Ποιητική σύνθεση του Αλκμάνα -Παρθενείον-

Μια ποιητική σύνθεση του Αλκμάνα αποτελεί καλό δείγμα της ευρείας απήχησης που είχε η ποίηση στην κοινωνία.Ένας πολυμελής χορός παρθένων τραγουδούσε και χόρευε.Το άσμα ονομαζόταν <<Παρθενείον>>Η ομορφιά των δύο πρώτων κοριτσιών του χορού,της Αγίδως, και της Αγησιχόρας,παρομοιαζόταν με το φως των ουράνιων σωμάτων και με τα υπερήφανα άλογα  των αγώνων,που ήταν τα σύμβολα του πλούτου της αριστοκρατίας.Η εκδήλωση λάμβανε χώρα στο πλαίσιο ενός νυκτερινού εορτασμού προς τιμήν της Αρτέμιδας Ορθίας !

<<Ευτυχισμένος όποιος με ωραία διάθεση περνά τη μέρα στη χαρά.

Εγώ όμως τραγουδώ της Αγιδώς το φως.Τη βλέπω σαν τον ήλιο,

που αυτή για μας πιστοποιεί ότι όντως λάμπει.

Ωστόσο,ούτε να την επαινώ,μα ούτε και να την ψέγω μου επιτρέπει η ξακουσμένη πρώτη του χορού,

έτσι που υπερέχει :

σαν ίππος πλάι σε πρόβατα-στιβαρός,νικηφόρος,με οπλές θορυβώδεις-

δοσμένος σε όνειρο μεσημεριανό κάτω από το βράχο,...

Αυτή `ν` η Αγησιχόρα.

Και η επόμενη στην ομορφιά μετά την Αγιδώ

θα παραβγεί στο τρέξιμο μ`αυτές σαν άλογο Σκυθών δίπλα 

σε κέλτικο.

Σε σύγκριση με μάς που φέρνουμε τον πέπλο της Ορθίας

μέσα σε θεία νύκτα,

αυτές είναι οι Πλειάδες : δείτε πως λάμπουν

σβήνοντας και τον Σείριο καθώς μεσουρανούν >>!

Read more »

Λακωνικά αποφθέγματα ~ Ο Λεωνίδας απαντά στον Ξέρξη

Και όταν ο Ξέρξης ( Ξέρξου δε γράψαντος αυτώ ) του έστειλε επιστολή που έγραφε ότι

<<σου είναι δυνατόν να μη ματαιοπονείς,αλλά να γίνεις μονάρχης σε όλη την Ελλάδα(της Ελλάδος μοναρχείν),αν συνταχθείς μαζί μου>> του απάντησε :

Αν γνώριζες τα καλά της ζωής ,θα απέφευγες να επιβουλεύεσαι  τα αγαθά  των άλλων, για `μένα είναι πολύ ανώτερος ο θάνατος για την υπεράσπιση της Ελλάδας από το να γίνω μονάρχης στους ομόφυλούς μου(εμοί δε κρείσσων ο υπέρ της Ελλάδος θάνατος του μοναρχείν των ομοφύλων)>>.

  ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ <<ΛΑΚΩΝΙΚΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ>>

Read more »

Ο περίφημος Λόγος του Πυθαγόρα προς τις γυναίκες

<<Στις γυναίκες λέγεται ότι πρώτα μίλησε σχετικά με τις θυσίες,λέγοντάς του ότι,όπως θα ήθελαν να είναι καλός και αγαθός εκείνος που πρόκειται να προσευχηθεί για αυτές,επειδή σε τέτοιους ανθρώπους στρέφουν την προσοχή τους οι θεοί, έτσι και αυτές πρέπει να ενδιαφέρονται πάρα πολύ για τη δικαιοσύνη,για να καθιστούν πρόθυμους τους θεούς να υπακούσουν τις προσευχές τους.Στη συνέχεια,όταν σκοπεύσουν να κάνουν προσφορές στους θεούς -στρογγυλές πίτες και γλυκίσματα από σιμιγδάλι,και κηρήθρες και λιβάνι-,να τις πραγματοποιούν με τα δικά τους χέρια και να τις φέρνουν στους βωμούς χωρίς τη βοήθεια δούλων.Να μην τιμούν όμως το θείο με προσφορές που έχουν σχέση με φόνο και θάνατο,ούτε να προσφέρουν πολλά,σαν να μην επρόκειτο ποτέ να έλθουν πάλι στο βωμό.

Για τις σχέσεις με τους άνδρες

Σε ότι αφορά τώρα τις σχέσεις με τους άντρες,τις συμβούλευσε να καταλάβουν ότι συμβαίνει ακόμη και οι πατέρες τους να έχουν κάνει παραχωρήσεις προς τη γυναικεία φύση,και ότι πρέπει να αγαπούν περισσότερο τους συζύγους παρά αυτούς που τις έφεραν στη ζωή.Για το λόγο αυτό είναι ορθό είτε καθόλου να μην εναντιώνονται στους άνδρες είτε να θεωρούν ότι νικούν,όταν ηττηθούν από εκείνους.

Για την συνουσίαν

Λέγεται επίσης ότι στη συγκέντρωση είπε και αυτό που στη συνέχεια έγινε περιβόητο,ότι εαν μετά από συνουσία με τον σύζυγο η σύζυγος την ίδια μέρα παρευρεθεί σε τελετουργίες,τότε ο θεός θα τη συγχωρέσει' εάν όμως έρθει σε συνουσία με άλλον άνδρα,ποτέ δε θα τη συγχωρέσει..

