Ο ελληνισμός ανθεί σχεδόν σε κάθε γωνιά του πλανήτη και αυτό δεν συνιστά ούτε υπερβολή, ούτε ιδεοληψία για την τόνωση του εθνικού μας φρονήματος. Είναι η πραγματικότητα. Ποιός, άλλωστε, θα μπορούσε να φανταστεί πως στη μακρινή Νέα Ζηλανδία υπάρχουν συμπατριώτες μας, που διατηρούν κυριολεκτικά αναλλοίωτο το ελληνικό στοιχείο μέσω ενός ποδοσφαιρικού σωματείου;
Η Ουέλινγκτον Ολίμπικ, αποτελεί, από τα σπάργανά της μέχρι σήμερα, τον συνδετικό κρίκο, των περίπου 4.500 Ελλήνων που ζουν στην πρωτεύουσα της Νέας Ζηλανδίας, με τη γενέθλια γη. Ιδρύθηκε το 1953, περίοδο που παρατηρήθηκε και το μεγαλύτερο κύμα μετανάστευσης στη χώρα της Ωκεανίας, ως Απόλλων, ενώ το 1958 μετονομάστηκε σε Christian Youth FC. Από το 1983 έγινε γνωστή με τη σημερινή της ονομασία και έμβλημά της έναν λαμπαδηδρόμο, περιστοιχισμένο από κλαδιά ελιάς. Το χρώμα στη φανέλα της ομάδας είναι γαλανόλευκο, το παρατσούκλι της είναι οι Έλληνες (τι άλλο θα μπορούσε), ενώ γήπεδό της είναι το "Νιούτον Παρκ", χωρητικότητας 4.000 θεατών.
Μολονότι η Ολίμπικ παραμένει ημιεπαγγελματικός σύλλογος, κάνει συνεχώς βήματα προόδου. Αγωνίζεται ήδη στη δεύτερη κατηγορία, στην οποία κατέκτησε μάλιστα πέρσι τον τίτλο, ωστόσο τα δεδομένα των διοργανώσεων διαφέρουν σε σύγκριση με τα συνηθισμένα, καθώς δεν υπάρχει σύστημα υποβιβασμού - προβιβασμού, στην ASB Premiership (πρώτη κατηγορία).
Στο παλμαρέ της έχει ακόμα το "Chatham Cup" του 2009, ενώ γι αυτό της το επίτευγμα ανακηρύχθηκε ως ομάδα της χρονιάς, παραλαμβάνοντας το βραβείο "Wellington Sportsperson of the Year 2010".
Πρόεδρός της είναι ο Τζορτζ Νεονάκης, ενώ από το δυναμικό της έχουν περάσει σημαντικοί παίκτες, όπως ο ρέκορντμαν συμμετοχών και τερμάτων Χάρι Κοτσαπάς (338 εμφανίσεις, 126 γκολ), ο Ραφ Ντε Γκρεγκόριο και οι διεθνείς στο πρόσφατο Παγκόσμιο Κύπελλο της Νοτίου Αφρικής, Σάιμον Έλιοτ, Τζέρεμι Κρίστι και φυσικά ο Λέο Μπέρτος, ο οποίος ξεχώρισε με τις εντυπωσιακές του εμφανίσεις και έχει πολυετή θητεία στα αγγλικά γήπεδα.
Οι στόχοι της Ουέλινγκτον Ολίμπικ δεν περιορίζονται στις γραμμές του αγωνιστικού χώρου. Δεν αποσκοπεί στην κατάκτηση τροπαίων ή την καταξίωσή της, αλλά στη μεταλαμπάδευση της ελληνικών ηθών και παραδόσεων στις επόμενες γενιές, σε συνδυασμό με τη στήριξη του του τόπου που μένουν, κάτι που αποδείχθηκε περίτρανα με την βοήθεια που προσφέρθηκε στους σεισμόπληκτους, μετά το καταστροφικό χτύπημα του εγκέλαδου στη Νέα Ζηλανδία τον Φεβρουάριο.
Πόλο συσπείρωσης των ομογενών αποτελεί μέχρι και τις μέρες μας η Ελληνική Ορθόδοξη Μητρόπολη του Ουέλινγκτον. Τόπος συγκέντρωσης, στον οποίο το μυστήριο της Θείας Λειτουργίας τελείται ακόμα με τον πατροπαράδοτο τρόπο, γεγονός που επισημαίνει και ο αιδεσιμότατος Κωνσταντίνος Σιδηρόπουλος: "Δεν θα αλλάξουμε ποτέ τα στοιχεία του πολιτισμού μας, βάζοντας μέσα κιθάρες, πιάνο ή οτιδήποτε άλλο. Επιμένουμε να σεβόμαστε την παράδοση".
Η ταυτότητα της χώρας μας αποτυπώνεται ακόμα και στα εστιατόρια που συναντώνται στην πρωτεύουσα. "Δεν πρόκειται να αλλάξουμε ποτέ το ελληνικό μενού", τονίζει ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας "Μιριμάρ", Νώντας Χατζηλάμπρου, ενώ το σπουδαιότερο μήνυμα έρχεται από την πλευρά του ισχυρού άνδρα της Ολίμπικ, Τζορτζ Νεονάκη: "Για όσο καιρό υπάρχει ελληνικό αίμα που ρέει στις φλέβες μας, θα υπάρχει και ένα κλαμπ που ονομάζεται Ολίμπικ. Και ευτυχώς θα υπάρχουν πάντα Έλληνες γύρω του για να το στηρίζουν".
H ταυτότητα
Όνομα : Wellington Olympic AFC Έτος ίδρυσης: 1953 Γήπεδο: Newton Park
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου