Ο ΙΧΩΡ

ΙΧΩΡ.

Η λέξη απαντάται συχνά από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας ο ορισμός του «ιχώρ», οι ιδιότητές του και η ετυμολογία της λέξης μας διαφεύγουν.

Το ιχώρ ή ιχώρος ή ιγώρ αναφέρεται από τον Όμηρο (ραψωδία Ε΄339-340) , τον Πλάτωνα, τον Απολλώνιο τον Ρόδιο, τον Ιουλιανό, τον Αριστοτέλη κ.α.

Πρόκειται για μία ζωογόνο (όχι ζωοποιό) ουσία που παραμένει αναλλοίωτη στο χρόνο και δύναται να κληροδοτηθεί από τον πατέρα.

Βασισμένοι στη μυθολογία, τα ομηρικά έπη, ιστορικά και φιλοσοφικά κείμενα έχουμε καταλήξει σε κάποιες θεωρίες.

Γνωρίζουμε πως στο σύστημα του ανδροειδούς φύλακα της Κρήτης Ταλω έρεε ιχώρ.

Μέσα από τους αιώνες που πέρασαν εμείς που ξέρουμε να σεβόμαστε την μεγάλη μάνα Γη την Γαία, ρουφήξαμε μέχρι τελευταίας ρανίδας το αίμα της Αφροδίτης.

Μείναμε Έλληνες και παίρνουμε την δύναμη να αντισταθούμε.

Σε ότι προσπαθεί να μας πληγώσει.

Ερροσθε Ελληνες.

ΕΣΤ’ΗΜΑΡ ΟΤΕ ΦΟΙΒΟΣ ΠΑΛΙΝ ΕΛΕΥΣΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΣ ΑΕΙ ΕΣΕΤΑΙ