Ο περίφημος Λόγος του Πυθαγόρα προς τις γυναίκες

<<Στις γυναίκες λέγεται ότι πρώτα μίλησε σχετικά με τις θυσίες,λέγοντάς του ότι,όπως θα ήθελαν να είναι καλός και αγαθός εκείνος που πρόκειται να προσευχηθεί για αυτές,επειδή σε τέτοιους ανθρώπους στρέφουν την προσοχή τους οι θεοί, έτσι και αυτές πρέπει να ενδιαφέρονται πάρα πολύ για τη δικαιοσύνη,για να καθιστούν πρόθυμους τους θεούς να υπακούσουν τις προσευχές τους.Στη συνέχεια,όταν σκοπεύσουν να κάνουν προσφορές στους θεούς -στρογγυλές πίτες και γλυκίσματα από σιμιγδάλι,και κηρήθρες και λιβάνι-,να τις πραγματοποιούν με τα δικά τους χέρια και να τις φέρνουν στους βωμούς χωρίς τη βοήθεια δούλων.Να μην τιμούν όμως το θείο με προσφορές που έχουν σχέση με φόνο και θάνατο,ούτε να προσφέρουν πολλά,σαν να μην επρόκειτο ποτέ να έλθουν πάλι στο βωμό.

Για τις σχέσεις με τους άνδρες

Σε ότι αφορά τώρα τις σχέσεις με τους άντρες,τις συμβούλευσε να καταλάβουν ότι συμβαίνει ακόμη και οι πατέρες τους να έχουν κάνει παραχωρήσεις προς τη γυναικεία φύση,και ότι πρέπει να αγαπούν περισσότερο τους συζύγους παρά αυτούς που τις έφεραν στη ζωή.Για το λόγο αυτό είναι ορθό είτε καθόλου να μην εναντιώνονται στους άνδρες είτε να θεωρούν ότι νικούν,όταν ηττηθούν από εκείνους.

Για την συνουσίαν

Λέγεται επίσης ότι στη συγκέντρωση είπε και αυτό που στη συνέχεια έγινε περιβόητο,ότι εαν μετά από συνουσία με τον σύζυγο η σύζυγος την ίδια μέρα παρευρεθεί σε τελετουργίες,τότε ο θεός θα τη συγχωρέσει' εάν όμως έρθει σε συνουσία με άλλον άνδρα,ποτέ δε θα τη συγχωρέσει..

Για την συμπεριφορά & την αλληλεγγύη μεταξύ τους

Τις συμβούλευσε ακόμη καθ` όλη τη διάρκεια της ζωής τους να εκφράζονται με καλά λόγια,να προσέχουν πόσο καλά λόγια λένε οι άλλοι για αυτές,να μην καταστρέφουν τη φήμη που διαδίδεται ότι έχουν και να μην διαψεύδουν τους μυθογράφους,οι οποίοι,βλέποντας τη δικαιοσύνη των γυναικών,που δανείζονται χωρίς μάρτυρες  τα ρούχα και τα κοσμήματα τους η μια από την άλλη,ώστε όταν κάποια τα χρειαστεί να τα χρησιμοποιήσει,χωρίς να γίνονται -λόγω της εμπιστοσύνης που έχουν μεταξύ τους- ούτε δίκες ούτε αντιλογίες

Ο μύθος του ματιού

έφτιαξαν κάποιο μύθο σύμφωνα με τον οποίο τρεις γυναίκες,για ευκολότερη επικοινωνία,χρησιμοποιούν και οι τρεις ένα κοινό μάτι.Eαν όμως ο πιο πάνω μύθος λεγόταν για τους άνδρες,ότι αυτός  που είχε πρώτος το μάτι και είδε,το έδωσε στους άλλους δύο με ευκολία,και ότι ήταν έτοιμος να τους μεταδώσει όσα και ο ίδιος είδε,τίποτα από τα λεγόμενα του πρώτου δεν θα γινόταν πιστευτό,καθώς κάτι τέτοιο δεν είναι ταιριαστό στη φύση του άνδρα.

