Ένας Ιταλός μηχανικός υπολογιστών,κατάφερα να λύσει ένα λογοτεχνικό μυστήριο 150 ετών,που βρέθηκε σε μια σπάνια έκδοση της Ομήρου Οδύσσειας, στη βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου του Σικάγου.
Το μυστήριο άρχισε όταν το πανεπιστήμιο έλαβε μια δωρεά, των έργων του Ομήρου από το συλλέκτη MC Lang, το 2007.Η συλλογή περιλάμβανε μια Ενετική έκδοση της Οδύσσειας του 1504,που περιείχε χειρόγραφες σημειώσεις σε μια άγνωστη γραφή.Οι σημειώσεις πιστεύετε ότι οι σημειώσεις χρονολογούνται από τα μέσα του 19ου αιώνα.
Με τη μέθοδο της πυρόλυσης το Ειδικό κέντρο Ερευνών της βιβλιοθήκης κάλεσε,γλωσσολόγους,κλασικιστές,και ερασιτέχνες δημοσιοποιώντας ένα χρηματικό έπαθλο 1.000 δολαρίων,που προσφέρθηκε από τον Lang,για τη μετάφραση επιλεγμένων τμημάτων του <>. Όταν δημοσιοποιήθηκε είχε τεράστια ανταπόκριση,σε όλο τον κόσμο.
Ο νικητής του διαγωνισμού ήταν ο Daniele Metilli,που σήμερα είναι εγγεγραμμένος στο μάθημα των ανθρωπιστικών ψηφιακών επιστημών,και έχει σαν στόχο,να δουλέψει στα αρχεία των βιβλιοθηκών.Μαζί με τον Giula Accetta,έναν συνάδερφο του,που γνωρίζει πολύ καλά την σύγχρονη Ιταλική στενογραφία και άπταιστα Γαλλικά,προσδιόρισε το μυστήριο με ένα σύστημα στενογραφίας που εφευρέθηκε από τον Jean de Coulon Thevenot στα τέλη του 18ου αιώνα.Οι σχολιασμοί είναι επι το πλείστον γαλλικές μεταφράσεις των λέξεων και φράσεων από το Ελληνικό κείμενο της Οδύσσειας.
Άλλοι δυο επιλαχόντες κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα ο Vanya Visnjic ένας διδακτορικός φοιτητής κλασικών σπουδών στο πανεπιστήμιο του Princeton,που ενδιαφέρεται για την κρυπτογραφία,και ο Gallagher Finn,ένας διδακτορικός φοιτητής στη γλωσσολογία του πανεπιστημίου του Σικάγου,υπέβαλε επίσης ορθή ταυτοποίηση και μεταφράσεις.
Με βάση το συνδυασμό, Γαλλικών λέξεων και την ευανάγνωστη ημερομηνία 25 Απριλίου 1854,ξεκίνησε η παραδοχή ότι ήταν ένα σύστημα της Γαλλικής στενογραφίας που ήταν σε χρήση στα μέσα του 19ου αιώνα.
Οπλισμένοι με δύο σύγχρονες Γαλλικές μεταφράσεις της Οδύσσειας,που δημοσιεύθηκαν η μια το 1842 και η άλλη το 1854-1866, άρχισαν το έργο της μετάφρασης των στίχων.
Το παραπάνω θέμα βασίζεται σε υλικό που προέρχεται από το πανεπιστήμιο του Σικάγου.
Πατήστε εδώ δείτε και διαβάστε την εργασία του Daniele metilli
Το μυστήριο άρχισε όταν το πανεπιστήμιο έλαβε μια δωρεά, των έργων του Ομήρου από το συλλέκτη MC Lang, το 2007.Η συλλογή περιλάμβανε μια Ενετική έκδοση της Οδύσσειας του 1504,που περιείχε χειρόγραφες σημειώσεις σε μια άγνωστη γραφή.Οι σημειώσεις πιστεύετε ότι οι σημειώσεις χρονολογούνται από τα μέσα του 19ου αιώνα.
Με τη μέθοδο της πυρόλυσης το Ειδικό κέντρο Ερευνών της βιβλιοθήκης κάλεσε,γλωσσολόγους,κλασικιστές,και ερασιτέχνες δημοσιοποιώντας ένα χρηματικό έπαθλο 1.000 δολαρίων,που προσφέρθηκε από τον Lang,για τη μετάφραση επιλεγμένων τμημάτων του <
 |
| Φώτο :Courtesy of Special Collections Research Center |
Ο νικητής του διαγωνισμού ήταν ο Daniele Metilli,που σήμερα είναι εγγεγραμμένος στο μάθημα των ανθρωπιστικών ψηφιακών επιστημών,και έχει σαν στόχο,να δουλέψει στα αρχεία των βιβλιοθηκών.Μαζί με τον Giula Accetta,έναν συνάδερφο του,που γνωρίζει πολύ καλά την σύγχρονη Ιταλική στενογραφία και άπταιστα Γαλλικά,προσδιόρισε το μυστήριο με ένα σύστημα στενογραφίας που εφευρέθηκε από τον Jean de Coulon Thevenot στα τέλη του 18ου αιώνα.Οι σχολιασμοί είναι επι το πλείστον γαλλικές μεταφράσεις των λέξεων και φράσεων από το Ελληνικό κείμενο της Οδύσσειας.
Άλλοι δυο επιλαχόντες κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα ο Vanya Visnjic ένας διδακτορικός φοιτητής κλασικών σπουδών στο πανεπιστήμιο του Princeton,που ενδιαφέρεται για την κρυπτογραφία,και ο Gallagher Finn,ένας διδακτορικός φοιτητής στη γλωσσολογία του πανεπιστημίου του Σικάγου,υπέβαλε επίσης ορθή ταυτοποίηση και μεταφράσεις.
Με βάση το συνδυασμό, Γαλλικών λέξεων και την ευανάγνωστη ημερομηνία 25 Απριλίου 1854,ξεκίνησε η παραδοχή ότι ήταν ένα σύστημα της Γαλλικής στενογραφίας που ήταν σε χρήση στα μέσα του 19ου αιώνα.
Οπλισμένοι με δύο σύγχρονες Γαλλικές μεταφράσεις της Οδύσσειας,που δημοσιεύθηκαν η μια το 1842 και η άλλη το 1854-1866, άρχισαν το έργο της μετάφρασης των στίχων.
Με το σύστημα (Melchisédech) Thevenot όπου <<κάθε σύμφωνο και φωνήεν έχει ένα
αρχικό σχήμα και συνδυάζονται για να σχηματίσουν νέα σχήματα,
που αντιπροσωπεύουν συλλαβές>>,ο Metilli έγραψε<<
Η κατακόρυφη στοίχιση είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς η θέση του γράμματος πάνω ή κάτω
από τη γραμμή,ή ακόμη και το μήκος ενός τμήματος της επιστολής,μπορεί να αλλάξει την
αξία του γραφήματος>>.
Το παραπάνω θέμα βασίζεται σε υλικό που προέρχεται από το πανεπιστήμιο του Σικάγου.
Πατήστε εδώ δείτε και διαβάστε την εργασία του Daniele metilli
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου