Τo γνωστό σύνθημα των «παιδιών των λουλουδιών» (χίππυ’ς) «κάν’τε έρωτα κι όχι πόλεμο» («make love not war») δεν ήταν δικό τους. Άλλωστε δεν υπάρχει παρθενογένεση. Ειδικά στην τέχνη.
Είναι παρμένο από αγγλική μετάφραση των Oρφικών Ύμνων, και δη από τον Ύμνο του θεού του πολέμου Άρεως, όπου λέει:
Ακατάβλητε, ισχυρόκαρδε, μεγασθενή, ρωμαλέε θεέ,
που χαίρεσαι με τα όπλα,
αδάμαστε, που σκοτώνεις τους ανθρώπους,
που πλήττεις τα τείχη,
άνακτα Άρη,
που τα όπλα κρατάς,
και που πάντοτε είσαι μπλεγμένος σε φόνους,
που χαίρεσαι με το αίμα των ανδρών που φονεύονται,
φρικτέ, πολεμοκλόνε,
που ποθείς την ξιφομαχία, και την μάχη με τα δόρατα,
σταμάτησε την λυσσασμένη μάχη,
άφησε τον πόνο, που προκαλεί άλγος στην καρδιά,
και στρέψε μας προς τον πόθο της Κυπρίδος (Αφροδίτης)
και προς τα πανηγύρια του Λυαίου (του Λυτρωτού Διονύσου),
και ν’ ανταλλάξεις την ισχύ των όπλων με τα έργα της Δηούς (Δήμητρος)
και την ειρήνη να ποθείς, που τρέφει τους νέους και μας παρέχει ευτυχία.
Ο στίχος «στήσον έριν – εις πόθον νεύσον» πιο ελεύθερα αποδιδόμενος, λέει:
Σταμάτησε την έριδα και στρέψε μας στον (ερωτικό) πόθο, ο εστί μεθερμηνευόμενον
«πάψε την μάχη και άσε μας να κάνουμε έρωτα», που και πάλι εξαπλουστευμένα οι Άγγλοι
μετέφρασαν σε «make love not war».
Στον Άρη και στην Ενυώ θυσίαζαν οι Θράκες για νίκες στους πολέμους τους.
Ως γνωστόν, ο θεός Άρης – μαζί με τον Διόνυσο και την Άρτεμη – είναι οι κατ’ εξοχήν λατρευόμενοι θεοί στην Θράκη. Την Θράκη θεωρεί πατρίδα του ο μέγας Όμηρος. Απ’ την Θράκη τον βάζει να μεταβαίνει στην Τροία και στην Θράκη να επιστρέφει. Κατά μια παράδοση, μάλιστα, ο Άρης γεννήθηκε στην Θράκη. Εδώ υπήρχε το Άρειον Πεδίον, ενώ
η ίδια η Θράκη εκελείτο και Αρεία.
Γιώργος Λεκάκης – Συγγραφεύς, Λαογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου