Τριαδικές θηλυκές θεότητες

Ο αριθμός 3 είχε πάντοτε μια ξεχωριστή θέση στην ανθρώπινη συνείδηση σε τέτοιο βαθμό που θεωρείτο ιερός.

Για τον Αριστοτέλη είναι ο αριθμός του Παντός ο πρώτος αριθμός που έχει αρχή μέση και τέλος.

Οι Πυθαγόρειοι πίστευαν πως η έννοια της επιφάνειας πρέπει να συμβολίζετε με τον αριθμό 3 από το τρίγωνο το οποίο ονόμαζαν «πρωταρχικό σχήμα» επειδή φανερά διαμορφώνεται και εκφράζετε δια μέσο του αριθμού.

Στην αλχημεία μια από της λεγόμενες απόκρυφες τέχνες τα αιθερικά στοιχεία είναι 3: Αλάτι, Υδράργυρος και Θείο συμβολίζοντας αντίστοιχα το σώμα την ψυχή και το πνεύμα.

Μπορούμε να διακρίνουμε ομοιότητες και με το Ορφικό Τρίπτυχο: Ύπαρξη Ζωή Διάνοια.

Τα πρώτα ίχνη Αγίων Τριάδων τα βρίσκουμε στην μητριαρχική οικογένεια όπου και λατρευόταν ηΜεγάλη Μητέρα, η Γαία, θεά της γονιμότητας.

Η θεά συναντιέται σε τρεις βασικές μορφές: της Παρθένας σαν σύμβολο αγνότητας, της Μητέραςσαν σύμβολο δημιουργίας και της Γραίας ως σύμβολο της σοφίας.

Η Ελληνική θηλυκή τριάδα αποτελείτε από την Κόρη, της οποίας το όνομα είναι τόσο ιερό που δεν πρέπει να προφέρετε, την Δήμητρα και την Εκάτη.

Η τρίμορφη Εκάτη παρουσιάζετε με τρία κορμιά και τρία κεφάλια: λιονταριού, σκύλου και φοράδας.

Με την Εκάβη ταυτίζονται συχνά και αποτελούν πρόσωπα μιας ιερής αρχέτυπης τριάδας.

Φοβερή τριαδική θεότητα και οι Ερινύες ου γεννήθηκαν από το αίμα του Ουρανού μετά τον ακρωτηριασμό του από τον Κρόνο και υπήρχαν πριν την εμφάνιση του Δια και των περισσοτέρων Ολυμπίων Θεών.

Στα Καβείρια μυστήρια τιμούσαν τους Ιερούς Κάβειρους. Ο Μνασέας αποκαλύπτει τα ονόματα των Θεών : Αξιόκερσος (ταυτίζετε με τον Ήφαιστο ή τον Δια αλλά κυρίως με τον Αδη) Αξίερος(Μητέρα , Δήμητρα) Αξιόκερσα (κυρίως Περσεφόνη ή σε κάποιες παραλλαγές Αθηνά)

Τρεις και οι φοβερές Γοργόνες. Η Σθενώ (η δύναμη), η Ευρυάλη (η πλατειά θάλασσα) και η θνητή Μέδουσα (σοφή βασίλισσα) ή Γοργώ (αγρία μάτια).

Υπάρχει μία τάση να εικάζουμε πως η μετάβαση από της Θήλειες θεότητες στις Τριαδικές, όπου σημαντικό ρόλο έπαιξε ο Πατέρας, έγινε μετά από ένταση και δεν ήταν ομαλή.

Αρκετές φεμινιστικές ομάδες στηριζόμενες στην επιφανειακή ανάγνωση των μύθων, κατέληξαν στο συμπέρασμα πως η πατριαρχία επιβλήθηκε μετά από μάχες μεταξύ των δυο φύλων.

Ξεχνάμε πως αν ήταν αυτή η αλήθεια στους Ολυμπίους δεν θα υπήρχαν θήλειες θεότητες ισότιμες με τις αρσενικές και δεν θα υπήρχαν μύθοι που δικαιώνουν το θηλυκό στοιχείο.

Read more »

Μόνος και μετά πολλών

ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ: Λέοντας, ο βασιλιάς των ζώων. Συμβολίζει το δυναμισμό, την υπερηφάνεια και το δέος τα οποία εμπνέει αυτός και αλληγορικά η Μεραρχία, σε κάθε επίδοξο επιδρομέα ή αντίπαλο.

ΡΗΤΟ: "ΜΟΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΟΛΛΩΝ". (Και μόνος και με τη βοήθεια άλλων).

"Ου καταισχυνώ όπλα τα ιερά ουδ' εγκαταλείψω τον παραστάτην ότω αν στοιχήσω· αμυνώ δε υπέρ ιερών και οσίων και μόνος και μετά πολλών...".

Από τον όρκο των αρχαίων Αθηναίων στη θεά Αθηνά.

"Δεν θα ντροπιάσω τα όπλα τα ιερά και ούτε θα εγκαταλείψω τον συμπολεμι-στή μου με οποιονδήποτε και αν ταχθώ στη γραμμή, θα υπερασπίσω δε τα ιερά και τα όσια και μόνος και με άλλους..."

ΧΙ ΜΠ

Read more »

Piazza Pitagora και Tempio di Hera Lacinia

http://wikimapia.org/1717130/it/Piazza-Pitagora

H πλατεία Πυθαγόρα είναι η πιο σημαντική της πόλης Κροτόνε που ευρίσκεται στη Ν.Ιταλία  και είναι ένα κέντρο συνάντησης των πολιτών.

Επίσης στο Λακίνιο ακρωτήριο υπάρχει  το ιερό της Λακινίας Ήρας(.Tempio di Hera Lacinia)

Από του δωρικού ρυθμού σώζονται μόνο τα θεμέλια.

Αναφορά στον ναό της Λακινίας Ήρας θα γίνει τις προσεχείς ημέρες με πολλές φωτογραφίες και στοιχεία καταπληκτικά  που αναδεικνύουν την μεγαλοπρέπεια του.

Read more »

Οι επιγραφές του μηχανισμού των Αντικυθήρων

Διάγραμμα του υπολογιστή

Η επιγραφή στο μεγάλο κομμάτι αναγράφει τα εξής :(με κόκκινο τα αποκαταστημένα τμήματα της επιγραφής)  
  

  ΕΣΠΕΡΙΑ

             ΥΑΔΕΣ ΔΥΟΝΤΑΙ ΕΣΠΕΡΙΑ

ΤΑΥΡΟΣΑΡΧΕΤΑΙΕΠΙΤΕΛΛΕΙΝ

              ΛΥΡΑΕΠΙΤΕΛΛΕΙΕΣΠΕΡΙΑ

             ΠΛΕΙΑΣΕΠΙΤΕΛΛΕΙΕΩΙΑ

ΥΑΣΕΠΙΤΕΛΛΕΙΕΩΙΑ

ΔΙΔΥΜΟΙΑΡΧΟΝΤΑΙ ΕΠΙΤΕΛΛΕΙΝ

ΑΕΤΟΣΕΠΙΤΕΛΛΕΙΕΣΠΕΡΙΟΣ

ΑΡΚΤΟΥΡΟΣΔΥΝΕΙΕΩΙΟΣ 

*****

..το βράδυ

Οι Υάδες δύουν το βράδυ

Ο Ταύρος αρχίζει ν' ανατέλλει

Η Λύρα (Βέγας) ανατέλλει το βράδυ

Οι Πλειάδες ανατέλλουν το πρωί

Οι Υάδες ανατέλλουν το πρωί

Οι Δίδυμοι αρχίζουν ν' ανατέλλουν

Ο Αετός (Αλτάιρ) ανατέλλει το βράδυ

Ο Αρκτούρος δύει το πρωί

Η επιγραφή στο πίσω θυρόφυλλο αναγράφει:   

ΠΡΟΕΧΟΝΑΥΤΟΥΣ  ... ΜΟΝΟΙ

ΦΕΡΕΙΩΝΗΜΕΝΕ

ΤΟΣΤΟΔΕΔΙΑ

ΤΗΣΑΦΡΟΔΙΤΗΣ

ΓΝΩΜΩΝ ΣΥ

ΗΛΙΟΥΑΚΤΙΝ

  

ΜΙΝΟΘΕΛΕΞΗΛΘΕΝ

ΤΗΣΠΡΩΤΗΣΧΩΡΑΣ

ΓΝΩΜΟΝΙΑΔΥΟΩΝΤΑΚΡΑ

ΦΕ ΡΟ

ΤΕΣΣΑΡΑΔΗΛΟΙΔΟΜΕΝΤ

ΤΗΣ ΟCL  ΙΘL ΤΟΥ

ΣΙΣ Σ ΣΚΓ ΣΥΝΓΕΙΝΟΜΕΝΟΙ

ΟΣΔΙΑΙΡΕΘΗ Η ΟΛΗ

ΕΓΛΕΙΠΤΙΚΟΙΣ

ΟΜΟΙΑ ΤΟΙΣ ΕΠΙΤΗΣΕ

ΦΕΡΕΙΤΑ

*****

Προεξέχοντας ...μόνοι

φέρει απ' τις οποίες η μια

και η άλλη

της Αφροδίτης

  

ο γνώμονας

την ηλιακτίδα

  

απ' όπου βγήκε από

την πρώτη χώρα 

δυο γνωμόνια των οποίων τα άκρα φέρουν

τέσσερα, το ένα δείχνει

τα 776 χρόνια, 19 χρόνια του

233 συμβαδίζοντας

ώστε να διαιρεθεί η όλη 

εκλειπτική

παρόμοια με εκείνα που πάνω στη

φέρει

Read more »

Κένταυροι β΄μέρος Οι μαχες

Οι παλαιότερες μαρτυρίες, πολύ αποσπασματικές για τον μύθο αυτό, σώζονται σε ένα μικρό ποίημα που αποδίδεται στον Όμηρο με τίτλο Κάμινος ή Κεραμείς καθώς και σε πολλές Ηράκλειες.Απηχήσεις της επίσκεψης του ήρωα Στον Φόλο και του αγώνα κατά των Κενταύρων υπάρχουν και στις Τραχίνιες του Σοφοκλή, ενώ στην κωμωδία του Επιχάρμου Ηρακλής παρά Φόλω, τα γεγονότα διακωμωδούνται.

Λεπτομερείς περιγραφές βρίσκονται στον Απολλόδωτα και στον Διόδωρο.

Σύμφωνα λοιπόν με τον αρκαδικό μύθο, όταν ο Ηρακλής ξεκίνησε να συλλάβει τον Ερυμάνθιο κάπρο πέρασε από την Φολόη, οροσειρά μεταξύ Ήλιδος και Αρκαδίας όπου κατοικούσε ο Φόλος.

Ο Κένταυρος των φιλοξένησε στην σπηλιά του, έδωσε στον ήρωα να φάει ψητό κρέας ενώ ο ίδιος έφαγε ωμό.

Αρνήθηκε να του δώσει όμως από το κρασί που ο ίδιος ο Διόνυσος είχε δώσει με την παραγγελία να το ανοίξουν όταν το ζητούσε ο Ηρακλής, με την δικαιολογία ότι η μυρωδιά θα τραβούσε τους υπόλοιπους.

Ο Ηρακλής τον καθησύχασε αλλά οι Κένταυροι ένιωσαν την μυρωδιά και όρμισαν.

Σημαντική βοήθεια τους έδωσε η μητέρα τους Νεφέλη βάλλοντας κατά του Ηρακλή με κεραυνούς και μπόρες.

Ο Ηρακλής καταδίωξε τους Κενταύρους με πυρακτωμένους δαυλούς και σκότωσε αρκετούς με τα βέλη του.

Όσοι γλύτωσαν κατέβηκαν στον Χείρωνα, που ζούσε στον Μαλέα για να προστατευθούν.

Από τα δηλητηριασμένα, με το αίμα της Λερναίας Ύδρας, βέλη βρήκαν άδοξο θάνατο ο Χείρων (από απροσεξία του Ηρακλή), και ο Φόλος ( από απροσεξία δική του)

Η φονική σύγκρουση του Ηρακλή με τους Κενταύρους δεν σταμάτα εδώ. Φονεύει τον Ευρυτίωνα όταν προσπαθεί να απαγάγει την μνηστή του Δηιάνειρα ή , κατά μίαν άλλη παράδοση, επειδή είχε βιάσει την Ιππολύτη μνηστή του Άζανος.

Σκότωσε επίσης τον Όμαδο επειδή βίασε την Αλκυόνη, αδερφή του Ευρυσθέα και τον Νέσσο επειδή εποφθαλμιούσε στην Δηιάνειρα.

Υπομνείσκουν όμως όλες αυτές οι αναφορές στην περίοδο εκείνη που η ανθρωπότητα εγκατέλειπε την ζωώδη διαβίωση στα δάση για περισσότερο πολιτισμένες κατοικίες.

Αυτό σημαίνουν οι ενέργειες του ηλιοθεού – Ηρακλή που καταπολεμά μια βάρβαρη κα ζωώδη περίοδο, ένα περιφρονητέο παρελθών μιας κοινωνίας που εισέρχεται στον πολιτισμό.

Και αυτό το υποδηλώνουν οι συνεχείς βιασμοί και οι προσπάθειες επαναφοράς δια της βίας σε έναν άλλο τρόπο ζωής που είχε ήδη εγκαταλειφθεί!

Ιοκάστη

Read more »

Κένταυροι α΄μέρος

Πάντα με γοήτευαν οι Κένταυροι.

Είχαν σημεία που δεν μπορούσα να εντοπίσω με μια «ματιά».

Ίσως να έφταιγε και η μορφή τους.

Πάνω από όλα όμως ρίχνω τα βάρη στο πνεύμα και την ρώμη τους.

Μπαίνω λοιπόν σε ένα μονοπάτι που σε κάθε γωνία του θα έχει και μια Ιστορία γι αυτούς.

Η φυλή των Κενταύρων είναι όντως πολυάριθμη.

Τα ονόματα τους συγκεντρώθηκαν από αναφορές συγγραφέων, ιστορικών, μυθιστοριογράφων, τραγικών και άλλων που καταγράφουν σε ποια μάχη σκοτώθηκαν.

Αρκετά από τα ονόματα τους αντλήθηκαν ή διασταυρώθηκαν από επιγραφές και αγγεία.

Άβας, Άγριος, Άκριος. Αμφίων, Άμυκος, Άνχιος (ή Άγχιος), Αντίμαχος, Άρκτος, Άρεος, Αργείος, Άσβολος, Αφάρεος, Αφίδας, Βιένωρ (ή Βιάνωρ), Βρωμος, Γρυνέας, Δαφνης, Δημολέων, Δίκτυς, Δορύλας, Δούπων, Δρύαλος, Έλατος, Έλλωψ, ‘Ελυμος, Ερίγδουπος, Ευρύνομος, Ευρυτίων, Εύρυτος, Έχεκλος, Θάμας, Θηραίως (ή Θηρεύς), Ιμβρέος, Ίππασος Ιπποτίων, Ισοπλής, Ιφίνους, Καινέας (ή Καινεύς), Κλάνης, Κρινέος, Κύλλαρος, Λατρέος, Λυκάβας, Λυκίδας, Λυκόπης, Λύκος, μέδων, Μελανχαίτης, Μελάνεος (ή Μελανεύς), Μέρμερος, Μίμας, Μόνυχος, Νέδυμος, Νέσσος, Οδίτης, Όμαδος, Όρειος, Ορνέος, Ορόσβιος, Ούρειος, Οφίων, Περιμήδης, Πετραίος, Πευκεύς (ή Πευκίδας), Πισένωρ, Πυλένωρ, Πύραιθος (ή Πυραίμας), Πύρακμος, Πύρρος, Ραίτος, Ριφαίος, Ροίκος, Στύφαλος, Τηλεβόας, Υλαίος, Υλονόμη (γυναίκα), Ύλος, Φλεγραίος (ή Φελεγραίος), Φόλος, Φρίξος, Φώκος, Χειρων, Χθόνιος, Χρώμης.

Ιοκάστη

Read more »

Θησείο. Η Αρχιτεκτονική

Εξάστηλος ,

περίπτερος ναός

φτιαγμένος από Πεντελικό μάρμαρο.

Δωρικού ρυθμού μήκους 31,77μ. και πλάτους 13,72μ.

Στις στενές πλευρές του έχει 6 κίονες και στις μακριές πλευρές του 13 κίονες μετρούμενων των γωνιακών.

Το ύψος του κάθε κίονα με το κιονόκρανο είναι 5,88μ. με διάμετρο 1 μ. σχεδόν κάτω και 0,79μ. επάνω. Αποτελούνται δε από 7 σπόνδυλους και 20 ραβδώσεις.

Το μετακιόνιο διάστημα είναι 1,59μ. Στις γωνίες δε 1,28μ. Έχουν σημειωτέων την ίδια κλήση του Παρθενώνα ελαφριά και προς το κέντρο.

Στους κίονες στηρίζετε το περιστύλιο και επάνω του η ζωφόρος κοσμούμενη με τρίγλυφα και μετόπες που κοσμούνται με ανάγλυφες παραστάσεις των άθλων των Ηρακλή και Θησέα.

Στην Ανατολική πρόσοψη σώζονται 10 μετώπες που απεικονίζουν άθλους του Ηρακλή και τέσσερεις μετώπες εκατέρωθεν αυτής στην βόρεια και νότια πλευρά με άθλους του Θησέα.

Ο «σηκός» του περιστυλίου έχει μήκος 12,10μ. και πλάτος 6,22μ. μετά προναού και οπισθοδόμου και εικονίζουν την μάχη του Θησέα κατά των Παλλαντίδων, ενώπιον του Διός, της Ήρας και της Αθηνάς, της Δήμητρας του Ποσειδώνα και του Άρη ή του Απόλλωνα.

Η δε οπίσθια ζωοφόρος παριστάνει την μάχη μεταξύ Κενταύρων και Λαπιθών .

Read more »

Τα μαθηματικά των Αρχαίων Μινωιτών.

Σύνθετες και πολύπλοκες μαθηματικές πράξεις γνώριζαν να πραγματοποιούν οι Μινωίτες από τον 16ο αιώνα π.Χ. με κλάσματα και χρήση του δεκαδικού συστήματος, γεγονός το οποίο ανατρέπει πλήρως την εικόνα που έχουμε μέχρι τώρα για την επιστήμη και τις εφαρμογές της στον αρχαίο κόσμο και μάλιστα τόσο νωρίς.

 Τη συγκλονιστική αυτή ανακάλυψη πραγματοποίησε ο ερευνητής αιγαιακών γραφών Μηνάς Τσικριτσής, σε πρωτότυπο μαθηματικό κείμενο που βρίσκεται χαραγμένο στον τοίχο του διαδρόμου της μινωικής έπαυλης της Αγίας Τριάδας που είναι πλησίον του ανακτόρου της Φαιστού. Μάλιστα ο Ελληνας ερευνητής τονίζει ότι αντίστοιχα μαθηματικά συναντώνται μόνο στον Ευκλείδη, δηλαδή 11 αιώνες αργότερα.

 Η πρωτοποριακή αυτή ανακάλυψη έρχεται να δικαιολογήσει τη δημιουργία των αρχιτεκτονικά πολύπλοκων και πολυδαίδαλων μινωικών ανακτόρων για τα οποία χρειαζόταν ένα συγκροτημένο υπόβαθρο επιστημονικών και θεωρητικών γνώσεων σε διαφορετικά επιστημονικά αντικείμενα και όχι μόνο καλούς εμπειρικούς μαστόρους. Επίσης το ανεπτυγμένο μινωικό εμπόριο στη Μεσόγειο, η εξελιγμένη μικροτεχνία, η ανακάλυψη ολόκληρου οικισμού στον Ψηλορείτη στα 1.200 μέτρα υψόμετρο (Ζώμινθος) απαιτούσαν μια τεχνολογία αρκετά προωθημένη.
  Ο ερευνητής Μηνάς Τσικριτσής, με τη χρήση μαθηματικού αλγόριθμου, έχει αναγνώσει τη Γραμμική Α' Γραφή, βρίσκοντας πως συγγενεύει με τη Γραμμική Β', ενώ το 70% των εγγράφων της Γραμμικής Α' είναι μία πρώιμη Αιολική Γραφή και το 30% είναι σε μία άγνωστη γραφή πιθανόν Λουβική. Τη μελέτη του εξέδωσαν οι εκδόσεις της Βικελαίας Βιβλιοθήκης του Δήμου Ηρακλείου.

 Μινωικά Μαθηματικά
  Σύμφωνα με τα όσα είπε ο κ. Τσικριτσής στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, «τα αριθμητικά σύμβολα που χρησιμοποιούνται στο δεκαδικό σύστημα της γραμμικής Α' είναι όμοια με εκείνα της γραμμικής Β':

* Η κάθετη γραμμή Ι για τη μονάδα Ι

* Η οριζόντια γραμμή - για τη δεκάδα -

* Η κουκκίδα ή κύκλος για την εκατοντάδα ο

* Το σύμβολο για τη χιλιάδα .ο+

π.χ. ο αριθμός 1224 γραφόταν ο+ ο ο =Ι Ι Ι Ι

 Εκτός των ακεραίων αριθμητικών συμβόλων οι Μινωίτες καταγραφείς χρησιμοποιούσαν ένα πολύπλοκο σύστημα κλασματικών σημείων για τα μέτρα των στερεών και ρευστών προϊόντων.

   Ο παρακάτω πίνακας περιέχει τα βασικά σύμβολα, όπως συναντώνται στις πινακίδες της γραμμικής Α', που δηλώνουν μεγέθη μέτρησης υγρών και στερεών. Τα περισσότερα έχουν συσχετισθεί, από τον Ε. Bennett και άλλους ερευνητές, με κλασματικά μεγέθη. Στις δύο τελευταίες γραμμές εμφανίζεται ο αντίστοιχος του κλασματικού μεγέθους όγκος σε λίτρα, με αναγωγή στη μονάδα των 144 λίτρ��ν για τα στερεά και των 36 λίτρων για τα υγρά.

Κλασματικά μεγέθη με αναγωγή στη μονάδα μέτρησης
Σύμβολο 7 + > λ >7 < <7 τ <λ

Κλάσμα 1/8 1/5 1/4 1/3 3/8 1/2 5/8 1/6 3/4 5/6

Στερεα 144 18 28,8 36 48 54 72 90 24 108 120

Υγρά 36 4,5 7,2 9 12 13,5 18 25 6 27 30

 Για την πολυπλοκότητα των Μινωικών Ανακτόρων και τη χρήση των μαθηματικών, ο κ. Τσικριτσής, επισημαίνει τα εξής:«Στην αρχιτεκτονική κατασκευή των αυλαίων χώρων των ανακτόρων ο W. Graham προσδιόρισε έναν ιερό πόδα 36 εκατοστών (παρατήρησε στην Κνωσό η κεντρική αυλή να έχει διαστάσεις 180Χ90 πόδια, στα Μάλια και Φαιστό 170Χ80 πόδια ενώ στη Ζάκρο 100Χ60 πόδια). Είναι ενδιαφέρον ότι η υποδιαίρεση του ποδιού σε μονάδες (2, 3, 4, 6, 9, 12 και 18) βοηθούσε πιθανόν στις κλασματικές πράξεις».
 Αναλύοντας το σύστημα των Μινωικών Μαθηματικών, ο ίδιος ερευνητής τονίζει: «Σε 32 πινακίδες της γραμμικής Α' υπάρχει, στην τελευταία σειρά, η λέξη ku-ro=χουλο=ούλον, και ακολουθεί το αριθμητικό ποσό, που είναι το άθροισμα των μονάδων που αναγράφονται στις προηγούμενες σειρές. Σε δύο πινακίδες της Αγ. Τριάδας αναγράφεται μερικό άθροισμα με τη λέξη ούλο, και στο τέλος μια γραμμή με τη φράση po-to - ku-ro = po-(s)o- ku-lo, που ερμηνεύεται "ποσόν ούλον" και ακολουθεί το συνολικό άθροισμα των προηγηθέντων μερικών αθροισμάτων».
Το συγκλονιστικό εύρημα
 Εκτός των παραπάνω καθημερινών τρόπων καταγραφής των μαθηματικών υπολογισμών των αναγκών της μινωικής γραφειοκρατίας, υπάρχει και ένα μοναδικό εύρημα στην Αγ. Τριάδα (έπαυλη πλησίον της Φαιστού).

Από την εφημερίδα  Ελευθεροτυπία (www.enet.gr)
 (http://pyles.tv)

Read more »

O Ιάσονας και οι Αργοναύτες (Jason and the Argonauts) (2000)

Μια μεγάλη υπερπαραγωγή με εκπληκτικούς διαλόγους, με καταπληκτικούς ηθοποιούς, δηλαδή μια τέλεια ταινία που δεν πρέπει να λείπει από κανένα σπίτι. 
Πρωταγωνιστούν: Jason London, Frank Langella, Natasha Henstridge
Η ιστορία έχει ως εξής: Ο Ιάσονας ένα παιδί που βλέπει τον πατέρα του να τον σκοτώνει ο αδελφός του, μπροστά στα μάτια του. Ένας αξιωματικός της φρουράς
τον φυγαδεύει μακριά.... 

Τώρα τον Ιάσονα τον μεγάλωσε ο Χείρωνας ο πιό σοφός κένταυρος. Μεγάλος πια παίρνει τον δρόμο του γυρισμού για να διεκδικήσει ότι του ανήκει και η περιπέτεια αρχίζει. Ο δολοφόνος του πατέρα του τον απειλεί ότι θα σκοτώσει την μητέρα του αν δεν του φέρει το χρυσόμαλλο δέρας που βρίσκεται στην άκρη του κόσμου.
Με την βοήθεια των συντρόφων του θα περάσει πολλές περιπέτειες και δοκιμασίες. 

Read more »

Αρχαία νομίσματα της Ρόδου

Μεγάλη συλλογή από νομίσματα της Ρόδου, Ιαλυσού και της Λίνδου..

 (Parapona-Rodou)

Read more »

Μελιάδες

Στην ελληνική μυθολογία με το συλλογικό όνομα Μελιάδες είναι γνωστές οι Νύμφες των δένδρων που γεννήθηκαν από τις σταγόνες του αίματος το οποίο έτρεξε από τα ακρωτηριασμένα γεννητικά όργανα του Ουρανού. Σε ανάμνηση της γεννήσεώς τους, το ξύλο του δέντρου μελιά το χρησιμοποιούσαν στην αρχαία Ελλάδα για να κατασκευάζουν δόρατα. Από τις Μελιάδες καταγόταν το πολεμοχαρές «χαλκούν γένος» (= χάλκινο γένος).

Read more »

Πυθέας ο Μασσαλιώτης

Μαθηματικός και Αστρονόμος ο Πυθέας έγινε γνωστός στο πανελλήνιο με το περίφημο εξερευνητικό ταξίδι του στον βόρειο Ωκεανό. Το ταξίδι αυτό έγινε οργανωμένα με πλήθος πλοίων και στόχο την εξερεύνηση και μέτρηση των βόρειων ακτών της Ευρώπης. Η εκτέλεση αυτού του πολύχρονου, πολυδάπανου και στρατηγικά σημαντικού ταξιδιού εκτιμάται ότι χρηματοδοτήθηκε από τον Μ. Αλέξανδρο. Η αποστολή αυτή εκτελέστηκε με επιτυχία από τον Πυθέα και απέδειξε ότι η Ευρώπη μέχρι την Βαλτική είναι περίβρεχτη, ότι η Βρετανία είναι νήσος και ακόμα ότι βόρειά της, σε έξη μέρες πλεύση, βρίσκεται η νήσος Θούλη σε απόσταση από τον πόλο της γης όσο η απόσταση του Τροπικού από τον Ισημερινό (24°). Το ημερολόγιο και τις παρατηρήσεις του τις περιέλαβε στο έργο του "Περί του Ωκεανού" (Ερατοσθένης, Πολύβιος, Στράβων, Διόδωρος, Πλίνιος, Τίμαιος).

* Εκτός από το περίφημο ταξίδι του η μαθηματική του ανακάλυψη με την οποία έγινε γνωστός στον Ελληνισμό ήταν εκείνη της μέτρησης του γεωγραφικού πλάτους ενός τόπου με την μέτρηση του λόγου (Γνώμονα):(Σκιά) το μεσημέρι των Τροπών ή των Ισημεριών.

Η μέθοδος αυτή στηριζόταν στις παραδοχές:
--ότι η γη είναι "σφαιροειδής" και
--ότι οι ακτίνες του Ηλίου φτάνουν σε όλα τα σημεία της επιφανείας της γης "παράλληλα" (Θαλής).

Με τη μέθοδο αυτή υπολόγισε το γεωγραφικό πλάτος της γενέτειράς του Μασσαλίας με σχεδόν απόλυτη ακρίβεια. (Βρήκε τιμή που αντιστοιχεί σε 43°3' έναντι της πραγματικής των 43°17'). Είναι πιθανό, με τη βοήθεια των τριγώνων γνωμόνων και σκιάς, να υπολόγισε την περίμετρο της Γης, και να έδωσε την τιμή 300.000 σταδίων, την οποία αναφέρει ο Αρχιμήδης, χωρίς να δηλώνει την πατρότητά της.

* Σημαντική θεωρείται και η κατασκευή Διόπτρας δικής του έμπνευσης με την οποία πραγματοποιούσε νυχτερινές και ημερήσιες ουράνιες σκοπεύσεις. Με αυτήν πιστεύεται ότι έδωσε τα πλάτη των βορείων τόπων και κυρίως της Βρετανίας (Στράβων), μετρώντας το τροπικό ύψος του Ηλίου, γιατί δεν μπορούσε να έχει πάντοτε τον λόγο (Γνώμ.):(Σκιά) (μάλλον λόγω συννεφιάς).

Read more »

Ο ΙΧΩΡ

ΙΧΩΡ.

Η λέξη απαντάται συχνά από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας ο ορισμός του «ιχώρ», οι ιδιότητές του και η ετυμολογία της λέξης μας διαφεύγουν.

Το ιχώρ ή ιχώρος ή ιγώρ αναφέρεται από τον Όμηρο (ραψωδία Ε΄339-340) , τον Πλάτωνα, τον Απολλώνιο τον Ρόδιο, τον Ιουλιανό, τον Αριστοτέλη κ.α.

Πρόκειται για μία ζωογόνο (όχι ζωοποιό) ουσία που παραμένει αναλλοίωτη στο χρόνο και δύναται να κληροδοτηθεί από τον πατέρα.

Βασισμένοι στη μυθολογία, τα ομηρικά έπη, ιστορικά και φιλοσοφικά κείμενα έχουμε καταλήξει σε κάποιες θεωρίες.

Γνωρίζουμε πως στο σύστημα του ανδροειδούς φύλακα της Κρήτης Ταλω έρεε ιχώρ.

Μέσα από τους αιώνες που πέρασαν εμείς που ξέρουμε να σεβόμαστε την μεγάλη μάνα Γη την Γαία, ρουφήξαμε μέχρι τελευταίας ρανίδας το αίμα της Αφροδίτης.

Μείναμε Έλληνες και παίρνουμε την δύναμη να αντισταθούμε.

Σε ότι προσπαθεί να μας πληγώσει.

Ερροσθε Ελληνες.

ΕΣΤ’ΗΜΑΡ ΟΤΕ ΦΟΙΒΟΣ ΠΑΛΙΝ ΕΛΕΥΣΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΣ ΑΕΙ ΕΣΕΤΑΙ

Read more »

Η αρχαία Στήλη της Δημοκρατίας και η Ελιά του Λιβεράνι.

Μία αρχαία Στήλη με επιγραφή για την Ελληνική Δημοκρατία και ένα τεράστιο ελαιόδεντρο ηλικίας μεγαλύτερης από 1000 χρόνων, στο νησί της Χίου, αποδεικνύουν περίτρανα ότι η χώρα μας είναι γεμάτη από άγνωστες ομορφιές αλλά και μνημεία -φυσικά και ιστορικά- που ζητούν επιτακτικά την προσοχή των αρμοδίων!


Η Ελιά του Λιβεράνι

Στην περιοχή Βασιλικές, στη Χίο, υπάρχει ένα υπερμεγέθες ελαιόδεντρο, ηλικίας 10 αιώνων, το οποίο σύμφωνα με τον ιταλό βοτανολόγο Paolo Liverani, πρέπει άμεσα να χαρακτηριστεί Μνημείο της Φύσης και να προστατευτεί!

  Οι προσπάθειες προστασίας του δένδρου έχουν ξεκινήσει εδώ και χρόνια, αν και μέχρι σήμερα το μόνο που έχει επιτευχθεί είναι να ... ονομαστεί "Ελιά Λιβεράνι" προς τιμήν του βοτανολόγου.

  Με περίμετρο γύρω στα 13 μέτρα (στη φωτογραφία), ηλικία μεγαλύτερη των 10 αιώνων και σε συνδιασμό με τη σύνθεση του εδάφους, την ποσότητα βροχόπτωσης και το κλίμα που επικρατεί, το ελαιόδεντρο χαρακτηρίζει διαχρονικά την ανθρώπινη δραστηριότητα στην περιοχή.

  Σε λιγότερο από 100 μέτρα απόσταση από το δέντρο των Βασιλικών,  υπάρχει διάσπαρτο δομικό υλικό που το χαρακτηρίζει ο αρχαϊκός τρόπος σύνδεσής μεταξύ του. Όπως υποστηρίζουν κάτοικοι της Χίου, στο παρελθόν έχουν βρεθεί αρχαία νομίσματα και ψηφίδες, ενώ μία επιγραφή πάνω σε ογκώδη πέτρα φυγαδεύτηκε άγνωστο σε ποιο μουσείο. Κοντά στις πελεκημένες πέτρες, συσσωρευμένα όστρακα είναι ό,τι απέμεινε από την ανθρώπινη επέμβαση.

Η αρχαία Στήλη της Δημοκρατίας!

Λίγο πιο πέρα, νοτιότερα από την περιοχή Θολοποτάμι, ανακαλύφθηκε αρχαία Στήλη, στην οποία είναι χαραγμένη μία από τις αρχαιότερες αναφορές για την Ελληνική δημοκρατία. Η βουστροφηδόν γραφή και η χρήση του ανοικτού "Η" (κατά τον L. H. Jeffery, o oποίος εξέτασε τη στήλη το 1949), εντάσσει τη χάραξη της μεταξύ του 570 και 550 π.Χ! Οι εικόνες της Στήλης δημοσιεύονται στο www.chioscity.gr.

  Η αρχαία Στήλη διαστάσεων Υ= 0,74 μ., Μ= 0,45 μ., και Π= 0,17 μ., βρέθηκε το 1907. Λέγεται πως τότε οι τοπικές αρχές του χωριού δέχτηκαν πολλές πιέσεις για να παραδώσουν την πολύτιμη στήλη, όπως συνάγεται από τις σχετικές επιστολές της Μητρόπολης. Κατά περίεργη συγκυρία, την τύχη της διαχειρίστηκε ο αρχαιολόγος και ιδρυτής του αρχαιολογικού μουσείου Κωνσταντινούπολης Osman Hamdi Bey.

ευρύτερη περιοχή και τα μνημεία που κρύβει, κινδυνεύουν άμεσα να αφανιστούν από τυχόν μελλοντική πυρκαϊά και κάθε βοήθεια για διάσωσής τους, δεν είναι μόνο ευπρόσδεκτη αλλά και επιβεβλημένη από σεβασμό στην τοπική ιστορία!

  www.pyles.tv με πληροφορίες από το www.chioscity.gr στο οποίο υπάρχει ολόκληρη η ιστορία της Ελιάς του Λιβεράνι και φωτογραφίες (από όπου και όλες οι παραπάνω)

Read more »

Διπλοί Πέλεκεις Που Βρέθηκαν Στην Αμερική

Στην συγκριτική φωτογραφία που παρουσιάζουμε μπορείτε να δείτε τις ομοιότητες των ευρημάτων της Αμερικανικής ηπείρου με τα αντίστοιχα Ελληνικά (Μινωικά) ευρήματα.

Η φωτογραφία προέρχεται από το βιβλίο του

Ιωάννη Πασσά "Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ

Read more »

Ελάτη: Βρέθηκαν αρχαία σε τεράστια έκταση

Σε τουλάχιστον 455 στρέμματα εκτείνονται οι αρχαιότητες, τις οποίες ανακάλυψε η αρχαιολογική σκαπάνη στη λεκάνη του ποταμού Αλιάκμονα, στη θέση Λογκάς Ελάτης, όπως αποκάλυψε σήμερα η δόκτωρ της αρχαιολογίας και προϊσταμένη της Λ’ Εφορείας Προϊστορικών και κλασικών Αρχαιοτήτων, Γεωργία Καραμήτρου-Μεντεσίδη, αναφερόμενη στις ανασκαφές της περιοχής του φράγματος του Ιλαρίωνα.

Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, το εύρος της περιοχής στην οποία εντοπίστηκαν αρχαιότητες διαπιστώθηκε όταν διενεργήθηκαν ερευνητικές τομές «στην προσπάθειά μας να οριοθετήσουμε τα οικιστικά κατάλοιπα όλης της λεκάνης στη θέση Λογκάς Ελάτης».

Χαρακτήρισε, μάλιστα, το συγκεκριμένο χώρο ως ιδανικό στο να προσελκύει το ενδιαφέρον των ανθρώπων για μόνιμη εγκατάσταση αλλά και περιζήτητο για τη διαβίωσή τους διαχρονικά.

«Συγκεκριμένα -πρόσθεσε- διαπιστώσαμε ότι και στους αγρούς δίπλα στο ποτάμι, όπου δεν υπήρχαν επιφανειακές ενδείξεις και το χώμα ήταν λίγο, τις αρχαιότητες κάλυπτε ένα παχύ στρώμα λάσπης με πολλή άμμο, της λούνης κατά τη ντοπιολαλιά.

Στις περισσότερες δοκιμαστικές τομές εντοπίστηκε κεραμική ως ένδειξη χρήσης του χώρου, ενώ στις 60 εντοπίστηκαν αρχιτεκτονικά κατάλοιπα και κατασκευές, ταφές και ταφικοί περίβολοι. Αξιοσημείωτη είναι η ανεύρεση μεγάλου κτηρίου, πιθανότατα δημόσιου, ελληνιστικών χρόνων».

Σύμφωνα με την αρχαιολόγο, στο χώρο της λεκάνης του Λογκά έχουν ανασκαφθεί γύρω στους 100 ταφικούς περιβόλους και λιθοσωροί της Πρώιμης και Μέσης Εποχής Χαλκού, ενώ με βεβαιότητα το νεκροταφείο εκτείνεται σε πολύ μεγαλύτερη έκταση.

Επίσης, αποκαλύφθηκαν 100 ανθρώπινες ταφές, καθώς και σκελετοί ιπποειδών που συνοδεύουν τους νεκρούς. Οι λίθινοι περίβολοι περιέχουν λακκοειδείς ταφές, κιβωτιόσχημες ή ταφές σε αγγεία πιθοειδή και αμφορόσχημα (εγχυτρισμοί). Ως κτερίσματα φέρουν οπλισμό ή λίθινα περίαπτα και όστρεα.

(now24.gr)

Read more »

Οι μήνες των αρχαίων Ελλήνων

Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν δώδεκα (12) μήνες, όπως έχουμε και εμείς σήμερα. Στην αρχαία Αθήνα κάθε μήνας είχε 30 ημέρες (πλήρης μήνας) ή 29 ημέρες (κοίλος μήνας).

Οι μήνες αυτοί και οι αντιστοιχίες τους με τους σημερινούς αναφέρονται παρακάτω:


Εκατομβαίων (30 ημέρες) 16 Ιουλίου - 15 Αυγούστου
Μεταγειτνιών (29 ημέρες) 16 Αυγούστου - 15 Σεπτεμβρίου
Βοηοδρομιών (30 ημέρες) 16 Σεπτεμβρίου - 15 Οκτωβρίου
Πυανεψιών (29 ημέρες) 16 Οκτωβρίου - 15 Νοεμβρίου
Μαιμακτηριών (30 ημέρες) 16 Νοεμβρίου - 15 Δεκεμβρίου
Ποσειδεών (29 ημέρες) 16 Δεκεμβρίου - 15 Ιανουαρίου
Γαμηλιών (30 ημέρες) 16 Ιανουαρίου - 15 Φεβρουαρίου
Ανθεστηριών (29 ημέρες) 16 Φεβρουαρίου - 15 Μαρτίου
Ελαφηβολιών (30 ημέρες) 16 Μαρτίου - 15 Απριλίου
Μουνιχιών (29 ημέρες) 16 Απριλίου - 15 Μαϊου
Θαργηλιών (30 ημέρες) 16 Μαϊου - 15 Ιουνίου
Σκιροφοριών (29 ημέρες) 16 Ιουνίου - 15 Ιουλίου
Η πρώτη ημέρα κάθε μήνα ονομαζόταν νουμηνία.

Read more »

Ταλώς

Ο Ήφαιστος ο μοναδικός Ολύμπιος Θεός με σωματικό ελάττωμα έχει συνδέσει το όνομα του με πολλά παράξενα κατασκευάσματα μηχανικής φύσης. Το ποιο τρομαχτικό όμως από όλα ήταν ο Ταλώς.

Ο Ταλώς ήταν ένα παράξενο και ασυνήθιστο πλάσμα. Ένας χάλκινος γίγαντας. Γνώριζε τρέχοντας περιμετρικά το νησί της Κρήτης τρεις φορές την ημέρα. Σύμφωνα με τις περιγραφές και αναφορές των αρχαίων συγγραφέων ήταν μια πανίσχυρη και άθραυστη ανθρωπόμορφη μηχανή.

