Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΒΟΤΑΝΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΒΟΤΑΝΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Το υπέροχο Μελισόχορτο!

Γράφει  η Κασσάνδρα


Το μελισσόχορτο (ή μελισσοβότανο,) είναι πολυετές, ποώδες φυτό με ξεχωριστό άρωμα που ανήκει στην οικογένεια της μέντας και ευδοκιμεί στη Με­σόγειο και την Ασία. Φέρει διακλαδιζομενο στέλεχος που φτά­νει σε ύψος το μισό μέτρο, φύλλα ανοιχτοπράσινα, ωοειδή , και μικρά άνθη που ανθίζουν το καλοκαίρι.
Το μελισσόχορτο αγαπά τα ημισκιερά, καλά αρδευόμενα εδάφη και καλλιεργείται για μελισσοκομικούς αλλά και φαρμακευτι­κούς σκοπούς.
Θεωρείται το φυτό της μακροζω­ίας, καθώς δίνει ευ­εξία και ζωντάνια στον οργανισμό.
Εχει α­ντιβιοτικές ιδιότητες και καταπολεμά διά­φορα βακτήρια (ό­πως ο στρεπτόκοκ­κος) , ενώ θεραπεύει το στοματικό έρπητα.
Λόγω των αναισθητικών του ιδιοτήτων ανακουφίζει από τους πόνους των πληγών και των τραυμάτων.
Ως κατάπλασμα, δρα αποτελεσματικά κατά των δηγμάτων και των τσιμπημάτων των δηλητηριωδών εντόμων και κατά των αρθριτικών πόνων.
Ως αφέψημα (10 γραμμάρια των ανθισμένων φύλλων του σε 1 κι­λό νερό), είναι ευεργετικό για τις νευρικές ανωμαλίες και τους πόνους της δυσεντερίας.
Είναι διεγερτική, τονωτική και εφιδρωτική.
Κατά-πραΰνει τους κοιλόπονους, μειώνει τα εντερικά αέρια, τον πονόδοντο, τη δυσπεψία και την αϋπνία.
Δροσίζει την αναπνοή και βελτιώνει την καρδιακή λειτουργία.
Ρυθμίζει και διευκολύνει την πεπτική διαδικασία, ενώ απαλλάσσει από τους
πόνους της εμμήνου ρύσης, από τους γαστρικούς σπασμούς και τις στομαχικές
δια­ταραχές.
Λειτουργεί θεραπευτικά στα κρυολογήματα, τους πονοκεφάλους, τη βρογχίτιδα,
τη ναυτία, την ανησυχία και τη μελαγχολία.
Τα χρήσιμα μέρη του μελισσόχορτου είναι τα φρέσκα φύλ­λα της που συλλέγονται λίγο πριν την ανθοφορία, από τα οποία παράγεται ρόφημα για μετά το γεύμα επειδή διευκολύνουν την πέψη καί ανακουφίζουν από το φούσκωμα καί τους κολικούς.
Τα έλαια της, ιδίως η ευγενόλη, δρουν ως ανπσπασμωδικά. Οι αρωματοθεραπευτές καί οι βο­τανολόγοι χρησιμοποιούν το α­ποσταγμένο έλαιο του φυτού σε μασάζ.
Από τα κύρια χαρακτη­ριστικά της είναι οι εμμηναγωγές ιδιότητες της καί η ανα­κούφιση από τους πόνους της περιόδου. Τα ζεστά εκχυλίσματα του μέλισσοχορτου είναι εφιδρωτικά και δρουν κατά τον κρυολογημάτων επίσης διαθέτουν αντιβακτηριακές ιδιότητες είναι βότανο ακίνδυνο για τα παιδιά όταν το χρησιμοποιούμε ως αφέψημα είναι προτιμότερο να είναι φρέσκο η καταψυγμένο γιατί κατά την διάρκεια της αποξήρανσης εξαφανίζονται τα αιθέρια έλαια
Θεωρείται ως το βότανο της μακροζωίας καθώς είναι πολύ ωφέλιμο για την καρδιά
Read more »

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

Έλαιον Υπερικού

Το Υπερικόν το διάτρητον (Hypericum perforatum) από την αρχαιότητα εφημίζετο για τις πολύτιμες θεραπευτικές ιδιότητες και το ευρύτατο φάσμα των εφαρμογών του.

Το έλαιό του λαμβάνεται αφού εμβαπτιστούν τα φρέσκα άνθη του σε αρίστης ποιότητος βιολογικό αγουρέλαιο ψυχρής εκθλίψεως.

Πρόκειται για το περίφημο Βάλσαμο των αρχαίων Σπαρτιατών.

Η Μαρία Τρέμπεν, στο βιβλίο της “Υγεία από το Φαρμακείο του Θεού”, αναφέρει: Το λάδι του υπερικού είναι ένα πολύτιμο φάρμακο. Δεν πρέπει να λείπει από κανένα σπίτι.

Αναλγητικό, αντιφλεγμονώδες και επουλωτικό, είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό για την ισχιαλγία και την οσφυαλγία, όπως και για κάθε πόνο ρευματικό, για τους πόνους των αρθρώσεων και την υδρωπικία. Για κάθε είδους πληγές, πρόσφατες ή ανοιχτές, κακώσεις, μώλωπες και εκχυμώσεις, διαστρέμματα, τσιμπήματα εντόμων, εγκαύματα, φλεγμονές, έλκη, οιδήματα. Για κράμπες, πιασίματα και ψύξεις, νευραλγίες και πονοκεφάλους.

Κάνουμε επαλείψεις ή ελαφρές εντριβές στο μέρος που πονά. Μπορούμε ακόμη να εφαρμόσουμε τοπικά επιθέματα με μια διαποτισμένη γάζα και να την τυλίξουμε με αδιάβροχη μεμβράνη.

Το λάδι του υπερικού είναι επίσης πόσιμο. Συνιστάται ιδιαίτερα για το έλκος, τις κολίτιδες, την επώδυνη πέψη και τις ξινίλες του στομάχου.

Πίνουμε μισό κουταλάκι του γλυκού, το πρωί, νηστικοί, και το βράδυ πριν την κατάκλιση, και όποτε παρουσιάζεται πρόβλημα. Συνιστάται η συχνή λήψη σε μικρές δόσεις.

Ιδανικό για κάθε θεραπευτικό ή χαλαρωτικό μασάζ, μπορεί να εμπλουτισθεί με αιθέρια έλαια, αναλόγως της περιπτώσεως, ή να συνδυαστεί με άλλα έλαια (π.χ. αμυγδαλέλαιο, έλαιο αβοκάντο κ.λ.π.).
Read more »

Τρίτη 5 Απριλίου 2011

Eντομοαπωθητικά στην αρχαιότητα


Το αιθέριο έλαιο του ευκαλύπτου θεωρείται σπουδαίο αντισηπτικό και ισχυρό αντιβιοτικό
Ο άνθρωπος δεν είχε πάντα τις καλύτερες σχέσεις με όλα τα έντομα και προσπαθούσε να τα κρατήσει όσο το δυνατόν μακριά του. Παρατηρήθηκε ότι κοντά σε κάποια δέντρα όπως ευκαλύπτους δεν υπήρχαν μύγες, κουνούπια κλπ. και τα δένδρα των ευκαλύπτων φυτεύτηκαν σε αρκετές περιοχές παρέχοντας σχετική προστασία. Ο βασιλικός επίσης έχει παρόμοιες ιδιότητες, αλλά πιο περιορισμένες λόγω μεγέθους φυσικά, και βρήκε ευρεία χρήση σαν εντομοαπωθητικό. Το ίδιο κάνει και η γαριφαλιά, ενώ το αγγούρι και ιδιαίτερα η φλούδα του απωθεί τις κατσαρίδες.

