Π(τ)όλεμος πάντων μέν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς , και τους μέν θεούς έδειξε τους δε ανθρώπους , τους μέν δούλους εποίησε τους δε ελεύθερους.
Ηράκλειτος, απόσπ. 53
Πτόλεμος = Πόλεμος – Λόγος
Στην γλώσσα μας ο ¨πόλεμος ¨ συνδέεται άρρηκτα με τον λόγο και εναλλακτικά εμφανίζετε ως ¨Πτόλεμος¨. Ο Ησύχιος ο Αλεξανδρεύς στο Λεξικό του δίνει την αποκαλυπτική ερμηνεία: Πόλεμος – Ό το πάν διοικών λόγος.
Μας το επιβεβαιώνουν άλλωστε τα ονόματα Τριπτόλεμος (ο τριπλός ηλιακός λόγος), Νεοπτόλεμος (ο νέος λόγος) και Πτολεμαίος ( ιδρυτής της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας πρώτος της δυναστείας των Πτολεμαίων / βασιλιάδων του λόγου και υποστηρικτών των γραμμάτων και των τεχνών)
Σύμφωνα με την Ελληνική Θεολογία η Πρόμαχος, Υπέρμαχος, η του κοσμικού πολέμου στρατηγός, και η την όλην Ειμαρμένην κινούσα όπως αναφέρει ο Πρόκλος δεν είναι άλλη από την Θεά της Σοφίας Την Θεά Αθηνά.
Άρα ο Πόλεμος – Πτόλεμος γίνετε για την επικράτηση του Λόγου και της λογοϊκής – λογικής συμπεριφοράς πάνω στην Α-λογία και στους εκφραστές της.
Υπ΄αυτήν την έννοια μπορούμε να αντιληφθούμε ορθότερα και το νόημα του ελληνικού διαχωρισμού μεταξύ Ελλήνων και Βαρβάρων , ήτοι, Έλληνες = οι φορείς του Κοσμικού Λόγου και του Φωτός και Βάρβαροι = οι φορείς της Α-λογίας, του πνευματικού σκότους και των χθόνιων μολυσμών. Διαχωρισμός που καθώς φαίνετε δεν έπαψε να υφίσταται κι ούτε θα πάψει . όσο υπάρχει Κορεσμός και Ρέον Γίγνεσθαι.
Έρρωσθε και ευδαιμονείτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου