Η ελληνική λέξη αρετή παράγεται από τη ρίζα αρ - που σημαίνει την γη. Αρχικά, λοιπόν, σχετίζονταν με την γη, όπως πιστοποιείται και από άλλες ομόρριζες λέξεις: άρουρα (=γη), αρόω-ώ, άροτρον. Η πρωταρχική, όπως φαίνεται, σημασία της αρετής είχε να κάνει με την δύναμη που προέρχεται από την γη (αρ-). Εν-άρετος εθεωρείτο αυτός που κατείχε γη και ήταν σε θέση να την εκμεταλλεύεται και να την υπερασπίζεται.
Η αρετή είναι εμπόλεμη κατάσταση . Για να ζούμε ενάρετα, πρέπει να παλεύουμε διαρκώς με τον εαυτό μας διότι όπως πριν από χιλιάδες χρόνια είπε ο Δημόκριτος: «ΤΟ ΝΙΚΑΝ ΕΑΥΤΩΝ ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΝΙΚΩΝ ΠΡΩΤΗ ΤΕ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΗ ΕΣΤΙ», που σημαίνει το ότι του να επιβαλλόμαστε του εαυτού μας είναι η πρώτη και άριστη νίκη... εξάλλου όπως εύστοχα αναφέρει ο Ησίοδος: «ΑΡΕΤΗΣ ΠΡΟΠΑΡΟΙΘΕ ΙΔΡΩΤΑ ΘΕΟΙ ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΘΗΚΑΝ», δηλαδή μπροστά στην αρετή οι αθάνατοι θεοί έβαλαν τον ιδρώτα. Αφού τα «ΑΓΑΘΑ ΚΟΠΟΙΣ ΚΤΩΝΤΑΙ»- Ιδρώτα και κόπο θέλει η αρετή ή, τα αγαθά αποκτώνται με την κούραση! Κατά τον Σωκράτη: «Η αρετή είναι αγαθό» και «Η Αρετή είναι κτήμα ΑΔΕΣΠΟΤΟ και καθένας θα πάρει το μερτικό του, ανάλογα με τη τιμή ή τη περιφρόνηση που θα της έχει. Ο καθένας είναι υπεύθυνος για την εκλογή του… Ο Θεός ΑΝΕΥΘΥΝΟΣ…» Ο Αντισθένης μας λέει:«ΑΡΕΤΗ ΔΙΔΑΚΤΗ ΕΣΤΙ», δηλαδή η αρετή μπορεί να διδαχθεί και «η αρετή ανήκει στα έργα και δεν χρειάζεται πολλά λόγια ούτε μαθήματα».
Και αφού η αρετή, στην γραμματική, είναι «ουσιαστικό, γένους θηλυκού» η θεωρία μιας θαυμαστής γυναίκας για τις αρετές, συνολικά…
Η Υπατία διακρίνει τις αρετές κατά βαθμίδες. Την πρώτη βαθμίδα κατέχουν οι πολιτικές αρετές: οι αρετές δηλαδή της πρακτικής σοφίας, θάρρος, μετριοφροσύνη, δικαιοσύνη. Τη δεύτερη βαθμίδα την συνιστούν οι λεγόμενες καθαρτικές της σάρκας αρετές, ενώ την τρίτη και ύψιστη βαθμίδα την συγκροτούν οι ανώτερες αρετές, εκείνες δηλαδή που μας ανάγουν προς το θείο και μας βοηθούν να φύγουμε από την ύλη και εν συνεχεία να καταφύγουμε στο θεό, από τον οποίο ο ίδιος ο άνθρωπος απέκοψε τον εαυτό του και απώλεσε την ευδαιμονία του. Οι ανώτερες αρετές: πίστη, αγάπη, ελπίδα αντιπροσωπεύουν και συγχρόνως πραγματώνουν τους ύψιστους και έσχατους σκοπούς της ανθρώπινης ζωής (η άμεση επαφή με το αγαθό διασφαλίζει την εσωτερική ευτυχία και δίνει νόημα ουσιαστικό στη ζωή).
Η φωτογραφία είναι "Ο Δρόμος της Αρετής και της Κακίας" του 1857 από τον Oscar Gustav Rejlander.
Η αρετή είναι εμπόλεμη κατάσταση . Για να ζούμε ενάρετα, πρέπει να παλεύουμε διαρκώς με τον εαυτό μας διότι όπως πριν από χιλιάδες χρόνια είπε ο Δημόκριτος: «ΤΟ ΝΙΚΑΝ ΕΑΥΤΩΝ ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΝΙΚΩΝ ΠΡΩΤΗ ΤΕ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΗ ΕΣΤΙ», που σημαίνει το ότι του να επιβαλλόμαστε του εαυτού μας είναι η πρώτη και άριστη νίκη... εξάλλου όπως εύστοχα αναφέρει ο Ησίοδος: «ΑΡΕΤΗΣ ΠΡΟΠΑΡΟΙΘΕ ΙΔΡΩΤΑ ΘΕΟΙ ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΘΗΚΑΝ», δηλαδή μπροστά στην αρετή οι αθάνατοι θεοί έβαλαν τον ιδρώτα. Αφού τα «ΑΓΑΘΑ ΚΟΠΟΙΣ ΚΤΩΝΤΑΙ»- Ιδρώτα και κόπο θέλει η αρετή ή, τα αγαθά αποκτώνται με την κούραση! Κατά τον Σωκράτη: «Η αρετή είναι αγαθό» και «Η Αρετή είναι κτήμα ΑΔΕΣΠΟΤΟ και καθένας θα πάρει το μερτικό του, ανάλογα με τη τιμή ή τη περιφρόνηση που θα της έχει. Ο καθένας είναι υπεύθυνος για την εκλογή του… Ο Θεός ΑΝΕΥΘΥΝΟΣ…» Ο Αντισθένης μας λέει:«ΑΡΕΤΗ ΔΙΔΑΚΤΗ ΕΣΤΙ», δηλαδή η αρετή μπορεί να διδαχθεί και «η αρετή ανήκει στα έργα και δεν χρειάζεται πολλά λόγια ούτε μαθήματα».
Και αφού η αρετή, στην γραμματική, είναι «ουσιαστικό, γένους θηλυκού» η θεωρία μιας θαυμαστής γυναίκας για τις αρετές, συνολικά…
Η Υπατία διακρίνει τις αρετές κατά βαθμίδες. Την πρώτη βαθμίδα κατέχουν οι πολιτικές αρετές: οι αρετές δηλαδή της πρακτικής σοφίας, θάρρος, μετριοφροσύνη, δικαιοσύνη. Τη δεύτερη βαθμίδα την συνιστούν οι λεγόμενες καθαρτικές της σάρκας αρετές, ενώ την τρίτη και ύψιστη βαθμίδα την συγκροτούν οι ανώτερες αρετές, εκείνες δηλαδή που μας ανάγουν προς το θείο και μας βοηθούν να φύγουμε από την ύλη και εν συνεχεία να καταφύγουμε στο θεό, από τον οποίο ο ίδιος ο άνθρωπος απέκοψε τον εαυτό του και απώλεσε την ευδαιμονία του. Οι ανώτερες αρετές: πίστη, αγάπη, ελπίδα αντιπροσωπεύουν και συγχρόνως πραγματώνουν τους ύψιστους και έσχατους σκοπούς της ανθρώπινης ζωής (η άμεση επαφή με το αγαθό διασφαλίζει την εσωτερική ευτυχία και δίνει νόημα ουσιαστικό στη ζωή). Η φωτογραφία είναι "Ο Δρόμος της Αρετής και της Κακίας" του 1857 από τον Oscar Gustav Rejlander.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου