Ποιητική σύνθεση του Αλκμάνα -Παρθενείον-

Μια ποιητική σύνθεση του Αλκμάνα αποτελεί καλό δείγμα της ευρείας απήχησης που είχε η ποίηση στην κοινωνία.Ένας πολυμελής χορός παρθένων τραγουδούσε και χόρευε.Το άσμα ονομαζόταν <<Παρθενείον>>Η ομορφιά των δύο πρώτων κοριτσιών του χορού,της Αγίδως, και της Αγησιχόρας,παρομοιαζόταν με το φως των ουράνιων σωμάτων και με τα υπερήφανα άλογα  των αγώνων,που ήταν τα σύμβολα του πλούτου της αριστοκρατίας.Η εκδήλωση λάμβανε χώρα στο πλαίσιο ενός νυκτερινού εορτασμού προς τιμήν της Αρτέμιδας Ορθίας !

<<Ευτυχισμένος όποιος με ωραία διάθεση περνά τη μέρα στη χαρά.

Εγώ όμως τραγουδώ της Αγιδώς το φως.Τη βλέπω σαν τον ήλιο,

που αυτή για μας πιστοποιεί ότι όντως λάμπει.

Ωστόσο,ούτε να την επαινώ,μα ούτε και να την ψέγω μου επιτρέπει η ξακουσμένη πρώτη του χορού,

έτσι που υπερέχει :

σαν ίππος πλάι σε πρόβατα-στιβαρός,νικηφόρος,με οπλές θορυβώδεις-

δοσμένος σε όνειρο μεσημεριανό κάτω από το βράχο,...

Αυτή `ν` η Αγησιχόρα.

Και η επόμενη στην ομορφιά μετά την Αγιδώ

θα παραβγεί στο τρέξιμο μ`αυτές σαν άλογο Σκυθών δίπλα 

σε κέλτικο.

Σε σύγκριση με μάς που φέρνουμε τον πέπλο της Ορθίας

μέσα σε θεία νύκτα,

αυτές είναι οι Πλειάδες : δείτε πως λάμπουν

σβήνοντας και τον Σείριο καθώς μεσουρανούν >>!

Read more »

Λακωνικά αποφθέγματα ~ Ο Λεωνίδας απαντά στον Ξέρξη

Και όταν ο Ξέρξης ( Ξέρξου δε γράψαντος αυτώ ) του έστειλε επιστολή που έγραφε ότι

<<σου είναι δυνατόν να μη ματαιοπονείς,αλλά να γίνεις μονάρχης σε όλη την Ελλάδα(της Ελλάδος μοναρχείν),αν συνταχθείς μαζί μου>> του απάντησε :

Αν γνώριζες τα καλά της ζωής ,θα απέφευγες να επιβουλεύεσαι  τα αγαθά  των άλλων, για `μένα είναι πολύ ανώτερος ο θάνατος για την υπεράσπιση της Ελλάδας από το να γίνω μονάρχης στους ομόφυλούς μου(εμοί δε κρείσσων ο υπέρ της Ελλάδος θάνατος του μοναρχείν των ομοφύλων)>>.

  ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ <<ΛΑΚΩΝΙΚΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ>>

Read more »

Ο περίφημος Λόγος του Πυθαγόρα προς τις γυναίκες

<<Στις γυναίκες λέγεται ότι πρώτα μίλησε σχετικά με τις θυσίες,λέγοντάς του ότι,όπως θα ήθελαν να είναι καλός και αγαθός εκείνος που πρόκειται να προσευχηθεί για αυτές,επειδή σε τέτοιους ανθρώπους στρέφουν την προσοχή τους οι θεοί, έτσι και αυτές πρέπει να ενδιαφέρονται πάρα πολύ για τη δικαιοσύνη,για να καθιστούν πρόθυμους τους θεούς να υπακούσουν τις προσευχές τους.Στη συνέχεια,όταν σκοπεύσουν να κάνουν προσφορές στους θεούς -στρογγυλές πίτες και γλυκίσματα από σιμιγδάλι,και κηρήθρες και λιβάνι-,να τις πραγματοποιούν με τα δικά τους χέρια και να τις φέρνουν στους βωμούς χωρίς τη βοήθεια δούλων.Να μην τιμούν όμως το θείο με προσφορές που έχουν σχέση με φόνο και θάνατο,ούτε να προσφέρουν πολλά,σαν να μην επρόκειτο ποτέ να έλθουν πάλι στο βωμό.

