Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2013

Ευθυδίκου κόρη, "η μουτρωμένη"

Αποτελεί τον τελευταίο σταθμό της αρχαϊκής τέχνης, αντιπροσωπευτικό δείγμα του αυστηρού ρυθμού και είναι έργο του Ευθυδίκου.

Η κόρη αποκτά μια ολοκληρωμένη σωματικότητα. Στο πρόσωπο τα φρύδια είναι πιο χαμηλά, το βλέφαρο είναι παχύ, ενώ ο βολβός του ματιού τοποθετήθηκε πιο βαθιά. Τα χείλη είναι οριζόντια. Το σώμα είναι σωστά δοσμένο και θηλυκό: στενοί στρογγυλοί ώμοι, απαλά στήθη, λεπτές κνήμες και πόδια. Διακρίνεται μια μεγαλύτερη άνεση στο χειρισμό του ενδύματος που αφήνει προκλητικά τον ένα μαστό ακάλυπτο με την πλεξούδα να πέφτει για να καλύψει τη γύμνια.

Γύρω στο 490-485 π.Χ.

Αρχαϊκή Πλαστική


Read more »

Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2013

"Ancient Greece~Κυκλοφόρησε για iOS"

Μία πολύ ωραία δουλειά κυκλοφόρησε στο iBook Store της Apple εχθές το πρωί. Το λεύκωμα με την ονομασία "Ancient  Greece - Scuptural Masterpieces" φέρνει την υπογραφή του φωτογράφου Δημήτρη Φιλελέ και μας παρουσιάζει κάποια από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα γλυπτικής της αρχαίας Ελλάδας.
  Ένας ωραίος τρόπος για να θυμηθούμε μερικά από αυτά αλλά και να γνωρίσουμε ίσως κάποια άλλα σε μία εποχή που έχουμε ανάγκη να θυμόμαστε ποιοι πραγματικά είμαστε και το ένδοξο παρελθόν που έχουμε.
  Το βιβλίο κυκλοφορεί για iPad, είναι διαθέσιμο στην τιμή των 1.49 ευρώ και θα το βρείτε εδώ


Read more »

Μια κατάρα 1.700 ετών γραμμένη στα αρχαία Ελληνικά

Διαφορετικά δεν εξηγείται η βαριά κατάρα που του απηύθυνε κάποιος άγνωστος σε μας, πιθανόν ανταγωνιστής του: «Ιαώ που αστράφτεις και βροντάς, χτύπα και αλυσόδεσε τον οπωροπώλη Βαβυλά, που τον γέννησε μήτρα μιαρή, η Διονυσία (Ησυχία τη λένε άλλοι) και ζει κοντά στα μέρη των Μυγδόνων.:

Οπως χτύπησες το άρμα του Φαραώ έτσι χτύπα και τον προσβλητικό του τρόπο. Ιαώ που αστράφτεις και βροντάς, όπως αφάνισες τα πρωτότοκα της Αιγύπτου έτσι αφάνισε και του Βαβυλά τα ζωντανά».


ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ: Γραμμένη στα αρχαία ελληνικά, η κατάρα εναντίον του μανάβη κάλυπτε και τις δύο πλευρές μολύβδινου πινακιδίου του 3ου αιώνα μ.Χ.

Γραμμένη στα αρχαία ελληνικά, η μακροσκελής κατάρα κάλυπτε και τις δύο πλευρές ενός μολύβδινου πινακιδίου, που εντοπίστηκε από αρχαιολόγους το 1930 μέσα σε αρχαίο πηγάδι, κοντά στην Αντιόχεια (σημερινή Τουρκία, στα σύνορα με τη Συρία). Μόλις τώρα όμως διαβάστηκε το πύρινο κι ευφάνταστο κείμενο από τον Αμερικανό ερευνητή, επίκουρο καθηγητή Κλασικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον Αλεξάντερ Χόλμαν. «Υπάρχουν διάφορα πράγματα που βρίσκω ενδιαφέροντα σ' αυτό το εύρημα», εξηγεί ο ίδιος σε επικοινωνία του με τον «Α». «Το πρώτο είναι η αναφορά στη διάβαση της Ερυθράς Θάλασσας από τους Ισραηλίτες, την καταστροφή του Φαραώ και του άρματος του, καθώς και την εξόντωση των πρωτότοκων της Αιγύπτου».

