Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011

Παρθενώνας και νεοελληνικά ανομήματα



 

Οι αρχαίοι ναοί ήταν μέχρι πρόσφατα σύμβολα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Η δημοσιονομική κρίση όμως μεταστρέφει σιγά-σιγά τη σημασία τους. Ο Παρθενώνας ως σύμβολο μιας επαπειλούμενης κατάρρευσης;

 
Όλα τα μασάει, όλα τα αλέθει η μεγάλη κρεατομηχανή της καθημερινής ενημέρωσης, αυτός ο αδηφάγος μύλος που τρέφεται με σενάρια τρόμου, επερχόμενες καταστροφές, καταποντισμούς και συντέλειες. Τα γρανάζια του άρπαξαν τον ενάμιση χρόνο που μας πέρασε και τον Παρθενώνα και τους αρχαίους ναούς, σύμβολα κάποτε μιας σεπτής μακαριότητας που στον καιρό της δημοσιονομικής πανούκλας μετατράπηκαν σε σύμβολα μιας ακατάσχετης κατάρρευσης.
 
Ναοί με πήλινα πόδια
 
Σύμβολα της κρίσηςΣύμβολα της κρίσηςΟι τεχνοκριτικοί και οι αρχαιομαθείς των μεγάλων γερμανικών εφημερίδων καταπιάνονται τώρα με αυτή τη σημασιολογική μεταστροφή των συμβόλων. Γράφει για παράδειγμα ο Johan Schloemann στη Süddeutsche Zeitung:«Όλοι ανεξαιρέτως οι ηγέτες της ευρωζώνης που συγκεντρώθηκαν στις Βρυξέλλες είχαν στο νου αυτές τις αρχαίες κολώνες που εικονογραφούν αδιάλειπτα τον τελευταίο καιρό την ελληνική κρίση. Το μήνυμα που εκπέμπουν πια αυτές οι κολώνες στα συμφραζόμενα της κατάστασης ανάγκης, στην οποία έχει βρεθεί η ελληνική πολιτεία, είναι πως στέκονται πάνω σε πήλινα πόδια. Και πως αν κλυδωνιστούν θα κλυδωνιστεί ολόκληρη η Ευρώπη. Ακόμα και η μεγάλη τρύπα στο κέντρο του Παρθενώνα μοιάζει σαν να προέκυψε από τη σημερινή έλλειψη ρευστότητας κι όχι, όπως συνέβη στην πραγματικότητα, από την έκρηξη μιας τουρκικής πυριτιδαποθήκης το 1687.»Συμβαίνει δηλαδή με τις εικόνες και τα σύμβολα ό τι ακριβώς και με τις λέξεις. Ελλάδα σήμαινε παλιότερα στα γερμανικά δύο πράγματα: κοιτίδα του πολιτισμού και ηλιόλουστη χώρα φτιαγμένη από το χέρι του Θεού για τις γερμανικές διακοπές. Σήμερα Ελλάδα σημαίνει και αμαρτωλή δημοσιονομική χοάνη.
 
Νίψον ανομήματα
 
Αντίγραφα του ΠαρθενώναΑντίγραφα του ΠαρθενώναΌσο για τις νεοελληνικές δημοσιονομικές αμαρτίες που δεν παίρνουν πια άφεση, ορισμένοι κάλαμοι βρήκαν τη λύση με το σύνθημα «Ας πουλήσουν τον Παρθενώνα!» Ο τεχνοκριτικός της Frankfurter Allgemeine Zeitung Dieter Bartetzko εξανίσταται μ’ αυτόν τον εκχυδαϊσμό και γράφει:«Ο Παρθενώνας δεν θα πουληθεί στον αιώνα τον άπαντα, η ελληνική αρχαιότητα θα παραμείνει καθρέφτης και κριτής μας. Μεταφορικά όμως ο Παρθενώνας πουλήθηκε και ξεπουλήθηκε ήδη αμέτρητες φορές, υπήρξε το αρχιτεκτονικό πρότυπο όχι μόνο για κοινοβούλια και δυτικούς ναούς, αλλά και για τράπεζες και χρηματιστήρια. Φυσικά κανένας τραπεζίτης δεν δίστασε ποτέ να κάνει μπίζνες με σκοπό το καθαρό κέρδος και όχι την εξυπηρέτηση του δημόσιου καλού, μόνο και μόνο επειδή εργαζόταν μέσα σε ένα αντίγραφο του Παρθενώνα. Όπως και κανενός τραπεζίτη δεν ιδρώνει το αυτί, όταν ακούει ότι θα έπρεπε να συμμετάσχει οικειοθελώς στην ανακούφιση του ελληνικού χρέους, μόνο και μόνο επειδή στην Αθήνα ορθώνεται το πρωτότυπο του Παρθενώνα.» Ποια συμπεράσματα μπορεί να βγάλει κανείς από τα άρθρα των Γερμανών κριτικών; Ότι οι καλλιεργημένοι και αξιοπρεπείς άνθρωποι αγανακτούν με την αλόγιστη και παραμορφωτική χρήση αρχαίων ελληνικών συμβόλων από τους χειριστές της δημόσιας συζήτησης για τη λεγόμενη «ευρωκρίση». Ή όμως και ότι οι καλλιεργημένοι και αξιοπρεπείς άνθρωποι προσπαθούν να προστατεύσουν τα αρχαία ελληνικά σύμβολα από τη φθοροποιό επίδραση των νεοελληνικών ανομημάτων.  
 
Σπύρος Μοσκόβου
 
Υπεύθ. σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου

(dw-world.de)

Read more »

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011

Ο Ηράκλειτος στη λεωφόρο...



Βράδυ Δευτέρας με πλατεία Μαβίλη, έναστρο ουρανό κι η Κηφισίας γεμάτη κόσμο και προβολείς αυτοκινήτων. Ο δρόμος που ανεβαίνει κι ο δρόμος που κατεβαίνει είναι ο ένας κι ο ίδιος δρόμος. Η λογική του Ηρακλείτου εισβάλλει μέσα μου: "πρέπει να θυμόμαστε κι εκείνον που ξεχνάει που οδηγεί ο δρόμος".
Κοιτάζω τη λεωφόρο. "Αν δεν ελπίζεις, δε θα βρεις το ανέλπιστο, που είναι ανεξερεύνητο και απλησίαστο" λέει ο Βαγγέλης. Γέλια και μουσικές με τον παιδικό μου φίλο κάτω από το ημίφως της συνωμοτικής ματιάς. Η οθόνη της πολιτικής επικαιρότητας, σβηστή για απόψε. Τελεσίδικα. Καλύτερη συντροφιά, ο Ηράκλειτος που πετάγετια πάλι μπροστά μας. "Ο συντομότερος δρόμος για ν΄ αποκτήσεις καλή φήμη, είναι το να γίνεις καλός" ψιθυρίζει.
Συγκατανεύω. Ο Βαγγέλης επιμένει:"Πες κι άλλα..."
"Ένα περιστατικό της ζωής του και τίποτα άλλο. Συνάντησε κάποτε έναν...
έμπορο. Ο έμπορος τον ρώτησε γιατί έκλαιγε αφού ήταν προτιμότερο να κουβέντιαζε μαζί του. Κι ο Ηράκλειτος του είπε:" σκέφτομαι ξένε πως τ΄ ανθρώπινα πράγματα είναι αξιοθρήνητα και δεν υπάρχει τίποτα που να μην είνα παίγνιο του πεπρωμένου. Γι΄ αυτό συμπονώ τους ανθρώπους. Τα παρόντα πράγματα δε μου φαίνονται σημαντικά και τα μελλούμενα με καταθλίβουν. Σκέφτομαι την παγκόσμια ανάφλεξη. Θρηνώ για όλα αυτά, θρηνώ για το ότι τίποτα δεν είναι σταθερό και τα πάντα αναμειγνύονται, όπως μέσα στον κυκεώνα. Έτσι είναι το ίδιο πράγμα η χαρά και η λύπη, η γνώση και η άγνοια, το μεγάλο και το μικρό, το πάνω και το κάτω, που περιφέρονται και εναλλάσσονται με το παιχνίδι του χρόνου." Ο έμπορος τον ρώτησε τι είναι ο χρόνος. "Ένα παιδί που παίζει πεσσούς(ζάρια) ταιριάζοντάς τους και σκορπίζοντάς τους. "Κι οι άνθρωποι;" ρώτησε ο έμπορος. "Θεοί θνητοί." "Και οι Θεοί;""Άνθρωποι αθάνατοι" είπε ο Ηράκλειτος.
Ο έμπορος έμοιαζε προβληματισμένος."Γιατί μιλάς με αινίγματα;"
"Γιατί δεν με νοιάζει" απάντησε ο Ηράκλειτος.
"Μα τότε κανένας λογικός άνθρωπος δε θα σ΄ αγοράσει..."
Κι ο Ηράκλειτος είπε: "Παροτρύνω όλους, τόσο τους αγοραστές, όσο και τους μη αγοραστές ν΄ αρχίσουν να κλαίνε".
Ο έμπορος απόρησε. "Αυτή η ασθένεια" παρατήρησε "δεν απέχει πολύ από τη μελαγχολία".
Ο Βαγγέλης με κοίταξε με εκείνο το βλέμμα, που φωτίζει ολόκληρη νύχτα. "Ποιος ξέρει να ζει ζωρίς να σπαταλάει αναίτια το χρόνο..." είπε.
Δεν είχα απάντηση. Αμέσως σηκωθήκαμε. Έξω μας περίμενε η λεωφόρος. Όπως πάντα.


Γράφει η Λίνα Φυτιλή
αποκλειστικά για το PRESS-GR
 
Read more »

"ΑΝΙΚΗΤΟΣ ΕΙ"

 34 Μ/Κ ΤΑΞ
ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ: Σύνθεση μακεδονικής ασπίδας με ξίφος και μακεδονικό δόρυ (σάρισα). Συμβολίζει την επιθετική ορμή και τη σθεναρή άμυνα της μακεδονικής φάλαγγας, χαρακτηριστικά απόλυτα ταυτισμένα στη δομή και τη δράση της Μ/Κ Ταξιαρχίας.

ΡΗΤΟ: "ΑΝΙΚΗΤΟΣ ΕΙ" (Είσαι ανίκητος).

Πλουτάρχου Βίοι Παράλληλοι κεφ. 14

Χρησμός του Μαντείου των Δελφών στον Μέγα Αλέξανδρο, οποίος προκάλεσε αισθήματα αυτοπεποίθησης, αισιοδοξίας και πίστης στο ανίκητο του στρατού του.

 34 Μ/Κ ΤΑΞ

Η Ταξιαρχία ιδρύθηκε τον Δεκέμβριο του 1913 στην Φλώρινα ως 34 Σύνταγμα Πεζικού, υπό την διοίκηση της ΙΙ Μεραρχίας Πεζικού. Συμμετείχε ενεργά σε όλους τους αγώνες του έθνους. Την 21 Δεκεμβρίου 1978 μεταστάθμευσε στην Θεσσαλονίκη. Την 1η Απριλίου του 1979, αναδιοργανώθηκε σε μηχανοκίνητο σχηματισμό, με το όνομα «34 Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία». Την 16 Ιουν 1999 αναπτύχθηκε στο Κοσσυφοπέδιο...
Read more »

Καλλισθένης… εν δήμω

Τώρα που γίναμε όλοι οικονομολόγοι (αφού πρόσφατα σπουδάσαμε σεισμολογία και πυρηνικά και ενδιάμεσα γίναμε πωλητές εμβολίων) ας πάμε λίγα χρόνια πίσω (όχι, πολλά, περίπου 2.500) για να δούμε για τι πράγματα μιλάμε.

Ο όρος «οικονομία» (οίκο-νέμω) δεν ανήκει κατ’ αποκλειστικότητα στους οικονομολόγους, παρ’ όλο που στη σύγχρονη εποχή συνδέεται με το χρήμα. Οικονομία είναι η τέχνη της διαχείρισης ενός σπιτιού. Μιλάμε όμως και για «οικονομία δυνάμεων» ή «οικονομία του λόγου» (διαχείριση του λόγου για να τελειώσει σύντομα η ομιλία) η δε φράση «κατ’ οικονομία» χρησιμοποιείται από την Εκκλησία αντί του «κατ’ εξαίρεση («κατ’ οικονομία, επιτρέπεται το βάπτισμα με ράντισμα, για λόγους υγείας…»).

Είπα πιο πάνω για το «χρήμα». Στην αρχαία μορφή της γλώσσας μας, χρήμα σήμαινε αρχικά κάτι που χρησιμοποιεί ή χρειάζεται κάποιος (από το απρόσωπο ρήμα «χρη»). Κι επειδή τα «χρήσιμα» απαρτίζουν και την κινητή περιουσία μας, η λέξη «χρήματα» πήρε τη σημασία τη σημερινή· όμως, είχε και τη σημασία «πράγματα». Όταν ο Πλάτωνας λέει «πάντων χρημάτων μέτρων άνθρωπος», εννοεί ότι ο άνθρωπος είναι κριτήριο των πάντων.

Μαθήματα ετυμολογίας στα οικονομικά από τον Καλλισθένη: Η «οικονομία», το «χρήμα», τα «νομίσματα», οι «τράπεζες», ο «τόκος» και το «χρέος»
Τα χρήματα τα λέμε και «νομίσματα». Κι αυτή η λέξη ετυμολογείται από το νέμω = νόμος = νόμισμα. Δηλαδή, το νόμιμο («νενομισμένο»), αυτό που νόμιμα ισχύει στις συναλλαγές. Στη Μεγάλη Ελλάδα το νόμισμα λεγόταν «νόμος».

Στην αρχαία Αθήνα όμως, τα νομίσματα είχαν ονομασίες όπως «εκατόμβοιον», «δεκάβοιον» κ.τ.λ. = 100 βόδια, 10 βόδια κ.τ.λ.). Η αξία του νομίσματος μετριόταν με τα «κεφάλια βοδιών», εξ ού και οι οικονομικοί όροι «κεφάλαιο» και «καπιταλισμός (κεφάλι  = capital στα λατινικά). Αυτό ισχύει και σήμερα συμβολικά, διότι ο χρηματάνθρωπος εμένα το βόδι εκμεταλλεύεται.

Και πού βρίσκονται τα χρήματα-νομίσματα; Στην Τράπεζα, που στην αρχαία μορφή ήταν «Τετράπεζα», από τα τέσσερα πόδια που έχει το τραπέζι (η πρώτη συλλαβή  έπεσε· όπως και αντί για «περιβαλλοντολόγος» λέμε «περιβαντολόγος»). Στην αρχαία Αθήνα το επάγγελμα του τραπεζίτη δεν το εκτιμούσαν οι πολίτες και το ασκούσαν οι Σημίτες περίοικοι.

Αργότερα, με την επικράτηση χριστιανισμού, απαγορεύτηκε στους χριστιανούς να δανείζουν με τόκο (για περισσότερα από 1.000 χρόνια), κι έτσι το επάγγελμα του τραπεζίτη το ασκούσαν οι Σημίτες. Τόκος δε και τοκετός, είναι αυτό που γεννιέται.

Τέλειωσε το μάθημα. Θα μου πείτε, τώρα που σας τα είπα αυτά, τι έγινε, μειώθηκε το χρέος (= «ανάληψη συγκεκριμένης υποχρέωσης»); Όχι βέβαια, απλώς με τόση ζέστη βαριόμουν να σχολιάσω τις ειδήσεις.

Άφησα όμως ένα τελευταίο για τον αγαπημένο μου δήμαρχο. Του αναγνωρίζω ότι έχει το «γνώθι σ’ αυτόν». Δήλωσε ότι στηρίζει τα ΚΑΠΗ και το αιτιολόγησε: «μη με βλέπετε έτσι κι εγώ κανονικά στα ΚΑΠΗ θά ’πρεπε να είμαι».

Καλλισθένης( VORIA.GR)
Read more »

Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

Πράσινο φως για την δεύτερη φάση αναστήλωση του Ναού του Διός στην Αρχαία Ολυμπία

Ομόφωνα εγκρίθηκε από τα μέλη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου η πρόταση του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου σχετικά με τη δεύτερη φάση αναστήλωσης του Ναού του Διός στην Αρχαία Ολυμπία, καθώς και τη διαμόρφωση του διαδρόμου των επισκεπτών προς το Ναό, με την πιλοτική εφαρμογή πλακών ελαστικού ΕPDM.
Αναπαράσταση του ναού του Δία στην Αρχαία Oλυμπία, από την παράσταση «Tαξίδι χωρίς τέλος». Ο περίφημος ναός ήταν περιστοιχισμένος από μια στοά με 38 κίονες, ενώ στους χώρους ολόγυρα ήταν στημένα πολλά αγάλματα, έργα διάσημων καλλιτεχνών της αρχαιότητας. Στο εσωτερικό του ναού βρίσκονταν ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου: το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία.

Σύμφωνα με την πρόταση θα γίνει αναστήλωση της ΒΔ παραστάδας (κατακόρυφος στύλος που υποστηρίζει κάτι), με τεχνητό λίθο διότι είναι αδύνατη η προσαρμογή φυσικού λίθου στη συγκεκριμένη περίπτωση. Παράλληλα θα τοποθετηθούν παρεμβλήματα προκειμένου να προστατευθεί το αρχαίο υλικό.

Ερείπεια του αρχαίου ναού του Δία, του σημαντικότερου οικοδομήματος στην αρχαία Ολυμπία. Μέσα σ' αυτόν βρισκόταν και το περίφημο χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία, έργο του Φειδία.
Για τη διαμόρφωση του μονοπατιού που οδηγεί τους επισκέπτες στο Ναό, θα τοποθετηθούν δοκιμαστικά (για δύο μήνες) δεκάξι πλάκες δαπέδων κόκκων ελαστικού EPDM, με διαστάσεις 50χ50 σε χρώμα φαιού σκυροδέματος, οι οποίες θα μπουν και μπροστά από τα εκδοτήρια.

Το συγκεκριμένο υλικό δεν έχει δοκιμαστεί ευρέως σε αρχαιολογικούς χώρους και γι αυτό υπήρξαν επιφυλάξεις για τη χρησιμοποίησή του. 'Ετσι αποφασίστηκε να εφαρμοστεί σε ένα τμήμα του αρχαίου δαπέδου, ώστε να ελεχθεί η αντοχή του στις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας και στην κίνηση των επισκεπτών, η υδατοπερατότητά του ο βαθμός εξάτμισης της υγρασίας και η δημιουργία ή μη μικροκλίματος για το υποκείμενο αρχαίο δάπεδο.

Με την έγκριση της πρότασης του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου για τη δεύτερη φάση της αναστήλωσης του Ναού του Διός στην Αρχαία Ολυμπία έγινε ένα ακόμη βήμα για τη συντήρηση και την αποκατάσταση του μνημείου, ενός από τους μεγαλύτερους αρχαιολογικούς ναούς.

.(express.gr)
Read more »

ΑΝΑΒΙΩΝΟΥΝ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ «ΔΗΛΙΑ»

Το Σάββατο 30 / 7 / 2011 και ώρα 8:30 μμ στην παραλία Πλάκας Δηλεσίου Όλοι στα λευκά ντυμένοι και κρατώντας λευκά κεριά, για να λάβουμε μέρος στη Λαμπαδηφορία με θέμα το ΑΕΝΑΟ ΦΩΣ. Την Κυριακή 31 / 7 / 2011 και ώρα 9:00 μμ στη περιοχή Κοκκινόβραχος Δηλεσίου η παράσταση «ΑΘΗΝΑ – ΜΟΥΤΣΟΥΝΙΤΣΑ» από τη θεατρική ομάδα « ΔΗΛΙΑ ΔΡΩΜΕΝΑ» και οι δύο μέρες τελειώνουν με συναυλίες.

Η ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ «ΔΗΛΙΑ ΔΡΩΜΕΝΑ» ΑΝΑΒΙΩΝΕΙ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ «ΔΗΛΙΑ»
Είναι ευκαιρία να περάσετε δύο αξέχαστες βραδιές στην υπέροχη Παραλία Πλάκας Δηλεσίου λαμβάνοντας ενεργά μέρος στα πολιτιστικά δρώμενα της περιοχής.

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνείστε με :

Κα ΜΑΙΡΗ ΧΑΛΚΙΑ: 6974735403

Κα ΕΛΕΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΟΥ: 69744214692

(anparatiritis.)
Read more »

Τρίτη 19 Ιουλίου 2011

Λάβε χρησμό από την ΠΥΘΙΑ.Εδώ καταφεύγουν όλοι για να πάρουν τον ιερό χρησμό.


Πυθία ονομαζόταν η εκάστοτε Πρωθιέρεια του Θεού Απόλλωνα στο Μαντείο των Δελφών η οποία, ευρισκόμενη σε έκσταση, μετέφερε τη χρησμοδότηση του Θεού προς τον ενδιαφερόμενο με τρόπο συνήθως λακωνικό, δυσνόητο και αινιγματικό.
Η λέξη «Πυθία» προέρχεται από το «Πύθων», το όνομα ενός ερπετού, φιδιού ή «δράκου» που σκότωσε κατά τη μυθολογία ο Απόλλωνας για να κυριεύσει το χώρο του μαντείου στους Δελφούς. Μέχρι τότε το μαντείο ήταν το κέντρο της χθόνιας λατρείας της Γαίας. Το «πύθων» με τη σειρά του θεωρείται μερικές φορές ότι προέρχεται από το ρήμα «πύθειν» (σαπίζει), ίσως όμως σχετίζεται με τη λέξη «πάθος»
Η ιέρεια των Δελφών, πίνακας του Τζον Κόλιερ, 1891.
Πριν από κάθε χρησμοδότηση η Πυθία πλενόταν, έπινε νερό από την Κασταλία πηγή, μασούσε φύλλα δάφνης και ανέβαινε σ' έναν τρίποδα. Από τη βάση του τρίποδα έβγαιναν αναθυμιάσεις που παράγονταν με την καύση διαφόρων ψυχοτρόπων βοτάνων, εμπλουτισμένων με υψηλές ποσότητες μεθανίου. Η Πυθία ερχόταν σε έκσταση και έβγαζε ασυνάρτητες κραυγές και λόγους. Οι ιερείς του μαντείου μετέτρεπαν τα άναρθρα αυτά λόγια σε έμμετρους χρησμούς, με διφορούμενη σημασία. Ο χρησμός π.χ. για τα ξύλινα τείχη, που θα έσωζαν την Αθήνα από τον Ξέρξη, από άλλους ερμηνεύτηκε ως καταφυγή στην Ακρόπολη και από άλλους ως ναυμαχία, επειδή τα καράβια ήταν ξύλινα. Συνήθως η Πυθία εκλεγόταν από τις ευγενικής καταγωγής παρθένες των Δελφών. Αργότερα όμως αποφασίστηκε να είναι ηλικίας πάνω από 50 χρόνων. Στα παλαιότερα χρόνια η Πυθία έδινε μόνο ένα χρησμό, κάθε Φεβρουάριο. Πρώτη Πυθία του Μαντείου των Δελφών κατά την Ελληνική Μυθολογία ήταν η Φημονόη.
Read more »

Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΩΝ ΕΛ

Κάτι ήξερε ο Κίσσινγκερ όταν έλεγε ότι αν μάθουν οι Έλληνες τη πραγματική τους ιστορία και το
πολιτισμό θα γίνουν μεγάλοι και τρανοί

Από τη σύγχρονη ιστορία και γεωγραφία, μάθαμε στα σχολεία ότι την Αμερική ανακάλυψε ο Λατίνος θαλασσοπόρος και εξερευνητής ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΟΛΟΜΒΟΣ.

Αυτό είναι σωστό, αλλά ισχύει μόνο για τα χρόνια του Μεσαίωνα, δηλαδή για τη μ.Χ. εποχή. Ως γνωστόν ο ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΟΛΟΜΒΟΣ, έφθασε στην Αμερικανική ήπειρο στη δεκαετία του 1450 μ.Χ.

Όμως χιλιάδες χρόνια προ Χριστού, σύμφωνα με τη παράδοση, και τα όσα αρχαιολογικά ευρήματα, τεκμήρια, σύμβολα, κειμήλια, βιβλία, και μνημεία διεσώθησαν και ευρέθησαν σε διάφορα μέρη της Γης, στο πλανήτη μας υπήρξε πολιτισμός υψίστης τεχνολογίας, και η υπερδύναμη των χρόνων εκείνων, ήταν οι πρόγονοί μας Έλληνες, οι γνωστοί στην τότε ανθρωπότητα σαν ΕΛ, από το ΕΛΛΗΝΕΣ & ΕΛΛΑΣ.

Οι ΕΛ είχαν ανακαλύψει την Αμερική, και είχαν εγκατασταθεί εκεί, με πολιτισμό και τεχνολογία υψίστης σημασίας και τελειότητος, π.χ. σε βιβλία, εικόνες, και πίνακες ζωγραφικής θα δείτε τον ΑΠΟΛΛΩΝΑ να ίπταται καθήμενος επάνω σε ανάκλιντρο, επίσης θα δείτε πλοία που ίπταντο σε περίπτωση φουρτούνας και κακοκαιρίας, για να υπερκεράσουν τη μανία των κυμάτων, και άλλα πολλά.

Αυτό σημαίνει ότι οι ΕΛ κατείχαν τη τεχνολογία και τεχνογνωσία της αντιβαρύτητος.
Αποδείξεις της ύπαρξης των ΕΛ στην Αμερική έχουμε πολλές, ενδεικτικώς αναφέρω τις κάτωθι περιπτώσεις.

1. Οι πρόγονοί μας ΕΛ έχτισαν στην Αμερική, αρχαία Ελληνικά θέατρα, που σώζονται σαν μνημεία-ερείπια μέχρι της σήμερον.

2. Πολλές πόλεις σε όλη την Αμερικανική ήπειρο έχουν Ελληνικά ονόματα. Οι Έλληνες προϋπήρχον των ιθαγενών ερυθροδέρμων, ή συνυπήρξαν, αυτό η ιστορία δεν το διευκρινίζει.

3. Ευρέθησαν κοσμοδρόμια στην οροσειρά των Άνδεων, και στο Περού, για διαστημικές πτήσεις, που φέρουν αρχαία σύμβολα των ΕΛ.

4. Στο Μεξικό ευρέθησαν Ελληνικές πυραμίδες, με σύμβολα των ΕΛ, όπως Μαίανδροι, το κεφαλαίο γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου Λ, το δελφικό Ε , και άλλα μνημεία. Αυτά τα σύμβολα κοσμούσαν τις πυραμίδες και τα παλάτια.

5. Στη χερσόνησο YUCATAN, (Είσοδος στο Κόλπο του Μεξικού), ευρέθησαν αρχαίες Ελληνικές πυραμίδες, με σύμβολα των ΕΛ.

6. Τα χάλκινα βιβλία που ευρέθησαν στο ΘΙΒΕΤ και ΙΝΔΙΑ είναι γεμάτα από τέτοιες αποκαλύψεις.

7. Ο Αρχαίος Έλλην Ήρωας ΗΡΑΚΛΗΣ, (ένας από τους αρχηγούς των ΕΛ, ο άλλος ήταν ο ΔΙΑΣ και ο ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ,) διέβη τα στενά του Γιβραλτάρ, εξ ου και οι περίφημες στήλες του ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ, μνημείο αθάνατο που σώζεται μέχρι της σήμερον. (Ο γράφων έχει δεί τις μαρμάρινες κολώνες του ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ με ναυτικά κιάλια, όταν πέρασα τα στενά του Γιβραλτάρ προς Ατλαντικό και προς Μεσόγειο, πέρα-δώθε).

Ο ΗΡΑΚΛΗΣ διασχίζοντας τα στενά του Γιβραλτάρ, μετέβη στην Αμερική ιπτάμενος με πλοία που ίπταντο, (αλλά πιθανόν και διά θαλάσσης), σύμφωνα με τις γραφές,(χάλκινα βιβλία, παπύρους, κλπ.) την οποία και αποίκησε με πλήθος Ελλήνων της εποχής εκείνης.

8. Πολλοί ιστορικοί και άλλοι επιστήμονες, με διάφορες πολυτελείς εκδόσεις, αλλά και διαλέξεις σε ανώτατα πνευματικά ιδρύματα, και σε τηλεοπτικά κανάλια, αναφέρουν τα γεγονότα αυτά της ανακάλυψης και αποίκισης της Αμερικανικής Ηπείρου, από τους ΕΛ, χιλιάδες χρόνια προ Χριστού, πιθανολογείται στην εποχή του Δευκαλίωνα.

Οι ΕΛ είναι εκείνοι οι οποίοι έχτισαν όλα αυτά τα ωραία και θαυμαστά τα οποία ανακαλύπτονται σήμερα στην Αμερικανική ήπειρο.

Κατόπιν όλων αυτών, οι σύγχρονοι Αμερικανοί, οφείλουν χάριτας στον Ελληνισμό, και τους Έλληνες, οι οποίοι τους έδωσαν το πολιτισμό.

Διά όλα αυτά οφείλει η Ουάσινγκτον να αποκαταστήσει την ιστορική αλήθεια, ώστε να απονεμηθούν , έστω και αργά, τα του Καίσαρος των Καίσαρι…

Πρέπει οι σύγχρονοι Αμερικανοί να σέβονται τον Ελληνισμό, και όχι να πολεμούν την Ελλάδα με τέτοιο μίσος στο διεθνές διπλωματικό, οικονομικό, και πολιτικό σκηνικό, σε θέματα Γεωπολιτικής, Γεωστρατηγικής, και Γεωενέργειας.

Ίσως η Αμερικανική Ακαδημία Επιστημών, να θελήσει να αποκαταστήσει την ιστορική πραγματικότητα, για τη πραγματική αλήθεια της ανακάλυψης της Αμερικής, με ότι αυτό συνεπάγεται…

Ο τέως ΥΠ.ΕΞ των ΗΠΑ Χένρυ Κίσσιγκερ, είπε, εάν οι Έλληνες εκμεταλλευθούν την Ιστορία τους, και το πολιτισμό τους, τότε θα γίνουν διεθνώς σεβαστοί, και θα κερδίσουν σε όλα τα διεθνή μέτωπα, τα εθνικά τους δίκαια.

ΑΝΤΩΝΗΣ Ι. ΓΡΥΠΑΙΟΣ
Διεθνολόγος
Read more »

Share