Οι δώδεκα θεοί του Ολύμπου στη μεγάλη οθόνη

Για ακόμη μια φορά η αρχαία Ελλάδα έρχετε να ξαναζωντανέψει στην μεγάλη οθόνη. Οι δώδεκα θεοί του Ολύμπου προσγειώνονται στη Νέα Υόρκη στη νέα ταινία "Gods behaving Badly" με ένα εντυπωσιακό καστ αστέρων, όπως η Sharon Stone στο ρόλο της Θεάς Αφροδίτης, ο Christopher Walken στο ρόλο του Δία, η Edie Falco ως Άρτεμις, αλλά και η Alicia Silverstone.

Read more »

"Εορτασμός Φθινοπωρινής Ισημερίας"

22/09/"2012"

Ευχόμενοι για την Ισημερία που ολοκληρώθηκε κάθε καλό στους Οίκους των Ελλήνων, των Αδελφών μας από τους Οίκους του υπόλοιπου Κόσμου και ιδιαιτέρως της Βραζιλίας που μας συνδέουν Ισχυροί Δεσμοί, Υγεία, Ισχυρό Νου, Αυτογνωσία, Ευδαιμονία, και όλα τα Μονοπάτια μας να καταλήγουν στη Σοφία της Σεπτής Παρθένας Αθηνάς, ξεκινούμε τις αναγκαίες προσωπικές και Οικογενειακές προετοιμασίες για το Χειμερινό Ηλιοστάσιο και τα ενδιάμεσα Εορταστικά Σημεία του τρέχοντος έτους.

Η Φλόγα Καίει Ασίγαστα

Χαίρεται πάντες Αθάνατοι Θεοί, αιέν εόντες!

Πηγή

 http://www.thyrsos.gr/ekdilwseis120922.html

Read more »

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΜΑΣ....

Καθώς το σώμα του ενώθηκε ξανά με τη Γή...

Το τελευταίο πράγμα που θυμόταν

Ήταν το τραγούδι της Ζωντανής Πέτρας

...Και ένα δυνατό φτερούγισμα

Και μετά Σιωπή...

Μία εκκωφαντική σιωπή...

...Το σπαθί του...Ο τάφος του...

Και οι Μνήμες...

Λευκές Κόρες του Πάγου και του Χιονιού...

Μετά φύσηξε....Για τελευταία φορά...

ΒΟΡΙΑΣ

Read more »

Πεθαίνει ο πλάτανος του Ιπποκράτη

   Δυσοίωνες είναι οι προβλέψεις των ειδικών για τον πλάτανο του Ιπποκράτη στην Κω, καθώς φαίνεται ότι διανύει τα τελευταία χρόνια της "ζωής" του.

Ο πλάτανος, στη σκιά του οποίου δίδασκε ο "πατέρας" της ιατρικής, θεωρείται ότι έχει ξεπεράσει τα 2.300 χρόνια, ωστόσο είναι πολύ δύσκολο να συνεχίσει να υπάρχει. Για την ακρίβεια, οι ειδικοί εκτιμούν ότι έχει ακόμα 20-25 χρόνια "ζωής", πριν πεθάνει από...βαθιά γηρατειά.
Ήδη ένα μεγάλο μέρος του κορμού του έχει σαπίσει, αρκετά κλαδιά έχουν νεκρώσει, η κόμη του έχει μειωθεί ενώ τον φλοιό του έχουν προσβάλει διάφορα έντομα. Να σημειωθεί ότι ο πλάτανος, που αποτελεί ιστορικό αξιοθέατο, τελεί υπό καθεστώς απόλυτης προστασίας από το 1985.
Η ιστορία του δέντρου πάντως δεν θα σταματήσει, καθώς πρόκειται να φτιαχτούν κλώνοι, οι οποίοι θα φυτευτούν στον ίδιο χώρο.

Read more »

Ο Βασσίτης Επικούριος Απόλλων Ένα από τα καλύτερα και σημαντικότερα δημοσιεύματα που έχουν γίνει για τον ναό του Επικούριου Απόλλωνα

Αρχαιολογία 029

Read more »

Dzopas: Μυστηριώδης φυλή του Θιβέτ με ελληνική γραφή!

Για περισσότερα από 40 χρόνια, μυστήριο καλύπτει την επονομαζόμενη φυλή Dzopas, που εντοπίζεται κάπου στα σύνορα μεταξύ Κίνας και Θιβέτ.

Εξωγήινοι που ζουν πλάι μας ή απλά μια πολύ διαφορετική από εμάς φυλή;

Οι Dzopas βρέθηκαν να κατέχουν έναν δίσκο (φωτό) από μια συλλογή 716 δίσκων. Οι δίσκοι αυτοί ονομάζονται τα εξωγήινα πιάτα με τα Ελληνικά γράμματα. Η χρονολογία κατασκευής του δίσκου είναι χιλιάδες χρόνια προ Χριστού.

Το υλικό με το οποίο είναι κατασκευασμένος ο δίσκος είναι άγνωστο. Δεν υπάρχει τέτοιο υλικό στη γη. Είναι πιο σκληρό κι από το διαμάντι. Η φυλή των Dzopas του Θιβέτ μιλάει για τον πλανήτη «Ε» και περιγράφουν τον Σείριο, και λένε για τον λαό του ηλίου τους Έλληνες.

Ο δίσκος των Dzopas κάθε μισή ώρα χάνει βάρος το οποίο ανακτεί την άλλη μισή ώρα,και από το εσωτερικό του εκπέμπει παράξενους ήχους. Ο αρχηγός των Dzopas είπε στους επιστήμονες που μελετούν το δίσκο ότι το 25.000 π.Χ. περίπου, οι κάτοικοι του πλανήτη «Ε», οι Έλληνες , κατέκτησαν τη γη που είχε βαρύτητα διπλάσια από αυτή του δικού τους πλανήτη. Στο δίσκο διακρίνεται ο εξωγήινος (βέλος), ένας κάστορας και ένα σαυροειδές

Βουνά Bayankara - Ula. Σύνορα Κίνας και Θιβέτ. Μια ομάδα αρχαιολόγων διερευνά εξονυχιστικά ένα δίκτυο πολύπλοκων σπηλιών που συνδέονται μεταξύ τους με στοές όταν βρίσκεται μπροστά σε μια εντυπωσιακή ανακάλυψη. Μέσα στις σπηλιές βρίσκουν μια ατέλειωτη σειρά τάφων, ο ένας δίπλα από τον άλλον, όπου οι σκελετοί ανταποκρίνονται σε πλάσματα με ανώτερο ύψος 1,30 μ. και με ένα εκπληκτικό χαρακτηριστικό: υπερμεγέθη κρανία.

