.

Οι ανακαλύψεις έγιναν στο πλαίσιο δράσεων του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου της Βουλγαρίας. Η αρχαιολογική ομάδα του ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2011 μια μεγάλη αλπική αποστολή για την ανασκαφή της κατοικίας των ηγεμόνων του βασιλείου των Οδρυσών.

Βούλγαροι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν την μοναδική αυτή κατοικία τον Ιούλιο του 2010, μετά τον αρχικό εντοπισμό της το 2005. Η οικία βρίσκεται στο ύψωμα Kozi Gramadi του βουνού Sredna Gora, στο χωριό Starosel κοντά στο θέρετρο Hissar στην κεντρική Βουλγαρία, σε υψόμετρο 1200 μ. πάνω από το επίπεδο της θάλασσας.

.
 http://thrakilive.blogspot.com/

Read more »

Ανακαλύφθηκε το αρχαίο τείχος της Κορίνθου!

Τα σημαντικότατα αρχαιολογικά ευρήματα βρέθηκαν κατά τη διάρκεια των εργασιών κατασκευής του αυτοκινητόδρομου «Ελευσίνας - Κορίνθου - Πύργου -Τι ανέφερε στην ηλεκτρονική εφημερίδα Korinthia news ο προϊστάμενος της ΛΖ Εφορίας Αρχαιοτήτων Κ. Κίσσας

Σημαντικά ευρήματα βγήκαν στο φως κατά τη διάρκεια εργασιών για τον νέο αυτοκινητόδρομο Ελευσίνας - Πύργου που σίγουρα αλλάζουν τον πολιτιστικό «χάρτη» της περιοχής μας. Πρόκειται για το τείχος της Αρχαίας Κορίνθου του 6ου αιώνα π.Χ.! Η ανακάλυψη αφορά μήκος 80 περίπου μέτρων και σε ύψος από 1,60 έως 3,20 μέτρα. Από τις εργασίες προέκυψαν και άλλα σημαντικά ευρήματα που χρονολογούνται από τη Μυκηναϊκή εποχή ως την Ελληνιστική και αποκαλύπτουν στοιχεία της ιστορίας και του πολιτισμού της πόλης, όπως οικισμοί και χώροι λατρείας, τάφοι, ακόμη και λατομείο και ένα εργαστήριο. Όλα αυτά στον βόρειο παράδρομο του αυτοκινητόδρομου, που ειδικά για την αξιοποίηση του τείχους θα υποστεί μικρή τροποποίηση. Το πλήθος των ευρημάτων παρουσιάστηκε στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο όπου εγκρίθηκε η πρόταση ανάδειξης του μεγαλύτερου τμήματος του τείχους. Μυκηναϊκός οικισμός, αψιδωτά κτίρια της Πρωτογεωμετρικής και της Γεωμετρικής εποχής, χώροι όπου ασκείτο προγονολατρεία και ηρωολατρεία (Γεωμετρικοί και Αρχαϊκοί χρόνοι), ένα τεράστιο κτίριο της Ελληνιστικής εποχής (2ος π. Χ. αιώνας) που εντοπίσθηκε σε επαφή με το αρχαίο τείχος και πολλές ταφές διαφόρων ειδών μεταξύ των οποίων και τάφοι νηπίων δίνουν, όπως είπαν οι αρχαιολόγοι ανάγλυφη την εικόνα μίας ιδιαίτερα ακμαίας κοινωνίας σε μεγάλο βάθος χρόνου. Το λατομείο εξάλλου, που βρέθηκε στα βόρεια του τείχους είχε χρησιμεύσει για την οικοδόμηση του ίδιου του τείχους αλλά και κτιρίων ενώ μέσα σ΄ αυτό εντοπίσθηκε και ένα κυκλικό πηγάδι, βάθους 17,57 μέτρων και διαμέτρου 1,15 μέτρων , το οποίο όμως, φαίνεται ότι είχε εγκαταλειφθεί ήδη από τον 6ο π. Χ. αιώνα καθώς βρέθηκε γεμάτο με κεραμικά της Αρχαϊκής περιόδου, λίθους και κεραμίδες. Στην Πρωτογεωμετρική περίοδο τέλος χρονολογείται το εργαστήριο μεταλλουργίας που χρησιμοποιούνταν για την παρασκευή αργύρου από μόλυβδο.

Κ. Κίσσας: Πρόκειται για μια πολύ σημαντική ανακάλυψη

Σε δηλώσεις του στην ηλεκτρονική εφημερίδα Korinthia news ο προϊστάμενος της ΛΖ’ ΕΦΟΡΙΑΣ Κ. Κίσσας ανέφερε: «Πρόκειται για μια πολύ σημαντική ανακάλυψη, γιατί δεν είχαμε βρει μέχρι σήμερα, το εύρος και την έκταση που διατηρείται το αρχαιολογικό τείχος της αρχαίας πόλης της Κορίνθου. Δηλαδή δεν είχαμε βρει το βόρειο τμήμα που ανακαλύφθηκε τώρα και μπορούμε πλέον να υπολογίσουμε την έκταση όλου του τείχους. Είναι ένας τρόπος επιβεβαίωσης όλης της ιστορίας της Αρχαίας Κορίνθου που όπως φαίνεται πια, ήταν μια τεράστια πόλη».

(Korinthian News)

Read more »

Ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων της Μακεδονίας

Δίκτυο πόλεων και μνημείων στο όνομα του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Ενιαίο αρχαιολογικό πάρκο, που θα περιλαμβάνει όλα τα μνημεία της δυτικής Μακεδονίας, εκεί που άνθησε δηλαδή, το βασίλειο του Φιλίππου κι εκεί που γεννήθηκε και ανδρώθηκε ο Μέγας Αλέξανδρος για να ξεκινήσει τη μεγάλη κατάκτηση της Ανατολής οραματίζονται οι φορείς της περιοχής.

Η Ημαθία, η Πέλλα και η Πιερία με το τεράστιο απόθεμα αρχαιολογικών χώρων και μνημείων που διαθέτουν _ Αιγές - Βεργίνα, Δίον, Αρχαία Πέλλα, Σχολή Αριστοτέλους, Μακεδονικοί Τάφοι, Αρχαίο Θέατρο Μίεζας κ. α _ μπορεί να συνασπισθούν με ένα κοινό στόχο: Την δημιουργία ενός Δικτύου Αρχαιολογικών Μνημείων, το οποίο θα εξελιχθεί σε ενιαίο αρχαιολογικό προορισμό με πολλαπλά οφέλη για την ευρύτερη περιοχή: πολιτιστικά, τουριστικά και οικονομικά.

Γιατί το όνομα του Μεγαλέξανδρου είναι γνωστό διεθνώς, η κοιτίδα του όμως, οι σημαντικοί αρχαιολογικοί χώροι, τα μουσεία και τα μνημεία που σχετίζονται με τον ίδιο και τον Μακεδονικό πολιτισμό δεν έχουν αναδειχθεί ως σήμερα στο βαθμό του τους αξίζει, αλλά και μπορούν.

Αυτός είναι ο στόχος της ημερίδας που γίνεται σήμερα στη Νάουσα με εκπροσώπους της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, των Περιφερειακών Ενοτήτων Ημαθίας, Πέλλας και Πιερίας και των δήμων Βέροιας, Δίου - Ολύμπου, Νάουσας και Πέλλας υπό την αιγίδα του υπουργείου Πολισμού. Στη συνάντηση που έχει τον τίτλος «Στις ρίζες του Μεγάλου Αλεξάνδρου» θα υπογραφεί πρωτόκολλο συνεργασίας μεταξύ των ενδιαφερομένων ώστε να αρχίσει άμεσα η υλοποίηση του κοινού προγράμματος.

Κοινές δράσεις και πρωτοβουλίες για την ανάδειξη, την προβολή και την τουριστική αξιοποίηση των αρχαιολογικών μνημείων ως ενιαίο «πακέτο» επισκεψιμότητας για Ελληνες και ξένους είναι το ζητούμενο για να λειτουργήσει αυτό το δίκτυο. «Για μας αυτή η συνεργασία σημαίνει ότι μπορεί να γίνει μία ολοκληρωμένη ανάδειξη των μνημείων αλλά και της προσωπικότητας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ενώ επιπλέον αποκτά ιδιαίτερη σημασία και συμβολισμό λόγω της κρίσιμης κατάστασης που διέρχεται η χώρα μας με τα γνωστά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα», λέει στο «Βήμα» ο δήμαρχος Νάουσας Αναστάσιος Καραμπατζός που είχε την πρωτοβουλία αυτού του δικτύου.

Επισημαίνοντας ακόμη, πως «Οι χρηματοδοτήσεις και τα επιδοτούμενα προγράμματα, όσο περνά ο χρόνος λιγοστεύουν. Γι' αυτό λοιπόν, πρέπει να δράσουμε άμεσα, οργανωμένα, συναγωνιστικά και όχι ανταγωνιστικά». Πώς θα γίνουν όλα αυτά;

Κατ΄ αρχάς με την εκπόνηση επιχειρησιακού σχεδίου «Στις ρίζες του Μεγάλου Αλεξάνδρου» για το οποίο θα συνεργασθούν επιστήμονες και φορείς από τις Εφορείες Αρχαιοτήτων της περιοχής (ΙΖ¨ και ΚΖ¨), το Πανεπιστήμιο, το υπουργείο Πολιτισμού - Τουρισμού κ. α. Παράλληλα, με την άμεση έκδοση κοινού εντύπου προβολής των επιμέρους μνημείων και την προώθηση του τίτλου «Στις Ρίζες του Μεγάλου Αλεξάνδρου» σε λογότυπο, σήμα, χάρτες κλπ.

Στη συνέχεια ζητείται ο σχεδιασμός και η υλοποίηση ενός _κοινού πάντα _ προγράμματος προβολής για το οποίο θα προσφέρουν τη βοήθειά τους το υπουργείο Πολιτισμού - Τουρισμού και ο Ε. Ο. Τ. αφού θα περιλαμβάνει έντυπα, καταχωρήσεις, σποτ, παρουσίαση στις διεθνείς εκθέσεις τουρισμού κ. λ. π. Πρώτος «στόχος» τίθεται έτσι, η διοργάνωση επισκέψεων - εκδρομών στα αρχαιολογικά μνημεία Ημαθίας, Πέλλας, Πιερίας με τη συνεργασία των φορέων τουρισμού της Κεντρικής Μακεδονίας. Στον τομέα της προβολής θα βοηθήσει και η δημιουργία ενός δικτυακού τόπου σε ενδοπεριφερειακή και διαδημοτική συνεργασία.

Μία ομάδα εργασίας εξάλλου θα αναλάβει να καταγράψει, να αναλύσει και να επεξεργασθεί τα χαρακτηριστικά και τις δυνατότητες ανάδειξης των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων ενώ παγκόσμιο συνέδριο θα οργανωθεί το 2012 με κεντρικό θέμα τον Μέγα Αλέξανδρο και τις άλλες μεγάλες προσωπικότητες της Μακεδονίας, το Φίλιππο Β', τον Αριστοτέλη κ. α.

Στην σημερινή εκδήλωση πάντως θα γίνει και παρουσίαση των σημαντικότερων αρχαιολογικών χώρων και μνημείων από αρχαιολόγους, ιστορικούς και άλλους επιστήμονες και βέβαια της προσωπικότητας του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Μαρία Θερμού(Το Βήμα)

Read more »

Αρχαία Πόλη Κλήματος

Στον οικισμό Κλήμα θα βρείτε τα ερείπια του παλιού Κλήματος, του πρώτου λιμανιού του νησιού. Μετά την παρακμή και καταστροφή της Φυλακωπής, οι Δωριείς έχτισαν από το νότιο τμήμα της Τρυπητής μέχρι και την περιοχή του σημερινού Κλήματος, τη δεύτερη μεγάλη πόλη του νησιού (1100π.χ.-800π.χ.).

Σήμερα μπορείτε να επισκεφτείτε τις δυο ακροπόλεις του οικισμού- τον λόφο του Προφήτη Ηλία και το Πυργάκι-, να δείτε κομμάτια από το τείχος της αγοράς, τμήματα του ναού της ελληνιστικής και ρωμαϊκής περιόδου, τμήματα του αρχαίου θεάτρου, καθώς και το σημείο όπου βρέθηκε η Αφροδίτη της Μήλου. Κατηφορήστε ως το τέλος τον δρόμο της Τρυπητής προς τις Κατακόμβες, αφήστε το αμάξι σας και περπατήστε το δρομάκι. Αρχικά θα συναντήσετε τα τείχη της αρχαίας πόλης και λίγα βήματα πιο πέρα, σε μια περιοχή που υποθέτουν ότι βρισκόταν το γυμνάσιο, θα δείτε το μέρος που ο ντόπιος γεωργό βρήκε το 1820 το γνωστό άγαλμα της θεάς Αφροδίτης (120 π.Χ). Συνεχίζοντας το περπάτημα στο χωματόδρομο θα οδηγηθείτε στο αρχαίο Ρωμαϊκό θέατρο.

Read more »

Έρχονται τα «Αριστοτέλεια»

Τα «Αριστοτέλεια» είναι μια γιορτή που πραγματοποιείται προς τιμή του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου, με σκοπό την ανάδειξη της γενέτειρας του, μέσα από μουσικές εκδηλώσεις και θεατρικές παραστάσεις. Ο δήμαρχος του νομού Χαλκιδικής, Χρήστος Πάχτας παρουσίασε το πρόγραμμα των εκδηλώσεων που θα πραγματοποιούνται καθ' όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού.

Στις 16 Ιουλίου παρουσιάζεται μια συναυλία-αφιέρωμα στο Νίκο Καββαδία, στο λιμάνι Στρατωνίου.

Από τις 20 μέχρι τις 24 Ιουλίου η Θερινή Ακαδημία Παλαιάς και Παραδοσιακής Μουσικής Αρναίας, θα παρουσιάσει το «Αλεξάνδρου Συμπόσιο», το οποίο θα περιλαμβάνει συναυλίες, δρώμενα και διαλέξεις.

Στις 25 και 26 Ιουλίου, στην Αμμουλιανή, θα πραγματοποιηθεί το «Ammouliani music camp» της θερινής ακαδημίας.

Από τις 29 έως τις 31 του ίδιου μήνα θα πραγματοποιηθούν στις Βαρβάρες συναυλίες των Θ. Παπακωνσταντίνου και Γ. Χαρούλη, Σ. Μάλαμα και Π. Παυλίδη. Επίσης, θα πραγματοποιηθεί η Ημέρα Παιχνιδιού για τα παιδιά.

Στις 5 Αυγούστου θα εμφανιστεί, στην παραλία Ιερισσού, το μουσικό σχήμα «Δάρνακες», για να παρουσιάσει δικές του συνθέσεις και τραγούδια απ' όλη την Ευρώπη.

Στις 6 Αυγούστου θα ανέβει η θεατρική παράσταση «Το Γάλα», από το θίασο της Άννας Βαγενά, στην Ιερισσό.

Στις 7 Αυγούστου θα πραγματοποιηθεί συναυλία του Λουδοβίκου των Ανωγείων, στην πλατεία Αμμουλιανής.

Στις 14 Αυγούστου, στα αρχαία Στάγειρα, θα δοθεί συναυλία προς τιμήν του Νίκου Παπάζογλου. Η Πολυφωνική Χορωδία Σταγείρων - Ακάνθου του δήμου Αριστοτέλη, θα ερμηνεύσει τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι και του Μίκη Θεοδωράκη.

Ο Αύγουστος θα κλείσει μουσικά στις 20 του μηνός, με το «Άξιον Εστί» των Οδυσσέα Ελύτη - Μίκη Θεοδωράκη και την ερμηνεία του Μανώλη Μητσιά, να παρουσιάζεται στην Ουρανούπολη.

Παράλληλα με τις εκδηλώσεις, καθ'όλη τη διάρκεια των θερινών μηνών θα παρουσιάζονται εκθέσεις ζωγραφικής.

(ΑΠΕ)

Read more »

Ο Αρτεμίδωρος ο Δαλδιανός (ή Ονειροκριτικός)

Ο Αρτεμίδωρος ο Δαλδιανός (ή Ονειροκριτικός) ήταν γνωστός ερμηνευτής ονείρων, που έζησε το δεύτερο μισό του 2ου μ.Χ. αιώνα στην Έφεσο. Αν και ο πατέρας του ονομαζόταν Φωκάς, ο Αρτεμίδωρος υιοθέτησε την προσωνυμία Δαλδιανός από την Δάλδη, μια πόλη στα σύνορα Μυσίας, Φρυγίας και Λυδίας, από την οποία καταγόταν η μητέρα του.

Λίγα πράγματα είναι γνωστά για τη ζωή του Αρτεμίδωρου και κυρίως όσα ο ίδιος μας παραθέτει μέσα στο έργο του.

Το γνωστό, βυζαντινό εγκυκλοπαιδικό λεξικό, Σούδα γράφει για τον ίδιο:

"Αρτεμίδωρος Δαλδιανός (πόλις δε έστι Λυδίας η Δάλδις), φιλόσοφος, έγραψεν Ονειροκριτικά [...] Οιωνοσκοπικά και Χειροσκοπικά."
(Σούδα, α', 4025)

Αν και το έργο του δεν μπορεί να καταλάβει σημαντική θέση στην ιστορία της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας, καθώς ούτε θέτει, ούτε λύνει φιλολογικά προβλήματα, αναμφισβήτητα όμως έχει μεγάλη σημασία για την ιστορία του πολιτισμού.