Η Κόρη,Η Νύμφη,Η Μητέρα και η Μαία

56.Και ακόμη παρατήρησε πως αυτός που λέγεται ότι είναι ο πιο σοφός από όλους,ο οποίος συνέταξε την ανθρώπινη γλώσσα και κατέστη ο ευρετής του συνόλου των ονομάτων  είναι είτε θεός,είτε δαίμονας,είτε κάποιος θείος άνδρας επειδή αντιλήφθηκε ότι το γένος των γυναικών είναι πολύ οικείο στην ευσέβεια,στην κάθε τους ηλικία έδωσε το ίδιο όνομα με μια θεά,καλώντας τη μεν άγαμη Κόρη, αυτήν που δίνεται στον άνδρα Νύμφη, αυτήν που γεννά παιδιά Μητέρα, και αυτή που μεγαλώνει τα παιδιά των παιδιών της ,σύμφωνα με τη Δωρική διάλεκτο, Μαία.Με αυτό είναι σύμφωνο και το γεγονός ότι τους χρησμούς στο μαντείο της Δωδώνης και των Δελφών τους ανάγγελαν γυναίκες.Λόγω μάλιστα των επαίνων που αφορούσαν την ευσέβεια των γυναικών,παραδίδεται ότι έχει επέλθει τόσο μεγάλη μεταβολή σε ότι αφορά τη λιτότητα της ενδυμασίας,που καμιά δεν τολμά πλεον να φορέσει πολυτελή ιμάτια,αλλα όλες αφιερώνουν μυριάδες ενδυμάτων στο ιερό της Ήρας>>

Το αποτέλεσμα και το συμπέρασμα του Ιάμβλιχου

Λέγεται μάλιστα  ότι το αποτέλεσμα του λόγου του ήταν τέτοιο,που στη χώρα των Κροτωνιατών η καλή συμπεριφορά του άνδρα προς τη γυναίκα ήταν ξακουστή,όπως  του Οδυσσέα που αρνήθηκε να αποδεχθεί την αθανασία που του χάριζε η Καλυψώ και να εγκαταλείψει την Πηνελόπη.Απέμενε λοιπόν στις γυναίκες να αποδείξουν στους άνδρες την ευγένεια και τη χρηστότητά τους, για να τύχουν τον ίδιο με αυτούς βαθμό επαίνου.
Αναφέρεται ότι,εξαιτίας των λόγων αυτών του Πυθαγόρα,εκδηλώθηκε μεγάλη εκτίμηση και ενδιαφέρον για την πόλη των Κροτωνιατών,και στην ίδια την πόλη και σε όλη την Ιταλία.


ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ <<ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΙΚΟΥ ΒΙΟΥ>>

Read more »

Η ``συνάντηση`` του Πυθαγόρα,με τους Φερεκύδη.Αναξίμανδρο και Θαλή τον Μιλήσιο.

Όταν ο Πυθαγόρας ήταν ακόμη έφηβος,η μεγάλη του φήμη διαδόθηκε στους σοφούς,στη Μίλητο στον Θαλή, στην Πριήνη στον Βίαντα, και στις γειτονικές πόλεις.όταν έγινε δεκαοχτώ χρονών άρχισαν να εμφανίζονται οι πρώτες ενδείξεις της επερχόμενης τυραννίας του Πολυκράτη,

Ο Πυθαγόρας προβλέποντας που θα κατέληγε το πολίτευμα αυτό,και ότι θα στέκονταν εμπόδιο στη φιλομάθειά του,<<ξέφυγε απ`όλους>>,μέσα στη νύχτα μαζί με τον Ερμοδάμαντα που τον αποκαλούσαν Κρεοφύλειο επειδή λεγόταν ότι ήταν απόγονος του Κρεοφύλου,που είχε φιλοξενηθεί από τον Όμηρο τον ποιητή ,και πέρασε μαζί του απέναντι στον Φερεκύδη,στον Αναξίμανδρο τον φυσικό και στον Θαλή τον Μιλήσιο.

Αυτά μας πληροφορεί ο Ιάμβλιχος στο έργο του <<ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΙΚΟΥ ΒΙΟΥ>> και ήταν η απαρχή της πορείας του Πυθαγόρα που ήδη όταν ζούσε στην Σάμο ήταν θαυμαστός για την φύση του,και όταν έφθασε στην Ιωνία οι μεγάλοι φιλόσοφοι τον έκαναν κοινωνό των διδασκαλιών τους.

Read more »