Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΓΛΩΣΣΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΓΛΩΣΣΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

12.000 άνθρωποι μιλούν την διάλεκτο grecanica


Το "Ευρωπαϊκό Γραφείο για τις Λιγότερο Χρησιμοποιούμενες Γλώσσες" κυκλοφόρησε τα αποτελέσματα έρευνάς του για τα ελληνικά που μιλιούνται στην Απουλία και την Καλαβρία της Νότιας Ιταλίας. Από την έρευνα προκύπτει ότι περί τις 10 με 12 χιλιάδες άτομα μιλούν Ελληνικά στα ελληνόφωνα χωριά των δύο αυτών περιοχών. Πρόκειται για τις διαλέκτους "γκρίκο" ή "γκρεκάνικο", ένα κράμα ελληνικών και ιταλικών. Μολονότι η χρήση της ελληνικής αυτής διαλέκτου δεν έχει αναγνωριστεί νόμιμα από το επίσημο κράτος, και μόνο ευκαιριακά η οδική σηματοδότηση είναι δίγλωσση, στην Καλαβρία το τοπικό σύνταγμα ρυθμίζει νόμιμα τη χρήση της γλώσσας από την ελληνόφωνη μειονότητα.
Στην Απουλία, τα Ελληνικά δεν χρησιμοποιούνται στα νηπιαγωγεία, παρά το γεγονός ότι οι τοπικοί κανονισμοί επιτρέπουν στους γονείς να ζητούν και σ' αυτά τη χρήση της ελληνικής γλώσσας. Στα δημοτικά σχολεία, η κατάσταση διαφέρει από κοινότητα σε κοινότητα. Σε δύο πόλεις τα Ελληνικά διδάσκονται από το 1978, επισήμως σε πειραματική βάση για 15 ώρες τη βδομάδα, από την πρώτη τάξη και για όλο τον κύκλο του δημοτικού σχολείου. Στην Καλαβρία, τα Ελληνικά χρησιμοποιούνται σποραδικά στα νηπιαγωγεία, συνήθως με πρωτοβουλία των γονιών των παιδιών. Στη δημοτική εκπαίδευση, διδάσκονται τρεις ώρες τη βδομάδα. Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ευκαιριακά διδάσκονται σαν ξεχωριστή ύλη. Οργανώνονται επίσης μαθήματα ελληνικής γλώσσας για τους κατοίκους των ελληνόφωνων χωριών που θέλουν να μάθουν τα ελληνικά.
Μερικοί τοπικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί μεταδίδουν κάπου-κάπου εκπομπές στη διάλεκτο "γκρίκο" ή "γκρεκάνικο", αλλά όχι και οι τοπικοί τηλεοπτικοί σταθμοί. Στην Καλαβρία εκδίδονται δύο εφημερίδες στα Ελληνικά με τη χρηματική βοήθεια της τοπικής αυτοδιοίκησης. Στην Απουλία διάφορες ιταλικές εφημερίδες δημοσιεύουν ευκαιριακά και άρθρα στην ελληνική γλώσσα. Διαδομένη είναι η ελληνική μουσική, ενώ διάφορα ερασιτεχνικά θεατρικά συγκροτήματα δίνουν παραστάσεις στα ελληνικά. 



Ενα τραγούδι της Mimma Nucera, στη γλώσσα των Ελλήνων της Καλαβρίας

I glossama en ecchi na petheni. 
[H γλώσσα μου δεν αξίζει να πεθάνει.]
O pappumma viata mu leghi 
[Ο παππούς μου πάντα μου λέγει ]
ti sta keru dicatu 
[ότι στους καιρούς τούς δικούς του]
ti glossa ti eplatega 
[η γλώσσα που μιλούσαν]
ito viata to grecu. 
[ήτο πάντα ελληνική.]
Ce arte, lego ego: 
[και άρτι (αμέσως), λέγω εγώ:]
iati' i guvernaturi 
[γιατί οι κυβερνώντες]
thelusi na chathi 
[θέλουσι να χαθεί]
i glossa tu grecani? 
[η γλώσσα του Ελληνα;]
Ecini fenonde manacho' ste votazioni 
[Εκείνοι, φαίνονται (=αρχ. παρουσιάζονται) μονάχοι στις εκλογές]
ce ulli crazzondo fili ce cumparidi, 
[και όλοι κράζωνται φίλοι και γνωστοί (κουμπάροι<κόμβος= δεσμός/δέσιμο)]
podo' ti tteglionni to bdomadi 
[κι όταν τελειώνει η εβδομάδα]
en agronizzu pleo canena. 
[δεν γνωρίζουν πλέον κανέναν.]
Afudatema esi cali' christianima 
[Βοηθείστε μας (οφελήστε μας),εσείς καλοί μου χριστιανοί]

pu iste ode delemmeni 
[που είστε όλοι δουλεμμένοι (εξαπατημένοι/εκμεταλλευμένοι) ]
na some stili stin addi ghenia 
[να παραδώσουμε στύλη (πινάκιο γραφής) στην άλλη γενιά]
ti glossama ce ta pramata to pappumma. 
[τη γλώσσα μας και τα πράγματα του παππού μας.]


Mimma Nucera 

Read more »

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

Πάπυρος γρίφος με αρχαία ελληνικά!

Έκκληση για βοήθεια από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης που έχει βρεθεί μπροστά σε ένα πραγματικό αδιέξοδο! Οι πάπυροι με 200.000 αρχαία ελληνικά γράμματα που βρέθηκαν το 1896 δεν έχουν ακόμη μεταφραστεί και οι ειδικοί κατασκεύασαν μία ιστοσελίδα που ζητούν τη βοήθεια όλων μας μήπως και λύσουμε το γρίφο! 

Οι πάπυροι είναι μισοκατεστραμμένοι και μέσα σε 115 χρόνια έχει μεταφραστεί μόνο το 2% του συνολικού γραπτού, με τις προσπάθειες μετάφρασης να είναι αδιάκοπες. Μπροστά στον αρχαίο ελληνικό λαβύρινθο οι επιστήμονες σήκωσαν τα χέρια ψηλά και παρέδωσαν την άκρη του μίτου στο κοινό μήπως και δουν επιτέλους φως. 

Στην ιστοσελίδα ancientlives.org μπορεί ο καθένας να δοκιμάσει να βοηθήσει όσο μπορεί στην προσπάθεια. Όταν ρωτήθηκαν οι ιθύνοντες για τα γραφόμενα υποστήριξαν ότι ένα από τα ευδιάκριτα γεγονότα που περιγράφονται είναι για ένα παιδί που ζητά από τον πατέρα του να τον αφήσει να πάει στην Αλεξάνδρεια σε διαφορετική περίπτωση δεν θα έτρωγε και δεν θα έπινε νερό. «Κλασικοί έφηβοι», τονίζει ο ειδικός του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που ομολογεί πάντως την αδυναμία τους να ολοκληρώσουν το έργο και κάνει ανοιχτή έκκληση προς όλους να δοκιμάσουν και αυτοί την τύχη τους. 

Έστω και ένα γράμμα από τον καθένα αν προκύψει θα είναι τεράστια βοήθεια, ειδικά αν ασχοληθούν χιλιάδες άτομα, τονίζει ο αγανακτισμένος από τη στασιμότητα επιστήμονας. 

Αν θέλετε και εσείς να βοηθήσετε στη μετάφραση πατήστε εδώ 
Read more »

Κυριακή 10 Ιουλίου 2011

«Αρχαία ελληνικά στην Τουρκία»

Την ώρα που σε µια αφιερωµατική έκδοση-λεύκωµα έλληνες ερευνητές αποκαλύπτουν θησαυρούς της Παναγίας Σουµελά από τις αποθήκες του Μουσείου της Τραπεζούντας και της Αγιάς Σοφιάς στην Κωνσταντινούπολη, ένα ολοσέλιδο ρεπορτάζ στη βρετανική εφηµερίδα «The Independent» – µε παραποµπή και στο κύριο άρθρο της! – για τους 5.000 εναποµείναντες µουσουλµάνους πέριξ της Τραπεζούντας που µιλάνε µια ποντιακή διάλεκτο, κοντινή στα αρχαία ελληνικά, επαναφέρει στο προσκήνιο τον ελληνισµότου Πόντου και τη µακραίωνη επιβίωση της γλώσσας του. Τα ποντιακά που µιλούν οι περίπου 5.000 κάτοικοι χωριών κοντά στην Τραπεζούντα, στο σπουδαίο κέντρο του Πόντου που ανήκει σήµερα στην Τουρκία, είναι µια διάλεκτος αξιοσηµείωτα κοντά στα αρχαία ελληνικά και θα µπορούσε να δώσει πολλά στοιχεία για την ίδια τη γλώσσα του Σωκράτη και του Πλάτωνα, γράφει ο Στιβ Κόνορ στην εφηµερίδα «The Independent».

Τα λεγόµενα «ρωµαίικα», όπως λέει η ελληνίδα λέκτορας στο Πανεπιστήµιο του Κέµπριτζ Ιωάννα Σιταρίδου, «διατηρούν έναν εντυπωσιακό αριθµό χαρακτηριστικών της γραµµατικής που δίνουν µια αύρα αρχαίων ελληνικών, χαρακτηριστικών που έχουν εντελώς χαθεί από τιςάλλες παραλλαγές των σύγχρονων ελληνικών. Η χρήση του απαρέµφατου χάθηκε από όλες τιςάλλες ελληνικές διαλέκτους. Στα ρωµαίικα, όχι µόνο διατηρήθηκε το απαρέµφατο, αλλά βρίσκουµε επίσης και απαρεµφατικές δοµές που δεν είχαν παρατηρηθεί προηγουµένως και που µόνο σε λατινογενείς γλώσσες έχουν το αντίστοιχό τους».

Τα χωριά που µιλούνρωµαίικα, τα οποία δενέχουν γραπτή εκδοχή, γράφει η εφηµερίδα «The Independent», διατηρούν και άλλα χαρακτηριστικά γεωγραφικής και πολιτισµικής αποµόνωσης. Οι άνθρωποι εκεί σπάνια παντρεύονται εκτός κοινότητας και παίζουντη δική τους µουσική µε το δικό τους όργανο, τη λύρα.

Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ ΜΕ ΞΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΕΟ ΛΕΥΚΩΜΑ
«Γνωρίζω µόνο έναν άντρα που παντρεύτηκε έξω από το χωριό του», παρατηρεί η Ιωάννα Σιταρίδου. «Και ηµουσική είναι τόσο χαρακτηριστική, που δεν µπορείς να την µπερδέψεις µε κάποιαάλλη». Η λέκτορας του Κέµπριτζ ξεκίνησε την ακαδηµαϊκή της πορεία από τη συγκριτική ιστορική µελέτη των λατινογενών γλωσσών(ιδιαίτερα των ισπανικών και των παλαιών γαλλικών), έκανε όµως έρευνες και για την ιστορική σύνταξη των ελληνικών διαλέκτων – ιδίως των ποντιακών ελληνικών και των κυπριακών.

Οι οµιλούντες τα ρωµαίικα,λέει, είναι σήµερα ευλαβείςµουσουλµάνοι, γι’ αυτό και τους επετράπη η παραµονήτους στον Πόντο µετά τη Συνθήκη της Λωζάννης και την ανταλλαγήτων πληθυσµών. Αλλά αλλεπάλληλα κύµατα µετανάστευσης, όπως και η κυρίαρχη επιρροή της τουρκόφωνης πλειονότητας, από κοινού µε την απόλυτη απουσία των ρωµαίικων από τη δηµόσιασφαίρα, τα τοποθετούν αυτόµαταστη λίστα των γλωσσών που διατρέχουν τονµεγαλύτερο, παγκοσµίως, κίνδυνο εξαφάνισης.


Κίνδυνος εξαφάνισης


«Με 5.000 µόνο οµιλούντες τη γλώσσα να έχουν αποµείνει στην περιοχή, τα ρωµαίικα θα είναι σύντοµα µια γλώσσα του παρελθόντος παρά ένα ζωντανό ιδίωµα. Με την εξαφάνισή τους θα χαθεί µια µοναδική ευκαιρία να ξεκλειδώσει ο τρόπος µε τον οποίο η ελληνική γλώσσα εξελίχθηκε», υποστηρίζει η γλωσσολόγος Ιωάννα Σιταρίδου.

Μελέτες της γραµµατικής των ρωµαίικων δείχνουν ότι µοιράζονται πάµπολλες οµοιότητες µε την ελληνική κοινή, τη γλώσσα των ελληνιστικών και ρωµαϊκών χρόνων (4ο αι. π.Χ. - 4ος αι. µ.Χ.). Τα νέα ελληνικά, πάλι, υπέστησαν σηµαντική διαφοροποίηση και θεωρείται ότι προέρχονται από τα βυζαντινά ελληνικά που µιλιόνταν µεταξύ 7ου και 13ου αιώνα.

(ΤΑ ΝΕΑ)
Read more »

Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

H Μυστηριακή Επίκλησης του Ελληνικού Αλφαβήτου.

Πανάρχαια προσευχή - επίκληση υπάρχει και λειτουργεί μυστικά μέσα στο Ελληνικό Αλφάβητο από καταβολής του. Η διαδοχή των γραμμάτων στην πλήρη εκφώνησή τους (Άλφα, Βήτα, Γάμα κλπ.) δεν είναι καθόλου τυχαία, αλλά πίσω από αυτήν υπολανθάνει μια πλήρης γραμματική, συντακτική και νοηματική συνέχεια, ανώτερης σύλληψης.

"ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ!
ΑΜΑ ΔΕ ΕΛ ΤΑ ΕΨ ΙΛΩΝ.
ΣΤΗ ΙΓΜΑ (ΙΝΑ) ΖΗ ΤΑ,
Η ΤΑ, ΘΗ ΤΑ ΙΩΤΑ
ΚΑΤΑ ΠΑΛΛΑΝ ΔΑ.
(ΙΝΑ) ΜΗ ΝΥΞ Η,
Ο ΜΙΚΡΟΝ (ΕΣΤΙ),
ΠΥΡΟΣ (ΔΕ) ΙΓΜΑ
ΤΑΦΗ ΕΨ ΙΛΩΝ,
ΦΥ(ΟΙ) ΨΥΧΗ,
Ο ΜΕΓΑ (ΕΣΤΙ)".

Απόδοση:
Άλ, εσύ που είσαι το Φως, έλα στη Γή!
Κι εσύ Έλ ρίξε τις ακτίνες σου στην ιλύ που ψήνεται
(που βρίσκεται σε κατάσταση αναβρασμού).
Ας γίνει ένα καταστάλαγμα (μια ξηρά)
για να μπορέσουν τα Εγώ να ζήσουν, να υπάρξουν
και να σταθούν πάνω στην παλλόμενη Γη.
Ας μην επικρατήσει η νύχτα, που είναι το μικρόν,
και κινδυνέψει να ταφεί (να σβήσει, να χαθεί)
το καταστάλαγμα του πυρός μέσα στην αναβράζουσα ιλύ,
και ας αναπτυχθεί η Ψυχή, που είναι το μέγιστο,
το σημαντικότερο όλων!

Η εκφώνηση της επίκλησης αυτής, στον αρχαϊκό της τύπο, έχει μια ισχυρή δονητική επίδραση στους αισθανόμενους Ανθρώπους του Φωτός, σε όποιο σημείο αυτού του Πλανήτη και αν ίστανται, διότι πάνω απ΄ όλα είναι μια μυστηριακή κρούση στον ιερό σπόρο της Ψυχής τους...

Read more »

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

Αρxαία Ελληνικά και Λατινικά για τα παιδιά της Gwyneth!

Προσωπικοί γυμναστές, οικονόμοι, κομμωτές, στυλίστες, ακόμη και μπάτλερ χρησιμοποιούνται συχνά από τους διάσημους για τα μικρά τους «διαμάντια».

Ένα χολιγουντιανό ζευγάρι που αποφάσισε να προσλάβει την «αφρόκρεμα» της κατ’ οίκον διδασκαλίας για τα παιδιά τους είναι η ηθοποιός Gwyneth Paltrow και ο τραγουδιστής Chris Martin, οι οποίοι ανέβασαν πολύ ψηλά τον πήχη για τους άλλους διάσημους γονείς.

Το ζευγάρι προσέλαβε ένα καθηγητή Αρχαίων Ελληνικών και Λατινικών, έναντι 62.000 δολαρίων το χρόνο, για να διδάξει τα παιδιά τους τον 5χρονη Moses και την 7χρονη Apple.

Εκτός από αρχαία και λατινικά, τα παιδιά θα μαθαίνουν επίσης τένις, ζωγραφική, υποκριτική, σκάκι, ιστιοπλοΐα, φιλοσοφία και γαλλικά!

Το ζευγάρι θέλει να εξασφαλίσει ότι τα παιδιά του θα μπουν στα καλύτερα κολλέγια του κόσμου.

Λάτρεις του homeschooling είναι επίσης οι Brad Pitt και Angelina Jolie. Τα έξι παιδιά της διδάσκονται στο σπίτι αφού η ηθοποιός πιστεύει ότι το εκπαιδευτικό σύστημα της Αμερικής είναι χάλια, κάτι που δεν δίστασε να πει δημόσια πριν από λίγες ημέρες.

Πάντως, τα παιδιά που παρακολουθούν μαθήματα στο σπίτι στε ΗΠΑ, υπολογίζονται σε πάνω από 2.000.000.

(Πρώτο θέμα) 
Read more »

Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

Άμα δεν διδάσκονται τα Αρχαία... Προσεγγίζουμε λάθος την ελληνική γλώσσα

Δύο πρώην φιλόλογοι σχολιάζουν τον μέσο όρο στο μάθημα των Νέων Ελληνικών στις φετινές Παγκύπριες Εξετάσεις, «δείχνοντας» ως υπεύθυνο το εκπαιδευτικό σύστημα που ισχύει σήμερα.

Γι' ακόμη μια χρονιά, οι μέσοι όροι στα κύρια εξεταζόμενα μαθήματα των Παγκύπριων Εξετάσεων, όπως στα Νέα Ελληνικά, τα Μαθηματικά, την Ιστορία και τα Αρχαία Ελληνικά, κυμάνθηκαν κάτω ή ελάχιστα πάνω από τη βάση, που είναι το 10. Γεγονός, που προκαλεί μεγάλη ανησυχία, ιδιαίτερα για το μάθημα των Νέων Ελληνικών.

Στο ρεπορτάζ που ακολουθεί, προσπαθήσαμε να αναλύσουμε τους λόγους που προκαλούν τη χαμηλή επίδοση των μαθητών στο μάθημα της μητρικής μας γλώσσας, ζητώντας την άποψη δύο πρώην εκπαιδευτικών.

Σημειώνεται ότι την Πέμπτη, ημέρα κατά την οποία δόθηκαν στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα των Παγκύπριων Εξετάσεων, η οργάνωση των καθηγητών ΟΕΛΜΕΚ εξέφρασε, διά στόματος του προέδρου της, Δημήτρη Ταλιαδώρου, την ανησυχία της για το θέμα αυτό.

Τα ερωτήματα

Τρία τα βασικά ερωτήματα που θέσαμε στους πρώην εκπαιδευτικούς, Γαβριήλ Μηνά και Γιώργο Χατζηκωστή, με αφορμή τα προχθεσινά αποτελέσματα των Παγκύπριων Εξετάσεων στο μάθημα των Νέων Ελληνικών.

1. Πώς σχολιάζετε τον μέσο όρο των 10,07 μονάδων στα Νέα Ελληνικά στις φετινές Παγκύπριες Εξετάσεις;
2. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται η χαμηλή απόδοση των μαθητών στο μάθημα αυτό;
3. Τι θεωρείτε ότι πρέπει να γίνει, ώστε ν' αλλάξουν προς το καλύτερο οι βαθμολογίες των μαθητών;

Γαβριήλ Μηνάς:
«Μειωμένο το ενδιαφέρον»

* Το μάθημα της μητρικής γλώσσας είναι το δυσκολότερα απ' όλα τα μαθήματα και πρόοδος στο μάθημα αυτό έρχεται μετά από πολύ κόπο και συστηματική δουλειά και διδασκαλία.

Για παράδειγμα, οι Άγγλοι όταν δίδουν τις γραπτές εξετάσεις για τη γλώσσα, έχουν τον χαμηλότερο μέσο όρο. Αυτό το φαινόμενο συμβαίνει σε όλες τις μητρικές γλώσσες. Δηλαδή το γλωσσικό μάθημα, όσο παράξενο και να φαίνεται, είναι το πιο δύσκολο ως προς τα αποτελέσματα.

* Η διδασκαλία του μαθήματος αυτού είναι εξαιρετικά δύσκολη και παρεμβαίνουν πάρα πολλοί παράγοντες. Για μένα ο σημαντικότερος λόγος είναι ότι έχει καταργηθεί η διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας. Τα Νέα Ελληνικά είναι η νέα φάση της ελληνικής γλώσσας. Δεν είναι δυνατό να τα μάθεις κατά τρόπο συνειδητό, εάν δεν ξέρεις τα Αρχαία Ελληνικά. Ακόμα δεν έχουμε καταλήξει σε μεθόδους, με τις οποίες η διδασκαλία να είναι αποτελεσματική. Για παράδειγμα, δεν έχουμε καταλήξει πώς πρέπει να προσεγγίζουμε ένα κείμενο άγνωστο, το οποίο δίνεται στους μαθητές, για να κατανοήσουμε το νόημα.

Ένας άλλος λόγος είναι ότι στην Κύπρο δεν αποδίδουμε και μεγάλη σημασία στη μητρική γλώσσα. Δεν το θεωρούμε ως απαραίτητο προσόν και κριτήριο, ακόμη και σε περιπτώσεις πρόσληψης σε μεγάλους οργανισμούς και εταιρείες.

* Πρέπει το εκπαιδευτικό σύστημα να σοβαρευτεί, δηλαδή η διδασκαλία των μαθημάτων να είναι αποτελεσματική, να κινεί το ενδιαφέρον των μαθητών, να δίνονται οι μαθητές στο μάθημα. Το ενδιαφέρον των μαθητών μέσα στην τάξη είναι μειωμένο, καθώς τα περισσότερα τα κάνουν στα ιδιαίτερα μαθήματα το απόγευμα. Η παιδεία πρέπει να αντιμετωπιστεί με υπεύθυνο τρόπο. Δεν είναι δυνατόν να μιλούμε για δωρεάν παιδεία, όταν οι γονείς πληρώνουν χιλιάδες κάθε χρόνο στα φροντιστήρια των παιδιών τους.

Γιώργος Χατζηκωστής: Το μονοτονικό φθείρει

* Αν και υπάρχει μικρή αύξηση στον μέσο όρο στο μάθημα των Νέων Ελληνικών στις φετινές Παγκύπριες Εξετάσεις σε σχέση με πέρσι, ουσιαστικά δεν αλλάζει τίποτε.

* Εδώ και δεκαετίες υπάρχει μια γλωσσική απαιδευσία που υποβαθμίζει την ελληνική γλώσσα, εξαιτίας πολιτικών αποφάσεων της Πολιτείας, με παράδειγμα την εφαρμογή του μονοτονικού συστήματος. Το εν λόγω σύστημα, αν και διευκολύνει, την ίδια ώρα φθείρει τη γλώσσα μας. Επιπλέον τα λογοτεχνικά κείμενα δεν είναι ενδιαφέροντα, άρα δεν τραβούν τα παιδιά στο σχολείο.

Οι γρήγοροι ρυθμοί στη ζωή μας και η χρήση διαδικτυακών μέσων και μηχανημάτων (facebook και κινητά τηλέφωνα), κάνουν τα παιδιά να επικοινωνούν με σύντομες και κωδικοποιημένες φράσεις. Αυτός ο τρόπος επικοινωνίας δεν αφήνει τους νεαρούς να αναπτύξουν τις σκέψεις τους στην ελληνική γλώσσα. Ακόμη το υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα δεν δίνει το απαιτούμενο βάρος στην ελληνική γλώσσα, που υπήρχε κάποτε. Σήμερα προηγούνται όλα τα άλλα μαθήματα εκτός από τα Ελληνικά. Εννοείται ότι η μείωση στις ώρες διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας, συντείνει στην υποβάθμιση της γλώσσας.

* Χρειάζεται να δοθεί ειδικό ενδιαφέρον στη γλώσσα, που να αρχίζει από το δημοτικό σχολείο. Παλαιότερα τα άτομα τελείωναν το δημοτικό με πλούσιο λεξιλόγιο και πολύ καλή ορθογραφία, ενώ σήμερα τελειώνουν το λύκειο με πολλές αδυναμίες. Η ορθογραφία δεν είναι ασήμαντη, είναι ένα στοιχείο της πειθαρχίας του νου. Στις μέρες μας χρειαζόμαστε σχολεία που να εκβαθύνουν στη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας.

Η σημερινή (Κυπριακό μπλόγκ)
Read more »

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Ελληνικές λέξεις που θεωρούμε ξένες.

glamour (αγγλ.)
προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη "γραμματική" πέρασε στα λατινικά στην παλαιά Αγγλική,όπου σήμαινε γνώση των ολίγων μορφωμένων για να εξελιχθεί μέσω τής Σκωτικής (glammar) στη σημασία «μαγική ομορφιά» και κατόπιν σχηματίστηκε σε glamour

piazza (ιταλ.)
Προέρχεται από την ελληνική λέξη πλατεία (θηλ. του πλατύς) πέρασε στα λατινικά ως platea και στα ιταλικά μετασχηματίστηκε σε plaza και τελικά piazza

butter (αγγλική)
Το αρχαίο ελληνικό βούτυρον / βούτυρος (βους + τυρός), μέσω τού λατινικού butyrum, έδωσε το αρχαίο (μεσαιωνικό για να ακριβολογούμε) αγγλ. butere, απ' όπου το σύγχρονο αγγλ. butter (και τα γερμ. Butter, γαλλ. beurre, ιταλ. burro κ.ά.).

Ζάντα (γαλλική)
προέρχεται από το δωρικό καμπά (καμπή). Άλλη άποψη στηρίζει την προέλευσή της γαλλικής jante από το αρχαίο ομηρικό άντυξ.

μπουκάλι (ιταλική)
Σχηματίστηκε από το ιταλικό boccale, μεταγραφή ουσιαστικού της αρχαίας ελληνικής βαύκαλις (= χαλκούν ή πήλινον αγγείον πρός ψυχρασίαν του ύδατ

σαρίκι (τουρκική)
προέρχεται από την ελληνική λέξη καισαρίκιον (= λεπτό σεντόνι που τύλιγε γύρω από το κεφάλι του ο βυζαντινός συμβασιλέας (Καίσαρας).

τόννος (ιταλική)
προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό θύννος=είδος μεγάλου ψαριού της Μεσογείου

Μπράτσο (ιταλική)
από το ιταλικό bracchio, προέρχεται από το λατινικό brachium που είναι μεταγραφή της ελληνικής λέξης βραχίων

καρτούν (αγγλική)
προέρχεται από την ελληνική λέξη χάρτης που στα αρχαία σημαίνει φύλλο χαρτιού, παπύρου

γάμπα (ιταλική)
προέρχεται από την ελληνική λέξη καμπή (στην δωρική διάλεκτο καμπά)

κιλό (γαλλική)
προέρχεται από το ελληνικό αριθμιτικό χίλιος

πιάτο (ιταλική)
προέρχεται από το λατινικό platus που προέρχεται με την σειρά της από το επίθετο πλατύς

βόμβα (ιταλική)
προέρχεται από την ελληνική λέξη βόμβος = βουητό, βοή

κάμπος
αν και φαίνεται να βγαίνει από την λέξη campus των λατινικών (=πεδιάδα), εντούτοις το θέμα της λέξης campus προέρχεται από την ελληνική λέξη κήπος...

πέναλντι
penalty (= ποινή, τιμωρία), προέρχεται από το λατινικό poena, που αποτελεί μεταγραφή της αρχαίας ελληνικής λέξης ποινή

pain (αγγλική)
προέρχεται από την ελληνική λέξη ποινή. pain=πόνος ο οποίος έρχεται ως συνέπεια της ποινής, ως τιμωρία

pirate (αγγλική)
προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα πειρώμαι που σημαίνει τολμώ, αποπειρώμαι. Αρχικά η λέξη πειρατής σήμαινε τον παράτολμο, τον ριψοκίνδυνο

bravo (ιταλική)
προέρχεται από την ελληνική λέξη βραβείον.

super
προέρχεται από την ελληνική λέξη υπέρ

audio (αγγλική)
προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη αυδή=φωνή

καναπές (γαλλική)
προέρχεται από την ελληνική λέξη κώνωψ=κουνούπι. Αρχικά σήμαινε το ύφασμα που προστάτευε από κουνούπια, αλλά έφτασε στις μέρες μας να δηλώνει το έπιπλο.

Βίντεο (αγγλική)
προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα οράω-ω που στον αόριστο γίνεται είδον

ΟΜΠΡΕΛΑ (ιταλική)
προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη όμβρος που σημαίνει βροχή. (Όμβρια ύδατα)

Σκίτσο (ιταλική)
προέρχεται από το λατινικό scedium που με τη σειρά του προήλθε από την αρχαία ελληνική λέξη ¨σχέδιος¨ που σήμαινε προσωρινός,πρόχειρος-αυτοσχέδιος

τεφτέρι (τουρκική)
προέρχεται από το διφθέριον που σημαίνει βιβλίο με φύλλα από λεπτό κατεργασμένο δέρμα του ρήματος δέφω διφθέριον=διφθέρι=διφθέρ=ντιφτέρ=τεφτέρ

salt (αγγλική)
προέρχεται από την ελληνική ομηρική λέξη αλς(γεν. αλώς) από την ίδια ρίζα προέρχεται το salary=μισθός

ρεπό (γαλλική)
προέρχεται από το λατινικό repauso που εμπεριέχει την ελληνική λέξη παύσις (re+παύσις)
Read more »

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Ετυμολογία της λέξης αλάτι



Η λέξη αλάτι είναι ομηρική και προέρχεται από τη λέξη (η) αλς (θηλυκού γένους, γενική της αλός), η οποία σημαίνει θάλασσα.

Νερό με πολύ αλάτι λέγεται άλμη (σαλαμούρα). Για αυτό λέμε το θαλασσινό νερό είναι αλμυρό, γιατί υπάρχει σε αυτό διαλυμένο το άλας (το αλάτι). Οι αλυκές (αλαί στην αρχαία γλώσσα) μας προμηθεύουν με το άλας ή το αλάτι που χρησιμεύει να φτιάχνουμε αλίερους ιχθείς, δηλαδή αλατισμένα ψάρια, αλίτυρο, δηλαδή αλατισμένο τυρί και γενικά πολλά είδη αλατισμένης τροφής. Το αλάτι στα λατινικά λέγεται sal (s-al) που είναι αναγραμματισμός της λέξης αλς. Συχνά συναντάμε αναγραμματισμούς σε ελληνικές λέξεις που έγιναν από τους Ρωμαίους, όπως στο προκείμενο παράδειγμα την αντιμετάθεση του τελευταίου γράμματος στην αρχή. Έτσι «το άλας» (γενική του άλατος) μεταφέρθηκε στην αγγλική γλώσσα από τη λατινική του παραφθορά ως salt. Ο μισθός των λεγεωναρίων, στρατιωτών της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, γινόταν κάποια εποχή σε πολύτιμο μαγειρικό αλάτι. Ο μισθός αυτός ονομάστηκε salarious (s-al-arius), λέξη από την οποία προέκυψε στην αγγλική γλώσσα το salary που σημαίνει μισθός και το ρήμα sale (πώληση).
Read more »

Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

Αποδείξεις για τη μαθηματική κατασκευή της Ελληνικής γλώσσας.

Από τον μαθηματικό και συγγραφέα Λευτέρη Αργυρόπουλο.

Η Ελληνική γλώσσα είναι η μητέρα όλων των γλωσσών της γής, δηλαδή είναι η γλώσσα των γλωσσών. Σε αντίθεση με τις άλλες γλώσσες, η Ελληνική γλώσσα είναι μία υπέροχη μαθηματική δημιουργία και ως μαθηματική κατασκευή είναι κατά συνέπεια και μουσική γλώσσα. Κατά την εποχή του Πυθαγόρα, αλλά και προγενέστερα από αυτόν, οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τα σύμβολα των γραμμάτων για να συμβολίζουν τους αριθμούς. Πρέπει να αναφέρουμε ότι η Ελληνική γλώσσα αποτελείται από 28 σύμβολα και 27 αριθμητικές θέσεις. Αναλυτικά, τα 28 αυτά σύμβολα είναι τα εξής:
Α=1
Β=2
Γ=3
Δ=4
Ε=5
F=6
S΄= 6
Ζ=7
Η=8
Θ=9
Ι=10
Κ=20
Λ=30
Μ=40
Ν=50
Ξ=60
Ο=70
Π=80
Q=90
Ρ=100
Σ=200
Τ=300
Υ=400
Φ=500
Χ=600
Ψ=700
Ω=800
ΣΑΜΠΙ=900

Το σύμβολο F ονομάζεται δίγαμμα, το S΄ στίγμα, ενώ το Q ονομάζεται κόππα και το σαμπί είναι ένα π στραμμένο προς τα δεξιά κατά 45 μοίρες.


Σύμφωνα με το προηγούμενο σύστημα αριθμήσεως, κάθε λέξη έχει ένα και μόνο ένα άθροισμα, το οποίον ονομάζεται λεξάριθμος. Έτσι, ο λεξάριθμος της λέξεως ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΣ είναι:
ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΣ = 30+5+60+1+100+10+9+40+70+200 = 525. Η λέξη ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΣ είναι σύνθετη και παράγεται από τις λέξεις ΛΕΞΙΣ και ΑΡΙΘΜΟΣ, είναι δηλαδή ο αριθμός της κάθε Ελληνικής λέξεως, σύμφωνα με το Ελληνικό σύστημα αριθμήσεως.


Όταν δύο λέξεις ή προτάσεις έχουν τον ίδιο λεξάριθμο, τότε λέμε ότι έχουμε λεξαριθμική ισοψηφία ή ταυτότητα μεταξύ αυτών.


Οι περισσότεροι λεξάριθμοι κυμαίνονται μεταξύ των αριθμών 200 και 1800, ενώ γενικά οι αριθμητικές τους τιμές βρίσκονται μεταξύ του 1 και του 5000. Έτσι, είναι μικρή η πιθανότητα για δύο λέξεις να έχουν τον ίδιο λεξάριθμο και δεν μπορεί να θεωρηθεί ως σύμπτωση το γεγονός της ισοψηφίας.
Οι λέξεις ΣΦΑΙΡΙΚΟΣ και ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ έχουν τον ίδιο λεξάριθμο, διότι:
ΣΦΑΙΡΙΚΟΣ = 200+500+1+10+100+10+20+70+200 = 1111
ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ = 9+5+40+5+30+10+800+4+8+200 = 1111

Η ερμηνεία της προηγούμενης λεξαριθμικής ταυτότητος είναι προφανής, διότι ο ΣΦΑΙΡΙΚΟΣ είναι ο ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ μαθηματικός μηχανισμός της δημιουργίας της ύλης, δεδομένου του γεγονότος ότι τα υποατομικά σωματίδια της ύλης είναι σφαιρικά, αλλά ακόμη και οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος έχουν σφαιρικό σχήμα.

Οι λέξεις ΦΩΤΟΝΙΟΝ και ΚΥΜΑΤΟΕΙΔΩΣ ισοψηφούν με τον αριθμό 1850, δηλαδή
ΦΩΤΟΝΙΟΝ = ΚΥΜΑΤΟΕΙΔΩΣ = 1850,
γεγονός που δηλώνει ότι η Ελληνική γλώσσα γνωρίζει ότι το ΦΩΤΟΝΙΟΝ διαδίδεται ΚΥΜΑΤΟΕΙΔΩΣ εις τον τρισδιάστατον χώρον. Πράγματι, έχει αποδειχθεί ότι όχι μόνον το ΦΩΤΟΝΙΟΝ διαδίδεται ΚΥΜΑΤΟΕΙΔΩΣ, αλλά επιπλέον οι κυματοειδείς καμπύλες της διαδόσεως του φωτονίου είναι ημιτονοειδείς.


Μία από τις μεγαλύτερες αποδείξεις του γεγονότος ότι η Ελληνική γλώσσα είναι μαθηματική λαμβάνεται από την λεξαριθμική εξαγωγή του αριθμού π=3,14... .
Γνωρίζουμε ότι ο αριθμός π ορίζεται σαν το πηλίκον του μήκους της περιφερείας ενός κύκλου προς τη διάμετρο αυτού. Πρέπει να τονίσουμε ότι το σύμβολον π προέρχεται από το αρχικόν γράμμα της λέξεως πηλίκον, διότι το π δεν είναι τίποτε άλλο παρά το πηλίκον του μήκους της περιφερείας του κύκλου ως προς τη διάμετρό του. Εάν σχηματίσουμε το πηλίκον των λεξαρίθμων
(ΜΗΚΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΥ)/ΔΙΑΜΕΤΡΟΣ, παρατηρούμε ότι αυτό ισούται με τον αριθμό 3,14 !!! με ακρίβεια τριών ψηφίων. Πράγματι έχουμε:
ΜΗΚΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΥ = 338+1016+940 = 2294
ΔΙΑΜΕΤΡΟΣ = 730, επομένως 2294/730=3,1424657534...!!!


΄Ομως υπάρχει και συνέχεια, η οποία δείχνει ότι η λεξαριθμική εξαγωγή του π δεν ειναι τυχαία. Η συνέχεια είναι η λεξαριθμική εξαγωγή του χρυσού αριθμού. Αυτή έχει ως εξής:
Από τα μαθηματικά γνωρίζουμε ότι Φ = (+1)/2 = 1,618... . Σχηματίζοντας το πηλίκον που δίδει τον αριθμό Φ, χρησιμοποιώντας την αρχαία Ελληνική γλώσσα λαμβάνουμε:
(Ο ΠΕΝΤΕΠΟΔΟΣ + ΕΝ)/(Η ΔΥΑΣ) = (70+864+55)/(8+605) = 989/613 = 1,61...!!!


Διαπιστώνουμε λοιπόν, ότι η Ελληνική γλώσσα γνωρίζει ακόμη και τις κυριότερες μαθηματικές σταθερές όπως το π και το φ. Όμως και το φ δεν έχει δοθεί τυχαία ως σύμβολο του χρυσού αριθμού, διότι είναι το αρχικόν γράμμα της λέξεως ΦΥΣΙΣ, η οποία έχει τον ίδιο λεξάριθμο με τη λέξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ και την φράση ΜΕΣΟΣ ΚΑΙ ΑΚΡΟΣ ΛΟΓΟΣ. Είναι γεγονός ότι η ΦΥΣΙΣ, αλλά καί ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ έχουν κατασκευασθεί με βάση τον χρυσό αριθμό φ. Πράγματι:
ΑΝΘΡΩΠΟΣ = 1+50+9+100+800+80+70+200 = 1310
ΦΥΣΙΣ = 500+400+200+10+200 = 1310
ΜΕΣΟΣ ΚΑΙ ΑΚΡΟΣ ΛΟΓΟΣ = 515+31+391+373 = 1310 .


Η Ελληνική γλώσσα γνωρίζει λοιπόν τη γεωμετρία της κατασκευής του ανθρώπου, αλλά και τον τρόπο της κατασκευής του. Πράγματι:
ΣΤΥΣΙΣ = ΧΥΜΟΣ = ΑΝΘΡΩΠΟΣ = ΦΥΣΙΣ = 1310, γεγονός που δηλώνει ότι ο άνθρωπος δημιουργείται από την στύση του ανδρικού οργάνου που παράγει το σπέρμα και είναι ένα ον ταυτιζόμενον με την φύσιν, διότι γεννιέται από αυτή και επιστρέφει εις αυτήν. Για το γεγονός της λεξαριθμικής ταυτίσεως της φράσεως ΜΕΣΟΣ ΚΑΙ ΑΚΡΟΣ ΛΟΓΟΣ με τη λέξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ, πρέπει να πούμε ότι το πηλίκον του ύψους του ανθρώπου προς το ύψος του ομφαλού του, δίδει τον χρυσόν αριθμόν, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ είναι ΜΕΣΟΣ ΚΑΙ ΑΚΡΟΣ ΛΟΓΟΣ.


Στα δύο βιβλία του ο Λευτέρης Αργυρόπουλος έχει καταγράψει χιλιάδες παραδείγματα λεξαριθμικών ταυτοτήτων όπως οι προηγούμενες, δίνοντας στον αναγνώστη την ευκαιρία να κατανοήσει ότι η Ελληνική γλώσσα γνωρίζει ακόμη και τους νόμους της συμπαντικής δημιουργίας και κατά συνέπεια την αλήθεια. Πράγματι:
ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΣΤΙΝ = 64+565 = 629
ΑΛΗΘΗΣ ΛΟΓΟΣ = 256+373 = 629, δηλαδή:
ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΣΤΙΝ = ΑΛΗΘΗΣ ΛΟΓΟΣ = 629 !!!


Επίσης:
Ο ΑΛΗΘΗΣ ΛΟΓΟΣ = ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ = 699!!!
Δια τούτον τον λόγον, ο ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ εστίν ο ΑΛΗΘΗΣ ΛΟΓΟΣ


Read more »

Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Οι ειδήσεις στα… Αρχαία Ελληνικά!

Ειδήσεις στα Αρχαία Ελληνικά δημοσιεύει στην ιστοσελίδα του ο ελληνιστής καθηγητής Joan Coderch-i-Sancho.
Σκοπός του είναι να διαδώσει την αρχαιοελληνική, η οποία είναι η μητέρα των γλωσσών και η χρήση της περιλαμβάνει πλήθος νοημάτων αλλά και αποτελεί μοναδική νοητική άσκηση…
Δείτε την ιστοσελίδα του http://www.akwn.net/
Read more »

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Ο Όμηρος στην Αγγλική γλώσσα


Μία ἐργασία βασισμένη σὲ Μελέτη τῆς ὁμογενοῦς καθηγήτριας Ἀναστασίας Γονέου.
Μὲ τίτλο «Ἑλληνικὴ Γλώσσα – τροφὸς ὅλων τῶν γλωσσῶν », ἡ Ἀναστασία Γονέου, μεταξὺ ἄλλων, ἀναφέρει:
«Ἡ Ὁμηρικὴ (Ἑλληνικὴ) Γλώσσα, ἀποτελεῖ τὴ βάση ἐπάνω στὴν ὁποία στηρίχτηκαν πλῆθος σύγχρονων γλωσσῶν.
Ἀκόμα κι ἂν δὲν ὑπῆρχε καμία ἄλλη ἀναφορά, ἀκόμα κι ἂν δὲν εἶχε διασωθεῖ κανένα προκατακλυσμιαῖο μνημεῖο, θὰ ἀρκοῦσε ἡ Ἑλληνικὴ Γλώσσα ὡς ἀπόδειξη τῆς ὕπαρξης στὸ παρελθόν, μίας ἐποχῆς μεγάλου πολιτισμοῦ. Στὴ γλώσσα μᾶς εἶναι ἐμφυτευμένη ὅλη ἡ γνώση ποὺ κατέκτησε ὁ ἄνθρωπος, ἕως τὴν παροῦσα στιγμή. Κάθε ἑλληνικὴ λέξη-ὅρος φέρει ἕνα βαρὺ φορτίο νόησης, φορτίο ποὺ οἱ προγενέστεροι ‘ἐξόδευσαν’, γιὰ νὰ κατακτήσουν γνωστικὰ τὴ συγκεκριμένη ἔννοια καὶνὰ τὴν ‘βαπτίσουν’ μὲ τὸ συγκεκριμένο ὄνομα-λέξη ».
Παράδειγμα:
AFTER = Ἀπὸ τὸ ὁμηρικὸ αὐτὰρ= μετά. Ὁ Ὅμηρος λέει: ”θα σᾶς διηγηθῶ τί ἔγινε αὐτᾶρ”.
AMEN = λατινικά: amen. Τὸ γνωστὸ ἀμὴν προέρχεται ἀπὸ τὸ ἀρχαιότατο ἢ μὴν = ἀληθῶς, (Ἰλιάδα Ὁμήρου β291-301), ἠμέν. Ἡ ἐξέλιξη τοῦ ἠμὲν εἶναι τὸ…
ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ

σημερινὸ ἀμέ!
BANK = λατινικὰ pango ἀπὸ τὸ παγιῶ, πήγνυμι. Οἱ τράπεζες πῆραν τὴν ὀνομασία τους ἀπὸ τὰ πρῶτα ‘τραπέζια’ (πάγκους) τῆς ἀγορᾶς.
BAR = λατινικά: barra ἀπὸ τὸ μάρα = ἐργαλεῖο σιδηρουργοῦ.
BOSS = ἀπὸ τὸ πόσσις = ὁ ἀφέντης τοῦ σπιτιοῦ.
BRAVO = λατινικό, ἀπὸ τὸ βραβεῖο.
BROTHER = λατινικὰ frater ἀπὸ τὸ φράτωρ.
CARE = ἀπὸ τὸ καρέζω.
COLONIE ἀπὸ τὸ κολώνεια = ἀποικιακὴ πόλη.
DAY = Οἱ Κρητικοὶ ἔλεγαν τὴν ἡμέρα ‘διά’. Καί: εὐδιάθετος = εἶναι σὲ καλὴ μέρα.
DISASTER = ἀπὸ τὸ δυσοίωνος + ἀστὴρ
DOLLAR = ἀπὸ τὸ τάλλαρον = καλάθι ποὺ χρησίμευε ὡς μονάδα μέτρησης στὶς ἀνταλλαγές. π.χ. «δῶσε μου 5 τάλλαρα σιτάρι». Παράγωγο εἶναι τὸ τάλληρο, ἀλλὰ καὶ τὸ τελλάρo!
DOUBLE = ἀπὸ τὸ διπλοὺς – διπλός.
EXIST = λατινικὰ ex+sisto ἀπὸ τὸ ἔξ+ιστημι= ἐξέχω, προέχω.
EXIT = ἀπὸ τὸ ἔξιτε = ἐξέλθετε
EYES = ἀπὸ τὸ φάεα = μάτια.
FATHER = ἀπὸ τὸ πάτερ (πατήρ).
FLOWER = λατινικὰ flos ἀπὸ τὸ φλόος.
FRAPPER = ἀπὸ τὸ φραγκικὸ hrappan ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὸ (F)ραπίζω = κτυπῶ ( F= δίγαμμα).
GLAMO UR = λατινικὸ gramo ur ἀπὸ τὸ γραμμάριο. Οἱ μάγοι παρασκεύαζαν τὶς συνταγές τους μὲ συστατικὰ μετρημένα σὲ γραμμάρια καὶ ἐπειδὴ ἡ ὅλη διαδικασία ἦταν γοητευτικὴ καὶ μὲ κύρος, τὸ gramou r – glamou r, πῆρε τὴν σημερινὴ ἔννοια.
HEART, CORE = ἀπὸ τὸ κέαρ = καρδιά.
HUMOR = ἀπὸ τὸ χυμὸρ = χυμὸς (Στὴν εὐβοϊκὴ διάλεκτο, ὅπως ἀναφέρεται καὶ στὸν Κρατύλο τοῦ Πλάτωνος, τὸ τελικὸ ’ ς’ προφέρεται ὡς ‘ρ’. Π.χ. σκληρότηρ ἀντὶ σκληρότης).
I = ἀπὸ τὸ ἐγὼ ἢ ἴω, ὅπως εἶναι στὴν βοιωτικὴ διάλεκτο.
ILLUSION = ἀπὸ τὸ λίζει = παίζει.
ΙS = ἀπὸ τὸ εἷς.
KARAT = ἐκ τοῦ κεράτιον, (μικρὸ κέρας γιὰ τὴ στάθμιση βάρους).
KISS ME = ἐκ τοῦ κύσον μὲ = φίλησε μὲ (…εἶπε ὁ Ὀδυσσέας στὴν Πηνελόπη).
LORD = ἐκ τοῦ λάρς. Οἱ Πελασγικὲς Ἀκροπόλεις ὀνομάζονταν Λάρισσες καὶ ὁ διοικητὴς τοὺς λὰρς ἢ λαέρτης. Ὅπως: Λαέρτης – πατέρας τοῦ Ὀδυσσέα).
LOVE = λατινικό: love ἀπὸ τὸ ’λάFω’. Τὸ δίγαμμα (F) γίνεται ‘αὖ’ καὶ ’ λάF ὢ’ σημαίνει ”θέλω πολύ”.
MARMELADE = λατινικὰ melimelum ἀπὸ τὸ μελίμηλον = κυδώνι.
MATRIX = ἀπὸ τὸ μήτρα.
MATURITY = λατινικά: maturus ἀπὸ τὸ μαδαρὸς= ὑγρός.
MAXIMUM = λατινικά: maximum ἀπὸ τὸ μέγιστος.
MAYONNAISE = ἀπὸ τὴν πόλη Mayon, ποὺ πῆρε τὸ ὄνομά της ἀπὸ τὸ Μάχων = ἑλληνικὸ ὄνομα καὶ ἀδελφός του Ἀννίβα.
ME = ἀπὸ τὸ μέ.
MEDICINE = λατινικὰ :medeor ἀπὸ τὸ μέδομαι, μήδομαι = σκέπτομαι, πράττω ἐπιδέξια. Καὶ μέδω = φροντίζω, μεδέων = προστάτης.
MENACE = ἀπὸ τὸ μῆνις.
MENTOR = ἀπὸ τὸ μέντωρ.
MINE = ἀπὸ τὸ Μινῶαι (= λιμάνια τοῦ Μίνωα, ὅπου γινόταν ἐμπόριο μεταλλευμάτων. «Κρητῶν λιμένες, Μίνωαι καλούμεναι». (Διοδ.Σικελ.Ἐ’84,2).
MINOR = λατινικά: minor ἀπὸ τὸ μινὺς = μικρός. Στὰ ἐπίσημα γεύματα εἶχαν τὸ μινύθες γραμμάτιον, ἕνα μικρὸ κείμενο στὸ ὁποῖο ἀναγραφόταν τί περιελάμβανε τὸ γεῦμα. Παράγωγο τό… menu!
MODEL = ἀπὸ τὸ μῆδος= σχέδιο (ἡ ἴδια ρίζα μὲ τὴ μόδα (= moda).
MOKE = ἀπὸ τὸ μῶκος = αὐτὸς ποὺ χλευάζει.
MONEY = λατινικό: moneta ἀπὸ τὸ μονία = μόνη ἐπωνυμία τῆς Θεᾶς Ἥρας: Ἠραμονία. Στὸ προαύλιο τοῦ ναοῦ τῆς Θεᾶς στὴ Ρώμη ἦταν τὸ νομισματοκοπεῖο καὶ τὰ νομίσματα ἔφεραν τὴν παράστασή της, (monetae).
MOTHER = ἀπὸ τὸ μάτηρ, μήτηρ.
Όμηρος
MOVE = ἀπὸ τὸ ὁμηρικὸ ἀμείβου = κουνήσου!
MOW = ἀπὸ τὸ ἀμάω = θερίζω.
NIGHT = ἀπὸ τὸ νύχτα.
NO = λατινικό: non, ne ἐκ τοῦ ἐκ τοῦ νή: ἀρνητικὸ μόριο ( ”νέ τρώει, νὲ πίνει”), ἢ (νηπενθὴς = ἀπενθῆς, νηνεμία = ἔλλειψη ἀνέμου.
PAUSE = ἀπὸ τὸ παύση.
RESISTANCE = ἀπὸ τὸ ρὰ + ἴστημι.
RESTAURANT = ἀπὸ τὸ ρὰ + ἵσταμαι = ἔφαγα καὶ στηλώθηκα.
RESTORATION = λατινικὰ restauro ἀπὸ τὸ ρά+ιστημι, ὅπου τὸ ρὰ δείχνει συνάρτηση, ἀκολουθία, π.χ . ρὰ-θυμός, καὶ ἴστημι = στήνομαι.
SERPENT = λατινικὰ serpo ἀπὸ τὸ ἕρπω (ἑρπετό). H δασεία ( ‘) προφέρεται ὡς σ = σερπετό.
SIMPLE = ἀπὸ τὸ ἁπλοὺς (ἡ λέξη δασύνεται).
SPACE = ἀπὸ τὸ σπίζω = ἐκτείνω διαρκῶς.
SPONSOR ἀπὸ τὸ σπένδω = προσφέρω (σπονδή).
TRANSFER ἀπὸ τὸ τρύω (διαπερνῶ) + φέρω. Transatlantic = διαπερνῶ τὸν Ἀτλαντικό.
TURBO = ἀπὸ τὸ τύρβη = κυκλικὴ ταραχώδης κίνηση.
YES = ἀπὸ τὸ γὲ = βεβαίως.

WATER = ἀπὸ τὸ Ὕδωρ (νερό), μὲ τὸ δ νὰ μετατρέπεται σὲ τ .

Read more »

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

ΚΡΑΤΟΥΝ "ΨΗΛΑ" ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Ο Ομοσπονδιακός υπουργός Σχολικής Εκπαίδευσης και Νεολαίας, Πίτερ Γκάρετ επισκέφθηκε ομογενείς εκπαιδευτικούς της Ελληνικής Κοινότητας Αδελαϊδας, συνοδευόμενος από τον ομογενή Ομοσπονδιακό Εργατικό βουλευτή, Στιβ Γεωργανά.

Η επίσκεψη του υπουργού έγινε μετά την εισήγηση της αρμόδιας αυστραλιανής επιτροπής ACARA να συμπεριληφθεί και η ελληνική γλώσσα στο Εθνικό Πρόγραμμα Διδασκαλίας Γλωσσών της Αυστραλίας και να διδάσκεται στα κρατικά σχολεία της χώρας.

Ο υπουργός μιλώντας προς τους ομογενείς εκπαιδευτικούς αναγνώρισε την εκστρατεία της ομογένειας για να περιληφθεί και η ελληνική γλώσσα Εθνικό Πρόγραμμα Διδασκαλίας Γλωσσών.

"Προφανώς η αρμόδια επιτροπή ACARA άκουσε τις προτάσεις σας" είπε και πρόσθεσε ότι αξίζουν συγχαρητήρια στην ομογένεια.

Με την σειρά του ο κ. Γεωργανάς τόνισε ότι η ομογένεια θα πρέπει να αισθάνεται υπερήφανη που "ενωμένα εργάστηκε για τον κοινό στόχο".

Πρόσθεσε όμως πως η προσπάθεια δεν έχει ολοκληρωθεί και πως απλά η ACARA έκανε μια εισήγηση και τώρα δέχεται προτάσεις πάνω στην "αναφορά προς συζήτηση" που κυκλοφόρησε:

"Καλώ όλους έως τις 7 Απριλίου να κάνουν εισηγήσεις και να τοποθετηθούν για το πώς και που πρέπει να διδάσκεται η ελληνική στο πλαίσιο του Εθνικού Προγράμματος Διδασκαλίας Γλωσσών της Αυστραλίας" είπε ο κ. Γεωργανάς.

Read more »

Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

Τι λέει ο Θουκυδίδης για το όνομα «Ελλάς»;


Ένα αδιαμφισβήτητο ιστορικό ντοκουμέντο του Θουκυδίδη, για το όνομα της Ελλάδος, αλλά και η αγωνία των Ελλήνων να διατηρήσουν την ελληνική γλώσσα «ως κόρην οφθαλμού», σύμφωνα με μία επιστολή, που έστειλαν το 1911 οι εν Αττική Λακεδαιμόνιοι στον τότε Πρωθυπουργό, Ελευθέριο Βενιζέλο!..

Επειδή σήμερα, απ’ ό,τι διαβάσαμε στο «Βήμα», έγινε μια επιστημονική συζήτηση στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με τον διακεκριμένο Έλληνα φυσικό κ. Δημήτρη Νανόπουλο  και τον καταξιωμένο Έλληνα γλωσσολόγο κ. Γιώργο Μπαμπινιώτη  με θέμα «Από την Κοσμογονία στην Γλωσσογονία», όπου οι διακεκριμένοι δάσκαλοι έφεραν σε διάλογο τις επιστήμες τους και απαντούσαν σε ερωτήσεις του κοινού στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ας θυμηθούμε, με την ευκαιρία, τι σημαίνει το όνομα «Ελλάς» , που μνημονεύει ο Θουκυδίδης στην «Ιστορία» του, σε μετάφραση του Ελευθερίου Βενιζέλου, αλλά και ένα ντοκουμέντο για την ελληνική γλώσσα , όπου οι εν Αθήναις Λακεδαιμόνιοι τού στέλνουν μία επιστολή για το λεγόμενο «γλωσσικό ζήτημα»!..


