Η ΧΡΥΣΗ ΤΟΜΗ
Με την γραμμική κατασκευή του πενταγώνου οι Πυθαγόρειοι οδηγηθήκαν στην ανακάλυψη του άρρητου ¨χρυσού αριθμού¨ φ που αντιστοιχεί στον λόγο της ¨χρυσής τομής¨ ή παραδοσιακά της διαίρεσης ενός ευθύγραμμου τμήματος σε μέσο και άκρο λόγο.
Ο αριθμός αυτός θεωρήθηκε από την αρχαιότητα μια ¨θεία αναλογία¨ στενά συνυφασμένη με την αίσθηση του κάλους και της αρμονίας.
Το όνομα της το οφείλει στον Λεονάρντο Ντα Βίντσι όντας ο πρώτος που την ονόμασε Sectio Aurea δηλαδή χρυσή τομή.
Η εφαρμογή της στο ανθρώπινο σώμα τον οδήγησε στον Άνθρωπο του Βιτρούβιου
Η Χρυσή Τομή μπορεί να βρεθεί σε όλη την έκταση της φύσης: Στη διάταξη των φύλλων ενός φυτού, για να επιτευχτεί η μεγίστη έκθεση τους στον ήλιο, χωρίς τα επάνω φύλλα να σκιάζουν τα κάτω, στην σχέση των πετάλων με την διάμετρο του περικαρπίου τους.
Την συναντούμε εκτός από την ίδια την φύση και στις περισσότερες οικοδομικές κατασκευές των προγόνων μας.
Η εφαρμογή της στην οικοδόμηση κτιρίων αλλά και στην ίδια την πολεοδομία μιας πόλης και μάλιστα μεταξύ πόλεων είναι τέτοια που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί πως οι αρχαίοι Έλληνες είχαν προφανή σκοπό να συντονιστούν με τον σύμπαντα κόσμο.
Και βέβαια η επιλογή της θέσης του Δελφικού Μαντείου ως ομφαλού του κόσμου κάθε άλλο παρά τυχαία είναι.
Βρίσκετε σε αναλογία Χρυσής Τομής η οποία κατά τους αρχαίους φιλοσόφους και μαθηματικούς αποτελούσε την βασική αναλογία του Σύμπαντος
«Έστ' ήμαρ ότε Φοίβος πάλιν ελεύσεται καί ές αεί έσεται».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου