Ο Πλωτίνος γεννήθηκε στην Λυκόπολη της Αιγύπτου το 204μ.χ .Το έτος αυτό ήταν το δωδέκατο έτος της βασιλείας του Σεπτίμιου Σεβήρου . Ο Σεβήρος στέφθηκε αυτοκράτορας το 192 μ.χ μετά την δολοφονία του Κόμοδου γιου του Μάρκου Αυρήλιου ενός από του μεγαλύτερους Στωικούς φιλοσόφους και αυτοκράτορα της ρώμης . Καταπονημένος από της φροντίδες του αξιώματος του ο Μάρκος Αυρήλιος πέθανε κατά την διάρκεια μιας εκστρατείας εναντίον των φυλών του Δούναβή. Τον διαδέχτηκε ο γιος του Κόμοδος , ένας διεφθαρμένος άνθρωπος που κρατήθηκε στον θρόνο για δώδεκα χρόνια , κατά την διάρκεια των οποίων δολοφόνησε την αδελφή του και διάφορους επικριτές του και έζησε στην ακολασία με της 300 πόρνες του . Αυτή την φοβερή βασιλεία τερμάτισε η συνομωσία που εξύφανε ο αρχηγός των πραιτοριανών , η οποία κατέληξε στον στραγγαλισμό του αυτοκράτορα.
Επακολούθησε ένα κωμικοτραγικό διάλειμμα τον θρόνο ανέλαβε ο Πόπλιος 'Ελβιος Περτίναξ λέγοντας ότι δεν ήταν και τόσο ελκυστική η πρόταση . Έκανε όμως το λάθος να αποκαταστήσει τον έλεγχο πάνω στους πραιτοριανούς οι οποίοι τον δολοφόνησαν . Ο Θρόνος μπήκε σε πλειστηριασμό και τον αγόρασε ο πλούσιος συγκλητικός Δίδιος Ιουλιανός .Όταν η στρατιώτες στα σύνορα πληροφορήθηκαν τα σχετικά με τον πλειστηριασμό βγήκαν εκτός ελέγχου . Τότε ο Σεπτίμιος Σεβήρος διοικητής των λεγεώνων του Δούναβή βάδισε με τον στρατό του κατά της Ρώμης . Ο τρομοκρατημένος αυτοκράτορας επτασφράγισε της πύλες της Ρώμης και αποσύρθηκε στον κοιτώνα του όπου ένας στρατιώτης με μία κίνηση του ξίφους έθεσε τέρμα σε όλη αυτή την ιστορία . Ήταν μια εποχή καμπής για την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία και ο Σεπτίμιος Σεβήρος δεν είχε αυταπάτες ως το που στηριζόταν η δύναμη του και η δύναμη της αυτοκρατορίας για αυτό αύξησε την αμοιβή των στρατιωτών και το 211 μ.χ ετοιμοθάνατος την μοναδική συμβουλή που έδωσε στους γιους του ήταν: " Πλουτίστε τους στρατιώτες και περιφρονείστε τους άλλους". Παρά όλες τις στρατιωτικές του ικανότητες δεν μπόρεσε να απωθήσει τους Πάρθους ούτε και να ολοκληρώσει την υποταγή της Βρετανίας πέθανε στην μέση ενός μακροχρόνιου πολέμου με τις φυλές της Σκοτίας .
Όταν ο Πλωτίνος ήταν 28 χρόνων επισκέφθηκε την σχολή του Αμμώνιου Σακκά ενθουσιάστηκε λέγοντας ότι αυτό ήταν που έψαχνε τόσο καιρό και αφοσιώθηκε στην φιλοσοφία εκείνη την εποχή δηλ το έτος 232 μ.χ στο ανώτατο αξίωμα της Ρώμης ήταν ο Αλέξανδρος Σεβήρος ο οποίος δεν είχε καμία συγγένεια με τον Σεπτίμιου . Ο Αλέξανδρος Σεβήρος έγινε αυτοκράτορας της Ρώμης το 220 μ.χ . Ήταν μια εποχή έντονων πιέσεων στα σύνορα της Αυτοκρατορίας κυρίως από τον βορρά και την ανατολή η οποία συνεχίστηκε και μετά τον θάνατο του . Στην Ανατολή κάποιος ευγενής Ανδρασίρ το 230 μ.χ αφού ένωσε τους Πάρθους κάτω από την ηγεμονία του επιτέθηκε στις ρωμαϊκές επαρχίες της Μεσοποταμίας και της Συρίας. Οι Ρωμαίοι συγκρότησαν τρεις στρατιές. Στον πόλεμο εναντίον του Ανδρασίρ ο Αλέξανδρος Σεβήρος το μόνο που κέρδισε ήταν μία ανάπαυλα . Αλλά μόλις κατάφερε να κάνει ανακωχή με τους Πέρσες χρειάστηκε να σπεύσει στον βορρά όπου η Αλαμαννοί είχαν διαβεί τον Ρήνο σε αυτή την εκστρατεία έχασε την ζωή του . Τον σκότωσαν οι ίδιοι οι στρατιώτες του το 235 μ.χ . Μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου Σεβήρου η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία πέρασε μισό αιώνα στρατιωτικής αναρχίας . Σε αυτό το διάστημα ανέβηκαν στον θρόνο της Ρώμης 26 αυτοκράτορες και μόνο ένας από αυτούς είχε φυσικό θάνατο . Οι περισσότεροι Επιθυμούσαν το καλό της αυτοκρατορίας αλλά εμποδιζόταν από ένα στρατό στασιαστών έτσι οι αυτοκράτορες ήταν αναγκασμένοι να παραμελούν την ασφάλεια και την ακεραιότητα της αυτοκρατορίας , προκειμένου να προφυλαχτούν οι ίδιοι από αντιπάλους , τους οποίους οι στρατιώτες ανάγκαζαν , συχνά με την βία , να διεκδικήσουν τον θρόνο . Με τέτοια κατάσταση στο εσωτερικό η αυτοκρατορία δεν είχε την δυνατότητα να αντιμετωπίσει νικηφόρα εξωτερικούς εχθρούς . Σε κάθε σημείο των συνόρων γινόταν εισβολές . Είναι εποχή που σχηματίζονται ισχυρές συμμαχίες γερμανικών φύλων με σκοπό την κατάληψη των ρωμαϊκών επαρχιών της Ευρώπης . Οι Σάξονες την ίδια εποχή λεηλατούν τα παράλια της Βρετανίας και της Γαλατίας . Την Γαλατία απειλούν στο βόρειο τμήμα οι Φράγκοι , στο κεντρικό και νότιο οι Αλαμανοί και οι Μαρκομάνοι θέτουν σε κίνδυνο τις επαρχίες του Δούναβη . Τέλος η δυναστεία των Σασσανιδών στην Περσία κατέλαβε την θέση του Παρθικού βασιλείου που είχε παρακμάσει και βρισκόταν σε αποσύνθεση εξελίσσεται για την Ρώμη απειλητικός εχθρός . Ο Πλωτίνος μετά από 10 χρόνια μαθητείας κοντά στον Αμμώνιο Σακκά κατατάσσεται στο στρατό του Γορδιανού του Γ στην εκστρατεία κατά των Περσών το 242-243 μ.χ με σκοπό να περάσει στην Ινδία για να γνωρίσει τους Γυμνοσοφιστές . Είναι εποχή που στον θρόνο της Περσίας βρίσκεται ο Ανδρασίρ και ο Σαπώρ ο Α το 243 πεθαίνει ο Ανδρασίρ και βασιλέας των Περσών γίνεται ο Σαπώρ ο Α . Το 244 μ.χ πεθαίνει ο Γορδιανός ο Γ και τον Θρόνο της Ρώμης αναλαμβάνει ο Φίλλιπος ο Άραβας είναι και η χρονιά που ο Πλωτίνος εγκαθίσταται στη Ρώμη . Είναι 40 χρονών . Εκεί έιναι που ανοίγει την σχολή του και αρχίζει μια σειρά σεμιναρίων το 246 μ.χ στο 3ο έτος της Βασιλείας του Φίλλιπου του Άραβα έρχεται στην σχολή του Πλωτίνου ο Αμέλιος ένας από τους κύριους μαθητές του Πλωτίνου. Στην μεγαλύτερη κατάπτωση έφτασε η αυτοκρατορία κατά την εποχή του Βαλλεριανού και του γιου του Γαλλιηνού που κυβέρνησαν από το 253 έως το 268 μ.χ . Το 254 μ.χ στο πρώτο έτος της βασιλείας του Γαλλιηνού ο Πλωτίνος σε ηλικία 49-50 ετών αρχίζει το συγγραφικό του έργο . Το 260 μ.χ ο Γαλλιηνός γίνεται ο μόνος αυτοκράτορας αφού ο πατέρας του Βαλλεριανός συλλαμβάνετε από τον Σαπώρ τον Α ο οποίος είχε προσαρτήσει την Αρμενία και είχε εισβάλει με τον στρατό του στην Μεσοποταμία και στην Συρία . Ο στρατός του Βαλλεριανού αποδεκατισμένος από μια επιδημία δεν θα μπορούσε να αντεπεξέλθει απέναντι σε αυτή την μάχη για αυτό ο αυτοκράτορας προτίμησε να εξαγοράσει τους πέρσες , ο Σαπώρ όμως ήθελε να έιναι και ο αυτοκράτορας παρών και όταν εμφανίστηκε τον συνέλαβε προδοτικά και τον κράτησε ως το τέλος της ζωής του.
Το 263 μ.χ στο 10ο έτος της βασιλείας του Γαλλιηνού έρχεται στην σχολή του Πλωτίνου ο Πορφύριος ένας από τους μεγαλύτερους Νεοπλατωνικούς φιλοσόφους και συντάκτης του βίου του Πλωτίνου και των έργων του .Είναι εποχή που λοιμός ξεσπά στην Ρώμη και παρά πολλοί πολίτες πεθαίνουν από αυτόν. Το 268 μ.χ στο 15ο έτος της βασιλείας του ο Γαλλιηνός πεθαίνει από το χέρι των αξιωματικών του .Ο Πλωτίνος είναι 63 ετών και είναι η ημερομηνία που ο Πλωτίνος προτείνει στον Πορφύριο να αλλάξει κλίμα μετά από ψυχολογική κατάπτωση και αυτός φεύγει για την Σικελία . Μέσα σε αυτό το διάστημα το ένστικτο της αυτοσυντήρησης ώθησε τις επαρχίες της Γαλατίας και της Συρίας να αναλάβουν οι ίδιες την υπεράσπιση τους και να οργανώσουν τις περιοχές τους ως ανεξάρτητα βασίλεια . Το 258 μ.χ ο Μάρκος Κάσσιος Λατίνιος Ποστούμος ανακηρύσσεται ηγεμόνας της Γαλατίας αλλά ένα χρόνο μετά δολοφονείται από τους ίδιους του τους στρατιώτες. Στην Συρία ο Οδέναθος ένας εκρωμαισμένος άραβας ευγενής αυτοανακηρύσσεται βασιλιάς της Παλμύρας και απωθεί τις περσικές δυνάμεις του Σαπώρ του Α το παράδειγμα του ακολούθησε αργότερα η χήρα του Ζηνοβία . Ουσιαστικά ο Γαλλιηνός στις σκοτεινές μέρες της βασιλείας του είχε ουσιαστικά τον έλεγχο ενός μόνο τμήματος της παλιάς ρωμαϊκής αυτοκρατορίας : της Ιταλίας , της Ιλλυρίας και της παραλιακής ζώνης της Αφρικής. Στην συνέχεια τον θρόνο της Ρώμης ανέλαβε ο Κλαύδιος ο ονομαζόμενος Γοτθικός που κυβέρνησε από το 268 μ.χ έως το 270 μ.χ . Το 270 μ.χ στο δεύτερο έτος της βασιλείας του Κλαύδιου ο Πλωτίνος μεταβαίνει στην Καμπανία όπου και πεθαίνει σε ηλικία 66 ετών .