Το Έργο του

Από τα έργα που αναφέρονται στο λεφικό Σούδα, μας διασώθηκε το πρώτο, τα Ονειροκριτικά, που απαρτίζεται από 5 βιβλία. Ο Αρτεμίδωρος είχε εκδώσει καταρχάς τα δύο πρώτα βιβλία, αφιερωμένα σε κάποιον ρήτορα Κάσσιο Μάξιμο, και αποτελούν το κύριο μέρος του έργου, στο οποίο, μετά από κάποιες θεωρητικές διευκρινίσεις, δίνει τις πιθανές ερμηνείες κάθε ονείρου προχωρώντας με βάση την πορεία της ανθρώπινης ζωής από τη γέννηση ως το θάνατο. Σ' αυτά πρόσθεσε ένα τρίτο βιβλίο με τίτλο Φιλάληθες ή Ενόδιον, όπου περιλαμβάνει κάποια ασύνδετα μεταξύ τους θέματα τα οποία είχε παραλείψει από τα δύο προηγούμενα βιβλία και αργότερα πρόσθεσε ένα τέταρτο βιβλίο με μια σειρά από θεωρητικούς προβληματισμούς και υποδείξεις για την ερμηνεία των ονείρων. Το πέμπτο βιβλίο είναι μια συλλογή 95 ονείρων τα οποία βγήκαν αληθινά και είναι αφιερωμένο, όπως και το τέταρτο, στο γιο του που ονομαζόταν επίσης Αρτεμίδωρος, και ασκούσε την τέχνη του πατέρα του.

Το έργο του Αρτεμίδωρου εντάσσεται σε μια γενικότερη παράδοση του ελληνικού, και όχι μόνο, χώρου, κατά την οποία τα περίεργα και θαυμαστά οράματα των ονείρων εθεωρούντο συχνά, προάγγελοι των μελλοντικών συμβάντων. Όλη η αρχαία ελληνική γραμματεία, αρχής γενομένης από τον Όμηρο, είναι γεμάτη από ονειρομαντικές αναφορές και απόπειρες.

Όλο αυτό το υλικό συνέλεξε ο Αρτεμίδωρος ταξιδεύοντας στην ηπειρωτική Ελλάδα, στα ελληνικά νησιά και στην Ιταλία, όπου έψαξε στις λαϊκές συναθροίσεις και στις γιορτές, τη σοφία που διαιώνιζε η λαϊκή παράδοση με παραδείγματα και εξηγήσεις.

Στην εποχή του, όπως μας πληροφορεί ο ίδιος, ήταν πολλοί οι "πυθαγορισταί, φυσιογνωμικοί, αστραγαλομάντεις, τυρομάντεις, κοσκινομάντεις, μορφοσκόποι, χειροσκόποι, λεκανομάντεις, νεκρομάντεις" που αναλάμβαναν να στηρίξουν ψυχικά και συναισθηματικά τους ανθρώπους. Αυτή την κοινωνική κατάσταση απηχεί και το έργο του Αρτεμίδωρου.

Έγραψε έναν πρακτικό ονειροκρίτη και μνημονεύει εκεί τα όνειρα όπως τα άκουσε, χωρίς φιλοδοξία και πρωτοτυπία, και διακρίνεται η άρνηση του να προσχωρήσει σε προσπάθειες θεατρινισμού ή προσποιητής ερμηνείας που έχει ως μοναδικό στόχο της την απόκτηση μιας επιφανειακής δόξας.

Διαχωρίζει τα όνειρα σε μη προφητικά, όπου η ψυχή απλώς θυμάται τα άγχη και τις αγωνίες της ημέρας, και σε προφητικά, τα οποία προμηνύουν το μέλλον. Έτσι, για την σωστή ερμηνεία κάθε ονείρου είναι απαραίτητη η γνώση όχι μόνο του επαγγέλματος αλλά και των κάθε είδους συνηθειών του ανθρώπου που βλέπει το όνειρο. Για το λόγο αυτό, οι σημασίες των ονείρων δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας μεταφυσικής διαδικασίας, αλλά λογικής ερμηνείας ομοιοτήτων, και έτσι επιτρέπεται η διαφοροποίηση της ερμηνείας των ονειρικών συμβόλων ανάλογα με το άτομο που τα βλέπει.

Το έργο του Αρτεμίδωρου αγαπήθηκε πολύ και κατά τη μεσαιωνική εποχή και αργότερα, ενώ μας σώθηκε σε αρκετά χειρόγραφα από τον 11ο, μέχρι και τον 16ο αι.

Χαρακτηριστικό είναι το άρθρο του Γ. Σεφέρη "Γλώσσες στον Αρτεμίδωρο τον Δαλδιανό" (1970), όπου ο ποιητής αναφέρεται στο έργο του και υπογραμμίζει τη σημασία των λαϊκών Ονειροκριτών και τη σχέση τους με το παλαιό έργο του Αρτεμίδωρου.

Read more »