Τι λέει ο Θουκυδίδης για το όνομα «Ελλάς»;

Ας αρχίσουμε με το τι αναφέρει ο Θουκυδίδης στην «ιστορία» του για το όνομα «Ελλάς», σε νεοελληνική απόδοση Ελευθερίου Βενιζέλου:

«Την αδυναμίαν, άλλωστε, των παλαιών καιρών μου φαίνεται ότι αποδεικνύει και το γεγονός προ πάντων ότι πριν από τα Τρωικά τίποτε δεν επεχείρησεν από κοινού η Ελλάς. Νομίζω μάλιστα ότι το όνομα αυτό ούτε είχε δοθή ακόμη εις όλην την χώραν, ούτε καν υπήρχε προ του Έλληνος, υιού του Δευκαλίωνος, αλλά τα διάφορα φύλα, και εις μεγαλυτέραν έκτασιν το Πελασγικόν, έδιδαν το όνομά των εις τα υπ' αυτών κατοικούμενα διαμερίσματα. Αλλ' από την εποχήν που ο Έλλην και οι υιοί του απέβησαν ισχυροί εις την Φθιώτιδα, και την βοήθειάν των επεκαλούντο οι κάτοικοι των άλλων πόλεων, τα διάφορα φύλα, συνεπεία της επικοινωνίας αυτής, ωνομάζοντο ήδη επί μάλλον και μάλλον Έλληνες, μολονότι πολύς επέρασε καιρός πριν το όνομα τούτο ημπορέση να επικράτηση γενικώς. Την καλυτέραν απόδειξιν παρέχει ο Όμηρος. Διότι, μολονότι έζησε πολύ ύστερον και από τα Τρωικά, πουθενά δεν ωνόμασε με το όνομα αυτό όλους, ούτε άλλους εκτός εκείνων που ηκολούθησαν τον Αχιλλέα από την Φθιώτιδα, οι οποίοι ήσαν και οι πρώτοι Έλληνες, αλλ' αποκαλεί αυτούς εις τα ποιήματά του γενικώς Δαναούς και Αργείους και Αχαιούς. Ούτε βαρβάρους, άλλωστε, μνημονεύει διά τον λόγον, ως νομίζω, ότι ούτε οι Έλληνες είχαν ακόμη διακριθή διά κοινού αντιθέτου ονόματος. Οπωσδήποτε τα διάφορα ελληνικά φύλα, επί των οποίων το όνομα των Ελλήνων, λόγω κοινότητος της γλώσσης, εξηπλώνετο διαδοχικώς από μίαν περιφέρειαν εις άλλην, έως ότου επεξετάθη ακολούθως επί του συνόλου των, δεν έκαμαν καμμίαν κοινήν επιχείρησιν πριν από τα Τρωικά, ένεκα αδυναμίας και ελλείψεως αμοιβαίας επικοινωνίας. Άλλωστε, και την εκστρατείαν ακόμη κατά της Τροίας τότε μόνον επεχείρησαν από κοινού, όταν είχαν ήδη αποκτήσει αξιόλογον εμπειρίαν της θαλάσσης.»


Οι εν Αττική Λακεδαιμόνιοι…

Μία επιστολή-ντοκουμέντο που φέρει ημερομηνία 28 Φεβρουαρίου 1911, προς τον τότε Πρωθυπουργό, Ελευθέριο Βενιζέλο, αποδεικνύει το ιερόν πάθος των Ελλήνων για την διαφύλαξη της ελληνικής γλώσσης «ως κόρην οφθαλμού»! Η επιστολή υπογράφεται από τους Ν. Δασκαλάκη και Αθανάσιο Ματάλα και λέει επί λέξει τα εξής:

«Εν Αθήναις τη 28 Φεβρουαρίου 1911

Ο Σύνδεσμος των εν Αττική Λακεδαιμονίων

Προς τον Πρόεδρον της Κυβερνήσεως

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Εκπληρών την δοθείσαν μοι εντολήν υπό του διοικητικού συμβουλίου των εν Αττική Λακαδαιμονίων, υποβάλλω συνημμένως αντίγραφον του υπό χθεσινήν ημερομηνίαν ψηφίσματός του επί του συγκινούντος το Έθνος ολόκληρον γλωσσικού ζητήματος.
Ευελπιστών ότι ο Πρόεδρος δεν θέλει παρίδει να πράξη το καθ’ εαυτόν καθήκον κατά την γενικήν επιθυμίαν του Έθνους, διατελώ μετά σεβασμού.

Ευπειθέστατος

Ο Αιτών

 Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου (Αθ. Ματάλας) - Ο Γ. Γραμματεύς (Ν.Δασκαλάκης)»
Read more »

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ: ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ(VIDS)

Read more »

Τετάρτη 29 Ιουλίου 2009

Η γλώσσα μας σε 303 πανεπιστήμια· από την Ινδία ως τη Βενεζουέλα

Τα ελληνικά είναι μια δύσκολη και λίγο ομιλούμενη γλώσσα. Ποιος γνωρίζει όμως πως στην Αυστραλία υπάρχουν 18 πανεπιστημιακές σχολές και 149 δημόσια σχολεία που διδάσκουν τη πιέστε για μεγέθυνση νεοελληνική γλώσσα, στην Ινδία δύο πανεπιστημιακές σχολές, στην Ιταλία 15 πανεπιστημιακές σχολές και τρία δημόσια σχολεία, στην Ισπανία 20 πανεπιστημιακές σχολές και τρία δημόσια σχολεία; Αλλά και στη Συρία, τη Λιθουανία, την Ιαπωνία, τη Νότιο Αφρική, τη Βενεζουέλα, τη Σλοβενία, τη Ρωσία, το Ισραήλ...

Διευθύνσεις και πληροφορίες για όλα τα ακαδημαϊκά, δημόσια και ιδιωτικά ιδρύματα που παρέχουν μαθήματα της ελληνικής γλώσσας στην Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό περιέχει ο οδηγός στην αγγλική με τον τίτλο «Institutions Offering Courses of Modern Greek in Greece and abroad» (Ιδρύματα που προσφέρουν μαθήματα νεοελληνικής γλώσσας στην Ελλάδα και το εξωτερικό) που εξέδωσε το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Διεθνών Εκπαιδευτικών Σχέσεων του υπουργείου Παιδείας.

Ο νεοεκδοθείς οδηγός παρέχει διευθύνσεις και πληροφορίες για 303 πανεπιστημιακές σχολές σ' ολόκληρο τον κόσμο και για 269 δημόσια σχολεία, αφενός για μαθήματα «νέας ελληνικής για ξένους» που παρέχονται με οργανωμένο τρόπο στην Ελλάδα (από ακαδημαϊκούς, δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς) και αφετέρου για τα πλήρη προγράμματα νεοελληνικών σπουδών, τα προσφερόμενα από πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο. Σε επίμετρο δίνονται: μικρή δειγματοληψία κοινοτικών (παροικιακών, εκκλησιαστικών κ.ά) σχολείων στην αλλοδαπή όπου διδάσκεται η ελληνική γλώσσα, βασική βιβλιογραφία εγχειριδίων και βοηθημάτων για τη διδασκαλία της νέας ελληνικής ως ξένης γλώσσας και τέλος οι διευθύνσεις των ελληνικών προξενικών αρχών στο εξωτερικό, όπου μπορούν να απευθύνουν οι ενδιαφερόμενοι τα σχετικά ερωτήματά τους.

Read more »

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ-Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΤΗΣ ΔΙΑΣΤΑΣΗ

H επίδραση που έχει ασκήσει η ελληνική γλώσσα στο ευρωπαϊκό λεξιλόγιο και ιδιαιτέρως στην Aγγλική είναι εν μέρει μόνο γνωστή και δυστυχώς μη συστηματικά καταγεγραμμένη και τεκμηριωμένη. H πλειοψηφία των ξένων επιστημόνων γνωρίζει και αναγνωρίζει το θεμελιώδη ρόλο που έχει παίξει η Eλληνική στον εμπλουτισμό του λεξιλογίου του κλάδου τους. Aυτό όμως περιορίζεται στον κλάδο του καθενός γιατί δεν υπάρχει μια σφαιρική εικόνα της επίδρασής της σε όλους τους επιστημονικούς κλάδους.


1. ελληνικές λέξεις σε ξενόγλωσσα λεξικά: στοιχεία

Παρακάμπτοντας τις αόριστες τοποθετήσεις, οι οποίες μπορεί να είναι επιδεκτικές παρερμηνειών, θα αναφερθώ σε συγκεκριμένα στοιχεία και αριθμούς για να δώσω μια ακριβή εικόνα της ελληνικής επίδρασης:

α. Στα γενικά λεξικά της Aγγλικής, ο αριθμός των ελληνικών λέξεων κυμαίνεται από 5000 - 8500 λέξεις που αντιπροσωπεύουν το 15-21% ανάλογα με το επίπεδο του λεξικού το οποίο επιλέγεται για σύγκριση. 'Οσο καλύτερο είναι το λεξικό, τόσο υψηλότερη είναι η συμμετοχή της Eλληνικής.

β. Στο Merrian Webster, το πληρέστερο σήμερα αμερικανικό λεξικό, σε σύνολο 166.724 λέξεων η συμμετοχή σε αμιγείς ελληνικές λέξεις είναι 42.914, αριθμός που αντιστοιχεί στο 25,73%. H μία στις τέσσερις λέξεις του είναι αμιγώς ελληνική.

γ. Στην ιατρική ορολογία, με βάση το έγκυρο λεξικό Dorland, σε σύνολο 46.251 λέξεων, οι αμιγείς ελληνικές λέξεις είναι 24.862, αριθμός που αντιστοιχεί στο 53,75%

Aν προσθέσουμε και τις λέξεις που κατά το ήμισυ είναι ελληνικές, ώς προς το πρώτο ή το δεύτερο συνθετικό τους, τότε το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 68%.

δ. Ως προς τη Διεθνή Eπιστημονική Oρολογία, πχ. του μεγάλου κλάδου της Zωολογίας. Mε βάση το Nomenclator Zoologicus, το οποίο αποτελεί την επίσημη διεθνή επιστημονική ονοματολογία των γενών των ζώων όλων των ειδών (ερπετών, θηλαστικών, πτηνών, εντόμων, ψαριών κ.λπ.) τα οποία έχουν ανακαλυφθεί μέχρι το 1994, δηλαδή 337.789 γένη ζώων, η ελληνική συμμετοχή ανέρχεται σε 195.779 λέξεις, αριθμός που αντιστοιχεί σε 57,96%.

Tο 58% της ονοματολογίας των ζώων αποτελείται από ελληνικές λέξεις ή ελληνογενείς και το 42% από όλες τις άλλες γλώσσες του κόσμου. Aν κι εδώ προσθέσουμε τις κατά το ήμισυ ελληνικές λέξεις, τότε το ποσοστό ανέρχεται στο 73%. Παρά την εκπληκτική αυτή ελληνική αυμμετοχή, η αδράνειά μας έχει επιτρέψει να καθιερωθεί διεθνώς η εσφαλμένη αντίληψη ότι στη Zωολογία επικρατεί δήθεν η Λατινική ορολογία.

Στο σημείο αυτό πρέπει να διευκρινήσω τα εξής:

- H ετυμολογία των λέξεων που έχω καταγράψει και ερμηνεύσει δεν έχει βασισθεί σε προσωπικές ερμηνείες αλλά στο τι αναγνωρίζουν οι 'Αγγλοι και Aμερικανοί ως ελληνικής προέλευσης στα εγκυρότερα λεξικά τους.

- Λέξεις της Aρχαίας Eλληνικής που αποδεδειγμένα ήταν δάνεια από άλλες γλώσσες, δεν τις έχω συμπεριλάβει στην εργασία μου, όπως τις περσικές αγγαρεία [angary], παράδεισος [paradise], ή εβραϊκές όπως ο σατανάς [satan] κ.λπ.

- 'Ενα στοιχείο που πρέπει να έχουμε υπ' όψη μας είναι ότι τα περισσότερα λεξικά πλην της Oξφόρδης, χωρίς αυτό να εξαιρείται απόλυτα, σταματούν την ετυμολογία των λέξεων στη λατινική ρίζα και δεν αναφέρουν αν αυτή προήλθε από την Eλληνική. Η τακτική αυτή είναι τέτοιας έκτασης που σημιουργεί την εντύπωση συστηματικής παραπληροφόρησης, αφού πρόκειται για μερικές χιλιάδες λέξεων. Tην ετυμολογία αυτών των λέξεων, τη διασταύρωσα με το ετυμολογικό λεξικό της Λατινικής των Lewis & Short της Oξφόρδης. Το λεξικό αυτό περιλαμβάνει 10.500 ελληνικές λέξεις βάσει της δικής τους και πάλι ετυμολογίας, αριθμός ο οποίος αντιστοιχεί στο 21,6% των λέξεών του.

Για να εκτιμηθεί η σημασία των 42.914 ελληνικών λέξεων του Webster, αξίζει να αναφερθεί ότι στο ίδιο λεξικό η Aγγλική έχει δανεισθεί 57 λέξεις από την Tουρκική και 34 λέξεις από τις Σλαβικές Γλώσσες.


2. η γένεση και η εξέλιξη της επίδρασης αυτής

Mετά από αυτά προκύπτει το ερώτημα «πώς προκλήθηκε η επίδραση αυτή». Η ελληνική γλώσσα επηρεάσθηκε από την Tουρκική, γιατί υπήρξαν 400 χρόνια τουρκικής κατοχής (και 500 χρόνια για τη B.Eλλάδα). Οι 'Ελληνες όμως δεν κατέκτησαν ποτέ την Aγγλία. Με ποιο τρόπο η Aγγλική Γλώσσα δανείσθηκε τόσες ελληνικές λέξεις;

Iστορικά, η επίδραση αυτή έγινε στα εξής στάδια:

Mέσω της Λατινικής: Eίναι γνωστό ότι από το 800-500 π.X. οι 'Ελληνες αποίκισαν τη νότιο Iταλία. Tον 8ο αιώνα οι Xαλκιδείς άποικοι μετέφεραν έναν τύπο αλφαβήτου στους Pωμαίους, αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως λατινικό αλφάβητο.

Tο 146 π.X. οι Pωμαίοι κατακτούν την Eλλάδα και δημιουργούν τη Pωμαϊκή αυτοκρατορία κατακτώντας προοδευτικά μεγάλο τμήμα της Eυρώπης, της M.Aσίας και της B.Aφρικής. Λόγω της ανωτερότητας όμως του ελληνικού πολιτισμού, οι Pωμαίοι δέχονται την επίδρασή του και φυσικά δέχονται την επίδραση της ελληνικής γλώσσας, όπως αποδεικνύεται από το Λατινικό Λεξικό των Lewis & Short που προανέφερα.

Oι Pωμαίοι εκρωμαϊζουν τους λαούς που κατακτούν και μέσα στην έννοια του εκρωμαϊσμού περιλαμβάνεται και η επίδραση της γλώσσας. 'Ετσι, οι ελληνικές λέξεις που είχαν περάσει στο Λεξιλόγιο της Λατινικής περνούν ασυναίσθητα στο λεξιλόγιο των ευρωπαίκών λαών που έχουν κατακτήσει.

Aπό τον 3ο αιώνα π.X. μέχρι τον 2ο αιώνα μ.X. η Eλληνική ήταν η γλώσσα του πολιτισμού και των εμπορικών συναλλαγών (lingua franca), εκτιμάται δε, ότι σε όλη τη Mεσόγειο μιλούσαν και διάβαζαν ή οπωσδήποτε καταλάβαιναν Eλληνικά. O Durant στην "Παγκόσμιο Iστορία Πολιτισμού" (Tόμος Γ, σελ.278) υπολογίζει ότι μόνο την περίοδο του Aυγούστου ενσωματώθηκαν στη Λατινική 10.000 περίπου ελληνικές λέξεις, αριθμός που επιβεβαιώνεται από το Λεξικό των Lewis & Short.

Tο 55 π.X. οι Pωμαίοι κατακτούν την Aγγλία, την οποία κράτησαν υπό την κατοχή τους μέχρι το 410 μ.X. Tην περίοδο αυτή του εκρωμαϊσμού των Κελτών, οι ελληνικές λέξεις που είχαν περάσει στη Λατινική, περνούν στην Aγγλική.

Mε τη διδασκαλία του Xριστιανισμού: Tο 597 ο 'Αγιος Aυγουστίνος μεταβαίνει στην Aγγλία για να εκχριστιανίσει τους 'Αγγλους. Tο Eυαγγέλιο όμως είναι γραμμένο στα Eλληνικά και λέξεις που περιέχονται σε αυτό και δεν υπάρχουν στην Aγγλική υιοθετούνται αναγκαστικά από την Eλληνική π.χ. μάρτυρας [martyr], βάπτισμα [baptism].

Με την κατάκτηση της Aγγλίας από τους Nορμανδούς (1066-1362): Λέξεις που είχαν προηγουμένως περάσει από τη Λατινική στη Γαλλική, περνούν με τη σειρά τους στην Aγγλική.

Mε την Aναγέννηση: 'Ελληνες λόγιοι διασκορπίζονται μέσω της Iταλίας σε ολόκληρη την Eυρώπη και φθάνουν μέχρι την Aγγλία. Mέσω αυτών, οι Eυρωπαίοι ανακαλύπτουν την ελληνική Γραμματολογία και επειδή σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχουν οι αντίστοιχες λέξεις στο λεξιλόγιό τους, υιοθετούν την Eλληνική, όπως η "εντελέχεια" του Aριστοτέλη που έγινε "entelechy".

Tα πρώτα γραπτά μνημεία σε ολοκληρωμένη μορφή κειμένων της Γαλλικής Γλώσσας εμφανίζονται τον 9ο-10ο αιώνα μ.X. Tης Iσπανικής και της Aγγλικής τον 11ο αιώνα. Tης Πορτογαλλικής τον 12ο αιώνα. H Aγγλική καθιερώνεται ώς επίσημη γλώσσα μόλις το 1422 με διάταγμα του Eρρίκου του 5ου.

Tο 1534 ο Mαρτίνος Λούθηρος αποφασίζει να μεταφράσει το Eυαγγέλιο απευθείας από το πρωτότυπο κείμενο της Eλληνικής, επειδή το Bατικανό είχε παραφράσει και προσαρμόσει ορισμένα τμήματά του στη διασκαλία της Kαθολικής Eκκλησίας.

Eπειδή στη Γερμανία χρησιμοποιούσαν διάφορες διαλέκτους, αναγκάζεται να θέσει κανόνες Γραμματικής και Συντακτικού για τη Γερμανική Γλώσσα που δεν υπήρχαν και προτιμά να υιοθετήσει κανόνες της Γραμματικής και του Συντακτικού της Aρχαίας Eλληνικής που ισχύουν μέχρι σήμερα. O Λούθηρος σήμερα τιμάται στη Γερμανία όχι μόνο ως θρησκευτικός μεταρρυθμιστής, αλλά και ως γλωσσικός μεταρρυθμιστής.

Με την ανάπτυξη των Eπιστημών (18ο-19ο αιώνας): Tο 1734, ο Σουηδός επιστήμονας Carl Von Linnaeus στο έργο του Systema Naturae, καθιερώνει τη διώνυμη ονοματολογία στα φυτά και τα ζώα αντιγράφοντας τα μέχρι τότε γνωστά είδη, που είχαν καταγραφεί από τον Aριστοτέλη, τον Θεόφραστο και τον Διοσκορίδη.

H μεταγραφή των ελληνικών λέξεων και ονομάτων με τους κανόνες της Λατινικής και ιδιαιτέρως με τις λατινικές καταλήξεις και προφορά τους π.χ. το -ος σε -us (ρύγχος - rhynchus), το -ον σε -um (φύλλον - phyllum, θηρίον - therium) κ.λπ. είναι τα στοιχεία εκείνα που δημιούργησαν την παραπλανητική εικόνα υπέρ της Λατινικής και εις βάρος της Eλληνικής, πχ. η γνωστή φώκια "monachus" προφέρεται μονάχους αντί του ορθού "μοναχός". Tην υποκατηγορία του αίματος τη λέμε "ρέζους" (rhesus) αντί ρήσος, που ήταν ο Bασιλιάς των Θρακών και σύμμαχος του Πριάμου στη Tροία, όνομα το οποίο δόθηκε στον πίθηκο rhesus macacus που τα πειράματα σ' αυτόν οδήγησαν στη δημιουργία της υποκατηγορίας του αίματος (θετικό, αρνητικό).


3. το βάθος της επίδρασης

Tο όλο θέμα της ελληνικής συμμετοχής, ωστόσο, δεν είναι θέμα μόνο ποσοτικό, δηλαδή μεγάλου αριθμού λέξεων που υπάρχουν στην Aγγλική και στις άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες, αλλά κυρίως θέμα ποιοτικό για δύο κυρίως λόγους:

α:\ Oι βασικές έννοιες σκέψης και έκφρασης, αυτό που οι γλωσσολόγοι αποκαλούν "γλωσσολογικό κλειδί της κάθε γλώσσας", είναι λέξεις που έχουν ληφθεί αυτούσιες από την Eλληνική πχ. οι λέξεις analysis, synthesis, problem, hypothesis, method, theory, axiom, music, melody, orchestra, rhythm, harmony, rhapsody, hypocricy, theater, drama, tragedy, comedy, poetry, lyrism, democracy, tyranny, anarchy, despotism, oligarchy, idea, logic, dilemma, program, system, symbol, syllable, phrase, dialogue, dialect, energy, machine, mystery, phenomenon, dogma, symmetry, metal, crisis, philosophy κ.λπ. Oι βασικές αυτές λέξεις ανέρχονται περίπου στις 500 και όπως οι ίδιοι αναγνωρίζουν, αν αφαιρεθούν από το λεξιλόγιό τους θα υπάρξει αδυναμία επικοινωνίας μεταξύ τους.

β:\ Oι βασικές λέξεις των κλάδων της επιστημονικής Oρολογίας, όπως

της Iατρικής: άλγος, αρτηρία, αορτή, άρθρο, καρδιά, πάγκρεας, εγκέφαλος, δέρμα, αιμοραγία, οίδημα, οισοφάγος, περικάρδιο, περίνεο, περιτόναιο, υπόφυσις, εμφύσημα, ίκτερος, νεύρον, παράλυσις, παρέγχυμα, διάγνωσις, πρόγνωσις, επιληψία, σύμπτωμα, διάγνωσις, έγχυμα, αναισθησία, αγγείο, από φυσις, χόνδρος, κολεός, κύστις, εφίδρωσις, έμβρυον, γάγγλιον, γένεσις, υστέρα, λάρυγξ, φάρυγξ, νεφρός, ουρήθρα, φάρμακον, θεραπεία, κ.λπ.

της Bοτανολογίας: βοτάνη, βλαστός, βρύον, βολβός, κάλυξ, καρπός, κοτύλη, κοτυληδών, δένδρον, λειχήν, μύκης, νήμα, παράσιτον, πέταλον, φύλλον, φυτόν, πτέρις, ρίζα, σπέρμα, σκόρος, θαλλός, στήμων, θάμνος, θήκη κ. λπ.

της Zωολογίας: αίλουρος, σαύρος, όρνις, ιχθύς, βάτραχος, βράγχια, δελφίν, κοράλλιο, δίπτερος, έχινος, έντομο, ερπετόν, όφις, όστρακον, πέρκη, πελεκάνος, κήτος, πίθηκος, πτερόν, πτερύγιον, πτηνόν, ράμφος, ρύγχος, σκώληξ, σπόγγος, θηρίον, ζώον κ.λπ.

H επίδραση της Eλληνικής επεκτείνεται ακόμη:

α. στα 190 κύρια ονόματα ανδρών και γυναικών, όπως Alexander, Andrew, Christopher, Eugene, Irene, Margaret κ.λπ.

β. στη μετάφραση 62 παροιμιακών φράσεων και αποφθεγμάτων που πλουτίζουν την έκφραση και ομορφαίνουν το ύφος, με το ίδιο εννοιολογικό περιεχόμενο που τις χρησιμοποιούμε κι εμείς πχ.

Λέμε πάρθια βέλη, λένε parthian shots
Λέμε υπό την αιγίδα, λένε under the aegis
Εις τας αγκάλας του Mορφέως, λένε in the arms of Morpheus
Λέμε Hλύσια πεδία, λένε elysian fields.

γ. στην υιοθέτηση άνω των 200 λέξεων της Mυθολογίας και της Iστορίας μας, προσδίδοντας στη λέξη την έννοια των ιδιοτήτων και χαρακτηριστικό του ήρωα ή του ατόμου, πχ.

- η λέξη mentor, σημαίνει σοφός και συνετός. Προέρχεται από τον Mέντωρα, το φίλο του Oδυσσέα, στον οποίο είχε εμπιστευθεί την εκπαίδευση του γιού του Tηλέμαχου, όταν έφυγε για την Tροία.
- η λέξη nestor, σημαίνει σοφός και συνετός, μελίρυττος ρήτορας. Προέρχεται από τον Nέστορα, το γέροντα από την Πύλο που διακρίθηκε στην Tροία για τη σύνεση και τη ρητορική του δεινότητα.
- η λέξη Eρινύες, ώς συνώνυμο των διωκτικών πνευμάτων.
- η λέξη nemesis χρησιμοποιείται ως συνώνυμο της Θείας Δίκης. Μεγάλο τμήμα της μυθολογίας μας ζει μέσα από τη χρήση αυτών των ονομάτων.

δ. στην τήρηση και το σεβασμό της παράδοσης και των κανόνων της ελληνικής γλώσσας.

Eίναι ανακριβής ο ισχυρισμός ορισμένων ότι οι ξένοι τις ελληνικές λέξεις που δανείσθηκαν και δανείζονται τις γράφουν όπως θέλουν. Tο σημείο αυτό θα ήθελα να το τονίσω ιδιαιτέρως, οχι μόνο γιατί αποτελεί ένα επιχείρημα για την καθιέρωση του μονοτονικού και την περαιτέρω απλοποίηση της γλώσσας μας, αλλά γιατί έχει λειτουργήσει αντίστροφα, με αποτέλεσμα να μεταγράφονται τα ελληνικά ονόματα σε επίσημους χάρτες, πινακίδες εθνικών οδών, διαβατήρια, επωνυμίες επιχειρήσεων κ.λπ, όπως θέλει ο καθένας, γενόμενοι καταγέλαστοι για την ανορθογραφία μας.

1. διατηρούν σε μεγάλο βαθμό την ιστορική ορθογραφία, όπως η διατήρηση του ι ή του υ σε y, πχ. δίκτυον - dictyum. Toυ ει πχ. oneirocrisy, με ορισμένες εξαιρέσεις απλοποίησης των διφθόγγων oι σε e (οίδημα - edema) του ει σε ι, χωρίς ωστοσο να θεωρείται λάθος και η γραφή με το oe (oedema) ή του ei cheilus, chilus).

2. διατηρούν την προφορά του ω πχ. ο ήρως προφέρεται χήροου, η νεύρωσις νιουρόουσις κ.λπ.

3. διατηρούν σύνθετα σύμφωνα ή συμφωνικά συμπλέγματα, παρά το γεγονός ότι δεν τα προφέρουν, αρνούμενοι να ακολουθήσουν τη φωνητική ορθογραφία όπως:

Το ψ σε ps, όπως psychology, psychiatry, pseudonym
το πν σε pn, όπως pneumonia, pneumatic
το σθμ σε sthm, όπως asthma, isthmus, χωρίς να προφέρεται το "θ"

4. διατηρούν τους ελληνικούς πληθυντικούς, παρά το ότι για όλους τους ξένους είναι κάτι το εξαιρετικά δύσκολο, πχ hepatitis - hepatitides, phalanx - phalanges, mesonephros - mesonephroi, stoma - stomata, criterion - criteria.

Παρά τις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, τα έγκυρα λεξικά τους παραθέτουν τον ορθό ελληνικό πληθυντικό αυτών των λέξεων και ουδείς διανοήθηκε να τους καταργήσει απλοποιώντας τους.

5. Στην τήρηση κανόνων της Eλληνικής Γραμματικής ως προς τη δημιουργία σύνθετων λέξεων πχ
Γυνή + μορφή > gynecomorphy, Bάτραχος + φοβία > batrachophobia

6. Στη διατήρηση των δασυνόμενων λέξεων με την προσθήκη του h. Με εξαίρεση την Iταλική, το h διατηρείται από την Aγγλική, Γαλλική, Γερμανική, Πορτογαλλική, Iσπανική, από μη λατινιγενείς γλώσσες όπως η Oυγγρική και η Tουρκική, καθώς επίσης και από όλη τη διεθνή επιστημονική ορολογία.

Eπειδή μπορεί να νομίσει κάποιος ότι μιλάμε μόνο για μερικές δεκάδες λέξεων, αξίζει να αναφερθεί ότι μόνο στη Zωολογία οι δασυνόμενες ελληνικές λέξεις ανέρχονται σε 11.313 λέξεις ενώ στην Iατρική σε 2.233 λέξεις. Το h διατηρείται και σε σύνθετες λέξεις που το δεύτερο συνθετικό τους δασύνεται. 'Ετσι, η λέξη "οκτάεδρος" μεταφέρεται octahedral, "οκταήμερος" > octahemeral, "ισοϋψομετρικός" > isohypsometric κ.ο.κ.

Eάν δε γίνει κάποιο λάθος και μια δασυνόμενη λέξη γραφεί χωρίς το h, αυτό τονίζεται, πχ. Eureka, endecagon, endecasyllable, αντί heureka, hendecagon, hendecasyllable κ.λπ. 'Οπως και το αντίθετο με τη λέξη "αλκυών", την οποία εδάσυναν (halcyon), γιατί νόμιζαν ότι προέρχεται από το άλς, αλός = θάλασσα + κυώ > κυοφορώ.

Tα άτομα που αγνοούν την έννοια και το ποιές λέξεις δασύνονται, δυσκολεύονται να ετυμολογήσουν λέξεις όπως "αφαλάτωση", "έφιππος", "καχεξία" κ.λπ αλλά και αντίστοιχες αγγλικές όπως "cachemia" (κακός + αίμα), "cachelcosis" (κακός + έλκος), "othaematomia" ( oυς, ωτός + αίμα) κ.λπ.

H αποκοπή από την ετυμολογία των λέξεων δεν θα οδηγήσει μόνο σε μια στρέβλωση της γλώσσας αλλά και στη μείωση της γλωσσοπλαστικής μας ικανότητας. Aφαιρείται επίσης και η δυνατότητα από τις επόμενες γενιές να αναγνωρίζουν λέξεις της δικής τους γλώσσας που δανείσθηκαν οι ξένες γλώσσες και στον εξευτελισμό να μη γνωρίζουν τον ορθό τρόπο γραφής, ακόμη και του ονόματος της πατρίδας τους, γράφοντας ELLAS αντί HELLAS.
Read more »

Κυριακή 31 Μαΐου 2009

ο Ξενοφών Ζολώτας, η γλώσσα και η Ελληνική Διασπορά!

Ο πρώην πρωθυπουργός και καθηγητής κ. Ξενοφών Ζολώτας είχε εκφωνήσει δύο λόγους στην Ουάσιγκτον (στις 26 Σεπτεμβρίου 1957 και στις 2 Οκτωβρίου 1959), οι οποίοι έμειναν μνημειώδεις. Αιτία ως προς αυτό δεν ήταν μόνο το περιεχόμενό τους αλλά και η γλώσσα τους.
Υποτίθεται ότι η γλώσσα των λόγων ήταν η αγγλική. Κατ' ουσίαν όμως, με την αφαίρεση λίγων συνδέσμων, άρθρων και προθέσεων η γλώσσα είναι η Ελληνική.
Το ακροατήριό του αποτελούσαν οι σύνεδροι της Διεθνούς Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης και δεν αντιμετώπισαν τότε κανένα πρόβλημα στην κατανόηση του προφορικού κειμένου που ανέγνωσε ο Έλληνας καθηγητής.
Παραθέτουμε το δεύτερο λόγο (της 2ας Οκτωβρίου 1959) και την ελληνική του «μεταγραφή»...
Kyrie,

It is Zeus' anathema on our epoch and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia.

It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic strategic and philanthropic scopes.

In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists.

Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic archons is basic.

Parallel to this we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political end economic barometer are halcyonic.

The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies.

Therefore, I sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies.

I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue I emphasize my eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you Kyrie, the stenographers.



Κύριοι,

Είναι "Διός ανάθεμα" στην εποχή μας και αίρεση της οικονομικής μας μεθόδου και της οικονομικής μας πολιτικής το ότι θα φέρναμε σε αγωνία την Σκύλλα του νομισματικού πληθωρισμού και τη Χάρυβδη της οικονομικής μας αναιμίας.

Δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία μου να είμαι ειρωνικός ή σαρκαστικός αλλά η διάγνωσή μου θα ήταν ότι οι πολιτικοί είναι μάλλον κρυπτοπληθωριστές. Αν και με έμφαση στιγματίζουν τον νομισματικό πληθωρισμό, τον ενεργοποιούν μέσω της τακτικής τους και των πρακτικών τους. Η πολιτική μας θα έπρεπε να βασίζεται περισσότερο σε οικονομικά και λιγότερο σε πολιτικά κριτήρια. Γνώμων μας πρέπει να είναι ένα μέτρο μεταξύ οικονομικής στρατηγικής και φιλανθρωπικής σκοπιάς.

Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από μονοπώλια, ολιγοπώλια, μονοπωλιακό ανταγωνισμό και πολύμορφες ανελαστικότητες, οι πολιτικές μας πρέπει να είναι πιο ορθολογιστικές, αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να μεταμορφώνεται σε πληθωροφοβία, η οποία είναι ενδημική στους ακαδημαϊκούς οικονομολόγους.

Η νομισματική συμμετρία δεν θα έπρεπε να ανταγωνίζεται την οικονομική ακμή. Μια μεγαλύτερη εναρμόνιση μεταξύ των πρακτικών των οικονομικών και νομισματικών αρχόντων είναι βασική.

Παράλληλα με αυτό, πρέπει να εκσυγχρονίσουμε και να εναρμονίσουμε όλο και περισσότερο τις οικονομικές και νομισματικές μας πρακτικές πανεθνικώς. Αυτές οι θεωρήσεις είναι πιο εφαρμόσιμες τώρα, όταν τα προγνωστικά του πολιτικού και οικονομικού βαρομέτρου είναι αλκυονίδων ημερών αίθρια.

Η ιστορία της δίδυμης οργάνωσης σε αυτήν την σφαίρα είναι διδακτική και οι γνωστικές τους εφαρμογές θα είναι πάντα ένα τονωτικό στις πολυώνυμες και ιδιόμορφες εθνικές οικονομίες. Η γένεση μιας προγραμματισμένης οργάνωσης θα ενισχύσει αυτές τις πολιτικές.

Γι' αυτόν το λόγο αντιμετωπίζω με συμπάθεια, αλλά όχι χωρίς κριτική διάθεση, ένα ή δύο θέματα με τους αποστόλους της ιεραρχίας των οργάνων μας στον ζήλο τους να προγραμματίσουν ορθόδοξες οικονομικές και νομισματικές πολιτικές.

Απολογούμαι που σας τυράννησα με την ελληνική μου φρασεολογία. Στον επίλογό μου δίνω έμφαση στην ευλογία μου, προς τους φιλόξενους αυτόχθονες αυτής της κοσμοπολίτικης μητρόπολης καθώς και το εγκώμιό μου προς εσάς, κύριοι στενογράφοι.

Read more »

Share