«Το Τραγούδι του Αχιλλέα»The Song of Achilles by Madeline Miller

Η Αμερικανίδα συγγραφέας Μαντλίν Μίλερ με το μυθιστόρημα «The Song of Achilles» (Το τραγούδι του Αχιλλέα) απέσπασε το φετινό βραβείο Orange μυθιστορήματος, στην απονομή που πραγματοποιήθηκε στο Royal Festival Hall στο Λονδίνο.

Το μυθιστόρημα που πρώτευσε στην 17η απονομή του βραβείου, διαδραματίζεται στην αρχαία Φθία και αφηγείται τη γνωριμία του Πάτροκλου με τον Αχιλλέα, την ανάπτυξη του στενού δεσμού τους και την αναχώρησή τους για την Τροία στο πλευρό των Αχαιών.

Η γεννημένη στη Βοστόνη Μαντλίν Μίλερ σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Μπράουν και δράμα στο Γέιλ. Διδάσκει ως φιλόλογος σε γυμνάσιο στη Νέα Αγγλία, ενώ το «Το τραγούδι του Αχιλλέα», το οποίο έγραφε τα τελευταία δέκα χρόνια, είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.


(ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ)

Read more »

Ευοί Ευάν και...εβίβα

Πατήστε για μεγαλύτερη ανάλυση.

Η λέξη “εβίβα”, που συχνά ανταλλάσσεται  μεταξύ των συμποτών, όσο και αν μοιάζει, δεν είναι λατινική. Συγκεκριμένα, η προέλευση της είναι αρχαία ελληνική και προέρχεται από τη συναίρεση του βακχικού-διονυσιακού επιφωνήματος “ευοί-ευάν”. Για τους αρχαίους σήμαινε κάτι ανάλογο με το υγίαινε ή χαίρε.

Αττικά Διονύσια 2012

Μην προσπάθήσετε να αναλύσετε ετυμολογικά την έκφραση. Όπως είπαμε και πιο πάνω είναι επιφώνημα, κάτι αντίστοιχο δηλαδή με τα “ουφ”, “ωχ”, “μπα” κ.α. που χρησιμοποιούνται σε διαφορετικές περιστάσεις σήμερα!

Read more »

Tο όνομά μου είναι ΜΥΡΤΙΣ.

430-426 π.Χ.: Ένας μεγάλος λοιμός αποδεκατίζει τον πληθυσμό της Αθήνας. 1994-5 μ.Χ.: Ο ομαδικός τάφος περίπου 150 θυμάτων του λοιμού αυτού ανακαλύπτεται τυχαία στην περιοχή του Κεραμεικού. Ανάμεσά τους, ένα 11χρονο κορίτσι. 2010 μ.Χ.: Η Μύρτις, όπως ονομάστηκε η σύγχρονη του Περικλή νεαρή Αθηναία, "ξαναζωντανεύει" και παρουσιάζεται, μέχρι τα μέσα Ιουνίου, στο Κέντρο Γαία του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας, στους συμπολίτες της του 21ου αιώνα. Στη συνέχεια, η Μύρτις θα ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα, καθώς και στο εξωτερικό, εκθέτοντας τα εντυπωσιακά αποτελέσματα της τεχνολογίας και της διεπιστημονικής συνεργασίας.

Το κρανίο του άτυχου κοριτσιού βρέθηκε σε άριστη κατάσταση ανάμεσα στο σκελετικό υλικό του ομαδικού τάφου που ήρθε στο φως κατά τη διάρκεια εργασιών για το Αττικό Μετρό. Ένα επιπλέον σημαντικό χαρακτηριστικό έδωσε το έναυσμα στον επίκουρο καθηγητή Ορθοδοντικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Μανώλη Παπαγρηγοράκη να επιχειρήσει την ανασύνθεση του προσώπου της. Έλληνες, Γάλλοι και Σουηδοί επιστήμονες, τεχνικοί και καλλιτέχνες μοιράστηκαν τη γνώση και την εμπειρία τους για την όσο το δυνατόν πιστότερη προσέγγιση της εποχής του λοιμού των Αθηνών.

Η τελική ανάπλαση των χαρακτηριστικών της Μύρτιδος ήταν αποτέλεσμα μια μεγάλης ερευνητικής προσπάθειας, με συντονιστή τον κ. Παπαγρηγοράκη, και πραγματοποιήθηκε χάρη στην αξιοποίηση των συμπερασμάτων της αρχαιολογικής ανασκαφής και στην ανάλυση του αρχαίου DNA για την αναζήτηση του αιτιολογικού παράγοντα του λοιμού των Αθηνών. Έτσι, 24 αιώνες μετά τον θάνατό της, η Μύρτις γίνεται το πρώτο παιδί που ξαναβρίσκει τη μορφή του, ανακτά τη φυσιογνωμία του και αντικρίζει τους πολίτες του 21ου αιώνα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Μύρτις έχει επιλεγεί από τον ΟΗΕ, να πάρει μέρος στην παγκόσμια εκστρατεία για την καταπολέμηση της φτώχειας, η οποία ολοκληρώνεται το 2015.Η πρόσφατη ανάπλαση του προσώπου του εντεκάχρονου κοριτσιού, έφερε στο προσκήνιο όχι μόνο την προσωπική της ιστορία, αλλά κυρίως τον μεγάλο λοιμό της Αθήνας ο οποίος στα χρόνια του Πελοποννησιακού Πολέμου αφάνισε τον πληθυσμό της. Μια ιστορία, δηλαδή, που επαναλαμβάνεται σήμερα, κυρίως στις χώρες του Τρίτου Κόσμου, όπου εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν από λοιμούς και από έλλειψη καθαρού νερού.

Δείτε περισσότερα στο παρακάτω βίντεο:

Read more »

Ἡράκλειτος~Ὁ Ἄνθρωπος

Read more »

Η εορτή της ΕΛΕΝΗΣ την 21 Μαΐου στην αρχαιότητα.

Σύμφωνα με την μυθολογία με τις αστρονομικές της καταβολές,η Ωραία Ελένη και τα δίδυμα αδέρφια της Κάστωρ και Πολυδεύκης,οι λεγόμενοι διόσκουροι(παιδία του Διός)είχαν γεννηθεί όταν μπαίνη ο ήλιος,στον αστερισμό των Διδύμων-που αντιστοιχεί στις 21 Μαϊού του χριστανικού ημερολογίου.Καθώς η συλλογική μνήμη τιμούσε αυτήν την ημέρα την πανέμορφη Ελένη με τα αδέρφια της,το ιερατείο για να τους εξαλείψει .προσήρτησε  στην ίδια ημερομηνία την εορτή της δικής της ελένης,και του γιού της με πρώτο το όνομα το ανδρικό όπως είναι αναμενόμενο σε ένα ανδροκρατούμενο καθεστώς..

Read more »

Εορτασμός ΘΑΡΓΗΛΙΩΝ 2012 και ναός ΑΓΡΟΤΕΡΑΣ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ

Με μία σεμνή τελετή τα μέλη του συλλόγου ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ γιόρτασαν τα ΘΑΡΓΉΛΙΑ,στον ναό της ΑΓΡΟΤΕΡΑΣ ΑΡΤΕΜΙΔΑΣ σήμερα το πρωί!!!

(ΘΑΡΓΗΛΙΑ)Μεγάλη διήμερος ἑορτὴ πρὸς τιμὴν τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ τῆς Ἀρτέμιδος [σήμερα ἑορταζόμενη εἰς 8ην-9ην Θα]. Κατὰ τὴν παράδοσιν τῶν Δηλίων αἱ δύο ἐκεῖναι ἡμέραι θεωροῦνται αἱ γενέθλιαι ἡμέραι τῶν Θεῶν, ἡ 6η τοῦ Θαργηλιῶνος τῆς Ἀρτέμιδος καὶ ἡ 7η τοῦ Ἀπόλλωνος. Ἡ δεύτερη ἡμέρα ἀφιερώνεται εἰς Ἀπόλλωνα, ὅπου λαμβάνει χώρα ἡ προσφορὰ τῶν θαργήλων τῷ Θεῷ. Οἱ θάργηλοι ἀπὸ τοὺς ὁποίους λαμβάνει ἡ ἑορτὴ τὴν ὀνομασίαν της, εἶναι σπόροι καὶ φύλλα παντὸς φυομένου τῆς ἐποχῆς εἴδους τὰ ὁποῖα ἔβραζαν ὅλα ἀνάμικτα εἰς χύτραν. Κατόπιν προσεφέροντο ὡς πρῶτοι καρποί. 