Οπως επισημαίνει ο Αμερικανός ερευνητής, τα ελληνικά και ρωμαϊκά πινακίδια με κατάρες επικαλούνται συχνά τον ισχυρό θεό Ιαώ, που είναι στην πραγματικότητα η ελληνική εκδοχή του ονόματος του εβραϊκού θεού Γιαχβέ, και τον τοποθετούν μάλιστα μαζί με θεούς και δαίμονες του Κάτω κόσμου, όπως ο Ερμής κι ο Οσιρις.

Και να... ξεπαγιάσει η ψυχή του

Ενα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο σχετικά με το πινακίδιο είναι ότι βρέθηκε μέσα σε πηγάδι και η κατάρα που αναγράφεται πάνω του μνημονεύει το ίδιο το πηγάδι: «όπως ακριβώς θα πνιγεί και θα παγώσει στο αχρηστευμένο πηγάδι (το πινακίδιο) έτσι θα πνιγεί και θα ξεπαγιάσει κι η ψυχή του Βαβυλά χτυπημένη από ασθένεια και άχρηστη όπου κι αν βρίσκεται».

«Πολλά

μολύβδινα πινακίδια με κατάρες στα ελληνικά και λατινικά, που χρονολογούνται στην περίοδο από τον 5ο αι π.Χ. έως τον 6ο αι μ.Χ. αιώνα, έχουν βρεθεί σε τάφους και πηγάδια σε όλο τον αρχαίο κόσμο (Αθήνα, Κόρινθος, Ρώμη, Καρχηδόνα, Βηρυτός, Δαμασκός, Καισάρεια, Ιερουσαλήμ)», αναφέρει ο Αλεξάντερ Χόλμαν. Μερικές από αυτές απευθύνονται εναντίον ηνιόχων και των αλόγων τους, άλλες σε αθλητές, μονομάχους και πόρνες, σε αντίδικους και σε ερωτικούς αντίζηλους και κάποιες εναντίον επαγγελματικών ανταγωνιστών. «Υποψιάζομαι ότι αυτή του Βαβυλά από την Αντιόχεια ανήκει στην τελευταία περίπτωση», παρατηρεί.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύει krasodad.blogspot.gr(ΤΗΣ ΧΡΥΣΑΣ ΝΑΝΟΥ), με σπουδές σε διάφορα πανεπιστήμια μεταξύ των οποίων και το Χάρβαρντ, ο Αλεξάντερ Χόλμαν είναι ειδικός σε θέματα αρχαίας ελληνικής γραμματείας, θρησκείας και μαγείας. «Ενα από τα πράγματα που με ενδιαφέρει στον ελληνικό πολιτισμό είναι η μακρά παράδοσή του: κάτι τόσο παλιό, που εκτείνεται σε μια τόσο μεγάλη χρονική περίοδο είναι όμορφο και συναρπαστικό για μένα, και αυτό με τράβηξε αρχικά στις κλασικές σπουδές στο πανεπιστήμιο», εξηγεί.