Για την συμπεριφορά & την αλληλεγγύη μεταξύ τους

Τις συμβούλευσε ακόμη καθ` όλη τη διάρκεια της ζωής τους να εκφράζονται με καλά λόγια,να προσέχουν πόσο καλά λόγια λένε οι άλλοι για αυτές,να μην καταστρέφουν τη φήμη που διαδίδεται ότι έχουν και να μην διαψεύδουν τους μυθογράφους,οι οποίοι,βλέποντας τη δικαιοσύνη των γυναικών,που δανείζονται χωρίς μάρτυρες  τα ρούχα και τα κοσμήματα τους η μια από την άλλη,ώστε όταν κάποια τα χρειαστεί να τα χρησιμοποιήσει,χωρίς να γίνονται -λόγω της εμπιστοσύνης που έχουν μεταξύ τους- ούτε δίκες ούτε αντιλογίες

Ο μύθος του ματιού

έφτιαξαν κάποιο μύθο σύμφωνα με τον οποίο τρεις γυναίκες,για ευκολότερη επικοινωνία,χρησιμοποιούν και οι τρεις ένα κοινό μάτι.Eαν όμως ο πιο πάνω μύθος λεγόταν για τους άνδρες,ότι αυτός  που είχε πρώτος το μάτι και είδε,το έδωσε στους άλλους δύο με ευκολία,και ότι ήταν έτοιμος να τους μεταδώσει όσα και ο ίδιος είδε,τίποτα από τα λεγόμενα του πρώτου δεν θα γινόταν πιστευτό,καθώς κάτι τέτοιο δεν είναι ταιριαστό στη φύση του άνδρα.

Η Κόρη,Η Νύμφη,Η Μητέρα και η Μαία

56.Και ακόμη παρατήρησε πως αυτός που λέγεται ότι είναι ο πιο σοφός από όλους,ο οποίος συνέταξε την ανθρώπινη γλώσσα και κατέστη ο ευρετής του συνόλου των ονομάτων  είναι είτε θεός,είτε δαίμονας,είτε κάποιος θείος άνδρας επειδή αντιλήφθηκε ότι το γένος των γυναικών είναι πολύ οικείο στην ευσέβεια,στην κάθε τους ηλικία έδωσε το ίδιο όνομα με μια θεά,καλώντας τη μεν άγαμη Κόρη, αυτήν που δίνεται στον άνδρα Νύμφη, αυτήν που γεννά παιδιά Μητέρα, και αυτή που μεγαλώνει τα παιδιά των παιδιών της ,σύμφωνα με τη Δωρική διάλεκτο, Μαία.Με αυτό είναι σύμφωνο και το γεγονός ότι τους χρησμούς στο μαντείο της Δωδώνης και των Δελφών τους ανάγγελαν γυναίκες.Λόγω μάλιστα των επαίνων που αφορούσαν την ευσέβεια των γυναικών,παραδίδεται ότι έχει επέλθει τόσο μεγάλη μεταβολή σε ότι αφορά τη λιτότητα της ενδυμασίας,που καμιά δεν τολμά πλεον να φορέσει πολυτελή ιμάτια,αλλα όλες αφιερώνουν μυριάδες ενδυμάτων στο ιερό της Ήρας>>

Το αποτέλεσμα και το συμπέρασμα του Ιάμβλιχου

Λέγεται μάλιστα  ότι το αποτέλεσμα του λόγου του ήταν τέτοιο,που στη χώρα των Κροτωνιατών η καλή συμπεριφορά του άνδρα προς τη γυναίκα ήταν ξακουστή,όπως  του Οδυσσέα που αρνήθηκε να αποδεχθεί την αθανασία που του χάριζε η Καλυψώ και να εγκαταλείψει την Πηνελόπη.Απέμενε λοιπόν στις γυναίκες να αποδείξουν στους άνδρες την ευγένεια και τη χρηστότητά τους, για να τύχουν τον ίδιο με αυτούς βαθμό επαίνου.
Αναφέρεται ότι,εξαιτίας των λόγων αυτών του Πυθαγόρα,εκδηλώθηκε μεγάλη εκτίμηση και ενδιαφέρον για την πόλη των Κροτωνιατών,και στην ίδια την πόλη και σε όλη την Ιταλία.


ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ <<ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΙΚΟΥ ΒΙΟΥ>>

Read more »

O Aλέξανδρος και ο Βουκεφάλας κατέκτησαν...και το Εδιμβούργο

Το άγαλμα του Βουκεφάλα και η εξημέρωση του από τον Μέγα Αλέξανδρο απεικονίζεται στο περίφημο μπρούτζινο ανδριάντα που υπάρχει εδώ και 181 χρόνια στην πόλη του Εδιμβούργου (Edinburgh).

Το έφτιαξε ο Sir John Robert  (1804-1891) ένας Σκωτζέζος γλύπτης,ο οποίος σπούδασε αρχικά ζωγραφική στην ακαδημία  Τράστις του Εδιμβούργου (Trustees Academy in Edinburgh),και τη συνέχεια γλυπτική στη Ρώμη.

Με την επιστροφή του άνοιξε το πρώτο χυτήριο για γλυπτά στη Σκωτία,και του ανατέθηκαν πολυάριθμα έργα.Το πρώτο έργο για να ``προσελκύσει`` -όπως έγραψε ο ίδιος-,και να τραβήξει την προσοχή ήταν η εξημέρωση του Βουκεφάλα από τον Αλέξανδρο σκαλισμένο το 1832-1833, πετάχτηκε στο χαλκό το 1883, και τώρα στέκεται στο τετράγωνο του Edinburgh City Chambers.Το 1838 διορίστηκε ως γλύπτης της Αυτού Μεγαλειότης (Her Majesty the Queen).

Read more »