Ιστορική σπουδαιότητα του Ναού της Αγροτέρας Αρτέμιδος και της τοποθεσίας.

Τα θεμέλια του ναού της Αγροτέρας Αρτέμιδος βρίσκονται στο, προς απαλλοτρίωση από το1964, οικοδομικό τετράγωνο (1390,70 τ.μ) που περικλείεται από τις οδούς Αρδηττού, Θωμοπούλου, Κεφάλου και Κούτουλα στην περιοχή Αρδηττός, Μετς.

Βρίσκεται λίγα μέτρα από το Παναθηναϊκό στάδιο, την Βασιλική του Ιλισού, τον λόφο του Αρδηττού και της Άγρας και σε άμεση γειτνίαση με το Ολυμπίο και την Ακρόπολη στην αρχαιολογική καρδιά της Αθήνας. Ιωνικός ναός του 5^ου αιώνος κτίστηκε το 448 π.Χ. πιθανότατα από τον Καλλικράτη αρχιτέκτονα του Ναού της Απτέρου Νίκης στην Ακρόπολη με τον οποίο παρουσιάζει πολλές ομοιότητες. Αναφορές στο μνημείο κάνουν ο Πλάτων και ο Παυσανίας ενώ κατά τον Πλούταρχο στην περιοχή αυτή τελούνταν τα Μικρά Ελευσίνια Μυστήρια.

Ο ναός συνδέθηκε άμεσα με την νίκη των Αθηναίων στην Μάχη του Μαραθώνα, τον Μαραθώνιο και την άνθιση της πόλης των Αθηνών.

Κάθε χρόνο την έκτη ημέρα του Βοιδρομίου, ημέρα της επετείου της Μάχης του Μαραθώνα, τελούνταν μεγάλες θυσίες (500 ερίφια) και γιορτές ως εκπλήρωση του τάματος που είχαν κάνει οι Αθηναίοι στην θεά Αρτέμιδα  για την νίκη τους στην μάχη (Ξενοφών, Ανάβασις).

Ο ναός υπέστη πολλές μετατροπές στις μεταγενέστερες της κλασσικής περιόδου εποχές, όπως η μετατροπή του σε παλαιοχριστιανική βασιλική με εκτενές πρωτοχριστιανικό νεκροταφείο (εμφανές και σήμερα) και κατά τον 17 αιώνα με την προσθήκη τρούλου, στην εκκλησία γνωστή ως η «Παναγιά στην Πέτρα».

Κατεδαφίστηκε το 1778 και τα υλικά του χρησιμοποιήθηκαν για την ανέγερση του τείχους των Αθηνών γύρω από την Ακρόπολη.

Η σπουδαιότητα του Ναού και η μεγάλη αρχαιολογική και ιστορική άξια για την πόλη των Αθηνών και τους μελετητές της αρχαιολογίας επισημαίνεται από επιφανείς έλληνες και ξένους αρχαιολόγους και αρχιτέκτονες από τον 18^οαιώνα μέχρι σήμερα με τεκμηριωμένα άρθρα, σχέδια και ανασκαφές. Ενδεικτικά αναφέρουμε τους: Doerpfeld, Dismoor, Kerenyi, Ορλάνδο. Οι αρχιτέκτονες-περιηγητές J.Stewart και N.Revett αποτύπωσαν τον ναό με λεπτομερή σχέδια σε όψεις και κατόψεις κατά την επίσκεψη τους στην Αθήνα το 1751-53 ο οποίος σωζόταν ακόμα σχεδόν ακέραιος ενσωματωμένος με την εκκλησία την «Παναγιά στην Πέτρα.»

Αποτύπωσαν επίσης λεπτομέρειες αρχιτεκτονικών μελών όπως κιονόκρανα και τμήμα της μαρμάρινης ζωφόρου που βρίσκεται σήμερα στα μουσεία του Βερολίνου και της Βενετίας.

Η τεκμηρίωση αυτή του αρχαιολογικού χώρου, αποτελεί ύλη πανεπιστημιακής διδασκαλίας διεθνώς.

Read more »

Απότμημα γραπτού επιτύμβιου πίνακα

Υλικό: Πηλός
Προέλευση: Από τάφο στα Σπάτα Αττικής.
Δωρεά οικογενείας Βλαστού-Σερπιέρη.
Ύψος: 0,37μ. Αρ. ευρ.: ΣΒ 512
Χώρος έκθεσης: Αίθουσα 60, προθήκη 8, αρ. 4

Το θραύσμα προέρχεται από ορθογώνιο πίνακα για διακόσμηση τάφου. Εικονίζονται δύο ιματιοφόροι άνδρες βαδίζοντας προς τα δεξιά. Ο πλήρως σωζόμενος υψώνει το δεξί χέρι και ανοίγει έντονα το στόμα. Κρίνοντας από ανάλογα, ακέραια έργα, εικάζεται ότι η σύνθεση παρουσίαζε «χορό» ανδρών, οι οποίοι αποχαιρετούν με θρήνο νεκρό (πρόθεση). Με ελάχιστη και άνετη χάραξη αποδίδονται ανατομικές λεπτομέρειες και τα ενδύματα.

Το έργο αποδίδεται στον αγγειογράφο, και πιθανότατα και αγγειοπλάστη, Λυδό, ο οποίος μαζί με τον Άμασι και τον Εξηκία συνιστούν την τριάδα των σπουδαιότερων τεχνιτών του αττικού μελανόμορφου ρυθμού. Η υπογραφή του «ο Λυδός» σε ένα λέβητα και έναν αμφορέα υπαινίσσεται πιθανώς ξένο από τη Λυδία, μέτοικο ή δούλο, ο οποίος μαθήτευσε και παρήγε σύμφωνα με την αττική παράδοση. Έδρασε την περίοδο πριν από 560 έως περίπου το 535 π.Χ. Είχε πολλούς μαθητές στο εργαστήριό του και άσκησε επιρροή και πέραν της Αττικής. Ζωγράφισε θέματα σχετικά με τα νεκρικά έθιμα και σε αγγεία διαφόρων σχημάτων. Παρά την αποσπασματική διατήρηση, το έργο αποτελεί σπουδαία μαρτυρία για τα χαμένα έργα της μνημειακής ζωγραφικής των αρχαϊκών χρόνων. Η επίπεδη επιφάνειά του και το ύψος των μορφών, το οποίο υπερβαίνει εκείνων στα αγγεία, παραπέμπει στον τρόπο εικαστικής διαχείρισης και απόδοσης παραστάσεων σε μεγάλη κλίμακα.

Στο τετράδιο αγορών του συλλέκτη Μιχαήλ Βλαστού αναφέρεται ότι τα θραύσματα του ταφικού πίνακα του Λυδού από τα Σπάτα αγοράστηκαν την 11η Σεπτεμβρίου του 1934 από τον αρχαιοπώλη Θεόδωρο Γιαννόπουλο αντί 4.483 δραχμών.

Βιβλιογραφία: Μ. Τιβέριος, Ο Λυδός και το έργο του. Συμβολή στην έρευνα της αττικής μελανόμορφης αγγειογραφίας, Δημοσιεύματα του Αρχαιολογικού Δελτίου αρ. 23, Αθήνα 1976.

(namuseum.gr)

Read more »

Yπατία η Αλεξανδρινή(Maria Dzielska) Ολόκληρο το βιβλίο.

Υπατία η Αλεξανδρινή

Read more »