Με την απαραίτητη τεχνητή νόηση που του έδωσε ο κατασκευαστή του, Θεός της φωτιάς Ήφαιστος, έγινε ο άγρυπνος φρουρός του νησιού, εξολοθρεύοντας κάθε εισβολέα του. Έριχνε βολές βράχων στα ξένα πλοία εξολοθρεύοντας τα και όποιον εχθρό έπιανε τον αγκάλιαζε σφίγγοντας τον στο στήθος του, αυτό πυρακτώνοντας και τον έκαιγε. Είχε όμως και την αρμοδιότητα της μεταφοράς των νόμων του Μίνωα από πόλη σε πόλη.

Μέσα στην μοναδική φλέβα, που ξεκίναγε από τον λαιμό και κατέληγε στην φτέρνα, του χάλκινου αυτού γίγαντα έρρεε ο Ιχώρ.

Εάν τώρα χωρίσουμε το όνομα Ταλώς σε Τ και άλως που σημαίνει λάμψη, έχουμε σαν αποτέλεσμα της την λέξη Θάλασσα. Σα παράγωγα, τις αλάτι και μέταλλο και προσθέτοντας το αρχικό Τ φτάνουμε στην Ταλάντωση.

Ο Ταλώς λοιπόν καταλήγοντας, δεν είναι άλλο από μια Ταλαντωμένη Ενεργεια.

Σημειωτέων δε ότι η κυκλική περιφορά εποπτείας του γίγαντα θυμίζει τον τρόπο λειτουργίας και εποπτείας των συγχρόνων Radar ενώ η δράση του να αγκαλιάζει και να καίει τον εισβολέα εξηγείτε ως εστίαση και συμπύκνωση της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας στο σημείο του εισβολέα.

Read more »

Παιδική κουδουνίστρα

Υλικό: Πηλός
Προέλευση: Κύπρος
Χρονολόγηση: Υστεροκυπριακή Ι (1600-1450 π.Χ.)
Διαστάσεις: [11956] Ύψος: 14,2 εκ., [11957] Ύψος: 8,9 εκ., [11958] Ύψος: 9.4 εκ.
Χώρος έκθεσης: Αίθουσα 64, αρ. ευρ. 11956, 11957, 11958.

Οι κουδουνίστρες σε σχήμα κουκουβάγιας ή γάταςαποτυπώνουν μία τρυφερή νότα από την καθημερινή ζωή της Προϊστορικής Κύπρου. Το σώμα είναι ωοειδές, με υπερυψωμένη λαβή από την κορυφή έως τη βάση. Τα μάτια υποδηλώνονται με δύο οπές. Στο εσωτερικό έχουν τοποθετηθεί μεταλλικά εξαρτήματα (σφαιρίδια;), ώστε να παράγεται ήχος με την κίνηση του αντικειμένου.

Οι κουδουνίστρες είναι διακοσμημένες κατά τη Λευκή Γραπτή VI Κεραμική, χαρακτηριστική της Ύστερης Κυπριακής περιόδου, με καστανέρυθρες, καστανές ή μαύρες γραμμές, με στιλπνή ή θαμπή βαφή, επάνω σε λευκό επίχρισμα.

Ζωόμορφες κουδουνίστρες είναι γνωστές κυρίως από την Κύπρο αλλά και από άλλες θέσεις της Ανατολικής Μεσογείου. Κάποια από τα γνωστά παραδείγματα έχουν βρεθεί σε τάφους και πιθανότατα είχαν την ίδια χρήση με τις σημερινές κουδουνίστρες.

Βιβλιογραφία: Καραγιώργης, Β., Αρχαία Κυπριακή Τέχνη στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Ίδρυμα Α.Γ. Λεβέντη, Εκδόσεις Καπόν 2003, 49-50. Karageorghis, V., Olenik, Y., The Potter's Art of Ancient Cyprus in the Collection of the Eretz Israel Museum, Tel Aviv 1997.

(namuseum.gr)

Read more »

Χρησμικός Λόγος.

Π(τ)όλεμος πάντων μέν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς , και τους μέν θεούς έδειξε τους δε ανθρώπους , τους μέν δούλους εποίησε τους δε ελεύθερους.

Ηράκλειτος, απόσπ. 53

Πτόλεμος = Πόλεμος – Λόγος

Στην γλώσσα μας ο ¨πόλεμος ¨ συνδέεται άρρηκτα με τον λόγο και εναλλακτικά εμφανίζετε ως ¨Πτόλεμος¨. Ο Ησύχιος ο Αλεξανδρεύς στο Λεξικό του δίνει την αποκαλυπτική ερμηνεία: Πόλεμος – Ό το πάν διοικών λόγος.

Μας το επιβεβαιώνουν άλλωστε τα ονόματα Τριπτόλεμος (ο τριπλός ηλιακός λόγος), Νεοπτόλεμος (ο νέος λόγος) και Πτολεμαίος ( ιδρυτής της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας πρώτος της δυναστείας των Πτολεμαίων / βασιλιάδων του λόγου και υποστηρικτών των γραμμάτων και των τεχνών)

Σύμφωνα με την Ελληνική Θεολογία η Πρόμαχος, Υπέρμαχος, η του κοσμικού πολέμου στρατηγός, και η την όλην Ειμαρμένην κινούσα όπως αναφέρει ο Πρόκλος δεν είναι άλλη από την Θεά της Σοφίας Την Θεά Αθηνά.

Άρα ο Πόλεμος – Πτόλεμος γίνετε για την επικράτηση του Λόγου και της λογοϊκής – λογικής συμπεριφοράς πάνω στην Α-λογία και στους εκφραστές της.

Υπ΄αυτήν την έννοια μπορούμε να αντιληφθούμε ορθότερα και το νόημα του ελληνικού διαχωρισμού μεταξύ Ελλήνων και Βαρβάρων , ήτοι, Έλληνες = οι φορείς του Κοσμικού Λόγου και του Φωτός και Βάρβαροι = οι φορείς της Α-λογίας, του πνευματικού σκότους και των χθόνιων μολυσμών. Διαχωρισμός που καθώς φαίνετε δεν έπαψε να υφίσταται κι ούτε θα πάψει . όσο υπάρχει Κορεσμός και Ρέον Γίγνεσθαι.

Έρρωσθε και ευδαιμονείτε.

Read more »