Ο ίδιος δημοσιεύει εργασίες που αγγίζουν τα δύο άκρα της αρχαιότητας: έγραψε ένα βιβλίο για τον Ηρόδοτο, τον ιστορικό του 5ου αιώνα π.Χ. («Ο άρχοντας των επιγραφών: Επιγραφές και ερμηνεία των συμβόλων στις Ιστορίες του Ηροδότου», 2010) και επίσης έκανε σειρά δημοσιεύσεων για τα πινακίδια μαγείας από την ύστερη αρχαιότητα. «Σχεδόν χίλια χρόνια χωρίζουν τα κείμενα και όμως τα συνδέουν η γλώσσα και ο πολιτισμός», λέει. «Ο έρως, ο θυμός (οργή), ο φθόνος, ο φόβος, θεοί και δαίμονες κινούν τα πρόσωπα στο έργο του Ηρόδοτου και τα ίδια υπάρχουν και σ' αυτά τα πινακίδια με τις κατάρες. Πόσο συναρπαστικό είναι να μπορείς να πάρεις σήμερα αυτό το αρχαίο πινακίδιο και να είσαι σε θέση να το διαβάσεις! Και πόσο υπέροχο είναι να ακολουθείς τα ίχνη της γραφίδας του γραφέα, να βλέπεις τον τρόπο με τον οποίο δίνει μορφή στα γραπτά του, να βλέπεις πώς κάνει τα ίδια ορθογραφικά λάθη που κάνουν οι σημερινοί Ελληνες μαθητές!».


(krasodad.blogspot.)
Read more »

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

Oνοματοδοσία στην αρχαία Ελλάδα

O πατέρας ανάβει την πυρά του βωμού και επικαλείται τους Θεούς...

«Κλύτε Θεοί Πατρώοι,
Εθνικοί των Ελλήνων Θεοί,
Υμέας κικλήσκομεν
αγαθαίς γνώμαις ημίν προσελθείν
κλύτε Μάκαρες και μόλοιτε ημίν
από Πυρός, από Χθονός
αφ' Ύδατος, από Αέρος
και από Ολύμπου.»

Ύμνος Χαρίτων
Tοποθετείται από τη μητέρα γύρω από το λαιμό του παιδιού το «μέταλλον» -κόσμημα- της ονοματοθεσίας του. Η μητέρα επικαλείται τις Χάριτες.

« Χάριτες, σεπτές θυγατέρες της Ευρυνόμης και του Διός
ουράνιαι μητέρες της κοσμήσεως και της Ευνομίας
φαειναί, λάμπουσαι, αυξήτριαι, σεβαστές παρθένοι
συνοδοί της Αθηνάς Εργάνης και της Ουρανίας Αφροδίτης
εσείς που στέκεστε δίπλα τον Φοίβο στις συνελεύσεις των Θεών
ακούστε μας και σταθείτε κοντά μας ευμενείς
αυξάνοντας γύρω μας το ιερό φως των Ολυμπίων
χαρίζοντάς μας δια βίου ειρήνη και χαρά
φυσικό κι εσωτερικό κάλλος
γαλήνη, μακροθυμία και ημέρωση
αξιοσύνη, ευσέβεια και κρίση ορθή.»

Ύμνος Νυμφών
Aπό τον πατέρα.

«Νύμφες, ακοίμητοι θυγατέρες της Πρώτης Αρχής
σπέρματα του Διός και τ' Ουρανού
αφανείς φίλοι βροτών και παιδοκόμοι
εναέριοι και ευώδεις Θεαί
Σας καλούμε να προσέλθετε ευμενείς
δια βίου επαρωγοί της / του ............
αγναί διδάσκαλοι, επίκουροι
και χαροπαίγμονες οδηγοί.»

Ύμνος Θεού Προστάτου
Eπιλέγεται από τους γονείς.

Παρουσίαση
Ο

πατέρας, περιφέρει 3 φορές το παιδί γύρω από την επιβώμια πυρά με κατεύθυνση αντίθετη του ρολογιού, λέγοντας στο πέρας κάθε κύκλου.

«έστωσαν οι Θεοί προστάται της / του.........»

Ενώ οι προσκεκλημένοι τους ραίνουν με άνθη και καρπούς. Η μητέρα στέκεται μπροστά στην επιβώμια πυρά. Μόλις σ

υμπληρώσει την περιφορά, ο πατέρας στέκεται δίπλα στην μητέρα, υψώνει το παιδί πάνω από την πυρά, κοιτάζει ψηλά και κάνει την παρουσίαση στους Θεούς και τους Προγόνους.