Όποτε οι αρχαίοι χρειαζόταν πρόσθετη προστασία από έντομα αρκούσε να βρέξουν την επιδερμίδα τους με ξύδι! Αν όμως το δοκιμάσετε και δεν δουλέψει και τόσο αποτελεσματικά, θυμηθείτε ότι οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν φυσικό ξύδι σταφυλιού και όχι τα βιομηχανικά υποκατάστατα τα οποία χρησιμοποιούμε συνήθως... Όποιος είχε την τύχη να δοκιμάσει πραγματικό ξύδι δεν ξεχνάει την τεράστια διαφορά τόσο στην οξύτητα όσο και στο άρωμα.
Read more »

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Τι περιείχαν τα φάρμακα των αρχαίων Ελλήνων!

Αμερικανοί αρχαιοβοτανολόγοι μπόρεσαν για πρώτη φορά να μελετήσουν και να αναλύσουν το περιεχόμενο χαπιών που έφτιαχναν οι γιατροί στην αρχαία Ελλάδα και τα οποία ανακαλύφθηκαν προ 20ετίας, σε ένα ναυάγιο ελληνικού πλοίου στα ανοιχτά της Τοσκάνης.

Το πλοίο από ξύλο καρυδιάς, το οποίο ναυάγησε το 130 π.Χ., μετέφερε γυαλικά από τη Συρία και φάρμακα, που τα περισσότερα δεν είχαν καθόλου μουσκέψει από το νερό. Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν το ναυάγιο το 1989, αλλά μόλις τώρα κατέστη δυνατό να ανακοινωθεί η μελέτη των φαρμακευτικών σκευασμάτων που αυτό περιείχε.

Τι περιείχαν τα αρχαία φάρμακα

Οι αναλύσεις DNA έδειξαν ότι κάθε χάπι ήταν ένα μίγμα από τουλάχιστον δέκα διαφορετικά εκχυλίσματα φυτών, όπως ο ιβίσκος και το σέλινο. «Για πρώτη φορά έχουμε, πια, φυσικά στοιχεία όσων περιέχονται στα γραπτά των αρχαίων Ελλήνων γιατρών Διοσκουρίδη και Γαληνού», δήλωσε ο Αλέν Τουγουέιντ του Εθνικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Ινστιτούτου Σμιθσόνιαν στην Ουάσιγκτον, σύμφωνα με το «New Scientist».

Η ανάλυση του DNA έγινε από τον Ρόμπερτ Φλάισερ του Εθνικού Ζωολογικού πάρκου του Σμιθσόνιαν, ο οποίος συνέκρινε τις γενετικές αλληλουχίες που βρήκε σε δύο χάπια, με τη γενετική βάση φυτών GenBank που έχουν τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ. Με τον τρόπο αυτό, μπόρεσε να εντοπίσει μέσα στα χάπια ίχνη από καρότο, ραπανάκι, σέλινο, άγριο κρεμμύδι, βαλανίδια, λάχανο, ήμερο τριφύλλι (αλφάλφα), αχίλλεια κ.α. Ακόμα εντόπισε ιβίσκο, που πιθανώς είχε εισαχθεί από την Ανατολική Ασία, την Ινδία ή την Αιθιοπία.

Πού χρησίμευε το κάθε φυτό-βότανο

Σύμφωνα με τον Φλάισερ, τα περισσότερα από τα παραπάνω φυτά χρησιμοποιούνταν από τους αρχαίους για να θεραπεύουν τους αρρώστους. Η αχίλλεια π.χ. σταματούσε την αιμορραγία κάποιου τραύματος. Ο Πεδάνιος Διοσκουρίδης, ιατρός και βοτανολόγος (πρόδρομος των φαρμακοποιών), κατά τον 1ο αιώνα μ.Χ., περιέγραφε στα κείμενά του το καρότο ως πανάκεια για πολλά προβλήματα υγείας, θεωρώντας, για παράδειγμα, ότι αν κανείς το έχει φάει προκαταβολικά, δεν τον βλάπτουν τα ερπετά, ενώ παράλληλα βοηθά στη σύλληψη παιδιού.

Τα βότανα και τα φάρμακα που περιγράφουν στα κείμενά τους ο Γαληνός και ο Διοσκουρίδης, έχουν συχνά θεωρηθεί ως «κομπογιαννίτικα» και αναποτελεσματικά.
Τώρα, οι αρχαιοβοτανολόγοι σκοπεύουν να λύσουν την επιστημονική διαμάχη γύρω από την θεραπευτική αξία των αρχαίων παρασκευασμάτων, μελετώντας κατά πόσο τα φυτικά εκχυλίσματα που βρέθηκαν στα χάπια, μπορούν να θεραπεύσουν ασθένειες.

Ο Τουγουέιντ θέλει να βρει τις ακριβείς μετρήσεις που έκαναν οι αρχαίοι έλληνες γιατροί για να παρασκευάσουν τα χάπια τους. «Ποιος ξέρει, αυτά τα αρχαία φάρμακα μπορεί να ανοίξουν νέους δρόμους στη φαρμακολογική έρευνα», σημείωσε.

Read more »

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Κατάλογος ασθενειών και θεραπεία τους με τα αντίστοιχα βότανα

ΑΓΧΟΣ: Ηρεμεί με βασιλικό, θυμάρι, μαντζουράνα.


ΑΔΥΝΑΜΙΑ (οργανισμού): Δεντρολίβανο, Μαντζουράνα, Φασκόμηλο, Πιπεριές.

ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΕΣ (εσωτερικές και εξωτερικές): Γλιστρίδα, δάφνη, βάλσαμο, Λουΐζα, απήγανος, αχίλλεα, βίνκα, δίκταμο, πεντάνευρο.

ΑΙΜΟΡΡΟΪΔΕΣ (ερεθισμός): Δεντρολίβανο, δάφνη, απήγανος, φλόμος, κρεμμύδι, μελιτζάνα.

ΑΜΥΓΔΑΛΙΤΙΔΕΣ: Οι ερεθισμένες από οποιοδήποτε λόγο αμυγδαλές θεραπεύονται με αγριμόνιο, δυόσμο, μέντα, θυμάρι, μαντζουράνα, αγριοτριανταφυλλιά, φασκόμηλο.

ΑΝΑΙΜΙΑ: Θυμάρι, μελισσόχορτο, δεντρολίβανο, ντομάτα.

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ: Χαμομήλι, θυμάρι, πανσές.

ΑΝΤΙΚΑΤΑΡΡΟΙΚΑ: Αγιόκλημα, αχίλλεα, βοράγο, λεβάντα, ονωνίδα, σάλβια, τίλιο, ρίγανη.

ΑΝΤΙΣΗΠΤΙΚΑ: Καλέντουλα, Αχιλλέα, βίνκα, δίκταμο, λεβάντα, μαντζουράνα, υπερικό, δεντρολίβανο, θυμάρι, τσάι βουνού, χαμομήλι.

ΑΣΘΜΑ: Αγριμόνιο, Αχιλλέα, βαλεριάνα, βάλσαμο, γαϊδουράγκαθο, δεντρολίβανο, ευκάλυπτος, σαμπούκος, θυμάρι, κρεμμύδι, λεβάντα, μαντζουράνα, μάραθο, μελισσόχορτο, ρίγανη, σέλινο, σκόρδο, τίλιο, χαμομήλι, ύσσωπος.

ΑΤΟΝΙΑ: Ιδιαίτερα για τη μυϊκή ατονία: Αχιλλέα, λεβάντα, φασκόμηλο, ρίγανη, μάραθος, σκόρδο, δάφνη, κορίανδρος, βασιλικός, δίκταμο.

ΑΫΠΝΙΑ: Βαλεριάνα, βάλσαμο, βασιλικός, δυόσμος, μέντα, ευκάλυπτος, λεβάντα, Λουΐζα, μαντζουράνα, μελισσόχορτο, χαμομήλι, δεντρολίβανο.

ΑΥΤΙΩΝ (πόνοι): Βασιλικός, κολοκυθιά, κρεμμύδι, μελισσόχορτο, μολόχα, σκόρδο, χαμομήλι.

ΑΦΘΕΣ: Δεντρολίβανο, αγριοτριανταφυλλιά, φασκόμηλο, χαμομήλι.