Οι πρώτες σκέψεις που ακολούθησαν ήταν να πρόκειται για ένα άγνωστο μέχρι εκείνη την στιγμή είδος πιθήκου. Ένας όμως από τους επικεφαλής της αποστολής, ο Κινέζος αρχαιολόγος Δρ. Chi Pu Tei, απέκλεισε αυτή την θεωρία, με το σκεπτικό ότι είναι αδιανόητο οι πίθηκοι να θάβονται ο ένας δίπλα στον άλλο.

Τα μέλη της αποστολής συνέχισαν την αναζήτηση και την εξερεύνηση των στοών, όταν μια δεύτερη έκπληξη ήρθε να προστεθεί στην προηγούμενη. Δίπλα από ένα θαμμένο σκελετό ένας μεγάλος πέτρινος δίσκος με μια τρύπα στο κέντρο του. Ο μισός ήταν θαμμένος στο έδαφος και ο υπόλοιπος ξεχώριζε πάνω από αυτό. Το δεύτερο αυτό εύρημα ήρθε να κορυφώσει το μυστήριο, για το τι τελικά ήταν όλο αυτό που είχαν ανακαλύψει. Γύρω από την τρύπα υπήρχε μια σπειροειδής χάραξη που στο πλαίσιό της ακτινοβολούσε, και που μια προσεκτικότερη ματιά έδειχνε ότι στο εσωτερικό της υπήρχε μια σειρά από γραφικούς χαρακτήρες (σαν ιερογλυφικά), που έδιναν την εντύπωση ενός κειμένου. Έκπληκτοι διαπιστώνουν ότι μαζί με κάθε νεκρό έχει θαφτεί και ένας τέτοιος δίσκος. Συνολικά ο αριθμός τους είναι 716.

Παράλληλα, μέσα στις σπηλιές και πάνω στα πετρώματα βρέθηκαν πλήθος από χαράξεις συμβόλων και παραστάσεων πλανητών που περιέπλεξαν το μυστήριο. Φαίνεται ότι αυτοί που τις δημιούργησαν ήθελαν να αποδώσουν την κίνηση του ήλιου, της σελήνης καθώς και πλήθος άλλων ουράνιων σωμάτων που τα ένωναν μεταξύ τους με μια λεπτή χάραξη, προφανώς για να συμβολίσουν την αλληλεπίδρασή τους.

Η αδυναμία επί 20 χρόνια να κατανοηθεί το τι ήταν αυτό που βρέθηκε (τόσο οι σκελετοί όσο και οι δίσκοι ), ατόνησε το όποιο ενδιαφέρον γι΄ αυτήν την ανακάλυψη και οι δίσκοι περιέπεσαν συσσωρευμένοι σε μια γωνιά στο μουσείο του Πεκίνου. Το επόμενο όμως διάστημα ένας καθηγητής, ο Δρ. Tsum Um Nui, εργάστηκε σχολαστικά πάνω στους δίσκους, και όπως αργότερα ισχυρίστηκε πως εξετάζοντας τους περισσότερους από αυτούς και συνδέοντας με την δική του μέθοδο το περιεχόμενο τους, κατάφερε να αποκρυπτογραφήσει τα σύμβολα της ιερογλυφικής μορφής (ίσως γραφής), που βρίσκονταν μέσα στις αυλακώσεις. Ο Δρ. Tsum Um Nui ζήτησε το 1963 την άδεια από την Ακαδημία του Πεκίνου να δημοσιοποιήσει τα αποτελέσματα των ερευνών του, αλλά κάτι τέτοιο του απαγορεύτηκε. Δύο όμως χρόνια αργότερα, το 1965 δόθηκε η άδεια στον καθηγητή και στους τέσσερις συνεργάτες του να τα δημοσιοποιήσουν.

Η ανακοίνωσή τους εξέπληξε, καθώς αυτά ανάγουν σε μια ιστορία πριν 12.000 χρόνια και κάνουν λόγο για το πέρασμα μια εξωγήινης φυλής από τον πλανήτη μας, τους Dzopas και την αναγκαστική κατοίκησή της σ΄ αυτόν. Αρχικά, οι κάτοικοι της περιοχής πανικοβλήθηκαν στην θέα αυτών των άγνωστων εισβολέων που ήρθαν με ένα ιπτάμενο όχημα ξεπροβάλλοντας μέσα από τα σύννεφα και πανικόβλητοι κατέφυγαν στις βαθιές σπηλιές των βουνών για να προφυλαχθούν. Μάλιστα μέσα στα κείμενα αναφερόταν ότι σε πολλές περιπτώσεις με την παρεξηγημένη αίσθηση του κινδύνου που νόμιζαν ότι διέτρεχαν οι ντόπιοι επιτέθηκαν και θανάτωσαν κάποιους από αυτούς. Με την πάροδο του χρόνου αντιλήφθηκαν ότι η παρουσία των ξένων δεν ήταν απειλή και αποδέχτηκαν την συνύπαρξη μαζί τους.

Οι δίσκοι "μιλούν" για την αιώνια καταδίκη που ένιωθαν για τους εαυτούς τους αυτοί οι επισκέπτες καθώς θεωρούσαν δεδομένο ότι δεν θα είχαν ποτέ την δυνατότητα να γυρίσουν στον πλανήτη τους, ύστερα από την καταστροφή του οχήματος που επέβαιναν.

Οι ερευνητές δεν στάθηκαν μόνο στην αποκρυπτογράφηση των κειμένων των δίσκων, αλλά με συνεχείς επισκέψεις στην περιοχή των βουνών Bayankara Ula, προσπάθησαν να συγκεντρώσουν - αν υπήρχαν - ανεξάρτητες πληροφορίες και στοιχεία για το αντικείμενο της αναζήτησής τους. Και πράγματι, ακόμα και εκείνη την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ήταν σε γνώση των κατοίκων των χωριών που κρέμονταν στις πλαγιές των βουνών, ο μύθος για τα άγνωστα άτομα που ήρθαν από ψηλά.

Το μακρινό παρελθόν δεν έσβησε τον μύθο για τα κοντά, αδύναμα, κίτρινου δέρματος πλάσματα που στην αρχή τρομοκράτησαν αλλά αργότερα έζησαν αρμονικά με τις άλλες φυλές των βουνών. Διακρίνονταν για την άσχημη έως απωθητική εμφάνισή τους, με κυριότερα χαρακτηριστικά, το πολύ μεγάλο κρανίο και τα πολύ κοντά σώματα. Και ήρθε η ανακάλυψη των σκελετών για να επιβεβαιώσει τα λεγόμενα του μύθου, και να δημιουργεί ουσιαστικά ερωτήματα για το αν πρέπει να αναφερόμαστε σε μύθο ή ένα ιστορικό γεγονός.

Η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων από την ομάδα του Δρ. Tsum Um Nui ήρθε να ταράξει αρνητικά τα νερά στους επιστημονικούς κύκλους. Ο καθηγητής και η ομάδα του τέθηκαν στο περιθώριο, χλευάστηκαν και διαπομπεύτηκαν. Κάτω από αυτές τις συνθήκες ο καθηγητής Tsum εγκατέλειψε την Κίνα και κατέφυγε στην Ιαπωνία όπου και πέθανε το 1965.

Το τέλος του καθηγητή Tsum δεν έκλεισε το θέμα παρά την αδιαφορία του Κινεζικού κατεστημένου. Σοβιετικοί επιστήμονες είδαν τους δίσκους στο μουσείο της Κίνας, και ζήτησαν κάποιους από αυτούς να τους πάρουν στη Μόσχα για περισσότερες έρευνες και αναλύσεις. Η Κίνα δέχτηκε το αίτημα, έστειλε μερικούς από τους δίσκους (προφανώς υπήρξε ανταλλαγή ευρημάτων), και οι Σοβιετικοί προέβησαν σε σχολαστικές και λεπτομερείς έρευνες. Αφού προχώρησαν σε μια προσεκτική και λεπτομερή αποκόλληση όλων των ξένων σωμάτων που με την πάροδο των αιώνων "κάθισαν " πάνω στους δίσκους, τους τοποθέτησαν πάνω σε μια ειδική περιστρεφόμενη πλάκα.

Όπως καταγράφτηκε, οι δίσκοι άρχισαν να πάλλονται έντονα και να παράγουν ήχους με έναν ασυνήθιστο ρυθμό, κάτι που έδινε την εντύπωση ότι μέσα από τους δίσκους περνούσε ηλεκτρισμός. Μέρος των ερευνών και των πειραμάτων από τους Σοβιετικούς δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Σπούτκιν από τον Δρ. Vyatchslav Saizev, όπου μεταξύ των άλλων αναφέρει ότι οι δίσκοι των Dzopas πρέπει να ήταν μέρος ενός ευρύτερου ηλεκτρικού κυκλώματος άγνωστης χρήσης, και κάποια στιγμή εκτέθηκαν σε υψηλές τάσεις, στα πλαίσια της λειτουργίας του.

Ήταν αρκετοί οι ερευνητές που προσπάθησαν να εξετάσουν και να ερμηνεύσουν τους δίσκους των Dzopas, και να ανακαλύψουν το βαθύ παρελθόν αυτής της μυστηριώδους φυλής. Σκόνταφταν όμως σε αυτή την προσπάθειά τους, στο κομμουνιστικό καθεστώς της Κίνας και στο απομονωτισμό της επιστημονικής έρευνας, που ακολουθούσε και αυτή την μοναχική πορεία της χώρας σε όλες τις πτυχές της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής της ζωής.

Ανάμεσα στους επιστήμονες που ασχολήθηκαν (στα περιθώρια που τους άφηνε το καθεστώς και πάντα με βάση ότι το Κινεζικό επιστημονικό κατεστημένο έκανε τα πάντα τόσο για να διαψεύσει όσο και να εξαφανίσει τελείως τα ίχνη των δίσκων και της ανακάλυψης των σκελετών), περιλαμβάνονται ο μηχανικός ο Αυστριακός μηχανικός Ερνεστ Βέγκερερ (φωτογράφισε το 1974 δύο δίσκους στο μουσείο Μπάνπο στην πόλη Ζιάν), και ο Ελβετός συγγραφέας Εριχ Φον Νταίνεκεν , που μέσα από τα έργα του δίνει νέες διαστάσεις στην ήδη υπάρχουσα πίστη σε μεγάλη μερίδα των λαών, περί ύπαρξη άλλων κατοικημένων πλανητών και επίσκεψη κάποιων από τους κατοίκους τους στη γη.

Ο Έβανς, εντυπωσιασμένος και με μεγάλο πάθος για την έρευνα και την αναζήτηση άγνωστων πολιτισμών, ήταν από αυτούς που επισκέφτηκαν την περιοχή. Μετέβη σ' αυτή το 1947. Αν και είχε την υποστήριξη του 12 χρονου τότε Λάμα, που του έδωσε εφόδια και συνοδεία ανδρών, εγκαταλείφθηκε στην πορεία από αυτούς, αλλά κατάφερε μόνος του, μέσα από αντιξοότητες και κακουχίες να φτάσει τον στόχο του και να αντικρίσει του κατοίκους αυτής την άγνωστης φυλής, σε απρόσιτα σημεία της οροσειράς. Κατοίκους που το ύψος τους έφτανε μόλις το 1,30 μ.

Ο Έβανς συμβίωσε για αρκετό διάστημα μαζί τους, έμαθε την γλώσσα τους σε τέτοιο βαθμό ώστε να μάθει πολλά για την ιστορία αυτής της φυλής, και να μπορέσει να ακούσει από τον θρησκευτικό της ηγέτη Lourgan La, για τα δύο ταξίδια που πραγματοποίησαν οι προγονοί τους από τον δικό τους πλανήτη στη γη. Το ένα πριν από 20.000 χρόνια, και το άλλο το 1014 μ,χ. Το δεύτερο ήταν και το μοιραίο γι' αυτούς, αφού η καταστροφή του διαστημόπλοιού τους, τους παγίδευσε για πάντα στην γη. Οι Ντζόπας αναβίωσαν στον βαθμό που μπόρεσαν τον πολιτισμό τους, και οι απόγονοί τους είναι οι σημερινοί κάτοικοι του χωριού.

Ο Έβανς, όταν ανέβαινε τις ψηλές οροσειρές για να φτάσει στο όνειρό του, αρχικά είχε τις επιφυλάξεις και τους προβληματισμούς του για αυτό που θα συναντούσε. Στον γυρισμό όμως και με τα όσα άκουσε και είδε στην διάρκεια αυτής της μοναδικής, συγκλονιστικής εμπειρίας του, είχε βαθιά πια μέσα του την πεποίθηση για την αλήθεια της ιστορίας και του παρελθόντος των Dzopas.

Η διαφοροποίηση στις χρονικές στιγμές που πραγματοποιήθηκαν οι αποστολές των Dzopas στην γη, όπως ήξερε μέχρι εκείνη την ώρα (και η αναφορά δύο αποστολών), δεν κλόνισε αυτήν του την πεποίθηση, καθώς εκτίμησε ότι το μακρό χρονικό διάστημα που συνέβησαν ήταν πολύ πιθανό να έχει μπερδέψει τα γεγονότα στο πέρασμα τους από γενιά σε γενιά (αυτή η διαφοροποίηση ήταν και η αιτία κάποιοι ερευνητές να μιλούν για δύο διαφορετικές φυλές).

Τα όσα αφηγήθηκε ο Έβανς, αμφισβητήθηκαν έντονα και δεν ήταν λίγοι αυτοί που μίλησαν για προϊόν της φαντασίας του. Πάντως σε αναπάντητο ερώτημα εξακολουθεί να μένει η φωτογραφία που βρέθηκε μετά τον θάνατό του, ανάμεσα στα συγγράμματα του, που φαίνεται να εικονίζει ένα κοντόσωμο περίεργο ζευγάρι που το είχε σημειώσει σαν το βασιλικό ζεύγος της μυστηριώδους φυλής (ο άνδρας 1,20 μ. ψηλός περίπου και η γυναίκα 1,10).

Σε εργαστηριακό επίπεδο ο Εβανς χρησιμοποίησε σε μια σειρά πειραμάτων τον δίσκο, όπου έκπληκτος διαπίστωσε ότι αυτό το μυστηριώδες, ερχόμενο από το παρελθόν αντικείμενο ( η ηλικία του προσδιορίστηκε σε χιλιάδες χρόνια ), δεν είχε σταθερό βάρος αλλά αυτό αυξομειωνόταν με μια συχνότητα που έκλεινε κύκλο περίπου κάθε τρισήμισι ώρες. Τα συμπεράσματα αυτής της έρευνας δημοσιεύτηκαν 4 χρόνια μετά το θάνατο του, το 1978, σε μια μελέτη υπό το τίτλο "Η εξορία των θεών του ήλιου".

Το μυστήριο της φυλής των Dzopas, εξακολουθεί να παραμένει και αυτό διότι στην ανθρωπογεωγραφία της Κινεζικής επικράτειας, η φυλή αυτή φαίνεται σαν να μην υπάρχει. Αυτό όμως δεν σημαίνει άρνηση και αποκλεισμό της ύπαρξή της από τους ερευνητές, καθώς δεν είναι η μόνη φυλή που από την πλευρά της Κινεζικής κυβέρνησης τυγχάνει για λόγους εθνολογικούς αυτής της αντιμετώπισης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ανακάλυψη μόλις το 1995 μια ανύπαρκτης και άγνωστης μέχρι εκείνη την στιγμή φυλής με πληθυσμό 120 ατόμων και με ύψος 0,65 έως 1 μέτρο. Και αυτή η φυλή βρέθηκε στο ίδια περιοχή που φαίνεται να ζουν και οι απόγονοι των Dzopaz. Την οροσειρά Bayankara-Ula.

Αν και oi ανθρώπινες δραστηριότητες έχουν απλωθεί σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, τις θάλασσες, τα ψηλά βουνά, τις ερήμους, τα βαθιά δάση, τις αφιλόξενες ζούγκλες και τα απομακρυσμένα νησιά, εν τούτοις οι ερευνητές επιστήμονες και ανθρωπολόγοι, βρίσκονται πολύ συχνά απέναντι σε εκπληκτικές ανακαλύψεις. Άγνωστες φυλές, διαφορετικοί άνθρωποι, ξεχωριστοί πολιτισμοί, που πολλοί από αυτούς κρύβουν ερμητικά κλεισμένα και ασφυκτικά φυλαγμένα τα μυστικά τους. Μυστικά που αν κάποια στιγμή αποκρυπτογραφηθούν, ίσως αλλάξει όλη η γνώση για την ιστορία της ανθρωπότητας και την ιστορία του πλανήτη μας όπως την ξέραμε μέχρι τώρα. Ίσως η μυστηριώδης φυλή των Dzopas αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς κρίκους σε αυτή την εξέλιξη, και ταυτόχρονα την πιστοποίηση για την ύπαρξη και ενός ακόμα είδους ευφυούς πλάσματος πάνω στον πλανήτη μας. Που συμβιώνει δίπλα μας, μαζί μας, για χιλιάδες χρόνια.

Read more »

To <θαύμα> του Εμπεδοκλή

Ο Εμπεδοκλής ο Ακραγαντινός,(495-435) υπήρξεν  εκ των σπουδαιοτέρων προσωκρατικών φιλοσόφων και ανεδείχθη μέγας ερυνητής της φύσης και θεμελιωτής της θεωρίας περί της συστάσεως του σύμπαντος εκ των τεσσάρων αρχικών στοιχείων,που είναι η γη,το νερό,ο αέρας,και η φωτιά.
Ένα θαυμαστό επίτευγμα του Εμπεδοκλέα θα σας αναφέρουμε για το οποίο λογική εξήγηση δεν υπάρχει.
-Ο μαθητής του Πλάτωνος,Ηρακλείδης ο Ποντικός έκανε λόγον εις το σύγγραμμα του τιτλοφορούμενο<<Περί της άπνου>>για θαυμαστό ιατρικό κατόρθωμα του Εμπεδοκλή διότι είχε κατορθώσει να συντηρήσει εις την ζωήν γυναίκα μη εμφανίζουσαν φαινόμενα αναπνοής και σφυγμού <<τριάκοντα ημέρας συντηρείν άπνουν και άσφυκτον το σώμα>>.
Το συγκεκριμένο απόσπασμα μπορείτε να το βρείτε στον Διογένη τον Λαέρτιο 8,62!

Read more »

Προς τιμήν της Σοφίας!

Ημέρα της Σοφίας. Μία έννοια αιώνια, που αποτελεί θεμελιώδη Κοσμικό Νόμο. Η λέξη - κλειδί της Θεάς Αθηνάς, της Υπέρτατης αυτής Κόρης που ξεπήδησε πάνοπλη από το κεφάλι του ίδιου του Πατέρα, Κεραύνιου Δία. Του συμπαντικού Νου που έσμιξε με την Μήτιδα την Θεά της αργέγονης ενστικτώδης γνώσης που συμπαρίσταται στο γένος των ανθρώπων από το πρώτο λυκαυγές της ύπαρξής στο κοσμικό ταξίδι του στις δίνες του χωροχρόνου. Όταν το Ά - Λογο στοιχείο του Ίππιου Ποσειδώνος......το πέραν το Λόγου, της απεραντοσύνης των αισθημάτων και των ενστίκτων Χαλιναγωγείται απο την Πάνσεπτη Αθηνά...τότε γεννιέται η εσωτερική Σοφία. Όπου το αρχέγονο Θυμικό ενώνεται με την Έλλογη Νόηση και τυλίγεται στις φλόγες του Ανώτερου Ενθουσιασμού για την Ατραπό προς την κατοχή Ανώτερης Συνείδητοτητας.

Read more »

Γερμανοί Φιλόσοφοι στη Σαμοθράκη για τους Θεούς

Με μία λαμπρή εκδήλωση ολοκληρώθηκε στη Σαμοθράκη το Διεθνές Φιλοσοφικό Συμπόσιο ΄΄Λόγος’’.

Friedrich Wilhelm Josef Schelling: Για τους Θεούς της Σαμοθράκης

Πραγματοποιήθηκε από 10 έως 14 Σεπτεμβρίου 2012 στο Παλιό Σχολείο στα Θέρμα- Σαμοθράκη.

Η Διεθνής Ομάδα Εργασίας ‘’Λόγος’’ αφιέρωσε τις Συνεδριάσεις της, στην Σαμοθράκη, στο περιεχόμενο και την σημερινή σημασία του Εργου του Φριντριχ Βιλχελμ Γιοσεφ Σελινγκ ‘’Για τους Θεούς της Σαμοθράκης’’ 1815.

Η Αντιπαράθεση με το εν λόγω Έργο έγινε με το Βλέμμα τόσο για τον επαναπροσδιορισμό της σχέσης μεταξύ Μύθου και Λόγου, όπως επίσης και για την ιστορική σχέση μεταξύ της Ουσίας των Μυστηρίων και του φιλοσοφικού Στοχασμού. (Λέξεις Κλειδιά- Η Επιστροφή της Ψυχής και η κοσμική της Κατανόηση, Σχέσεις μεταξύ της Ζωής και του Θανάτου της Ψυχής, Σχέση περί της Ζωής και καθορισμού Έργου και μορφοποίησης της Δημιουργικότητας).

Βασικό Θέμα της Συνάντησης ήταν η Αντιπαράθεση με το Κείμενο του Σελινγκ που  συνοδεύεται από τρείς Διαλέξεις.

 Η πρώτη  αφορά τις βασικές Αρχές της Φιλοσοφίας του Σελινγκ σε σχέση πάντα με την Θεματική του Κειμένου για την Σαμοθράκη (Antonio Spinelli)

Η δεύτερη  αναφέρεται στη σχέση του ρόλου των Μυστηρίων πάνω στη αρχαία ελληνική Φιλοσοφία (Daniele Giunlianelli)

Η Διάλεξη του Αντονινο Σπινελλη είχε επίσης τον χαρακτήρα της έναρξης του Συνεδρίου- και  συνοδεύοταν με γραπτές μεταφράσεις στα νέα Ελληνικά.Μια Τρίτη Διάλεξη είχε αρχαιολογικό προσανατολισμό και έγινε απ τον Ερικ Μαγιερ και αφορούσε αποκλειστικά το Ιερό των μεγάλων Θεών της Σαμοθράκης ( συμπεριλάμβανε και μια ξενάγηση στο Ιερό)

Στο Πρόγραμμα της ομάδας Εργασίας του Συμποσίου και μετά απ αυτό είναι η επανέκδοση του κειμένου του Σέλινγκ σε μια ξεχωριστή έκδοση.

Οργάνωση- Dietmar Koch (Πανεπιστήμιο του Τυμπινγκεν Γερμανίας).

 (faros24.gr)

Read more »

Διαδικτυακή ψηφοφορία, στη Βρετανία, για την επιστροφή, ή όχι, στην Ελλάδα των γλυπτών του Παρθενώνα

Να επιστρέψουν τα γλυπτά του Παρθενώνα στην Ελλάδα η όχι; Σε αυτό το ερώτημα καλούνται να απαντήσουν οι επισκέπτες της ιστοσελίδας http://www.yac-uk.org/news/120831/parthenonpoll, που ανήκει στον βρετανικό Σύλλογο των Νεαρών Αρχαιολόγων (Young Archaeologist Club). Ο μόνος, όπως αυτοχαρακτηρίζεται, σύλλογος στη Βρετανία που απευθύνεται σε νέους έως 17 ετών με ενδιαφέρον στην αρχαιολογία.

Η νεανική «λέσχη» εκδίδει τρεις φορές τον χρόνο ένα περιοδικό με αρχαιολογικά θέματα, με το τρέχον τεύχος να κάνει αναφορά στο γνωστό δίλημμα, αλλά και στο σχετικό ντιμπέιτ, που διοργανώθηκε στις 11 Ιουνίου στο Λονδίνο από τον οργανισμό Intelligence Squared.

Ως γνωστόν, εκείνη την ημέρα το κοινό ψήφισε δυο φορές, μία πριν και μία μετά τη λήξη της δίωρης συζήτησης, στην οποία συμμετείχαν από την πλευρά των υποστηρικτών της επανένωσης ο βουλευτής των Φιλελεύθερων Δημοκρατών Άντριου Τζορτζ και ο ηθοποιός και συγγραφέας Στίβεν Φράι και από την αντίθετη πλευρά ο ιστορικός, καθηγητής Πανεπιστημίου Φελίπε Φερνάντες-Αρμέστο και ο ιστορικός, δημοσιογράφος και βουλευτής των Εργατικών Τρίστραμ Χαντ.

Κι ενώ πριν την έναρξη οι υπέρμαχοι της επιστροφής ήταν μόνο 196, με τους αντίθετους να φτάνουν τους 202 και τους αναποφάσιστους τους 158, μετά τη λήξη της τηλεμαχίας νικητές αναδείχτηκαν οι πρώτοι και μάλιστα με διαφορά: 384 ψήφισαν υπέρ και 125 κατά, ενώ μόνο 24 έμειναν αναποφάσιστοι.

Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι στην ψηφοφορία που γίνεται στην ιστοσελίδα των νεαρών αρχαιολόγων, από τα 63 άτομα που ψήφισαν χθες, μέχρι στιγμής, το 76% θεωρεί ότι τα Γλυπτά πρέπει να επιστραφούν στο Μουσείο της Ακρόπολης και το 24% ότι θα πρέπει να παραμείνουν στη Βρετανία.

Όπως αναφέρεται στη συνέχεια της σελίδας, τα Γλυπτά, που καμιά φορά αναφέρονται και ως Ελγίνεια, λόγω του λόρδου που τα έφερε στη Βρετανία, προέρχονται από τον περίφημο ναό του Παρθενώνα, που αποτελεί τμήμα της Ακρόπολης των Αθηνών και τον οποίον οι αρχαίοι Έλληνες άρχισαν να χτίζουν το 447 π. Χ.

Περίπου τα μισά από τα γλυπτά καταστράφηκαν στους αρχαίους χρόνους, προτού ο λόρδος Έλγιν τα επισκεφτεί. Από τα εναπομείναντα, περίπου το 50% βρίσκονται σήμερα στο Βρετανικό Μουσείο, όπου εκτίθενται από το 1817, ενώ τα περισσότερα από τα υπόλοιπα φυλάσσονται στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης.

«Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι θα πρέπει να επανενωθούν όλα μαζί στην Αθήνα, ενώ κάποιοι άλλοι θεωρούν ότι η συλλογή του Βρετανικού Μουσείου θα πρέπει να παραμείνει στο Λονδίνο. Θέλουμε τη γνώμη μας. Γι αυτό σας παρακαλούμε να ψηφίσετε ή να μας στείλετε μέσω e-mail τα σχόλιά σας για το θέμα», δηλώνεται χαρακτηριστικά στην ιστοσελίδα. Ας μην τους απογοητεύσουμε λοιπόν.

  ΑΠΕ-ΜΠΕ ΑΕ

Read more »

Ηχεί και πάλι το αρχαίο θέατρο του Διονύσου για πρώτη φορά μετά από 2.500 χρόνια

Για πρώτη φορά ύστερα από 2.500 χρόνια θα ηχήσουν ο Αισχύλειος λόγος και η μουσική στο χώρο της νότιας κλιτύος της Ακρόπολης των Αθηνών, κοντά στο αρχαιότερο θέατρο της Αθήνας, αυτό του Διονύσου, με μια μοναδική συναυλία, το Σάββατο, 22 του μηνός.

Είναι αφιερωμένη στην αρχαιολογική κοινότητα της χώρας και όλους όσοι εργάζονται στη συντήρηση και αποκατάσταση των αρχαίων θεάτρων. «Επειδή στέκονται όρθιοι και επιτελούν το έργο τους ανεπηρέαστα και ανεξάρτητα από τις συγκυρίες που βιώνουμε», είπε ο πρόεδρος του Μεγάρου Μουσικής, Ιωάννης Μάνος, νωρίτερα σήμερα σε σχετική συνέντευξη Τύπου στο χώρο όπου θα πραγματοποιηθεί η εκδήλωση, στο κέντρο των θεατρικών παραστάσεων της Αρχαίας Αθήνας.

Η συναυλία, μια συμβολική χειρονομία τιμής στην ελληνική αρχαιολογική κοινότητα, διοργανώνεται από το Μέγαρο Μουσικής σε συνεργασία με το πολιτιστικό σωματείο πολιτών «Διάζωμα». «Θα ανοίξουμε μια συνομιλία της σύγχρονης δημιουργίας με το κορυφαίο θέατρο του αρχαίου κόσμου», είπε ο πρόεδρος του «Διαζώματος», Σταύρος Μπένος, τονίζοντας κι εκείνος ότι «οι αρχαιολόγοι είναι η μοναδική συλλογικότητα που παρέμεινε όρθια στην αξιακή κατάρρευση της χώρας».

Από την πλευρά της, η γενική γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, χαιρέτισε την εκδήλωση και ευχαρίστησε τους διοργανωτές, λέγοντας ότι « η πλειοψηφία της αρχαιολογικής κοινότητας, των εργαζομένων στο ΥΠΠΟΤ, στα Πανεπιστήμια και στα Ιδρύματα, είναι ένα σύνολο που έχει προσφέρει και θα προσφέρει ακόμα πολλά και πως οι χώροι προστατεύονται καλύτερα όταν κοινωνικοποιούνται με τη συμμετοχή του κόσμου», αναφερόμενη στη δράση και τη συνεργασία του ΥΠΠΟΤ με το «Διάζωμα».