«Αθάνατοι Θεοί και ευκλεείς Πρόγονοι
σας παρουσιάζω την / τον ..............
γνησία / γνήσιο απόγονο εμού και της συζύγου μου
Ελληνίδα / Έλληνα εξ Ελλήνων
αίμα εκ του αίματός μας
ψυχή εκ της ψυχής σας.
Να την / τον φυλάτε και να την / τον οδηγείτε
στις οδούς που ταιριάζουν στους Έλληνες
στις οδούς που ταιριάζουν
σε φιλοσόφους και ελευθέρους ανθρώπους.»

(απαγγέλλεται τρίς)

Ευχή
H η μητέρα παίρνει στα χέρια το παιδί και απαγγέλλει την ευχή.

«Τι να ευχηθεί ένας θνητός για έναν θνητό που αγαπάει;
Μόνο οι Θεοί αλήθεια ξέρουν.
Ας χαρίσουν λοιπόν στην / στον ................
εκείνα που η μεγαλοσύνη τους θέλει
εκείνα που ταιριάζουν σε Ελληνίδα / Έλληνα,
παιδί δικό τους δηλαδή,
ας χαρίσουν αυτά που πρέπει σε ανθρώπινο πλάσμα
που θα τιμήσει τους Θεούς και τους Προγόνους
που θα σεβαστεί τη Φύση και τον Αιώνιο Λόγο.
Μάκαρες Θεοί, Εθνικοί Θεοί των Ελλήνων
και εσείς ένδοξοι Πρόγονοι
χαρίστε τα πρέποντα για πρόσωπο αγαπημένο
στην / στον .................
που μόλις παρουσιάσαμε εμπρός σας.»

Σπονδή
Χύνεται τριπλή σπονδή αρώματος, γάλακτος και μελιού και όλοι αναφωνούν.

«έστωσαν οι Θεοί προστάται της / του .........»

Κλείσιμο

«Χαίρετε Μάκαρες, χαίρετε Αιώνιοι Θεοί Πατρώοι
ευσεβέσι θρησκευταίς Ιερόν Φάος αύξοιτε
νούσους, άλγη τε και κήρας στέλλοντες ες πέρατα γαίης.»

«Γένοιτο»

(Μοιράζονται στους προσκεκλημένους γλυκά και γίνεται απόθεση δίπλα στον βωμό των διαφόρων δώρων προς το παιδί.)


ysee.gr


Read more »

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

Η φάτνη με το θείο βρέφος(Διόνυσο)

Η παρακάτω φωτογραφία (έκθεμα)την οποία τραβήξαμε σε πρόσφατη επίσκεψή μας ,είναι από το μουσείον Αγοράς της Αθήνας και είναι χρονολογημένη τον  4ον αι.π.χ.
Πατήστε πάνω για μεγαλύτερη ανάλυση
Σ`αυτήν μπορούμε να διακρίνουμε την φάτνη όπου ο  Ερμής  παραδίδει το Θείο βρέφος Διόνυσο στις Νύμφες υπό το βλέμμα του Διός,του Πανός,του Απόλλωνος και της Δήμητρας.
Read more »

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

Ζωντανεύοντας την αρχαία Ελλάδα.



Ένα βίντεο που δημιουργήθηκε για την έκθεση  (Ure Museum of Greek Archaeology) για το μουσείο της Ελληνικής αρχαιολογίας του πανπεπιστήμιου Ρέντινγκ( Reading University)ως μέρος του σχεδίου τις<<Ιστορίες του κόσμου>> και <<Πολιτιστικής Ολυμπιάδας>>.
Μαθητές από τα εργαστήρια δύο σχολείων Reading schools - Kendrick and Maiden Erlegh,δημιούργησαν ιστορίες και πίνακες ιστοριών για αυτό το βίντεο.
Τα αρχαία ελληνικά αγγεία δανείστηκαν!!! από το μουσείο του READING,που έδωσε ευγενικά την άδεια για την χρήση του.
Για όσους επιθυμούν εδώ είναι ο σύνδεσμος του πανεπιστημίου της Ελληνικής αρχαιολογίας URE