Για τις σχέσεις με τους άνδρες

Σε ότι αφορά τώρα τις σχέσεις με τους άντρες,τις συμβούλευσε να καταλάβουν ότι συμβαίνει ακόμη και οι πατέρες τους να έχουν κάνει παραχωρήσεις προς τη γυναικεία φύση,και ότι πρέπει να αγαπούν περισσότερο τους συζύγους παρά αυτούς που τις έφεραν στη ζωή.Για το λόγο αυτό είναι ορθό είτε καθόλου να μην εναντιώνονται στους άνδρες είτε να θεωρούν ότι νικούν,όταν ηττηθούν από εκείνους.

Για την συνουσίαν

Λέγεται επίσης ότι στη συγκέντρωση είπε και αυτό που στη συνέχεια έγινε περιβόητο,ότι εαν μετά από συνουσία με τον σύζυγο η σύζυγος την ίδια μέρα παρευρεθεί σε τελετουργίες,τότε ο θεός θα τη συγχωρέσει' εάν όμως έρθει σε συνουσία με άλλον άνδρα,ποτέ δε θα τη συγχωρέσει..

Για την συμπεριφορά & την αλληλεγγύη μεταξύ τους

Τις συμβούλευσε ακόμη καθ` όλη τη διάρκεια της ζωής τους να εκφράζονται με καλά λόγια,να προσέχουν πόσο καλά λόγια λένε οι άλλοι για αυτές,να μην καταστρέφουν τη φήμη που διαδίδεται ότι έχουν και να μην διαψεύδουν τους μυθογράφους,οι οποίοι,βλέποντας τη δικαιοσύνη των γυναικών,που δανείζονται χωρίς μάρτυρες  τα ρούχα και τα κοσμήματα τους η μια από την άλλη,ώστε όταν κάποια τα χρειαστεί να τα χρησιμοποιήσει,χωρίς να γίνονται -λόγω της εμπιστοσύνης που έχουν μεταξύ τους- ούτε δίκες ούτε αντιλογίες

Ο μύθος του ματιού

έφτιαξαν κάποιο μύθο σύμφωνα με τον οποίο τρεις γυναίκες,για ευκολότερη επικοινωνία,χρησιμοποιούν και οι τρεις ένα κοινό μάτι.Eαν όμως ο πιο πάνω μύθος λεγόταν για τους άνδρες,ότι αυτός  που είχε πρώτος το μάτι και είδε,το έδωσε στους άλλους δύο με ευκολία,και ότι ήταν έτοιμος να τους μεταδώσει όσα και ο ίδιος είδε,τίποτα από τα λεγόμενα του πρώτου δεν θα γινόταν πιστευτό,καθώς κάτι τέτοιο δεν είναι ταιριαστό στη φύση του άνδρα.

Η Κόρη,Η Νύμφη,Η Μητέρα και η Μαία

56.Και ακόμη παρατήρησε πως αυτός που λέγεται ότι είναι ο πιο σοφός από όλους,ο οποίος συνέταξε την ανθρώπινη γλώσσα και κατέστη ο ευρετής του συνόλου των ονομάτων  είναι είτε θεός,είτε δαίμονας,είτε κάποιος θείος άνδρας επειδή αντιλήφθηκε ότι το γένος των γυναικών είναι πολύ οικείο στην ευσέβεια,στην κάθε τους ηλικία έδωσε το ίδιο όνομα με μια θεά,καλώντας τη μεν άγαμη Κόρη, αυτήν που δίνεται στον άνδρα Νύμφη, αυτήν που γεννά παιδιά Μητέρα, και αυτή που μεγαλώνει τα παιδιά των παιδιών της ,σύμφωνα με τη Δωρική διάλεκτο, Μαία.Με αυτό είναι σύμφωνο και το γεγονός ότι τους χρησμούς στο μαντείο της Δωδώνης και των Δελφών τους ανάγγελαν γυναίκες.Λόγω μάλιστα των επαίνων που αφορούσαν την ευσέβεια των γυναικών,παραδίδεται ότι έχει επέλθει τόσο μεγάλη μεταβολή σε ότι αφορά τη λιτότητα της ενδυμασίας,που καμιά δεν τολμά πλεον να φορέσει πολυτελή ιμάτια,αλλα όλες αφιερώνουν μυριάδες ενδυμάτων στο ιερό της Ήρας>>

Το αποτέλεσμα και το συμπέρασμα του Ιάμβλιχου

Λέγεται μάλιστα  ότι το αποτέλεσμα του λόγου του ήταν τέτοιο,που στη χώρα των Κροτωνιατών η καλή συμπεριφορά του άνδρα προς τη γυναίκα ήταν ξακουστή,όπως  του Οδυσσέα που αρνήθηκε να αποδεχθεί την αθανασία που του χάριζε η Καλυψώ και να εγκαταλείψει την Πηνελόπη.Απέμενε λοιπόν στις γυναίκες να αποδείξουν στους άνδρες την ευγένεια και τη χρηστότητά τους, για να τύχουν τον ίδιο με αυτούς βαθμό επαίνου.
Αναφέρεται ότι,εξαιτίας των λόγων αυτών του Πυθαγόρα,εκδηλώθηκε μεγάλη εκτίμηση και ενδιαφέρον για την πόλη των Κροτωνιατών,και στην ίδια την πόλη και σε όλη την Ιταλία.


ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ <<ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΙΚΟΥ ΒΙΟΥ>>

Read more »

O Aλέξανδρος και ο Βουκεφάλας κατέκτησαν...και το Εδιμβούργο

Το άγαλμα του Βουκεφάλα και η εξημέρωση του από τον Μέγα Αλέξανδρο απεικονίζεται στο περίφημο μπρούτζινο ανδριάντα που υπάρχει εδώ και 181 χρόνια στην πόλη του Εδιμβούργου (Edinburgh).

Το έφτιαξε ο Sir John Robert  (1804-1891) ένας Σκωτζέζος γλύπτης,ο οποίος σπούδασε αρχικά ζωγραφική στην ακαδημία  Τράστις του Εδιμβούργου (Trustees Academy in Edinburgh),και τη συνέχεια γλυπτική στη Ρώμη.

Με την επιστροφή του άνοιξε το πρώτο χυτήριο για γλυπτά στη Σκωτία,και του ανατέθηκαν πολυάριθμα έργα.Το πρώτο έργο για να ``προσελκύσει`` -όπως έγραψε ο ίδιος-,και να τραβήξει την προσοχή ήταν η εξημέρωση του Βουκεφάλα από τον Αλέξανδρο σκαλισμένο το 1832-1833, πετάχτηκε στο χαλκό το 1883, και τώρα στέκεται στο τετράγωνο του Edinburgh City Chambers.Το 1838 διορίστηκε ως γλύπτης της Αυτού Μεγαλειότης (Her Majesty the Queen).

Read more »

Αυστραλία: Έκθεση για την ομορφιά του σώματος στην αρχαία Ελλάδα

Σπάνια έκθεση με αντικείμενο την ομορφιά του αρχαίου ελληνικού σώματος θα παρουσιαστεί του χρόνου στο Bendigo Art Gallery. Όπως ανακοίνωσε ο πολιτειακός πρωθυπουργός της Βικτώριας, Ντένις Νάπθαϊν, πρόκειται για μια εντυπωσιακή συλλογή του Βρετανικού Μουσείου που θα εκτεθεί για πρώτη φορά στο νότιο ημισφαίριο. 

Όπως αναφέρουν οι επιμελητές της έκθεσης «ο θαυμασμός για το σώμα δεν ήταν κάτι το μοναδικό στην αρχαία Ελλάδα, αλλά κανένας άλλος πολιτισμός, δεν του έδωσε τέτοια αξία όσο ο ελληνικός». Εξηγούν ακόμα ότι η ελληνική τέχνη του γυμνού σώματος επικεντρώθηκε στην ανδρική μορφή, επειδή η γυναίκα αυτού του τύπου «δεν ήταν κοινωνικά αποδεκτή, και έτσι οι γλύπτες προσπάθησαν να δείξουν το σώμα της γυναίκα, κυρίως μέσα από πέπλα αναδεικνύοντας με αυτό τον τρόπο τον ερωτισμό».

Όπως αναφέρουν οι επιμελητές της έκθεσης «ο θαυμασμός για το σώμα δεν ήταν κάτι το μοναδικό στην αρχαία Ελλάδα, αλλά κανένας άλλος πολιτισμός, δεν του έδωσε τέτοια αξία όσο ο ελληνικός».

Στον ελληνικό πολιτισμό, λένε, γυμνές γυναίκες έχουμε στα πλαίσια της λατρείας, σαν σύμβολα της γονιμότητας και της αναπαραγωγής. Επίσης έχουμε θεές (Αφροδίτη) και θεές (νύμφες) γυμνές.
Οι ειδικοί αναφέρουν ακόμα ότι η εικόνα του γυμνού αθλητή, κομψή και διαχρονική, που συλλαμβάνεται κατά τη στιγμή πριν από την απελευθέρωση του δίσκου, συμβολίζει τη σύνθεση της ισορροπίας και του ρυθμού, τη δύναμη και δράση, ως αιώνιο σύμβολο της ελληνικής τέχνης. Αυτό είναι το γλυπτό του Δισκοβόλου του Μύρωνα, ένα από τα 100 κομμάτια στο κεντρικό τμήμα των εκθεμάτων και της ομορφιάς του σώματος στην αρχαία Ελλάδα, που θα παρουσιαστεί τον ερχόμενο Αύγουστο στο Bendigo Art Gallery.
«Η έκθεση αυτή κατέστη δυνατή μετά από διαπραγματεύσεις δυο χρόνων και αποτελεί μεγάλη επιτυχία για τη Βικτώρια» είπε ο κ. Νάπθαϊν.

http://www.skai.gr/

Read more »

Ο λόγος του Ακούφη στην σκηνή του Βασιλιά Αλέξανδρου (Διαδρομή της Ελληνικής φυλής)

Άλλη μια έξωθεν μαρτυρία για την εξάπλωση των Ελλήνων από τα πανάρχαια χρόνια, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου,ως φορείς πολιτισμού.

Έτσι αναδεικνύεται χωρίς ιστορικούς ακροβατισμούς η ομφαλοκεντρική θεώρηση των πραγμάτων,την λαμπρή διαδρομή της Ελληνικής φυλής από τα βάθη των αιώνων στα πέρατα του κόσμου.

Μόλις ο Αλέξανδρος έφθασε στην Νύσα.έστειλαν κοντά του οι Νυσσαίοι τον πιο επιφάνη άνδρα τους-το όνομά του ήταν Ακούφης- και μαζί του ως πρέσβεις τριάντα πολίτες από τους πλέον διακεκριμένους,για να παρακαλέσουν τον Αλέξανδρο να αφήσει απείραχτη την πόλη τους για χάρη του θεού(αφείναι τω θεω την πόλιν).

Οι πρέσβεις έγιναν δεκτοί μέσα στην σκηνή του Αλέξανδρου και τον βρήκαν να κάθεται σκονισμένος (καθήμενον κεκονιμένον) ακόμη από τον δρόμο,έχοντας τα άλλα όπλα του και φορώντας το κράνος και κρατώντας στο χέρι του το δόρυ,κι όταν τον είδαν,θαμπώθηκαν στο αντίκρισμά του κι έπεσαν καταγής  (θαμβήσαι τε ιδόντας την όψιν και πεσόντας ες γην)  και παρέμειναν σιωπηλοί.Κι όταν ο Αλέξανδρος τους είπε να σηκωθούν και τους έδωσε θάρρος,τότε ο Ακούφης πήρε το λόγο και είπε τα εξής:

  Ο λόγος του Ακούφη

<<Βασιλιά,οι Νυσσαίοι σε παρακαλούν να τους επιτρέψεις να ζουν ελεύθεροι και αυτόνομοι από σεβασμό προς το Διόνυσο (αιδοί του Διονύσου).Γιατί ο Διόνυσος όταν κατέλαβε το έθνος των Ινδών και ετοιμαζόταν να επιστέψει στην Ελληνική θάλασσα,κτίζει με τους απόμαχους στρατιώτες που ήταν συνοδοί του αυτήν την πόλη σε ανάμνηση για τους μεταγενέστερους της εκστρατείας του και την νίκης,όπως και εσύ ο ίδιος έκτισες την Αλεξάνδρεια στον Καύκασο και την άλλη Αλεξάνδρεια στην Αίγυπτο κι άλλες πολλές που έχεις χτίσει και θα χτίσεις στην συνέχεια, παρουσιάζοντας περισσότερα έργα από το Διόνυσο.

Την πόλη την ονόμασε ο Διόνυσος Νύσα προς τιμή της τροφού του Νύσας και τη χώρα Νυσσαία.και το βουνό που βρίσκεται κοντά στην πόλη το ονόμασε Μηρό ο Διόνυσος,γιατί σύμφωνα με την παράδοση μεγάλωσε μέσα στο μηρό του Δία.

Από τότε και στο εξής κατοικούμε ελεύθεροι τη Νύσσα και ζούμε αυτόνομοι και με οργάνωση της πολιτείας.

Για την κτίση της πόλης από το Διόνυσο,ας σταθεί απόδειξη και το εξής.

Σε μας φυτρώνει ο κισσός *,( κιττός γαρ ουκ άλλη της Ινδών γης φυόμενος) που δεν υπάρχει σε κανένα άλλο μέρος της Ινδίας>>.



*Ο κισσός είναι το ιερό φυτό του Διονύσου.Απ`όλη την Ινδία φύεται μόνο στην Νύσσα,καθότι με τα φύλλα του στεφανώνεται ο θεός και οι γιορταστές του.



ΑΡΡΙΑΝΟΣ -ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΙΣ-

Read more »

Λακωνικά αποφθέγματα -ΚΛΕΟΜΕΝΗΣ Ο ΑΝΑΞΑΝΔΡΙΔΕΩ-

 Όταν κάποιος θέλησε να του συστήσει έναν τραγουδιστή,επαινούσε τον άνθρωπο και για τις άλλες αρετές του και έλεγε ότι αυτός ήταν ο καλύτερος τραγουδιστής των Ελλήνωνκαιεκείνος δείχνόντάς του κάποιον από τους γύρω του,είπε :<<Μα τους θεούς,αυτός εδώ είναι ο καλύτερος μάγειρας μέλανα ζωμού.

Αυτό το  περιστατικό με τον Κλεομένη του Αναξανδρίδη  το   <<ξεσηκώνουμε>> από τον Πλούταρχο και το έργο του ΛΑΚΩΝΙΚΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ.

Read more »

Η ``συνάντηση`` του Πυθαγόρα,με τους Φερεκύδη.Αναξίμανδρο και Θαλή τον Μιλήσιο.

Όταν ο Πυθαγόρας ήταν ακόμη έφηβος,η μεγάλη του φήμη διαδόθηκε στους σοφούς,στη Μίλητο στον Θαλή, στην Πριήνη στον Βίαντα, και στις γειτονικές πόλεις.όταν έγινε δεκαοχτώ χρονών άρχισαν να εμφανίζονται οι πρώτες ενδείξεις της επερχόμενης τυραννίας του Πολυκράτη,

Ο Πυθαγόρας προβλέποντας που θα κατέληγε το πολίτευμα αυτό,και ότι θα στέκονταν εμπόδιο στη φιλομάθειά του,<<ξέφυγε απ`όλους>>,μέσα στη νύχτα μαζί με τον Ερμοδάμαντα που τον αποκαλούσαν Κρεοφύλειο επειδή λεγόταν ότι ήταν απόγονος του Κρεοφύλου,που είχε φιλοξενηθεί από τον Όμηρο τον ποιητή ,και πέρασε μαζί του απέναντι στον Φερεκύδη,στον Αναξίμανδρο τον φυσικό και στον Θαλή τον Μιλήσιο.

Αυτά μας πληροφορεί ο Ιάμβλιχος στο έργο του <<ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΙΚΟΥ ΒΙΟΥ>> και ήταν η απαρχή της πορείας του Πυθαγόρα που ήδη όταν ζούσε στην Σάμο ήταν θαυμαστός για την φύση του,και όταν έφθασε στην Ιωνία οι μεγάλοι φιλόσοφοι τον έκαναν κοινωνό των διδασκαλιών τους.

Read more »