Μια ποιητική σύνθεση του Αλκμάνα αποτελεί καλό δείγμα της ευρείας απήχησης που είχε η ποίηση στην κοινωνία.Ένας πολυμελής χορός παρθένων τραγουδούσε και χόρευε.Το άσμα ονομαζόταν <<Παρθενείον>>Η ομορφιά των δύο πρώτων κοριτσιών του χορού,της Αγίδως, και της Αγησιχόρας,παρομοιαζόταν με το φως των ουράνιων σωμάτων και με τα υπερήφανα άλογα των αγώνων,που ήταν τα σύμβολα του πλούτου της αριστοκρατίας.Η εκδήλωση λάμβανε χώρα στο πλαίσιο ενός νυκτερινού εορτασμού προς τιμήν της Αρτέμιδας Ορθίας !
<<Ευτυχισμένος όποιος με ωραία διάθεση περνά τη μέρα στη χαρά.
Εγώ όμως τραγουδώ της Αγιδώς το φως.Τη βλέπω σαν τον ήλιο,
που αυτή για μας πιστοποιεί ότι όντως λάμπει.
Ωστόσο,ούτε να την επαινώ,μα ούτε...