Read more »

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

Ο κακόφημος πυγχάμος Εύπωλος

Το φαινόμενο της δωροδοκίας από τα στοιχεία που μας δίνει ο Παυσανίας είναι φαινόμενο από τα αρχαία χρόνια και από το ξεκίνημα των Ολυμπιάδων και όχι σημερινό,αλλά την εποχή εκείνη  οι αθλητές που διέπραξαν πράξη έξω από όρια και τους κανόνες του Ολυμπιακού Ιδεώδες τιμωρούνταν σκληρά και αυστηρά.
Ο Εύπωλος δωροδόκησε με χρήματα ούτε λίγο ούτε πολύ τρείς αντπάλους του για να ``πουλήσουν``τον αγώνα,πράγμα που έγινε για πρώτη φορά στις Ολυμπιάδες.Συγκεκριμένα οι αντίπαλοι που διέφθειρε ήταν ο Αρκάδιος Αγήτωρ,ο Κυζικηνός Πρύτανις και ο Αλικαρνασσεύς Φορμίων,που είχε μάλιστα νικήσει στην προηγούμενη Ολυμπιάδα.Οι Ελλανοδίκες τιμώρησαν φυσικά με σκληρά πρόστιμα και τους τέσσερις πυγμάχους.[Παυσανίας 5.21.3.,<<ΕΥΠΩΛΟΣ ΓΑΡ ΘΕΣΣΑΛΟΣ ΧΡΗΜΑΣΙ ΔΙΕΦΘΕΙΡΕ ΤΟΥΣ ΕΛΘΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΠΥΚΤΩΝ,ΑΓΗΤΟΡΑ ΑΡΚΑΔΑ ΚΑΙ ΠΡΥΤΑΝΙΝ ΚΥΖΙΚΗΝΟΝ ...ΚΑΙ ΦΟΡΜΙΩΝΑ ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΕΑ,ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΔΕ ΤΗ ΠΡΟ ΤΑΥΤΗΣ ΚΡΑΤΗΣΑΝΤΑ>>].
Read more »

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

H κατάργηση του γράμματος Ν

Προφέρετε δυνατά την πρόταση "κατά την επόμενην ημέραν" και θα νιώσετε τον κραδασμό που δημιουργείται με την εκφορά του γράμματος "ν". Επιχειρήστε να ξαναπείτε την φράση χωρίς το "ν"... "Κατά την επόμενη μέρα"... Καταλαβαίνετε την διαφορά; Στην πρώτη περίπτωση, ο εγκέφαλος δονείται. Στην δεύτερη... απλά δεν συμβαίνει τίποτα. Τι σημαίνει αυτό; Ψάξτε το. Το σίγουρο είναι ότι αυτοί που έκοψαν το "ν" από τις λέξεις της γλώσσας μας, δεν το έκαναν χάριν της "πλέριας δημοτικιάς", αλλά κάτι ήξεραν και κάπου αποσκοπούσαν. Δειλά δειλά, τελευταία επιχειρούν να κόψουν και τα τελικά σίγμα (ς) όπου αυτό βέβαια είναι δυνατόν. Μήπως είχε πολύ μεγαλύτερο νόημα απ΄όσο μπορούσαμε να φανταστούμε η φράση "Μου τα είπε με το νι και με το σίγμα.

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ''Ν'' ΚΑΙ Η ΚΑΤΆΡΓΗΣΗ ΤΟΥ

Ν = Νούς - Νόμος καί τά Νερά στήν φύσιν
Συμβολίζει το δημιούργημα, την ατομική ύπαρξη, τη Θεία αρχή που ενώνει τον ανταγωνισμό των δύο πόλων και τους ενώνει σε έναν. Ζώδιο ο Ζυγός. Στο πνευματικό, η αιώνια δράση της ζωής. Στο νοητικό, η συνένωση των συγκινήσεων, η αμοιβαιότητα της στοργής. Στο φυσικό, η ισορροπία στη σχέση των φύλων.
Είναι η μετενσάρκωση, η δικαιοσύνη στον υλικό κόσμο. Η παρουσία του στις μαγικές βοές προετοιμάζει τον άνθρωπο για ένα καλλίτερο μέλλον, απομακρύνει τις αντιξοότητες, βοηθά στην αναδρομή στις προηγούμενες ζωές.
Κάθε γράμμα του Ελληνικού Αλφαβήτου εκπέμπει ήχο και εικόνα.Κάθε λέξη τέθηκε από τους «Ονοματοθέτες», νομοθέτες θα τους λέγαμε σήμερα, με ακρίβεια και όχι τυχαία και έχει άμεση σχέση Αιτίας και Αιτιατού, μεταξύ Σημαίνοντος και Σημαινομένου.
Εάν πάμε δε  στις Επιστήμες, τα παραδείγματα είναι  ατελείωτα και άκρως
διαφωτιστικά, αλλά και διδακτικά για τις επόμενες γενεές. Σχετικά πρόσφατα (1996) στο Ιατρικό Περιοδικό MEDIZIN-JURNAL στην Γερμανία, δημοσιεύτηκε μία επιστημονική εργασία, σύμφωνα με την οποίαν:
« Η εκφορά του γράμματος  «Ν»  μεταφέρει οξυγόνο στον εγκέφαλο και ότι δεν ήταν τυχαίο το γεγονός της τοποθέτησης του «Ν» στο μέσον ακριβώς του Αλφαβήτου – στο πρώτο Ελληνικό Αλφάβητο με τα 27 γράμματα ».
( Εκτός αυτού  στο Χάρβαρντ, από ιατρικές έρευνες διαπιστώθηκε ότι η απαγγελία των Ομηρικών Επών στο πρωτότυπο, εκτός των άλλων, κάνει καλό στην καρδιά,  ως αναπνευστική άσκηση…)
Με αφορμή τις έρευνες αυτές των ξένων επιστημόνων θα αναρωτηθούμε και εμείς: Είναι τυχαίο πάλι το γεγονός  ότι το «ους» (το αυτί) που ακούει και μαθαίνει-όπως μας διδάσκει  και η Σύγχρονη Ψυχολογία- γίνεται με το «Ν»  ο « Νούς » που σκέφτεται , ενεργεί και αποφασίζει;
Και δικαιούμαι να ερωτήσω:   Γιατί εμείς γίναμε διώκτες του «Ν»;
Γιατί θέλομε να φτωχύνουμε τον εγκέφαλο των επομένων γενεών στην χώρα μας;
Ως μάχιμος  Εκπαιδευτικός και συγγραφέας επιστημονικού συγγράμματος
( ΔΥΣΛΕΞΙΑ, Αθήνα 1994, Εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, 6η  Έκδοση σήμερα), νομιμοποιούμαι  να ερωτήσω, αλλά και να προτείνω στο τέλος:
Η Ελληνική Γλώσσα έχει πάρει πλέον μία μορφή τέτοια που δεν έχει ανάγκη από άλλες ακρότητες.
Άλλωστε και τις ακρότητες του Ψυχάρη τις απέρριψε (τοπωσιά ή ντοπιολαλιά κλπ.).
Δεν λέω να επιστρέψομε - και δεν μπορούμε άλλωστε - στην «Καθαρεύουσα», η οποία επίσης είναι μία μεγάλη παρεξήγηση.
Μερικοί ξένοι Ειδικοί έχουν γράψει  για το σημαντικό έργο της Καθαρεύουσας στην Γλώσσα μας, μετά το 1821. Ίσως ακόμα σήμερα να λέγαμε «ο Μινίστρος= Υπουργός ή το Χοσπιτάλι =το Νοσοκομείο κλπ», αλλά  αυτό πέρασε απαρατήρητο στον τόπο μας και το Γλωσσικό Ζήτημα δεν έπρεπε να είχε υπάρξει…
Όμως σήμερα αναρωτιέμαι:
Είναι τυχαίο άραγε που καταργήσαμε το γράμμα  «Ν» στο τέλος των λέξεων και τα σχολικά μας βιβλία γράφουν το «εμβαδό» (!), αντί το εμβαδόν !!
(Στα σχολικά βοηθήματα όμως διαβάζομε « το εμβαδόΝ », δηλ. εκεί διατηρείται το Ν, ενώ το επίσημο Κράτος στα βιβλία (ΥΠΕΠΘ, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο) το έχουν καταργήσει !!
Για ποιον λόγο αυτή η ακρότητα:
Για ποιον  λόγο επίσημα διδάσκομε στα σχολεία μας κανόνες που κατασκευάστηκαν αυθαίρετα, π.χ. χθες συνάντησα το Δήμαρχο (το φίλο, το Σύμβουλο κλπ. κλπ…).
Το γράμμα Ν είναι οργανικό και όταν το κόβομε πονάει. Είναι σαν να κόβομε το δακτυλάκι μας….
Εάν κάποιος αντιτείνει ότι αυτό είναι μία ασήμαντη λεπτομέρεια, θα πρέπει να του πούμε ότι « η λεπτομέρεια κρατάει τον Παρθενώνα »!
Να θυμίσω όμως εδώ και το  ωραίο, ειρωνικό  κείμενο του Οδ. Ελύτη τότε :
« ΓΙΑ ΜΙΑΝ ΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ ΗΧΟΥ», όπου καταλήγει : « Κανένας Ηρώδης δεν θα τολμούσε να διατάξει τέτοια γενοκτονία, όπως αυτή του τελικού «Ν», εκτός κι αν του’ λειπε  η οπτική του ήχου…»
Ο Γ. Ρίτσος έγραψε επίσης:
 « Και οι λέξεις φλέβες είναι. Μέσα τους αίμα κυλάει…».
 Δυστυχώς, όμως, διαπιστώνομε σήμερα ότι μετά το Νι, έρχεται και η σειρά του τελικού  Σίγμα (Σ).
 Κάποιοι  δημοσιογράφοι στα κανάλια λένε κιόλας: «η μέθοδο», η «οδό» , «η πλήρη ένταξη» (!) κλπ

Καλλιεργούν έτσι αυθαίρετα ένα αρνητικό γλωσσικό  πρότυπο στους νέους μας με την τεράστια δύναμη των ΜΜΕ και το σχολείο  ανήμπορο να αντιδράσει, αλλά και την κοινωνία παθητικά να δέχεται ως περίπου μοιραία την εξέλιξη αυτή.
Μετά από όλα αυτά διατυπώνω την εξής άποψη και καταθέτω στο Συνέδριό σας την δική μου «Θεωρία» για το εν λόγω ζήτημα:
Διεθνώς μελετάται η μοναδική μουσικότητα της Ελληνικής Γλώσσας  και ο αντίκτυπός της στην πνευματική διαύγεια του ανθρώπου. Το γράμμα «Ν» διεγείρει τον εγκέφαλο θετικά και  ενεργοποιεί  τον άνθρωπο να σκέφτεται σωστά.
Το  τελικό Σίγμα ηρεμεί τον άνθρωπο. Αυτό το δέχεται και η σύγχρονη  Ψυχιατρική.
Οι Αρχαίοι Έλληνες τα εγνώριζαν όλα αυτά και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι μόνον εμείς  οι Έλληνες λέμε «Τα είπα με το Νι και με το Σίγμα» και δεν λέμε με άλλα γράμματα, (παρ΄ όλο που έχομε στις καταλήξεις των λέξεων και άλλα γράμματα), διότι το Νι  ενεργοποιεί το μυαλό μας  να σκεφθούμε σωστά και το Σίγμα ηρεμεί την ψυχή μας, αφού  μιλήσουμε δημόσια ή ιδιωτικά.
Η σύγχρονη Ψυχογλωσσολογία δέχεται ότι η Γλώσσα και η Σκέψη γεννιούνται ταυτόχρονα και εξελίσσονται παράλληλα και συνιστούν ανά πάσα στιγμή μία αξεχώριστη ενότητα.
Η Γλώσσα  ενσαρκώνει την Σκέψη και η Σκέψη ουσιώνεται σε Γλώσσα. Είναι ένα νόμισμα με τις δύο όψεις του.
Δεν μπορεί να υπάρχει η μία πλευρά, χωρίς την άλλη. Δεν μπορούσε να υπάρξει Ελληνική Σκέψη χωρίς την Ελληνική Γλώσσα.
Είναι γεγονός ότι η ποιότητα και ποσότητα «καταγραφών» στην Σκέψη προσδιορίζει και το νοητικό επίπεδο κάθε λαού.
Επομένως και το νοητικό επίπεδο καθορίζει και την ικανότητα της δημιουργίας Πολιτισμού.

Το Ελληνικόν Αλφάβητον, στην πορεία των χιλιάδων ετών του ήταν αρχικά Ιδεογραφικό, στη συνέχεια επινοήθηκε το Εικονογραφικό, έπειτα φθάσαμε στο Γραμμογραφικό, κατόπιν στο Συλλαβογραφικό (Γραμμική Α και Β) και τέλος καθιερώθηκε το ισχύον σήμερα Φθογγογραφικό , που είναι αξεπέραστο και στο οποίο οφείλεται  η δημιουργία της Ελληνικής Γλώσσας και του Ελληνικού Οικουμενικού Πολιτισμού.
Έχουμε χρέος να διαφυλάξουμε, ως κόρη οφθαλμού, την Ελληνική Γλώσσα και να αντισταθούμε στην κακοποίησή της.

Σπύρος Μάρκου
Διευθυντής 3ου Δημ. Σχολείου Λαρίσης

Καταρχήν είναι πολύ σημαντικό να αναφέρουμε ότι στο αρχαίο ελληνικό αλφάβητο των 27 γραμμάτων, υπάρχει ένα ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑ το οποίο θα πρέπει να βρίσκεται στην 14η θέση.
Πρόκειται βεβαίως για το γράμμα Ν που εισαπέχει 13 γράμματα από το πρώτο γράμμα και 13 γράμματα από το τελευταίο.
Το γράμμα Ν όμως είναι ακριβώς το αρχικό γράμμα της λέξης ΝΟΥΣ.
Όπως γνωρίζουμε, στην εποχή της Αρχαίας Ελλάδας, ο ΝΟΥΣ εκφράζεται πίσω από το πρόσωπο του πατρός «ανδρών τε θεών τε» του Δία, βασικό σύμβολο του οποίου είναι ο ΚΕΡΑΥΝΟΣ, ο οποίος θα μπορούσε να αναπαρασταθεί θαυμάσια σχηματικά με το σχήμα που προκύπτει από το γράμμα Ν.
Ο ΝΟΥΣ λοιπόν και το θέμα της εξέλιξης της νόησής μας αποτελεί το ζητούμενο που βρίσκεται ΚΡΥΜΜΕΝΟ πίσω από την πρόθεση της δημιουργίας του Ελληνικού Αλφαβήτου!
Μία μεγάλη έκπληξη μας περιμένει αν ΜΕΓΕΘΥΝΟΥΜΕ αυτό το γράμμα Ν, έτσι ώστε να ΚΑΛΥΨΕΙ ολόκληρο τον πίνακα του Αλφαβήτου.   
 (EMAIL)

Read more »

Share