ΒΗΧΑΣ: Άσχετα με την αιτία που τον προκαλεί: αγριμόνιο, γλιστρίδα, βαλεριάνα, βασιλικός, γαϊδουράγκαθο, γλυκόριζα, ευκάλυπτος, σαμπούκο, θυμάρι, κρεμμύδι, μαϊντανός, μαντζουράνα, μολόχα, μάραθο, αγριοτριανταφυλλιά, φασκόμηλο, αμάραντο.

ΓΑΣΤΡΙΤΙΔΕΣ (γενικά): Αγριμόνιο, βασιλικός, χαμομήλι, λουίζα, μολόχα, φασκόμηλο.

ΓΡΙΠΗ: Δεντρολίβανο, ευκάλυπτος, θυμάρι, κρεμμύδι, λεβάντα, μάραθος, σινάπι, φλαμούρι, σκόρδο.

ΔΕΡΜΑΤΟΠΑΘΕΙΕΣ (γενικά): Σαμπούκος, κρεμμύδι, λεβάντα, μάραθος, μελισσόχορτο, φασκόμηλο, θυμάρι, Λουΐζα, μαϊντανός, χαμομήλι, πικροδάφνη.

ΔΙΑΡΡΟΙΕΣ (γενικά): Αγριμόνιο, ευκάλυπτος, κρεμμύδι, Λουΐζα, πατάτα, σκόρδο, σέλινο.

ΔΥΣΕΝΤΕΡΙΕΣ (γενικά): Αγριμόνιο, βάλσαμο, καρυδιά, καστανιά, ροδιά, σκόρδο, βάλσαμο.

ΔΥΣΚΟΙΛΙΟΤΗΤΕΣ: Αγριμόνιο, βασιλικός, σαμπούκος, καρπούζι, καστανιά, σκόρδο, τίλιο, αγριοτριανταφυλλιά, αγγούρι, ντομάτα.

ΔΥΣΜΗΝΟΡΡΟΙΕΣ: Απήγανος, Αχιλλέα, γαϊδουράγκαθο, δυόσμος, μέντα, θυμάρι, λεβάντα, Λουΐζα, μαϊντανός, μελισσόχορτο, φασκόμηλο, χαμομήλι.

ΔΥΣΠΕΨΙΑ: Αγριμόνιο, βάλσαμο, βασιλικός, δυόσμος, μέντα, κρεμμύδι, λεβάντα, μαϊντανός, μαντζουράνα, μελισσόχορτο, σκόρδο, χαμομήλι.

ΕΓΚΑΥΜΑΤΑ: Βάλσαμο, κολοκυθιά, ευκάλυπτος, θυμάρι, κρεμμύδι, λεβάντα, πατάτα, χαμομήλι.

ΕΚΖΕΜΑΤΑ: Δεντρολίβανο, κελέντουλα, λεβάντα, μαϊντανός, φασκόμηλο, χαμομήλι.

ΕΝΤΟΜΟΑΠΩΘΗΤΙΚΑ: Τεύκριο, βασιλικός.

ΕΞΑΝΘΗΜΑΤΑ: Αγριμόνιο, γαϊδουράγκαθο, μολόχα, πατάτα.

ΕΠΙΠΕΦΥΚΙΤΙΔΕΣ (γενικά): Μαϊντανός, καλεντούλα.

ΖΑΛΑΔΕΣ: Άσχετα με την αιτία που τις προκαλούν: βάλσαμο, βασιλικός, δεντρολίβανο, λεβάντα, μαϊντανός, μαντζουράνα, μελισσόχορτο, αγριοτριανταφυλλιά, χαμομήλι.

ΗΛΙΑΣΗ: Σαν πρώτες βοήθειες αφέψημα σαμπούκου.

ΗΜΙΚΡΑΝΙΕΣ: Αγριμόνιο, βαλεριάνα, δεντρολίβανο, θυμάρι, λεβάντα, μαντζουράνα, μελισσόχορτο, τίλιο και χαμομήλι.

ΗΡΕΜΙΣΤΙΚΑ: Βάλσαμο, λεβάντα, αγριοτριανταφυλλιά.

ΚΑΛΟΙ: Βάλσαμο, καλέντουλα, μολόχα, πατάτα, σκόρδο.

ΚΟΛΙΚΟΙ (διάφοροι): Απήγανος, βάλσαμο, δυόσμος, καρυδιά, κρεμμύδι, κρόκος, μαντζουράνα, μέντα, μολόχα.

ΚΡΥΟΛΟΓΗΜΑΤΑ: Αχιλλέα, σαμπούκο, θυμάρι, κρεμμύδι, μαϊντανός, μαντζουράνα, πατάτα, σινάπι, χαμομήλι.

ΛΟΞΙΓΚΑΣ: Βαλεριάνα, δυόσμος, μέντα, ρίγανη.

ΜΑΤΙΩΝ (ερεθισμοί): Καρπούζι, κρόκος, Λουΐζα. μαϊντανός, μάραθο, ραδίκι.

ΜΕΛΑΝΙΕΣ: Αγριμόνιο, βασιλικός, δεντρολίβανο, θυμάρι, κρεμμύδι, μαϊντανός, μάραθο, μελισσόχορτο, μολόχα, πατάτα, σινάπι.

ΜΥΤΗΣ (αιμορραγίες): Φλαμουριά.

ΜΩΛΩΠΕΣ: Αχιλλέα, αθανασία, βιόλα, πιπεριά (κόκκινη), βάλσαμο.

ΝΑΥΤΙΕΣ: Γαϊδουράγκαθο, κολοκυθιά, λεβάντα, μάραθο, ρίγανη.

ΟΡΕΚΤΙΚΑ: Αχιλλέα, βασιλικός, θυμάρι, κρεμμύδι, κρόκος, ραδίκι, σκόρδο.

ΠΛΗΓΕΣ: Μαλακώνουν με βιόλα, βίνκα, καλέντουλα.

ΠΟΝΟΔΟΝΤΟΙ: Δίκταμος, δυόσμος, σαμπούκος, θυμάρι, καρυδιά, κισσός, κρεμμύδι, λεβάντα, μαντζουράνα, μέντα, ρίγανη, σινάπι, χαμομήλι.

ΠΡΗΞΙΜΑΤΑ: Αγριμόνιο, μάραθος, μαντζουράνα, πατάτα, ραδίκι, σκόρδο, σινάπι, χαμομήλι, απήγανος.

ΠΥΡΕΤΟΙ: Αθανασία, βαλεριάνα, δίκταμο, ευκάλυπτος, καρπούζι, καστανιά, Λουΐζα, μαϊντανός, σέλινο, τίλιο, χαμομήλι.

ΣΤΟΜΑΧΙΚΑ: Αχιλλέα, κολοκυθιά, γαϊδουράγκαθο, δίκταμο, κορίανδρος, Λουΐζα, μιλισσόχορτο, ραδίκι. Συγκεκριμένα για τα έλκη: βάλσαμο, πατάτα, τσουκνίδα και για τις νευρώσεις: χαμομήλι.

ΤΟΝΩΤΙΚΑ (γενικά του οργανισμού): Βαλεριάνα, απήγανος, σινάπι, χαμομήλι, αθανασία, Αχιλλέα.

ΤΣΙΜΠΗΜΑΤΑ ΕΝΤΟΜΩΝ: Αγριμόνιο, δυόσμος, θυμάρι, καρυδιά, κρεμμύδι, λεβάντα, μαϊντανός, μελισσόχορτο, μολόχα, μέντα, σκόρδο, φασκόμηλο.

ΤΥΜΠΑΝΙΣΜΟΣ κοιλιάς: Βασιλικός, μάραθο, μελισσόχορτο, ρίγανη, σκόρδο, χαμομήλι.

ΥΠΕΡΚΟΠΩΣΗ Δεντρολίβανο, κρεμμύδι, φασκόμηλο.

ΥΠΕΡΤΑΣΗ (γενικά): γλιστρίδα, δεντρολίβανο, κρεμμύδι, λεβάντα, μαϊντανός, μελισσόχορτο, σέλινο, σκόρδο.

ΥΠΟΤΑΣΗ: Δάφνη, θυμάρι, φασκόμηλο.

ΧΙΟΝΙΣΤΡΕΣ: Γαϊδουράγκαθο, καρυδιά, σέλινο.
Read more »

Share