Το πρόγραμμα της συναυλίας, περιλαμβάνει, σε παγκόσμια πρώτη, το έργο του Γιώργου Κουρουπού, «Μονόλογος», βασισμένο σε δύο μονολόγους του Αισχύλειου «Προμηθέα Δεσμώτη». Στο ενδιάμεσο ένα μικρό ιντερμέτζο, με σόλο κρουστά (Δημήτρης Δεσύλλας). Η φωνή του έργου, (ο μπασοβαρύτονος Τάσος Αποστόλου) άλλοτε στηρίζεται στο αρχαίο αυθεντικό κείμενο κι άλλοτε στη μετάφραση (του Πάνου Μουλλά), με τρόπο ώστε «η νοηματική συνέχεια του έργου να μην διαταράσσεται», εξηγούσε νωρίτερα σήμερα ο Γιώργος Κουρουπός σε σχετική συνέντευξη Τύπου, στο χώρο όπου θα δοθεί η συναυλία.

«Ο Μονόλογος» του Έλληνα συνθέτη είναι διάρκειας 10′, ενώ το πρόγραμμα της συναυλίας θα διαρκέσει 1 ώρα.

Ο πρώτος ήχος που θα ακουστεί στο χώρο της συναυλίας είναι η «Ψάπφα» (Psappha), έργο για σόλο κρουστά, του Ιάνη Ξενάκη.

Η επιλογή του ονόματος Ψάπφα, –το αρχαίο όνομα της ποιήτριας Σαπφούς– από τον Ξενάκη αποτελεί έμμεση αναφορά στο ρυθμό των ποιημάτων της, τον οποίο ο συνθέτης ακολουθεί και στη σύνθεση. Παρουσιάστηκε πρώτη φορά το 1976, στο Λονδίνο, ένα χρόνο μετά τη δημιουργία του και είναι αφιερωμένο σε έναν από τους δημοφιλείς Ευρωπαίους σολίστ των κρουστών, τον Σύλβιο Γκουάλντα, στενό συνεργάτη του Ξενάκη, πλάι στον οποίο μαθήτευσε και ο Δημήτρης Δεσύλλας.

Στη συνέχεια, η Καμεράτα, Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής θα εκτελέσει, έργα μπαρόκ, εμπνευσμένα από την Αρχαία Ελλάδα: τη Συμφωνία του Αντόνιο Βιβάλντι, γνωστή ως «Ο χορός των Μουσών», που έγραψε ο κορυφαίος Βενετσιάνος μουσουργός, την τελευταία χρονιά της ζωής του, με αφορμή την επίσημη επίσκεψη του Φρειδερίκου των Σαξόνων στη Βενετία, το 1740.

Επίσης, από την όπερα «Ορφέας και Ευρυδίκη» του Κρίστοφ Βίλιμπαλντ Γκλουκ, η μετζοσοπράνο Ειρήνη Καράγιαννη, θα ερμηνεύσει τη δημοφιλή άρια «Che faro senza Euridice», ενώ η σοπράνο Μυρσίνη Μαργαρίτη θα ερμηνεύσει την άρια «Siam navi», από την όπερα του Βιβάλντι, «Ολυμπιάδα».

Οι θεατές που θα παρακολουθήσουν την εκδήλωση θα είναι 500, αριθμό που ορίζει το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και η είσοδός τους στον αρχαιολογικό χώρο θα επιτρέπεται με την επίδειξη των δελτίων εισόδου που θα έχουν προμηθευτεί από τα εκδοτήρια του Μεγάρου.

Read more »

Το βίντεο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων που απαγορεύτηκε από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο!

Το βίντεο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων στο πλαίσιο διεθνούς καμπάνιας για την προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς η προβολή του οποίου απαγορεύτηκε από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο.
Να "κόψει" την προβολή του τηλεοπτικού σποτ που δημιούργησε ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων στο πλαίσιο της διεθνούς καμπάνιας του με τίτλο "Τα μνημεία δεν έχουν φωνή, εσύ έχεις" αποφάσισε το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο.
Το βίντεο, σύμφωνα με τα όσα αναφέρει η πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, Δέσποινα Κουτσούμπα, είναι εμπνευσμένο από τη μεγάλη ληστεία στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας.
Σύμφωνα με το σενάριο, ένα κοριτσάκι επισκέπτεται με τη μητέρα του το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και κάποια στιγμή απομακρύνεται από κοντά της και περιφέρεται στις αίθουσες του Μουσείου.
Στέκεται μπροστά στο άγαλμα της Φρασίκλειας, με την οποία κάνει μια κρυφή "συνομιλία" και το κοριτσάκι χαμογελά.
Όμως, ξαφνικά ένα χέρι τραβά απότομα το κορίτσι σαν κάποιος να το απαγάγει, χωρίς να προλάβει να ζητήσει βοήθεια. Πέφτει μια καρτέλα, που γράφει "Δεν υπάρχει μέλλον".
Στην επόμενη σκηνή, το κορίτσι είναι στη θέση του, λείπει όμως από τη βάση της η Φρασίκλεια. Η επόμενη καρτέλα που πέφτει γράφει "Χωρίς παρελθόν".
Το σποτάκι τελειώνει με τη φράση "Τα μνημεία δεν έχουν φωνή, εσύ έχεις", που είναι και το κεντρικό σύνθημα της διεθνούς εκστρατείας, που έχει ξεκινήσει από τον περασμένο Μάρτιο.
Το γεγονός ότι η μικρή ιστορία που αναπτύσσεται στο σποτ δημιουργεί στον θεατή πολλά ερωτηματικά για τις συνθήκες φύλαξης των αρχαιοτήτων στα μουσεία, αλλά και για τους κινδύνους που ελλοχεύει μία επίσκεψη σε αυτά, αποτρέποντας έτσι το κοινό να τα επισκεφθεί, προκάλεσε την μήνι των μελών του ΚΑΣ.
Το σποτ, που προοριζόταν να κυκλοφορήσει στις ελληνικές τηλεοράσεις, γυρίστηκε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και κυκλοφορεί ευρέως στο Διαδίκτυο, ωστόσο μετά την επίσημη παρουσίασή του,το ΚΑΣ αποφάσισε να μην επιτρέψει την προβολή του.
Να σημειωθεί για την ιστορία πως για την παραγωγή του σποτ υπήρξε οριακή πλειοψηφία στο ΔΣ του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων (7 υπέρ, 6 κατά και δύο λευκά).
Αντίθετα, ομόφωνα, πλην μιας ψήφου, της γενικής διευθύντριας Αρχαιοτήτων κυρίας Μαρίας Βλαζάκη απορρίφθηκε το αίτημα για την επίσημη προβολή του στην τηλεόραση.

