Δικαίωμα στην μόρφωση
Τα κορίτσια όπως και τα αγόρια μέχρι την ηλικία των 7 ετών τελούσαν υπό την άμεση επιμέλεια , αγωγή και διδαχή της μητέρας τους (μητροδιδασκαλία). Με την συμπλήρωση του 7ου έτους όπως προέβλεπε ο όμως «επέμποντο εις διδασκάλους» σε ένα από τα «γραμματοδιδασκαλεία» με την συνοδεία έμπιστων οικείων.
Αργότερα κατά την νεαρή τους ηλικία, εκτός από το δικαίωμα εγκύκλιας μορφώσεως είχαν και το δικαίωμα εκμαθήσεως τέχνης.
Η γυναίκα είχε το δικαίωμα ιδίω ονόματι να ασκεί εμπορία ή τέχνη ή να συνάπτει συμβάσεις παροχής υπηρεσιών.
Όσο για την ανώτατη εκπαίδευση αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι μόλις το 1896 το Πανεπιστήμιο Αθηνών δέχτηκε την πρώτη του φοιτήτρια προξενώντας την μήνιαν των κονδυλοφόρων της εποχής.
Τι συνέβαινε όμως στην αρχαιότητα?
Η Ανώτατη Φιλοσοφική και Μαθηματική Σχολή του Πυθαγόρα, δέχονταν ευχαρίστως ως φοιτήτριες και γυναίκες. Ονομαστές υπήρξαν η Θεόκλεια, η Θεανώ, η Ασκληπιγένεια και η Περικτιόνη.
Λιγότερο γνωστές οι: Φιλτύς, Μελίσσα, Ταμύχα, Μιλλία, Θεανώ, Αβροτέλεια, Εχεκράτεια, Τυρασηνίς, Πεισιφόδη, Θεάδουσα, Βοιώ, Βαβελύκα, Κλεοσίχμα. Και δυστυχώς η σχολή αυτή έκλεισε γρήγορα μετά την πυρπόληση της κεντρικής αίθουσας της, του «Ομοκοείου».
Και ποιο υπήρξε ο Μέγας Διδάσκαλος των «ηθικών αρχών» του Πυθαγόρα? Η Θεμιστόκλεια, η Ιέρεια των Δελφών!
Στην Σχολή του Επίκουρου (ο Κήπος) σε πλήρη ισοτιμία με τους άρρενες οι γυναίκες. Δυστυχώς μόνο τριών τα ονόματα έφθασαν μέχρι εμάς. Το Λεόντιον, το Ερώτιον και η Άνθεια
Από την Σχολή των Κυνικών (Αντισθένης Διγενής) μόνον το όνομα της διακεκριμένης Ιππαρχίας έφθασε μέχρις εμάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου