``Ζεῦ σῶσον`` ή όπως λέμε ``Γειά σου``.

Από τα παλιά χρόνια το φτέρνισμα ξέρουμε πως γέννησε το φόβο του θανάτου.Για τον ίδιο λόγο έκανε εντύπωση και το χασμούρημα.Με το δυνατό φτέρνισμα φοβότανε να μη βγει η ψυχή.Με το χασμουρητό συνέβαινε το αντίθετο.Φοβότανε μήπως αναπνεύσει(καταπιεί)κανένα κακοποιό πνεύμα,καμία άλλη ψυχή.(Κύρου Αναβ-Γ 2, 9).
Η Ελληνική μυθολογία μας φύλαξε ζωντανή την παραπάνω παράδοση,που έχει εξαιρετική σημασία.
Οι αρχαίοι  Έλληνες όταν ακούγανε κάποιον να φτερνίζεται λέγανε: <<Ζεύ σώσον>>.Και σήμερα ακόμη λέμε : <<Γειά σου,χαρά σου>>
Τα ήθη και οι παραδόσεις ακόμη υπάρχουν σήμερα έστω και αν δε γνωρίζουμε πως και από που προέρχονται.