Απο το πυθάρι του Διογένη

 ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΔΙΟΓΕΝΗ

.Όταν κάποιοι είπαν στον Διογένη ότι « είσαι γέρος , από δω και πέρα πρέπει να χαλαρώσεις την προσπάθειά σου», εκείνος είπε: « μα πώς ; αν έτρεχα στους αγώνες , θα έπρεπε, φτάνοντας κοντά στο τέρμα , να χαλαρώσω την προσπάθειά μου ή αντίθετα να βάλω τα δυνατά μου ;»
Διογένης Λαέρτιος: «φιλοσόφων βίων και δογμάτων συναγωγή»

ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΜΟΥΜΙΑ ΑΝΔΡΑ Σπάραγμα λινού σάβανου Διογένη με επιγραφή με μπογιά. 2ος αιώνας μ.Χ., Βρετανικό Μουσείο, Τμήμα Ελληνικών και Ρωμαϊκών Αρχαιοτήτων (GRA 1888.9-20.34). Διαστάσεις: ύψος (max) 0,26, πλάτος (max) 0,26 μ.

Επιγραφή στο εξωτερικό σάβανο που, σε μετάφραση, γράφει με μαύρο μελάνι: "Ο Διογένης, μπαλωματής, κατοικούσε όταν ήταν ζωντανός...". Το πρωτότυπο γράφει: "ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΗΠΗΤΗC ΜΕΝΩΝ ΟΤΕ ΕΖΗ...".

....Σε κάποιον που τον κάκιζε για το ότι έμπαινε σε μέρη ακάθαρτα , ο Διογένης απάντησε «και ο ήλιος μπαίνει στα αποχωρητήρια αλλά δεν λερώνεται»
Διογένης Λαέρτιος: «φιλοσόφων βίων και δογμάτων συναγωγή»

....Βλέποντας ο Διογένης Μεγαρίτες να χτίζουν μεγάλα τείχη « & άθλιοι» τους είπε « μη έχετε έγνοια πόσο μεγάλα θα είναι τα τείχη αλλά πόσο μεγάλοι θα είναι εκείνοι που θα σταθούν επάνω σε αυτά»
ΣΤΟΒΑΙΟΣ, ανθολόγιον


....Σαν ρώτησαν τον Διογένη πια στάση να κρατά απέναντι στην εξουσία απάντησε: « όποια και απέναντι στην φωτιά: να μην στέκεται ούτε πολύ κοντά , για να μην καεί, ούτε πολύ μακριά για να μην ξεπαγιάσει»
ΑΡΣΕΝΙΟΣ


....Ο Μέγας Αλέξανδρος γέμισε κάποτε ένα δίσκο με κόκαλα και τα έστειλε στο Διογένη τον κυνικό και εκείνος μόλις τα είδε , είπε: « το έδεσμα είναι αντάξιο ενός κυνικού,, όμως το δώρο Δε είναι αντάξιο ενός βασιλιά»

ΚΛΑΣΣΙΚΕΣ ΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΟΓΕΝΗ 

Επειδή δεν ήταν ευχαριστημένοι από τους ανθρώπους, γιατί δεν τους έβρισκε τέλειους, άναψε κάποτε μέρα - μεσημέρι ένα φανάρι και γύριζε στους δρόμους ψάχνοντας. Και όταν κάποιος τον ρώτησε: "Τι ψάχνεις Διογένη να βρεις;", απάντησε: "Άνθρωπο ζητώ". Άλλη πάλι φορά, καθώς βρισκόταν στην αγορά, φώναξέ δυνατά: "Άνθρωποι! Άνθρωποι!" και όταν έτρεξαν κοντά του μερικοί, αυτός τους έδιωξε με το ραβδί του λέγοντας: "Εγώ δε φώναξα εσάς φώναξα ανθρώπους".
Όταν κάποτε ήρθε στην Αθήνα ο Μέγας Αλέξανδρος, πήγε περίεργος να δει αυτόν τον τόσο εκκεντρικό άνθρωπο και τον βρήκε ξαπλωμένο μακάρια μπροστά στο πιθάρι του να λιάζεται. Στάθηκε μπροστά του και τον ρώτησε: "Από τι έχεις ανάγκη; Ζήτησέ μου ότι θέλεις και θα στο δώσω". Ο Διογένης του απάντησε: "Θέλω να τραβηχτείς και να μη μου σκεπάζεις τον ήλιο. Μη μου παίρνεις εκείνο που δεν μπορείς να μου δώσεις".
Όταν ο φιλόσοφος Πλάτωνας έδωσε για τον άνθρωπο τον ορισμό ότι είναι "ζώον με δυο πόδια και χωρίς φτερά", ο Διογένης μάδησε έναν κόκορα, παρουσιάστηκε στον Πλάτωνα και τον ρώτησε: "Αυτός είναι ο άνθρωπος κατά τον Πλάτωνα;"