Read more »

Το κεφάλι του λατρευτικού αγάλματος της Αρτέμιδος Βραυρωνίας. Έργο του γλύπτη Πραξιτέλη. 330 π.Χ.

Η Άρτεμις Βραυρωνία ήταν η θεά που προστάτευε τις επίτοκες και τις λεχώνες. Στην υπηρεσία της ήταν μικρές Αθηναίες, οι λεγόμενες άρκτοι. Το κύριο ιερό της βρισκόταν στη Βραυρώνα της Αττικής. Το ιερό της Ακρόπολης ιδρύθηκε στα χρόνια του τυράννου Πεισιστράτου, ο οποίος καταγόταν από τη Βραυρώνα. Στο εσωτερικό του ιερού φυλασσόταν το ξύλινο άγαλμα (ξόανο) της θεάς, αντίστοιχο με εκείνο που υπήρχε στο ιερό της Βραυρώνας. Σύμφωνα με τον Παυσανία τον 4ο αι. π.Χ. προστέθηκε στο ιερό ένα δεύτερο άγαλμα, έργο του γλύπτη Πραξιτέλη. Η κολοσσική κεφαλή αυτού του αγάλματος εκτίθεται στο Μουσείο. 

Read more »

Ηράκλειτος~Άπαντα(Ζήτρος)

Εκ πάντων εν και εξ` ενός πάντα  Ηράκλειτος - Άπαντα (με σχόλια)

Read more »

H πλάκα Εκενίκ.

Περού (Κούσκο)

Η αρχαιότατη χρυσή πλάκα εκενίκ,που ευρέθη στο Κούσκο του Περού το 1853,και η οποία επέτρεπε τον προσανατολισμό δια του πολικού αστέρος,(μη ορατού στο Περού 6 μήνες το χρόνο),έφερε την τρίαινα σύμβολο του Ποσειδώνος,και σημείωνε τους βασικού ανέμους των ελληνικών θαλασσών.Το 38ο συνέδριο Αμερικανολόγων(Στουτγκάρδη 1968)συνεπέρανε ότι πρόκειται για ναυτικό όργανο Ελλήνων θαλλασοπόρων.

Read more »

Εκπληκτική ανακάλυψη: Βρέθηκαν 400.000 κομμάτια παπύρων γραμμένα από τους αρχαίους Έλληνες

Βρέθηκαν 400.000 κομμάτια παπύρων γραμμένα από τους προγόνους μας και που με μια καινούργια μέθοδο μπορούν να διαβαστούν . H έγκυρη βρετανική εφημερίδα Independent σε ένα άρθρο της έγραψε... "Eureka! Εκπληκτική ανακάλυψη αποκαλύπτει τα μυστικά των αρχαίων Ελλήνων" .

Χιλιάδες χειρόγραφα που έως τώρα δεν μπορούσαμε να διαβάσουμε και που περιέχουν σπουδαία κείμενα της κλασσικής φιλολογίας τώρα μπορούν να διαβαστούν για πρώτη φορά με μια τεχνολογία που πιστεύεται ότι θα ξεκλειδώσει τα μυστικά των αρχαίων ελλήνων .

Μεταξύ των άλλων θησαυρών που έχουν ήδη ανακαλυφθεί από μια ομάδα επιστημόνων του Παν/μίου της Οξφόρδης υπάρχουν και άγνωστα έως τώρα έργα κλασσικών γιγάντων όπως ο Σοφοκλής, ο Ευριπίδης και ο Ησίοδος.

Αόρατη με το κοινό φώς, η ξεβαμμένη μελάνη γίνεται καθαρά ορατή κάτω από υπέρυθρο φώς, με τεχνικές ανάλογες με την επισκόπηση από δορυφόρους.

Τα κείμενα της Οξφόρδης αποτελούν μέρος ενός μεγάλου αριθμού παπύρων που βρέθηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα σε έναν αρχαίο σκουπιδότοπο της ελληνο-αιγυπτιακής πόλης του Οξυρύγχου.

Απομένουν χιλιάδες κείμενα να διαβαστούν μέσα στην επόμενη δεκαετία, περιλαμβανομένων έργων του Οβιδίου και του Αισχύλου.

Υπάρχουν περίπου 400,000 κομμάτια παπύρων φυλαγμένα σε 800 κιβώτια στην Βιβλιοθήκη Sackler της Οξφόρδης και αποτελούν το μεγαλύτερο όγκο κλασσικών ελλήνων χειρογράφων του κόσμου.

Οι ακαδημαϊκοί χαιρέτησαν με ενθουσιασμό την νέα ανακάλυψη η οποία μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση κατά 20% των σωζόμενων ελληνικών έργων.

Μέσα στα έως τώρα άγνωστα κείμενα που κατόρθωσαν να διαβάσουν με την τεχνική αυτή, περιλαμβάνονται τμήματα της χαμένης από καιρό τραγωδίας «Επίγονοι» του Σοφοκλή, μέρος μιας χαμένης νουβέλας του έλληνα συγγραφέα Λουκιανού του 2ου αιώνα, άγνωστο κείμενο του Ευριπίδη, μυθολογική ποίηση του ποιητή Παρθένιου του 1ου αι. π.Χ, έργο του Ησίοδου του 7ου αι., και ένα επικό ποίημα του Αρχίλοχου, ενός διαδόχου του 7ου αι. του Ομήρου, που περιγράφει γεγονότα που οδήγησαν στον Τρωικό πόλεμο.

«Είναι τα πιο φανταστικά νέα.

Υπάρχουν δύο πράγματα εδώ. Το πρώτο είναι πόσο φοβερά επηρέαζαν τις επιστήμες και τις τέχνες οι Έλληνες. Το δεύτερο είναι πόσο λίγα από τα γραπτά τους σώζονται » λένε οι άγγλοι επιστήμονες.

 (alfavita.gr)

Read more »